Moderator: Moderafo's
Deze tekst zegt niet dat je de uitkomsten van je eigen onderzoek moet toesten aan het onderzoek van anderen.
Dat vraag ik mij af of we beiden wel oprecht gezocht hebben en we ons hebben laten leiden door de Geest.
Dat falen is er nu eenmaal door de zondige natuur van de mens. Een mens faalt nu eenmaal.
Het is inderdaad waar dat Paulus ons vermaand om gemeenschap te hebben met andere Christenen. Een samenkomst van gelovige waarbij de Heer centraal staat. Daar zjn we het dus over eens.
Echter, begrijp me goed. Dit hoeft niet binnen een kerk of gemeente te gebeuren zoals wij die nu kennen. Dit kan ook tijdens een bijeenkomst bij iemand thuis. Een zogenaamde huisgemeente. Dit kan ook op het werk tijdens de lunch. Afijn, ga zo nog maar ff door. Er zijn meer mogelijkheden dan alleen de traditionele kerk
Nee, in de eerste situatie zeg ik dat diegene evengoed een Christen is. Wil je dat ontkennen dan?
Dat het niet fout te noemen is wat hij doet (nl. het niet bezoeken van een kerk of gemeenschap) komt vanwege het feit dat de Christen niet meer onder de wet is.
Hij kan er niet om geoordeeld worden en als het 'in geloof' is, kun je zelfs niet spreken van een slechte weg want "een ieder is in zijn eigen gemoed ten volle verzekerd"
Heb je naaste lief (naaste is in eerste plaats God) is inderdaad een wet. Echter, het is de ENIGE die van kracht is!!!!
De meeste kerken zeggen telkens weer dat je vergeving moet vragen bij de Heer. Elke keer weer opnieuw. Hebben ze dan het Evangelie niet begrepen? Dat maakt namelijk duidelijk dat we reeds vergeven zijn door het verlossende werk van Christus.
Allereerst mijn excuses voor mijn lompe uitval gisteren. Ik herkende in je reacties een tendens in de evangelische wereld waar ik me aardig aan begin te irriteren maar daar had ik jou niet op af mogen rekenen.
Maar in je eentje komt er van bovenstaande nou eenmaal niks terecht. Zaken als terechtwijzen duiden op het gebruik van de bijbel in een gemeenschap. Zonder zo'n gemeenschap werkt het nou eenmaal niet.
In de praktijk komt het er dan vaak op neer dat je bij je eigen standpunt blijft en dus eigenlijk zegt dat de ander zich niet voldoende heeft laten leiden door de Geest. Ik ben bang dat we ook wat betreft het verstaan van de bijbel vastzitten aan ons mens-zijn. Wij zijn niet volmaakt en ook ons verstaan van de bijbel is niet volmaakt. Daardoor zullen er altijd verschillen in interpretatie blijven. Jij spreekt over de theorie, ik kijk naar de praktijk.
Maar hij is zelf 100% verantwoordelijk voor dat falen. Dat kun je niet afschuiven op je natuur. Je kunt niet zeggen dat het niet erg is dat je gescheiden bent van je gemeente omdat mensen nou eenmaal falen.
Het gemeenteleven zoals we dat zien in de bijbel is niet te vergelijken met een bijbellunch 1x in de week. Dat soort contacten kan volgens mij nooit een volwaardige vervanger zijn van een gemeente. Het zijn waardevolle aanvullingen, maar niet mer dan dat.
Dat is onzin, Ruben. Als een christen iemand vermoordt of als christenen scheiden dan is dat ook 'fout'. In zo'n geval zeggen we toch ook niet dat ze niet meer onder de wet zijn?
Als dat zo zou zijn dan zou je namelijk moord, incest en diefstal (om maar eens wat te noemen) ook goed kunnen praten.
Vragen over broeken en rokken, verschillende bijbelvertalingen, muzikale voorkeuren e.d. vallen daar allemaal onder.
God wil dat we 1 zijn en als een gemeente samenleven. Dat moet. Niet omdat het wettisch is maar omdat het Gods wil is.
Sorry, maar ik denk dat jij hier degene bent die het mis heeft en niet al die kerken. Vergeving vragen is een wezenlijk onderdeel van het christelijke leven. Niet voor niets leert Christus ons bidden ' en vergeef ons onze schulden'. Natuurlijk zijn al onze zonden bedekt door het bloed van Christus als we in Hem geloven. In die zin behoeven we God niet te vragen dat nog eens over te doen. Onze zonden zijn en blijven bedekt. Het gaat er echter om dat God wil dat we in een relatie met Hem leven. Bij die relatie hoort ook het eerlijk bekennen van zonden. Vergelijk het maar weer met een huwelijk (wat toch een veelzijdig voorbeeld ). Ik weet zeker dat mijn vrouw van mij houdt. Dat hoef ik haar niet elke dag weer te vragen. Dat wil echter niet zeggen dat ik alles voor haar kan verzwijgen. Als ik iets gedaan heb waarvan ik weet dat zij er een hekel aan heeft dan draai ik er niet om heen maar vertel ik het haar. Ik erken schuld en dat geeft de mogelijkheid om wee verder te kunnen. Als we onze zonden bij God brengen dan zegtd at iets over ons hart. We erkennen dat we gezondigd hebben en dat we God daarmee tekort gedaan hebben. Niet at we bang zijn dat we anders de boot missen, maar omdat we van Hem houden en dat willen uiten. Het verzwijgen van je zonden en erop vertrouwen dat God ze vergeeft getuigt absoluut niet van liefde maar eerder van onverschilligheid.
Weet ik niet... kijk naar de 'grote namen' (sorry voor deze term, ik gebruik het ook niet graag) uit de vergadering van gelovigen. De kennis die zij hebben, is vooral opgedaan door zelfstudie.
Kijk, wat ik bedoel: de wet maakt schuldig. Christenen zijn niet meer onder de wet en kunnen (door satan) niet meer beschuldigd worden. Ze zijn vrij van hun zonden. (...) Maar feit is dus dat "de Genade te meer" wordt, als wij in de zonde blijven. Dat is de kern van wat ik duidelijk wou maken.
Er waren immers ook wereld-gelijkvormige Christenen die zich in hoererij hadden begeven. Haalt Paulus daarbij de wet aan?
Kijk, ik zeg niet dat je je zonden voor God moet verbergen. Integendeel. Beleid ze. Erken dat het zonden zijn. Maar vraag niet om vergeving, maar om reiniging.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 44 gasten