kinderen betrekken bij de eredienst

[Jantjes]

Mijn reactie zal waarschijnlijk bij jou ongevoelig over komen, maar ik zeg absoluut niet dat het zonder gevoel zou moeten zijn. Ik geef aan dat daar orde in moet zijn en het gevoel niet boven het verstand moet komen, anders gaat het fout.

Tevens geeft ik aan waar de kerk of gemeente vandaag zo ontzettend mank aan gaan en dat begint veelal bij / over de kinderen dat zei het niet begrijpen. Maar ik ben van mening dat de ouders het niet begrijpen en daarom de schuld deponeren bij dominee, gemeente en leiding. Ik begrijp wel, dat je hierdoor zegt dat ik ongevoelig ben, maar dat is niet zo. Ik ben van mening dat ik juist een gevoelig punt aanraakt bij ouders en dat het omslaat in boosheid, daar licht de wordtel!

[Riska]

Kijk, als ouders dat nu doen voor hun kleintjes, kunnen zei gewoon naast hun vader en moeder blijven zitten, hoeft er ook niets veranderd te worden en wordt het voor dominee en kerkenraad ook een stuk makkelijker. Krijg je ook niet zoveel van deze mensen die overspannen raken, doordat de ouders als maar verwijzen naar zaken die veranderd moeten worden en de kerk de schuld geven, omdat het moeilijk is.

En zo verandert er dus never nooit wat en houden wij alles bij het oude.
In mijn jeugd telden kinderen niet mee. Kinderen bv. "rouwden niet", dus toen mijn moeder overleed - ik was 4 - moest ik verder niet zeuren, de volwassenen hadden verdriet, een kind van geen kant. Dat het er dan, bijna 50 jaar na dato alsnog uitkomt vindt men gek.
Wat ik hiermee wil zeggen is dat men - gelukkig! - tegenwoordig wel anders tegen kinderen aankijkt. Dat het mensjes zijn met hun eigen gevoelens. Ze zijn niet volwassen en mogen, als kinderen op hun niveau meedoen aan de eredienst. Zij mogen op hun wijze God dienen en dat zou eventueel in de ogen van strenge volwassenen wel eens oneerbiedig lijken. Maar dat is het bepaald niet. Het is hun wijze van beleven.
En laten wij in Godsnaam (en dat bedoel ik heel letterlijk) kinderen kind laten zijn. Dat doet aan een eredienst absoluut niets af...

[pol]

Als wij samen U aanbidden
en vol eerbied voor U staan,
daalt uw Geest neer in ons midden;
raak ons allen aan.
Als wij Jezus' naam belijden
als de enige die redt.
Toon uw majesteit en glorie,
dat is ons gebed.[/quote]


Mooi gedicht Jantjes!

[Raido]

Ik denk dat de kern van het 'probleem' hem zit in hoe de persoon de eredienst in een kerk verwacht. In mijn kerk zit je anderhalf uur (zo niet langer) in een kerkbank, luister je naar de preek, doe je geld in de collectezak en zing je af en toe een psalm. In ander kerken gaat het totaal anders, in mijn kerk is het meer een leerdienst terwijl het in andere kerken meer een actieve lofprijzingsdienst is voor alle gemeenteleden.

De eredienst van de Heere zit naar mijn gevoel daar tussen in, neem bijvoorbeeld de Tempel (Jantjes ziet dat immers als representatief voor onze kerken), daar had je de eredienst dat was voornamelijk liturgie terwijl mijn in de synagoges voornamelijk het onderwijs ontving (en natuurlijk op de profetenscholen); maar de tempel was vooral veel zingen, offeren en rituelen. Ik denk dat de eredienst van de Heere meer zo zou moeten zijn; zoals hij vroeger was. Op de zondag (of liever; zaterdag) naar de kerk om daar de Heere te eren met muziek, te zingen samen Hem te aanbidden. en de rest van de week (bijvoorbeeld maandagavond, woensdagavond) een bijbelstudie..

