Denkertje21 schreef:elbert schreef:
Dan vraag ik me wel af hoe je dan 1 Kor. 7:1-2 uitlegt:
1Wat nu de dingen betreft waarover u mij geschreven hebt: het is goed voor een man om geen vrouw aan te raken.
2Maar laat vanwege allerlei vormen van hoererij iedere man zijn eigen vrouw hebben en iedere vrouw haar eigen man.
Lijkt me helder. Ik weet niet hoe het in jouw bijbels staat maain mijn Statenvertaling staan de twee woorden hierboven schuingedrukt. D.w.z. dat het later is toegevoegd. Lees het eens zonder deze toevoegingen en het wordt ineens heel anders!!!
Je hebt een punt als je zegt dat de schuingedrukte woorden er niet staan, maar de context (de verzen 1 en 3) geeft aan dat het hier om man en vrouw gaat binnen het huwelijk. Daarom wordt het niet opeens heel anders, alsof het in de verzen 1 en 3 opeens ook over man en man en vrouw en vrouw zou kunnen gaan. Paulus gebruikt een beknopte manier om te beschrijven dat elke man z'n eigen vrouw behoort te hebben en elke vrouw haar eigen man. Dat blijkt ook uit zijn keus van de bezittelijke voornaamwoorden.
Denkertje21 schreef:Maar wat ik eigenlijk nog belangrijker is, is dat ik geloof dat er in bijbelse tijden geen kennis was van het feit dat men anders GEAARD zou kunnen zijn!
Men zag wat voor ogen was: de uitspattingen. Maar nergens lees ik over mensen die tobben met hun GEAARDHEID...
't Zou toch mooi zijn als mensen hier op dit forum alleen al eens aan deze mogelijkheid zouden durven te denken
Daar denk ik ook wel aan, alleen niet op de massieve manier zoals je hier doet: of 100% hetero, of 100% homo, of 100%-100% bi, of 100% aseksueel. Ik weet dat sommige mensen een andere sexuele gerichtheid hebben. Maar de waaier van mogelijkheden is over het algemeen zo breed, dat je mensen niet zondermeer in de 4 genoemde vakjes (he-, ho-, bi-, a-) kunt stoppen, alsof er 3 of 4 soorten mensen zijn. Want er komen nog andere zaken (zoals cultuur) bij kijken, wat in de Romeins-Griekse cultuur bijvoorbeeld pedasterie tot gevolg had.
Daarnaast hoefde men in de tijd van de Bijbel bij wijze van spreken maar door een raam te kijken, om gerichtheid in actie te kunnen aanschouwen. De christelijke boodschap beschouwde sommige zaken terecht als excessen, maar zei er nog iets bij ook: dat het van oorsprong zo was dat God man en vrouw voor elkaar gegeven heeft. De geaardheid is dus niet het uitgangspunt, maar de gave van God, die gelijk ook (door de zondeval) een opgave kan betekenen.
Laat de woorden van mijn mond en de overdenking van mijn hart welgevallig zijn voor Uw aangezicht, HEERE, mijn rots en mijn Verlosser! (Ps. 19:15)