Bang voor verkering, how idiot!!:S

De Archiefkast van het Forum. Oude discussies zijn hier nog eens na te lezen.

Moderator: Moderafo's

girliegirl
Verkenner
Verkenner
Berichten: 79
Lid geworden op: 21 jul 2006 09:56

Bang voor verkering, how idiot!!:S

Berichtdoor girliegirl » 22 jul 2006 12:48

Hallo iedereen,

Ik heb miss een btje een probleempje. :roll: Ik zit er nu nog niet zo mee, maar ik denk dat ik er in de toekomst steeds meer last vam kan gaan krijgen. Het punt is nl dat mijn ouders heel veel ruzie hebben gemaakt, toen ik klein was al. Ik was op hele jonge leeftijd al vast besloten om nooit te trouwen, Het klonk meer voor de grap maar het was heel serieus :x Ik ben bang om ook zoveel ruzies te krijgen, bang voor een scheiding etc. :?

Ik voel me soms echt een btje idioot op dat gebied. :oops: De meeste meiden van mijn leeftijd hebben allang één of meerdere vriendjes gehad, maar ik niet. (Ben wel gevraagt ja). Wie herkent dit??
Allen die hoop vestigen op de Heer: wees sterk en houd moed. (Psalm 31: 24)

Gebruikersavatar
Gerdien B.
Generaal
Generaal
Berichten: 9098
Lid geworden op: 12 jul 2004 10:11
Locatie: Woerden
Contacteer:

Berichtdoor Gerdien B. » 22 jul 2006 12:51

Dat je er nog niet aan toe bent denk ik om een relatie aan te gaan.
Probeer hier niet te geforseerd mee om te gaan. Het is heel begrijpelijk dat je die angsten hebt. Geef jezelf de tijd om eerst goed met je ouders om te gaan, om goed je verleden met al die ruzies te verwerken.
Een leuk kaartje sturen en krijgen doet altijd goed!

Gebruikersavatar
ahuibers
Majoor
Majoor
Berichten: 1729
Lid geworden op: 04 feb 2003 14:14
Locatie: Midden nederland

Berichtdoor ahuibers » 22 jul 2006 13:09

Dat is inderdaad heel begrijpelijk.
Wat je als kind meemaakt kan je nooit meer loslaten.
Je kan het 1 en ander wel later verwerken maar het is en blijft lastig om een stap naar verkering te zetten. Ook al vind je die of een persoon erg leuk.

Misschien moet je er met diegene ook over praten, dat je het er erg moeilijk mee hebt.. de stap om er over te beginnen is het moeilijkst...

Gebruikersavatar
Javaca
Luitenant
Luitenant
Berichten: 545
Lid geworden op: 01 jan 2005 22:06
Locatie: Langbroek & Boom(BE)
Contacteer:

Berichtdoor Javaca » 22 jul 2006 13:17

Het is helemaal niet vreemd als je nog geen vriendje hebt (gehad). Ik kwam mijn eerste vriendin pas op m'n 18e tegen. Ze is de eerste, maar ook meteen de juiste... 8) :8>

M'n beste vriend is 20 en heeft nog nooit een vriendin gehad. Toch is het een hele aardige rustige jongen. Wij zeggen altijd dat dat vanzelf wel een keer komt.

Een andere vriend van me is 20 en heeft een stuk of 7 vriendinnen gehad sinds z'n 12e. Kan nou niet zeggen dat hij daarmee respect oid afdwingt. Eerder het tegenovergestelde.


Je schrijft dat je bang bent voor ruzie en scheiding. Dat is heel begrijpelijk.
Zoals Gerdien al schreef is het goed om hier niet geforceerd mee om te gaan. Als je nog niet toe bent aan een relatie is dat niet erg. De één is daar eerder aan toe dan de ander. Het gaat er niet om of je wel of geen verkering hebt, of hoeveel vriendjes je hebt gehad, maar of je werkelijk van die persoon houdt.

