En toch blijft het rot als je vriend/vriendin al met n ander het bed ingedoken is! Tuurlijk vergeef je hem/haar, maar het is gewoon een rotidee dat hij of zij 'het', waar jullie samen zo naar toe leven, in het huwelijk, al met een ander, voor jou heeft gedaan...
Ik heb meerdere verkeringen achter de rug en kan nu uit ervaring zeggen dat het echt rot is. En ik heb ooit wel eens geleerd van iemand die een lezing hield, dat ik het rot MAG vinden. Dat ik me niet schuldig hoef(de) te voelen als ik dat gevoel had, maar dat het ook vervelend is.
En dan hoeft de ander echt niet steeds weer te roepen 'het spijt me' maar hij of zij kan niet zomaar zeggen:' Nu moet je het niet meer zeggen, nu weet ik het wel.' Nee, als de ander er ff om wil janken, lijkt het me nuttiger om nog steeds die troostende arm te geven, omdat de ander zich rot voelt om wat jij gedaan hebt.
Gut, ik merk nu pas dat het me nog steeds frustreert....

Uw Woord is een Lamp voor mijn voet, en een Licht op mijn pad...