Conflict gereformeerde leer/eigen ik-->psychiatrie

[Lorijntje]

Er zijn onderzoeken geweest over de relatie tussen het aanhangen van de (streng) gereformeerde leer en het ontwikkelen van psychiatrische stoornissen. Het aantal christenen dat rondloopt met een psychiatrische/psychologische stoornis ten gevolge van zijn/haar geloof is schrikbarend hoog. Men loopt op tegen de verwachtingen vanuit de gereformeerde leer die aan een mens worden gesteld. De mens, zondig van nature, zal nooit die staat van zondeloosheid bereiken op aarde, hij zal slechts vergeving kunnen krijgen voor die zonde. Dit is natuurlijk een conflictsituatie en zeker voor een mens die hiervoor gevoelig is. Je wilt het goed doen maar loopt steeds tegen je eigen ik op. Mijn vraag is nu: herkennen jullie dit? ( Hoef je niet meteen een psychische stoornis voor te hebben...) Zou hier iets aan gedaan kunnen worden? Hoe zou je een client het best kunnen benaderen? Kom je met de Bijbel aanlopen om hem of haar in zijn/haar eigen jargon te benaderen met allerlei positieve bijbelteksten? Of zeg je: Stel je niet zo aan, wees nuchter, het valt allemaal wel mee?

[Cisca]

Heel herkenbaar, het zou een stuk schelen als men al de dogma's en door mensen gemaakte regeltjes eens aan de kant zou zetten.

[spacy]

hmmz, heb je een link naar die onderzoeken?

die vage onderzoeken die altijd plaats vinden in een bepaalde subcultuur,
hebben regelmatig tegenstrijdige of niet goed weteschappelijk onderbouwde uitkomsten (bijv maar 5 personen getest) nee dan gaat het niet over alleen gereformeerden, maar ook andere subculturen, van bijvoorbeeld computerspelletjesspelende-jeugd.

iig ik ben altijd erg wantrouwig als ik weer zo'n onderzoeksresultaat langs zie komen

[egbert]

..."De mens, zondig van nature, zal nooit die staat van zondeloosheid bereiken op aarde, hij zal slechts vergeving kunnen krijgen voor die zonde. Dit is natuurlijk een conflictsituatie en zeker voor een mens die hiervoor gevoelig is."...

Dat is helemaal geen conflictsituatie.... Het klopt ook niet...

De mens hoeft helemaal geen staat van zondeloosheid bereiken op aarde. Dat kan hij ook niet en dat wordt ook nergens gevraagd.
Ik heb nog nooit van een gereformeerde leer gehoord die predikt dat de mens een staat van zondeloosheid kan bereiken op aarde.
Het is idd zo simpel als het er staat: hij kan gewoon vergeving krijgen voor zijn zonden. gratis en voor niets! Je hoeft er alleen maar om te vragen...

[Saskia]

Zulke onderzoeken geven altijd maar een bepaald deel van de gereformeerde / reformatorische hoek weer en daar krijg ik soms een beetje de kriebels van...
Er is bijvoorbeeld ook een onderzoek gedaan naar hoe gelukkig de reformatorische jongeren zijn en daar kwam uit dat die ook gelukkig zijn, net zoals anderen, niet depressiever ofzo. Maar je hoort zo weinig over zulke onderzoeken, de negatieve dingen worden veel meer naar voren gehaald

[MrSokkie]

Dat is helemaal geen conflictsituatie....

Niet?

De mens hoeft helemaal geen staat van zondeloosheid bereiken op aarde. Dat kan hij ook niet en dat wordt ook nergens gevraagd.

Nee, maar het gaat wel tegen je intuitie in en tegen je gevoel van eigenwaarde (mijn gevoel in ieder geval wel)

Het is idd zo simpel als het er staat: hij kan gewoon vergeving krijgen voor zijn zonden. gratis en voor niets! Je hoeft er alleen maar om te vragen...

Van dat gedonderpreek over zonden en het gevoel dat je eigenlijk niets goed kan doen, want daar komt het toch uiteindelijk op neer... de mens kan niets goeds doen, en als hij/zij dan toch iets goeds doet heeft ie het niet zelf gedaan maar is dat het werk van God... Ik zou er compleet depressief van worden. Het is toch niet zo dat je bij elke ademhaling denkt: oh, dat was een zondige ademtocht, je roept even "Sorry!" naar boven en je kunt weer verder, tot de volgende ademtocht.

[Jort]

Volgens mij is er eens een onderzoek geweest waarin naar voren kwam dat mensen zonder geloof en mensen meteen stréng geloof meer kans hadden op een psychische stoornis dan mensen met een gematigd, vrijzinnig geloof.

En ik denk dat dat zo is. Als je wel uitgaat van een Godsbesef, maar op deze God projecteert wat je prettig vindt, geeft je dat een gemakkelijker leven dan in de andere twee gevallen. Geen Godsbesef kan tot zinloosheid leiden. Een heel streng Godsbesef leidt ertoe dat mensen soms niets meer kunnen doen zonder het te relateren aan hun geloof. Waarbij het geloof veelal veroordelend is.