Tip:
Praat er eens over met iemand die je goed kent en vertrouwt. Zus, broer, goede vriendin, (vertrouwens)leerkracht.

Poor man wanna be rich,
rich man wanna be king
And a king ain't satisfied
till he rules everything

girliegirl
Verkenner
Verkenner
Berichten: 79
Lid geworden op: 21 jul 2006 09:56

Berichtdoor girliegirl » 22 jul 2006 23:12

Javaca schreef:Het is helemaal niet vreemd als je nog geen vriendje hebt (gehad). Ik kwam mijn eerste vriendin pas op m'n 18e tegen. Ze is de eerste, maar ook meteen de juiste... 8) :8>


Hihih ik ben ook 18 hoor!!! maar okeey.. miss hebben jullie een btje gelijk dat het niet zo gek is na wat ik heb meegemaakt, maar toch.. Het is irritant en ik schaam me er een btje voor. En bovendien vind ik dat ik me afschuwelijk aanstel.. maja.. ik zit er tochh een btje mee :roll:
Allen die hoop vestigen op de Heer: wees sterk en houd moed. (Psalm 31: 24)

Gebruikersavatar
Gerdien B.
Generaal
Generaal
Berichten: 9098
Lid geworden op: 12 jul 2004 10:11
Locatie: Woerden
Contacteer:

Berichtdoor Gerdien B. » 22 jul 2006 23:41

Ik kreeg 3 dagen voor mijn 25ste verjaardag verkering. Voor het eerst en ga er van uit.. ook voor het laatst! :wink:
Een leuk kaartje sturen en krijgen doet altijd goed!

André

Re: Bang voor verkering, how idiot!!:S

Berichtdoor André » 23 jul 2006 00:08

girliegirl schreef:Het punt is nl dat mijn ouders heel veel ruzie hebben gemaakt, toen ik klein was al.
Wonen je ouders nog bij elkaar girliegirl?

Gebruikersavatar
Javaca
Luitenant
Luitenant
Berichten: 545
Lid geworden op: 01 jan 2005 22:06
Locatie: Langbroek & Boom(BE)
Contacteer:

Berichtdoor Javaca » 23 jul 2006 11:27

girliegirl schreef:Hihih ik ben ook 18 hoor!!! maar okeey.. miss hebben jullie een btje gelijk dat het niet zo gek is na wat ik heb meegemaakt, maar toch.. Het is irritant en ik schaam me er een btje voor. En bovendien vind ik dat ik me afschuwelijk aanstel.. maja.. ik zit er tochh een btje mee :roll:

Dat herken ik wel. Dacht dat het aan mij lag, of dat het niet voor mij weggelegd was.

Heeft erg lang geduurd (tot vrij ver in m'n relatie) om te beseffen dat dat niet zo was.

Het komt echt wel, maar 'neem' geen verkering om verkering te hebben. Dat loopt verkeerd af.

Het beste advies wat ik je kan geven is; bidden. Leg het in de handen van de Heer.
Het meest aparte was dat ik, nadat ik stopte met 'zoeken' de vrouw van m'n leven tegenkwam.

Poor man wanna be rich,
rich man wanna be king
And a king ain't satisfied
till he rules everything

girliegirl
Verkenner
Verkenner
Berichten: 79
Lid geworden op: 21 jul 2006 09:56

Berichtdoor girliegirl » 23 jul 2006 12:17

Javaca schreef:
(..)Het beste advies wat ik je kan geven is; bidden. Leg het in de handen van de Heer.
Het meest aparte was dat ik, nadat ik stopte met 'zoeken' de vrouw van m'n leven tegenkwam.


