meboy schreef:elbert schreef:Het gaat bij geaardheid om aantrekkingskracht en om die aantrekkingskracht om te zetten in daden. Daarbij zou ik niet te snel het woord liefde laten vallen, want de bijbelse visie op liefde (agape) is een andere dan die de wereld er op na houdt (eros!).
Even citeren maar weer:
- citaat uit 1 Johannes 4:7-21 -
Mijn broeder liefhebben? Hoe dan Heere?
- citaat uit 1 Kor. 13:4-8 -
- citaat Prediker 4:9-12 -
Daar achteraan; uit jouw woorden begrijp ik dat de homofiele geaardheid de geaardheid zou zijn die de "aantrekkingskracht omzet in daden". Dat is de reden om geen relatie aan te gaan...
Ik denk dat je hier mijn woorden niet begrepen hebt. Ik schreef namelijk het volgende:
Het gaat bij geaardheid om aantrekkingskracht en om die aantrekkingskracht om te zetten in daden. Daarbij zou ik niet te snel het woord liefde laten vallen, want de bijbelse visie op liefde (agape) is een andere dan die de wereld er op na houdt (eros!).
Ik schreef dus dat
elke geaardheid bestaat uit aantrekkingskracht, die de mens ertoe neigt om die aantrekkingskracht om te zetten in daden. Mijn opmerking daarbij was, dat je bij die geaardheid
niet te vroeg moet spreken over liefde, aangezien bij liefde deze aantrekkingskracht
genormeerd is; aan Gods Woord welteverstaan.
meboy schreef:Korte vraag:
Hoe is het met jouw heterogeaardheid? Geen aantrekkingskracht die omgezet wordt in "daden"? Onthoud; wie een vrouw aanziet om haar te begeren heeft alrede overspel gepleegd! Dús maar stoppen met liefhebben? Niet meer trouwen? Stoppen met het heteroleven? Want dat is de oplossing die zo zaligmakend schijnt te zijn voor homo's...
Dit is nu net de opvatting waar ik bezwaar tegen maak: geaardheid + liefde (= eros) -> handel er maar naar.
Maar dat is juist wat niet het geval is.
Ook een heterofiel dient zich te normeren aan het Woord van God.
Bij een relatie met wie dan ook, gelden er spelregels die bedoeld zijn om de relatie in goede banen te leiden, zo dat het tot eer van God is en tot opbouw van elkaar.
Bovendien geeft de Bijbel aan wat de grondhouding is in een goede relatie (ik heb het dus nu over alle relatievormen): agape, zichzelf weggevende liefde. Daarin kan erotiek een plaats hebben (niet altijd!), maar zij is niet de grond van de liefde, hooguit een uitingsvorm. In een aantal gevallen (bijvoorbeeld een vriendschapsrelatie, ouder/kindrelatie enz.) is erotiek zelfs bijzonder ongewenst. En waar het in dit topic om gaat, is de vraag of geaardheid altijd tot erotiek mag leiden. Mijns inziens niet: ik lees alleen over erotiek in de Bijbel bij een huwelijk tussen man en vrouw en niet daarbuiten (bijvoorbeeld inderdaad in het Hooglied).
marina87 schreef:En deze discussie over homosexualiteit kom je niet uit. De één kiest voor de tekst 'man met man schandelijkheid bedrijvende' en de ander legt de nadruk op de liefde.
Inderdaad. Ik beschouw dit ook eerder als uitwisseling van standpunten, dan dat er mensen overtuigd worden. Het is dan ook geen wonder dat we nu al bijna aan pagina 150 zitten. Misschien is het tijd om er een eind aan te breien en te zeggen dat we dit topic grondig genoeg behandeld hebben. Ik denk dat ik mijn bijdragen in dit topic hierbij dan ook maar laat.
Laat de woorden van mijn mond en de overdenking van mijn hart welgevallig zijn voor Uw aangezicht, HEERE, mijn rots en mijn Verlosser! (Ps. 19:15)