Hokjes van het geloof

De Archiefkast van het Forum. Oude discussies zijn hier nog eens na te lezen.

Moderator: Moderafo's

Gebruikersavatar
johannes1
Moderator
Berichten: 3162
Lid geworden op: 11 sep 2002 12:13
Contacteer:

Berichtdoor johannes1 » 06 okt 2003 15:20

uit de kanttekeningen.
Want die Mij vindt, vindt het leven, en trekt een welgevallen van den HEERE. (Spreuken 8 vers 35)

Gebruikersavatar
Ruben Hadders
Mineur
Mineur
Berichten: 132
Lid geworden op: 02 okt 2003 10:08
Locatie: Harderwijk
Contacteer:

Berichtdoor Ruben Hadders » 06 okt 2003 15:22

Niet uit de Bijbel zelf dus. Is het dan niet de visie van een bepaalde persoon dan hetgeen de Bijbel zelf zegt?

Gebruikersavatar
johannes1
Moderator
Berichten: 3162
Lid geworden op: 11 sep 2002 12:13
Contacteer:

Berichtdoor johannes1 » 06 okt 2003 15:24

wat zou je anders onder de onderlinge bijeenkomsten willen verstaan?
Want die Mij vindt, vindt het leven, en trekt een welgevallen van den HEERE. (Spreuken 8 vers 35)

Gebruikersavatar
Ruben Hadders
Mineur
Mineur
Berichten: 132
Lid geworden op: 02 okt 2003 10:08
Locatie: Harderwijk
Contacteer:

Berichtdoor Ruben Hadders » 06 okt 2003 15:25

Een bijeenkomst van gelovigen waarbij de Heer centraal staat. Het onderwerp van zo'n bijeenkomst moet dus wel de Heer zijn.

De kerk is zo'n bijeenkomst maar naar mijn mening niet de enige. Een bijbelstudie (los van enige kerk) is dit ook.

Gebruikersavatar
johannes1
Moderator
Berichten: 3162
Lid geworden op: 11 sep 2002 12:13
Contacteer:

Berichtdoor johannes1 » 06 okt 2003 15:28

ik zeg niet dat dit de enigste bijeenkomst is ofzo. maar wel een belangrijke. je kan ook bijbelstudie 'kringen' als bijeenkomst zien. als het Woord centraal staat.
Want die Mij vindt, vindt het leven, en trekt een welgevallen van den HEERE. (Spreuken 8 vers 35)

Gebruikersavatar
Ruben Hadders
Mineur
Mineur
Berichten: 132
Lid geworden op: 02 okt 2003 10:08
Locatie: Harderwijk
Contacteer:

Berichtdoor Ruben Hadders » 06 okt 2003 15:29

Oke, zijn we het eens. Het ging mij er idd ook om dat de kerk niet als de enige mogelijkheid voor bijeenkomst is. :D

Gebruikersavatar
Klaas
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3348
Lid geworden op: 11 sep 2002 08:50

Berichtdoor Klaas » 06 okt 2003 19:40

Hoi Ruben,

Allereerst mijn excuses voor mijn lompe uitval gisteren. Ik herkende in je reacties een tendens in de evangelische wereld waar ik me aardig aan begin te irriteren maar daar had ik jou niet op af mogen rekenen.

2 Timotheus 3:16 Al de Schrift is van God ingegeven, en is nuttig tot lering, tot wederlegging, tot verbetering, tot onderwijzing, die in de rechtvaardigheid is;

Ruben:
Deze tekst zegt niet dat je de uitkomsten van je eigen onderzoek moet toesten aan het onderzoek van anderen.


Maar in je eentje komt er van bovenstaande nou eenmaal niks terecht. Zaken als terechtwijzen duiden op het gebruik van de bijbel in een gemeenschap. Zonder zo'n gemeenschap werkt het nou eenmaal niet.

Ruben:
Dat vraag ik mij af of we beiden wel oprecht gezocht hebben en we ons hebben laten leiden door de Geest.