Nou.. ik ben ook niet op zoek ofzo. Maar het is meer dat ik het lastig vind, vral als een jongen mij zegt dat hij mij wel leuk vind.. Laatst d8 ik toen bij mzlf: "Jaah, ik mag jou ook wel erg graag.." Maar dan ben ik toch bang, bang dat ik dingen fout doe die alles verpesten. Bang dat ik me helemaal aan hem ga vastklampen omdat ik ff iemand nodig heb, en bang dat ie r vervolgens weer vandoor gaat omdat ie mij zat is.. Ik denk dus eigenlijk dat ik nog niet toe ben aan een relatie, omdat ik hem dan vral nodig zou hebben als "praatpaaltje", n das vast geen goed fundament voor een relatie..!!

Ps. mijn ouders wonen nog bij elkaar ja. Ze hebben miljoenen keren gedreigd uit elkaar te gaan, maar blijven het elke x toch proberen. Opzich wel heel dapper van ze, al1 ik zit wel elke x tussen die ruzies..:S
Allen die hoop vestigen op de Heer: wees sterk en houd moed. (Psalm 31: 24)

Gebruikersavatar
Gerdien B.
Generaal
Generaal
Berichten: 9098
Lid geworden op: 12 jul 2004 10:11
Locatie: Woerden
Contacteer:

Berichtdoor Gerdien B. » 23 jul 2006 12:27

girliegirl schreef:Nou.. ik ben ook niet op zoek ofzo. Maar het is meer dat ik het lastig vind, vral als een jongen mij zegt dat hij mij wel leuk vind.. Laatst d8 ik toen bij mzlf: "Jaah, ik mag jou ook wel erg graag.." Maar dan ben ik toch bang, bang dat ik dingen fout doe die alles verpesten. Bang dat ik me helemaal aan hem ga vastklampen omdat ik ff iemand nodig heb, en bang dat ie r vervolgens weer vandoor gaat omdat ie mij zat is.. Ik denk dus eigenlijk dat ik nog niet toe ben aan een relatie, omdat ik hem dan vral nodig zou hebben als "praatpaaltje", n das vast geen goed fundament voor een relatie..!!


Wees vanaf het begin open en eerlijk tegen die jongen. Als jij ook gevoelens voor hem hebt, probeer het dan duidelijk te maken aan hem wat je angsten zijn. Waar je tegen op ziet. Het is dan juist zo goed als hij jou dan zou kan steunen en begrijpt.

Ps. mijn ouders wonen nog bij elkaar ja. Ze hebben miljoenen keren gedreigd uit elkaar te gaan, maar blijven het elke x toch proberen. Opzich wel heel dapper van ze, al1 ik zit wel elke x tussen die ruzies..:S

Vanuit hun gezien dapper, maar soms vraag ik me ook af: hoe vaak moet je het nog proberen ten koste van je eigen kinderen? Je hebt daar ook verantwoordelijkheid voor.
Volgens mij beseffen ouders te weinig, dat de relatie die zij hebben, grote invloed heeft op hun kinderen.
Een leuk kaartje sturen en krijgen doet altijd goed!

Gebruikersavatar
Abdijbiertje om 1:00
Kapitein
Kapitein
Berichten: 1281
Lid geworden op: 05 jun 2006 00:14
Locatie: Amersfoort-Centrum
Contacteer:

Berichtdoor Abdijbiertje om 1:00 » 23 jul 2006 12:35

girliegirl schreef:
Nou.. ik ben ook niet op zoek ofzo. Maar het is meer dat ik het lastig vind, vral als een jongen mij zegt dat hij mij wel leuk vind.. Laatst d8 ik toen bij mzlf: "Jaah, ik mag jou ook wel erg graag.." Maar dan ben ik toch bang, bang dat ik dingen fout doe die alles verpesten. Bang dat ik me helemaal aan hem ga vastklampen omdat ik ff iemand nodig heb, en bang dat ie r vervolgens weer vandoor gaat omdat ie mij zat is.. Ik denk dus eigenlijk dat ik nog niet toe ben aan een relatie, omdat ik hem dan vral nodig zou hebben als "praatpaaltje", n das vast geen goed fundament voor een relatie..!!

