goofy1978 schreef:ik heb me niet bekeerd omdat je dat niet zelf kan.
en ook omdat je het zelf niet wil.
goofy1978 schreef:ik heb geleerd dat als God je bekeerd je het met God eens word naar de hel te gaan.
en nee dat staat er niet zo eiskoud in als ik het zeg maar mefiboseth zei wel dat gij hebt omgezien naar een dode hond als ik ben zo zullen we allen eens een keer een dode hond voor God moeten worden.
We zijn van onszelf al een dode hond voor God. De vraag is of je dat echt gelooft (het daarmee eens wordt) en daardoor om Christus verlegen bent geworden, of dat je je onmacht om te geloven als smoesje gebruikt om vooral maar niet in Hem te hoeven geloven.
Het ligt niet aan de gewilligheid van de Heere, maar aan onze onwil en ongehoorzaamheid. Dat is onze schuld.
We kunnen wat dit betreft ook niet twee heren dienen: aan de ene kant wel aan gereformeerde waarheden vasthouden en aan de andere kant niet in de Weg, de Waarheid en het Leven geloven als persoonlijke Zaligmaker.
Ansje schreef:Ik ben het wel met je eens. Mensen zeggen zo vaak dat ze bekeerd zijn en ik vind daar dan helemaal niets vanuit gaan.
Ja, ze kunnen goed praten over het geloof en 'getuigen' over Jezus, maar toch... Ik kan nooit jaloers op ze worden.
Ik kan wel jaloers worden op oude mensjes. Van die mensjes van een jaar of 85, lopen helemaal in het zwart en vertellen dan dat ze vroeger op heel jonge leeftijd geroepen werden door God. Ook vertellen ze dan dat het meestal geen makkelijke weg is die God met je gaat...maar dat ze vaak wel weer mogen voelen dat ze er niet alleen voor staan.
Ze laten zo goed merken dat ze het beste met je voor hebben....dat je de tijd nog hebt en moet benutten om je te bekeren... Tjah...op die mensjes ben ik wel vaak jaloers... Daar gaat wat vanuit...
Ik kan niet precies beschrijven wat...maar misschien begrijpen jullie me.
Wat ik nog wel even wil zeggen is dat ik hiermee dus niet oordeel over mensen of ze nu wel of niet bekeerd zijn. Van mezelf kan ik dat (jammergenoeg) niet zeggen...
Af en toe plaats ik alleen mn vraagtekens daarbij.
De vraag is niet welke mensen je als voorbeeld kent (hoe heilig ook), maar of je Jezus als je persoonlijke Zaligmaker kent. Want bekeerde mensen kunnen je niet redden, Jezus wel. Als het goed is, wijzen die mensen je dan ook op Hem. Wie is Hij voor jou, persoonlijk? Daar draait het om. En zeg niet dat je niet geroepen wordt, elke bladzij van de Bijbel roept tegen jou en mij dat we ons heil buiten onszelf in Christus moeten zoeken, omdat er in ons geen leven is, maar wel in Hem.