In de praktijk komt het er dan vaak op neer dat je bij je eigen standpunt blijft en dus eigenlijk zegt dat de ander zich niet voldoende heeft laten leiden door de Geest. Ik ben bang dat we ook wat betreft het verstaan van de bijbel vastzitten aan ons mens-zijn. Wij zijn niet volmaakt en ook ons verstaan van de bijbel is niet volmaakt. Daardoor zullen er altijd verschillen in interpretatie blijven. Jij spreekt over de theorie, ik kijk naar de praktijk.

Ruben:
Dat falen is er nu eenmaal door de zondige natuur van de mens. Een mens faalt nu eenmaal.


Maar hij is zelf 100% verantwoordelijk voor dat falen. Dat kun je niet afschuiven op je natuur. Je kunt niet zeggen dat het niet erg is dat je gescheiden bent van je gemeente omdat mensen nou eenmaal falen.

Ruben:
Het is inderdaad waar dat Paulus ons vermaand om gemeenschap te hebben met andere Christenen. Een samenkomst van gelovige waarbij de Heer centraal staat. Daar zjn we het dus over eens.


Inderdaad.

Ruben:
Echter, begrijp me goed. Dit hoeft niet binnen een kerk of gemeente te gebeuren zoals wij die nu kennen. Dit kan ook tijdens een bijeenkomst bij iemand thuis. Een zogenaamde huisgemeente. Dit kan ook op het werk tijdens de lunch. Afijn, ga zo nog maar ff door. Er zijn meer mogelijkheden dan alleen de traditionele kerk


Die samenkomsten zijn inderdaad niet alleen de kerkdiensten (al zijn de wekelijkse bijeenkomsten wel de bijeenkomsten waar in Hebreeën naar verwezen wordt). Een huisgemeente is net zo goed een gemeente als een officiële kerk. Een bijbelstudie tijdens een lunch op het werk vind ik echter toch echt wat anders. Een paar collega's die elkaar herkennen als broeders of zusters vormen nog geen gemeente. Het gemeenteleven zoals we dat zien in de bijbel is niet te vergelijken met een bijbellunch 1x in de week. Dat soort contacten kan volgens mij nooit een volwaardige vervanger zijn van een gemeente. Het zijn waardevolle aanvullingen, maar niet mer dan dat.

Ruben:
Nee, in de eerste situatie zeg ik dat diegene evengoed een Christen is. Wil je dat ontkennen dan?


Nee, zo iemand kan wel degelijk een christen zijn.

Ruben:
Dat het niet fout te noemen is wat hij doet (nl. het niet bezoeken van een kerk of gemeenschap) komt vanwege het feit dat de Christen niet meer onder de wet is.


Dat is onzin, Ruben. Als een christen iemand vermoordt of als christenen scheiden dan is dat ook 'fout'. In zo'n geval zeggen we toch ook niet dat ze niet meer onder de wet zijn?

Ruben:
Hij kan er niet om geoordeeld worden en als het 'in geloof' is, kun je zelfs niet spreken van een slechte weg want "een ieder is in zijn eigen gemoed ten volle verzekerd"


Volgens mij ruk je die tekst nu uit zijn verband. Dat ieder in zijn eigen gemoed ten volle verzekerd moet zijn kun je niet op alles toepassen. Als dat zo zou zijn dan zou je namelijk moord, incest en diefstal (om maar eens wat te noemen) ook goed kunnen praten. Als iemand maar in zijn eigen gemoed ten volle verzekerd is... Maar zo werkt het niet. Het verzekerd zijn in je eigen gemoed gaat over zaken die niet tot de kern van het geloof behoren. Vragen over broeken en rokken, verschillende bijbelvertalingen, muzikale voorkeuren e.d. vallen daar allemaal onder. Als God echter bedoeld heeft dat we als christenen ook op plaatselijk niveau als een lichaam fungeren dan kun je dat er niet onder vatten. Het al of niet lid zijn van een gemeente maakt geen onderdeel uit van de christelijke vrijheid evenmin als diefstal en moord daar onder vallen.

Ruben:
Heb je naaste lief (naaste is in eerste plaats God) is inderdaad een wet. Echter, het is de ENIGE die van kracht is!!!!