Ps. mijn ouders wonen nog bij elkaar ja. Ze hebben miljoenen keren gedreigd uit elkaar te gaan, maar blijven het elke x toch proberen. Opzich wel heel dapper van ze, al1 ik zit wel elke x tussen die ruzies..:S


Dat jij hem nodig hebt als "praatpaal" is op zich niet verkeerd. Realiseer je wel dat die jongen erg geinteresseerd in je is, en graag wil weten wat er in jou omgaat. En ook hij zal met dingen zitten waar hij misschien moeilijk over praat. Iedereen heeft dat wel denk ik. Maar praat er asjeblieft wel over. Je hoeft dat niet meteen te doen natuurlijk, er moet wel een goede vertrouwensband zijn opgebouwd. Maar toch..als je het moeilijk vindt om een relatie op te bouwen, dan moet je daarin hulp hebben. Je vriend, vriendinnen, en vergeet niet... er is een Almachtige Hulp bij wie je alles kwijt kunt.

Zet in ieder geval het beeld uit je hoofd dat je het niet waard bent om een relatie te krijgen. Vroeg of laat loop je iemand tegen het lijf van wie je zeker weet dat hij het meer dan waard is om mee verder te gaan. Bid daar ook om, en bid om Zijn hulp om de negatieve beelden weg te werken. Het zal werken, ook al zul je niet meteen een pasklaar antwoord hebben.

Heel veel succes en sterkte.
Ceterum censeo Amstelodamum esse delendum

MrSokkie

Berichtdoor MrSokkie » 23 jul 2006 14:23

IK was ook vrij laat met relaties, maar toen het eenmaal zo ver was had ik wel meteen de goede, en we zijn ondertussen bijna 6 jaar verder.

voor die tijd wilde ik relaties om de verkeerde redenen, voornamelijk om mijn eigen ego een beetje op te krikken (was niet zo best in die tijd). Ik dacht dat als ik eenmaal een relatie zou hebben, dat dan alle dingen die fout waren in mijn leven vanzelf goed zouden komen. Nou, ik ben blij dat ik niet met dat idee aan een relatie begonnen ben. Toen ik zelf de boel een beetje beter op de rails had, kwam die relatie eigenlijk vanzelf.

Het is echt belangrijk dat je een beetje lekker in je vel zit voor je aan een relatie begint, anders maak je jezelf wel heel erg kwetsbaar voor allerlei ellende. Je wordt niet een beter persoon als je een relatie hebt, of seks, of als je nog een maatje slanker bent, of als je nog een beetje meer geld hebt. Dat maakt je allemaal geen beter mens, en anderen gaan er ook niet beter van over je denken.

Je kunt bidden dat het allemaal voor je wordt opgelost, maar dat is, denk ik, een val waar je niet in moet trappen. Je kunt wel bidden voor steun het zelf op te lossen, en kracht vinden in het idee dat ook andere mensen voor je bidden dat je die steun vindt. Maar God gaat dit niet voor je oplossen; het zal niet zo zijn dat je 's avonds een keer extra hard bidt, en dat de volgende ochtend al je problemen zijn opgelost. Dat zal je uiteindelijk, met hulp, zelf moeten doen.

In een andere topic heb ik het ook al eens gezegd, maar kijk eens of je naar een psycholoog kunt. Dat is niks om je voor te schamen, het is niet slecht, of eng, of zwak. Je wordt niet meteen opgesloten in een psychiatrische inrichting. Het is vaak een goede gelegenheid om eens te praten met iemand die kennis heeft op dit soort gebieden. Misschien zijn antidepressiva wel een eerste stap in de goede richting, om in ieder geval die angsten een beetje in te tomen.

Wat je ook zou kunnen doen is iemand die je vertrouwt je stukjes op dit forum eens laten lezen. Ik kan me voorstellen dat je het moeilijk vind om het zo aan iemand te vertellen, maar hier lukt het je blijkbaar wel. Dat kun je gebruiken om een begin te maken.

girliegirl
Verkenner
Verkenner
Berichten: 79
Lid geworden op: 21 jul 2006 09:56

Berichtdoor girliegirl » 23 jul 2006 14:43

MrSokkie schreef:(..)

