L'être extraterrestre schreef:Je zet ze op de wereld omdat je iets wilt 'hebben' van van jou en je grote liefde is, het is het uiten van je liefde, het is iets om he liefde aan te geven, je wilt het opvoeden, het tot iets moois maken. En verder is het gewoon een natuurlijk proces.MissF schreef:Mijn zwager vindt kinderen krijgen ook niet echt iets. Ze zijn pas getrouwd, maar waarschijnlijk zullen de kids voorlopig niet komen. Hij vindt het gewoon erg veel verantwoordelijkheid. Tja, daar zou ik wel een beetje in kunnen komen.
Mijn moeder vond kinderen ook nooit echt leuk, ze had niet echt iets met ze. Maar toen ze zelf moeder werd draaide dat 180 graden om en vond/vindt ze haar eigen kinderen het geweldigste wat er bestaat op deze wereld (pff, ja, soms heel leuk zo'n moeder, soms erg frustrerend)
Maar ik denk dat hoe het is om een kind te hebben je nooit van tevoren kan weten, het is geloof ik altijd anders...
Wat is uberhaupt de reden dat je kinderen op deze wereld wilt zetten????
Kinderen zou ik niet willen omdat ik niet denk dat ik ooit een goede moeder zal zijn. Klinkt heel cliche, maar ik moet er niet aan denken later precies hetzelfde gezin te hebben als wij nu thuis hebben. Met een moeder die een humeur heeft wat kan omslaan als een blad aan de boom, zomaar boos kan worden, ontzettend onredelijk kan zijn, een vader die er nooit is... Denk je dat mijn moeder dit van tevoren had voorzien?!
Dingen kan je (jammergenoeg) nooit voorzien, maar is dat dan een reden om zelf maar geen kinderen te 'nemen'?
Ik denk dat heel veel mensen niet hetzelfde als hun ouders willen zijn, maar daar ben je dan toch zelf bij?