Allereerst gaat het nog steeds om 2 geboden. God liefhebben boven alles en je naaste als jezelf. (Daarom is God ook niet onze naaste) Ten tweede is dit volgens Christus de samenvatting van de hele wet. Als dit gebod geldt dan gelden ook de geboden die daarin samengevat worden nog. Niet moorden, geen overspel plegen, scheiden, niet stelen zijn allemaal geboden van God die ook nu nog gelden. Het zijn opdrachten van God en daarvoor moeten we geen eufemistische uitdrukkingen gaan gebruiken. Datzelfde geldt voor het gemeenteleven. Ook dat is een opdtracht van God. Je kunt het wel vermaning noemen maar daar schiet je niks mee op. God wil dat we 1 zijn en als een gemeente samenleven. Dat moet. Niet omdat het wettisch is maar omdat het Gods wil is. Alleen in uitzonderingssituaties kan hiervan afgeweken worden.

Ruben:
De meeste kerken zeggen telkens weer dat je vergeving moet vragen bij de Heer. Elke keer weer opnieuw. Hebben ze dan het Evangelie niet begrepen? Dat maakt namelijk duidelijk dat we reeds vergeven zijn door het verlossende werk van Christus.


Sorry, maar ik denk dat jij hier degene bent die het mis heeft en niet al die kerken. Vergeving vragen is een wezenlijk onderdeel van het christelijke leven. Niet voor niets leert Christus ons bidden ' en vergeef ons onze schulden'. Natuurlijk zijn al onze zonden bedekt door het bloed van Christus als we in Hem geloven. In die zin behoeven we God niet te vragen dat nog eens over te doen. Onze zonden zijn en blijven bedekt. Het gaat er echter om dat God wil dat we in een relatie met Hem leven. Bij die relatie hoort ook het eerlijk bekennen van zonden. Vergelijk het maar weer met een huwelijk (wat toch een veelzijdig voorbeeld ;-)). Ik weet zeker dat mijn vrouw van mij houdt. Dat hoef ik haar niet elke dag weer te vragen. Dat wil echter niet zeggen dat ik alles voor haar kan verzwijgen. Als ik iets gedaan heb waarvan ik weet dat zij er een hekel aan heeft dan draai ik er niet om heen maar vertel ik het haar. Ik erken schuld en dat geeft de mogelijkheid om wee verder te kunnen. Als we onze zonden bij God brengen dan zegtd at iets over ons hart. We erkennen dat we gezondigd hebben en dat we God daarmee tekort gedaan hebben. Niet at we bang zijn dat we anders de boot missen, maar omdat we van Hem houden en dat willen uiten. Het verzwijgen van je zonden en erop vertrouwen dat God ze vergeeft getuigt absoluut niet van liefde maar eerder van onverschilligheid.

Groet,
Klaas
the words are what you trusted
but the eyes have final say
now you still got the devil left to pay

Gebruikersavatar
Ruben Hadders
Mineur
Mineur
Berichten: 132
Lid geworden op: 02 okt 2003 10:08
Locatie: Harderwijk
Contacteer:

Berichtdoor Ruben Hadders » 06 okt 2003 20:08

Allereerst mijn excuses voor mijn lompe uitval gisteren. Ik herkende in je reacties een tendens in de evangelische wereld waar ik me aardig aan begin te irriteren maar daar had ik jou niet op af mogen rekenen.


Dat geeft niet. Heb ik ook wel eens. Maar je maakt me wel nieuwsgierig naar die tendens...

Maar in je eentje komt er van bovenstaande nou eenmaal niks terecht. Zaken als terechtwijzen duiden op het gebruik van de bijbel in een gemeenschap. Zonder zo'n gemeenschap werkt het nou eenmaal niet.


Weet ik niet... kijk naar de 'grote namen' (sorry voor deze term, ik gebruik het ook niet graag) uit de vergadering van gelovigen. De kennis die zij hebben, is vooral opgedaan door zelfstudie. Maar voor de meesten geldt inderdaad de gemeenschap.

In de praktijk komt het er dan vaak op neer dat je bij je eigen standpunt blijft en dus eigenlijk zegt dat de ander zich niet voldoende heeft laten leiden door de Geest. Ik ben bang dat we ook wat betreft het verstaan van de bijbel vastzitten aan ons mens-zijn. Wij zijn niet volmaakt en ook ons verstaan van de bijbel is niet volmaakt. Daardoor zullen er altijd verschillen in interpretatie blijven. Jij spreekt over de theorie, ik kijk naar de praktijk.