Ik denk dat het benaderen in eigen jargon niet zoveel effect heeft, omdat men vanuit de opvoeding een bepaalde eenzijdige interpretatie heeft gehoord, met héél veel waarschuwingen, vervloekingen etc., waardoor men op voorhand zéér wantrouwend is. Dit dient in ieder geval besproken te worden tezamen met een pastor van eigen kerkverband, immers deze heeft veelal meer gezag. Of deze bereid is genuanceerd te oordelen is natuurlijk de vraag.

[Lorijntje]

Ik heb eig geen link naar een onderzoek haha. Maar ik heb pas een boek gelezen ' Hulpeloos maar Schuldig' van Aleid Schilder..Ik vind de manier waarop zij met de problematiek omgaat trouwens niet goed maar het probleem wat ze aan de kaak stelt vind ik wel verontrustend.

[Lorijntje]

..."De mens, zondig van nature, zal nooit die staat van zondeloosheid bereiken op aarde, hij zal slechts vergeving kunnen krijgen voor die zonde. Dit is natuurlijk een conflictsituatie en zeker voor een mens die hiervoor gevoelig is."...

Dat is helemaal geen conflictsituatie.... Het klopt ook niet...

De mens hoeft helemaal geen staat van zondeloosheid bereiken op aarde. Dat kan hij ook niet en dat wordt ook nergens gevraagd.
Ik heb nog nooit van een gereformeerde leer gehoord die predikt dat de mens een staat van zondeloosheid kan bereiken op aarde.
Het is idd zo simpel als het er staat: hij kan gewoon vergeving krijgen voor zijn zonden. gratis en voor niets! Je hoeft er alleen maar om te vragen...

Ik ben het met je eens dat je inderdaad vergeving kan krijgen en dat je geen zondeloze situatie MOET EN KAN bereiken. Maar MENSELIJK gezien ervaar je het WEL zo! Het is ontzettend onnatuurlijk, het slechte komt door de zonde, het goede komt van God. En vind daar je eigen plaats dan eens in..

[mini]

De vraag is natuurlijk wel of die mensen al depressief waren en het geloof daar een rol in meespeelt of dat die mensen depressief worden van hun geloof. Als mensen die een 'streng geloof' hebben eerder depressief worden zou het geloof voor die mensen de druppel kunnen zijn die de emmer doet overlopen. Ik kan me er wel iets bij voorstellen. Als je depressief bent kun je niet echt iets van de positieve kant bekijken, ook je geloof dus niet (zeker als je worstelt met het feit dat je behouden moet worden, maar je kunt het zelf niet).

[LeChat]

Voor wie er meer over wil lezen: in Psyche en Geloof staan regelmatig artikelen over (aspecten van) dit onderwerp. Zie hier een overzicht van de verschenen artikelen.

[Aragorn]

De vraag is natuurlijk wel of die mensen al depressief waren en het geloof daar een rol in meespeelt of dat die mensen depressief worden van hun geloof. Als mensen die een 'streng geloof' hebben eerder depressief worden zou het geloof voor die mensen de druppel kunnen zijn die de emmer doet overlopen.

Inderdaad, ik geloof niet zozeer dat mensen uit een bepaalde geloofsrichting eerder depressief zouden worden puur door dat geloof zelf. Je ziet vaak dat mensen uit een zwaarmoedige geloofsrichting vaak ook wel manieren vinden om daarmee te leven. Bijvoorbeeld stiekem geloven in een soort derde weg, of zoveel mogelijk proberen er niet aan te denken.

[André]

Het is mij destijds wel gevraagd, voelt u zich ook onder druk gezet door uw geloofsovertuiging? (of iets in die trant)
Dus blijkbaar is het bij sommige hulpverleners een onderwerp om ff te checken.

[tweetietwee]

herkennen jullie dit? ( Hoef je niet meteen een psychische stoornis voor te hebben...)

ja. ik ben het in mijn werk enkele keren tegengekomen.

Zou hier iets aan gedaan kunnen worden?

ja, dat denk ik wel en dat heb ik ook wel gezien. Ook bij mensen die niet psychisch 'ziek' waren, maar voor wie het ook een probleem was.

Hoe zou je een client het best kunnen benaderen? Kom je met de Bijbel aanlopen om hem of haar in zijn/haar eigen jargon te benaderen met allerlei positieve bijbelteksten? Of zeg je: Stel je niet zo aan, wees nuchter, het valt allemaal wel mee

moeilijk, ik denk beide niet. Verschillende mensen met deze problemen zijn depressief en dan denk ik dat je dat eerst moet behandelen. Verder een dringend advies om er ook met de predikant of ouderling over te praten en met andere gemeenteleden.

[Lorijntje]

Is de depressie een soort gevolg van het geloof of is de gelovige toevallig depressief..Lijkt me wel belangrijk ivm therapie. Hoe wil je die depressie dan gaan weg werken als het geloof zon grote rol speelt in die depressie..Mensen zullen toch altijd wel voor hun geloofsovertuiging kiezen ipv voor de ideeen van de therapeut denk ik omdat het afwijken van die overtuiging als zonde wordt ervaren..Lastige kwestie !