In een andere topic heb ik het ook al eens gezegd, maar kijk eens of je naar een psycholoog kunt. Dat is niks om je voor te schamen, het is niet slecht, of eng, of zwak. Je wordt niet meteen opgesloten in een psychiatrische inrichting. Het is vaak een goede gelegenheid om eens te praten met iemand die kennis heeft op dit soort gebieden. Misschien zijn antidepressiva wel een eerste stap in de goede richting, om in ieder geval die angsten een beetje in te tomen. (..)


Bedankt voor de berichtjes. Denk indd dat het waar is, God lost niet 1,2,3 allerlei problemen op. Je moet er zelf ook wat voor doen. Maar ik ben het "vechten" zo moe... Ik heb gewoon nergens meer zin in lijkt het wel en voel me enorm in de war. Maar antidepressiva lijkt me wel een btje vroeg om nu al mee te beginnen, je kan er ook verslaafd van raken.. (En waar ik nog banger voor ben: dik van worden.) Ennew.. ik ga al naar een therapeute, loop bij de psychiater (moet ik in september weer naartoe) en ben eerder al opgenomen geweest.. Maar nu gaat het gwoon ff niet dnek ik..

Maar wel heel erg thnx voor jullie steun. Ik hoop dat jullie mijn gezeik niet moe worden. Ik vind het wel erg vervelend.. :?
Allen die hoop vestigen op de Heer: wees sterk en houd moed. (Psalm 31: 24)

André

Berichtdoor André » 23 jul 2006 14:49

Als je zulke problemen hebt zeik je niet, iig verstandig dat je al de prof. hulp hebt geraadpleegd.
Ik weet dat het voor een vrouw vervelender kan zijn, maar ik ben ook zo'n 12 a 14 kilo te zwaar, maargoed soms heb je medicatie als steun in de rug nodig denk ik dan.

MrSokkie

Berichtdoor MrSokkie » 23 jul 2006 15:01

girliegirl schreef:Bedankt voor de berichtjes. Denk indd dat het waar is, God lost niet 1,2,3 allerlei problemen op. Je moet er zelf ook wat voor doen. Maar ik ben het "vechten" zo moe... Ik heb gewoon nergens meer zin in lijkt het wel en voel me enorm in de war. Maar antidepressiva lijkt me wel een btje vroeg om nu al mee te beginnen, je kan er ook verslaafd van raken.. (En waar ik nog banger voor ben: dik van worden.) Ennew.. ik ga al naar een therapeute, loop bij de psychiater (moet ik in september weer naartoe) en ben eerder al opgenomen geweest.. Maar nu gaat het gwoon ff niet dnek ik..


Ik ben wel blij om te lezen dat je professionele hulp hebt. Hebben die het nog nooit over medicijnen gehad? Je zult daar echt niet zo snel verslaafd aan raken, en trouwens, dat zou denk ik de minste van je zorgen zijn. ALs ik toendetijd niet zo eigenwijs was geweest en wél hulp had gezocht en pillen had genomen, was ik misschien een stuk korter depressief geweest. Maar ja, dat is achteraf gepraat.

Maar wel heel erg thnx voor jullie steun. Ik hoop dat jullie mijn gezeik niet moe worden. Ik vind het wel erg vervelend.. :?


Hee, we zijn niet voor niks een community/een gemeenschap, al is het dan een virtuele. Ik zou het persoonlijk veel vervelender vinden als je met dit soort problemen zat en het NIET zou durven delen. Ik ben je gezeik in ieder geval nog niet moe, en ik denk anderen ook niet. Je moet er toch voor je naasten zijn, toch?? Mocht je stuff niet op het forum willen zetten, kun je me altijd een berichtje sturen. Blijven praten hoor! Als je er in je eentje mee blijft zitten, wordt het helemaal moeilijk.


Terug naar “Archief”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 10 gasten