Inderdaad kan ons mens-zijn een probleem zijn bij het verstaan van de Bijbel. We hoeven ook niet alles te weten.

Maar hij is zelf 100% verantwoordelijk voor dat falen. Dat kun je niet afschuiven op je natuur. Je kunt niet zeggen dat het niet erg is dat je gescheiden bent van je gemeente omdat mensen nou eenmaal falen.


De mens is zelf ook 100% verantwoordelijk. Ik zeg alleen dat de zonde-natuur de oorzaak is.

Het gemeenteleven zoals we dat zien in de bijbel is niet te vergelijken met een bijbellunch 1x in de week. Dat soort contacten kan volgens mij nooit een volwaardige vervanger zijn van een gemeente. Het zijn waardevolle aanvullingen, maar niet mer dan dat.


Klopt, maar neem bijvoorbeeld een bijbelstudie die om de zoveel tijd wordt gehouden. Die staat los van de kerk, maar is wel een bijeenkomst van gelovigen waarbij de Heer centraal staat en die opbouwd in het geloof.

Dat is onzin, Ruben. Als een christen iemand vermoordt of als christenen scheiden dan is dat ook 'fout'. In zo'n geval zeggen we toch ook niet dat ze niet meer onder de wet zijn?


Ik heb dit inderdaad niet goed gezegd. Het is fout. Naar de wet gesproken. Echter, als Christen worden we er niet meer om veroordeeld en is het niet meer belangrijk voor ons behoud. Het is echter niet de weg waartoe Paulus ons vermaand. Ik wil het ook niet goed praten.

Kijk, wat ik bedoel: de wet maakt schuldig. Christenen zijn niet meer onder de wet en kunnen (door satan) niet meer beschuldigd worden. Ze zijn vrij van hun zonden. Zelfs een moordenaar (al was hij ook een Christen) is vrij van zijn zonde. Zijn daad blijft fout. Maar de daad is vergeven. Hij heeft genade ontvangen. Dat is ook wat Paulus zegt:

"Zullen wij dan in de zonde blijven opdat de Genade te meer worde, dat zij verre!".

Maar feit is dus dat "de Genade te meer" wordt, als wij in de zonde blijven. Dat is de kern van wat ik duidelijk wou maken.

Als dat zo zou zijn dan zou je namelijk moord, incest en diefstal (om maar eens wat te noemen) ook goed kunnen praten.


Met dit verschil dat moord, incest en diefstal nooit 'uit geloof' kan worden gedaan. Als je 'uit geloof' handelt is dit, bewust of onbewust in overeenstemming met Gods Woord en ook wel degelijk de wet.

Vragen over broeken en rokken, verschillende bijbelvertalingen, muzikale voorkeuren e.d. vallen daar allemaal onder.


Ja, kan me wel vinden in je antwoordt.

God wil dat we 1 zijn en als een gemeente samenleven. Dat moet. Niet omdat het wettisch is maar omdat het Gods wil is.


Het kan in deze genade-bedeling nooit wettisch zijn. Uitsluitend vermanend. Er waren immers ook wereld-gelijkvormige Christenen die zich in hoererij hadden begeven. Haalt Paulus daarbij de wet aan?

Sorry, maar ik denk dat jij hier degene bent die het mis heeft en niet al die kerken. Vergeving vragen is een wezenlijk onderdeel van het christelijke leven. Niet voor niets leert Christus ons bidden ' en vergeef ons onze schulden'. Natuurlijk zijn al onze zonden bedekt door het bloed van Christus als we in Hem geloven. In die zin behoeven we God niet te vragen dat nog eens over te doen. Onze zonden zijn en blijven bedekt. Het gaat er echter om dat God wil dat we in een relatie met Hem leven. Bij die relatie hoort ook het eerlijk bekennen van zonden. Vergelijk het maar weer met een huwelijk (wat toch een veelzijdig voorbeeld ). Ik weet zeker dat mijn vrouw van mij houdt. Dat hoef ik haar niet elke dag weer te vragen. Dat wil echter niet zeggen dat ik alles voor haar kan verzwijgen. Als ik iets gedaan heb waarvan ik weet dat zij er een hekel aan heeft dan draai ik er niet om heen maar vertel ik het haar. Ik erken schuld en dat geeft de mogelijkheid om wee verder te kunnen. Als we onze zonden bij God brengen dan zegtd at iets over ons hart. We erkennen dat we gezondigd hebben en dat we God daarmee tekort gedaan hebben. Niet at we bang zijn dat we anders de boot missen, maar omdat we van Hem houden en dat willen uiten. Het verzwijgen van je zonden en erop vertrouwen dat God ze vergeeft getuigt absoluut niet van liefde maar eerder van onverschilligheid.


