Hallo iedereen,
bedankt voor de reacties... Het probleem is dat ik diep in mijn hart wel weet dat ik een probleem heb. Maar vaak voelt het niet als een probleem, eerder als iets dat ik goed doe en koste wat het kost moet volhouden. Maar omdat ik met mijn verstand weet dat er iets niet goed gaat (ik voel me gwoon egt niet hppy in mn vel:S) bid ik er veel voor. Ik bid of God me op het goede pad wil brengen en me wil helpen om de boze te weerstaan, zeg maar. Het voelt nl net alsof ik gedwongen wordt tot dingen. Stilzitten "mag" niet lang: dan wordt ik rusteloos en wil ik gaan sporten. Eten mag niet te veel: dan krijg ik schuldgevoelens met alle gevolgen daarbij..
En ik wil het egt wel ans, maar dat lukt gwoon egt niet goed. Ik heb nog nooit zoiets moeilijks gehad!! Het punt is nl dat als ik wél gwoon net zoveel eet als de mensen om me heen, ik me totaal niet happy voel. Dan word ik bang.. En als ik gwoon rustig wil doen en niet wil sporten om verder af te vallen, dan wordt ik heel onrustig juist, en depressief:S Dus... ik weet niet goed wat ik nu moet doen..
Btw. ik krijg al wel hulp...