Denkertje21 schreef:Is deze brief simplistisch of gewoon enorm relativerend?elbert schreef: Hmm, ik vind de brief zelf nogal simplistisch.
Het poogt relativerend te zijn middels simplisme.

Kijk, dit soort redenaties kan ik ook ophangen (ik denk daarbij bijvoorbeeld aan het dragen van broeken door vrouwen in relatie tot Deut. 22:5), maar deze brief komt niet met een gedegen beschouwing van Wet en Evangelie en hoe die twee zich tot elkaar verhouden. Wet en Evangelie horen bij elkaar en zijn niet elkaars tegenpolen, hoewel je deze gedachte in sommige (vooral evangelische) kringen nog wel eens tegenkomt. Het is juist zo dat Wet en Evangelie samen de oorsprong vinden in God. Het zijn kanten van dezelfde medaille van het heil.
Denkertje21 schreef:elbert schreef:Dus vanuit die context kunnen we ook zien wat Lev. 18:22 voor ons betekent.
Ik denk dat dat niet het geval is.
?? Dus je ontkent dat we uberhaupt iets vanuit de kennis van de hele Bijbel kunnen weten van wat deze tekst ons te zeggen heeft? Waarom staat het dan in de Bijbel?
Denkertje21 schreef:Wat ik met deze brief alleen wilde laten zien dat er met de oud-testamentische wetten nogal selectief wordt omgesprongen.
Overigens hebben veel orthodoxe Joden dez wet omzeild door niet 'liggend' seks te hebben met een man, maar staand. Dat geeft al weer de kronkels aan waarin mensen zich begeven.
Inderdaad, dat zijn kronkels. Het gaat om de Geest, niet om de letter.
Denkertje21 schreef:Kijk ik kan me heel goed voorstellen dat mensen homoseksualiteit afwijzen op grond van deze teksten. Mijn visie is echter anders. Ik vind het jammer dat dat andersom zo moeilijk te zeggen lijkt te zijn.
Ik vind dat je standpunt helder is, alleen verschil ik daarover met je van mening. Ik kan me ook voorstellen hoe je tot deze interpretatie komt.
Denkertje21 schreef:Ik ben in gesprek met een 'zwaardere' predikant uit de Hersteld Hervormde Kerk. Uiteraard was hij op grond van de bijbel mordicus tegen. Totdat zijn dochter opbiechte dat zij lesbisch is. Hij is toen gaan onderzoeken en komt tot de pijnlijke conclusie dat hij het standpunt van zijn kerk niet als het zijne kan aannemen. Omdat hij heeft 'ontdekt' dat het in de bijbel over van alles gaat, behalve over relaties in liefde en trouw...
Je bedoelt, neem ik aan, dat de Bijbel juist wel over relaties in liefde en trouw spreekt, want zo stelt God Zich op en Hij wil dat wij ons ook zo richting Hem en onze naaste opstellen. Dit terzijde.
Als mijn zoon of dochter me straks zal zeggen dat ze zich aangetrokken voelen tot mensen van hetzelfde geslacht, zal ik me ook nog eens achter het oor krabben. Dat noopt me om voorzichtig te zijn met wat ik vind en om erover na te blijven denken. Je kunt ook te gemakkelijk conclusies trekken. Maar ik constateer wel dat er in de Bijbel zowel teksten te vinden zijn die het huwelijk als verbond tussen man en vrouw onderstrepen als teksten die gemeenschap (niet: vriendschappelijke relaties) tussen mensen van hetzelfde geslacht uitsluiten. Daaruit leer ik dat liefde en trouw niet de voorwaarden zijn voor Gods sanctioneren van een relatie, maar wel de juiste inhoud vormen van een goede relatie (verbond). Daarom gebiedt Hij ook niet om een slecht huwelijk waarin man en vrouw geen of nauwelijks liefde tot elkaar tonen, te onbinden. Hoewel de inhoud in dit geval slecht is, is de instelling van het huwelijk nog wel goed. We moeten dus onderscheid maken tussen de instelling en de inhoud van een relatie. De inhoud wordt gesanctioneerd door de instelling en niet andersom.