Als je door het Evangelie van Christus toch weet dat je een nieuw, zondeloos leven hebt ontvangen en als Paulus ook nog eens duidelijk maakt dat je je oude zonde natuur voor dood moet houden, waarom dan telkens weer vergeving vragen voor je zonden? God zelf kijkt er al niet eens meer naar, want die ziet je in Christus. Kijk, ik zeg niet dat je je zonden voor God moet verbergen. Integendeel. Beleid ze. Erken dat het zonden zijn. Maar vraag niet om vergeving, maar om reiniging. Dat is een wezenlijk verschil. Christus is opgestaan en wij maken deel uit van die opgestane Christus. Waarom dan telkens weer Christus aan het kruis spijkeren voor de vergeving van onze schulden? Ik snap daar echt helemaal niets van...

Gebruikersavatar
Klaas
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3348
Lid geworden op: 11 sep 2002 08:50

Berichtdoor Klaas » 07 okt 2003 22:22

Ruben,

Volgens mij raken we aardig door de gespreksstof heen. Ik zal nog even wat punten langslopen.

Ruben:
Weet ik niet... kijk naar de 'grote namen' (sorry voor deze term, ik gebruik het ook niet graag) uit de vergadering van gelovigen. De kennis die zij hebben, is vooral opgedaan door zelfstudie.


Dat zal inderdaad waar zijn, maar de resultaten van deze studies hebben ze gedeeld en onderzocht met anderen: is mijn interpretatie juist. Als dat al niet in real-life gebeurde dan toch zeker door de meningen van verschillende mensen na te lezen in boeken.

Ruben:
Kijk, wat ik bedoel: de wet maakt schuldig. Christenen zijn niet meer onder de wet en kunnen (door satan) niet meer beschuldigd worden. Ze zijn vrij van hun zonden. (...) Maar feit is dus dat "de Genade te meer" wordt, als wij in de zonde blijven. Dat is de kern van wat ik duidelijk wou maken.


Maar weet je waarom Paulus zegt dat de genade te meer wordt? Omdat de schuld die vergeven wordt groter is. Als we voortgaan met zondigen wordt onze schuld groter. God wil die vergeven maar het is wel schuld.

Ruben:
Er waren immers ook wereld-gelijkvormige Christenen die zich in hoererij hadden begeven. Haalt Paulus daarbij de wet aan?


Hij gaat er m.i. vanuit dat men wist dat dit not-done was. Hij begint in ieder geval niet een heel verhaal over waarom je daarmee je naaste niet liefhebt. Volgens mij sluit hij dus wel degelijk aan bij de wet. Hij zegt niet voor niets dat hij die liefheeft.

Ruben:
Kijk, ik zeg niet dat je je zonden voor God moet verbergen. Integendeel. Beleid ze. Erken dat het zonden zijn. Maar vraag niet om vergeving, maar om reiniging.


Kijk, en daar begin ik het een beetje een woordenspelletje te vinden. We moeten niet om vergeving vragen maar wel om reiniging? Heeft zo'n uitspraak een goede bijbelse grond? Volgens mij niet. Als je zegt dat al je schuld reeds vergeven is kun je net zo goed stellen dat we reeds gewassen zijn in Christus bloed. Waarom zou je dan nog weer om reiniging vragen?

Nee, ik houdt het maar gewoon bij datgenen wat Jezus ons letterlijk leerde: "En vergeef ons onze schulden"...

Klaas
the words are what you trusted

but the eyes have final say

now you still got the devil left to pay


Terug naar “Archief”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 34 gasten