En kinderen/jongeren betrekken bij de eredienst; actief op passief is dus erg verschillend, hoe je in 'zware' kerken dat zou moeten doen? Ik zou het niet weten, laten eerst de ouderen betrokken raken bij de eredienst. In de meer 'lichte' kerken is dat al veel makkelijker, omdat de eredienst al veel actiever is, laat kinderen een gedicht lezen, een toneelstukje doen of vertellen wat ze geleerd hebben op de zondagschool/cathecatie, kinderen kunnen zingen etcetra..

Maar die dingen zijn totaal not-done in 'zware' kerken, omdat wij in een traditie staan die een veel passievere kerkdienst kent. En aangezien er weinig symbolisch gebeurd is daar ook al weinig mee te doen. Als er ziekenzalving was; zou een kind de zalf kunnen brengen bijvoorbeeld

[Maja de Bij]

Maar die dingen zijn totaal not-done in 'zware' kerken, omdat wij in een traditie staan die een veel passievere kerkdienst kent. En aangezien er weinig symbolisch gebeurd is daar ook al weinig mee te doen. Als er ziekenzalving was; zou een kind de zalf kunnen brengen bijvoorbeeld

Tsja, je hebt Maria's en Marta's denk ik dan maar.
Dat kinderen ook een plaats in de eredienst hebben, zal denk ik niemand hier ontkennen. Maar waarom moeten ze wat doen ?
Ik ben het verder wel een beetje met Jantjes eens, soms worden de (verander)wensen van de ouderen op de kinderen geprojecteerd.

[Javaca]

@ Riska:
Ik herken je verhaal. Toen m'n opa overleed was m'n moeder 5 of 6. Ze heeft het nogsteeds moeilijk met de manier waarop daarmee omgegaan werd.

Wat ik hiermee wil zeggen is dat men - gelukkig! - tegenwoordig wel anders tegen kinderen aankijkt. Dat het mensjes zijn met hun eigen gevoelens. Ze zijn niet volwassen en mogen, als kinderen op hun niveau meedoen aan de eredienst. Zij mogen op hun wijze God dienen en dat zou eventueel in de ogen van strenge volwassenen wel eens oneerbiedig lijken. Maar dat is het bepaald niet. Het is hun wijze van beleven.
En laten wij in Godsnaam (en dat bedoel ik heel letterlijk) kinderen kind laten zijn. Dat doet aan een eredienst absoluut niets af...

Hier sluit ik me volledig bij aan.

@Jantjes:
Zou je hierop eens willen reageren?;

Nee ben ik inderdaad niet veel geweest, en toen ik er was, je begrijpt het al, een puinhoop. Waarschijnlijk onopgevoede kinderen? Die er thuis ook een potje van maken? Ja, zo komt dat bij mij dan over. Maar ja, misschien weet jij het, kinderen zijn onberekenbaar, vooral als zei met andere in een groepje samen komen, dan krijgen zei en stoere houding t.o.v. elkaar en zo. Maar dit natuurlijk verschijnsel wat kinderen en ook ouderen eigen is (ego gedrag) schijnt in deze topic vreemd te zijn en maak er uit op dat de ouders zichzelf niet kennen als ik dit zegt.

Jij spreekt over 400 jaar geleden, nu spreek over nog langer geleden 2000 jaar, en toen gebeurden er dit: En Jezus ging in den tempel Gods, en dreef uit allen, die verkochten en kochten in den tempel, en keerde om de tafelen der wisselaars, en de zitstoelen dergenen, die de duiven verkochten. En Hij zeide tot hen: Er is geschreven: Mijn huis zal een huis des gebeds genaamd worden; maar gij hebt dat tot een moordenaarskuil gemaakt.

Begrepen?

Volgens mij deed die zelfde Heer ooit dit:

13 De mensen probeerden kinderen bij hem te brengen om ze door hem te laten aanraken, maar de leerlingen berispten hen. 14 Toen Jezus dat zag, wond hij zich erover op en zei tegen hen: ‘Laat de kinderen bij me komen, houd ze niet tegen, want het koninkrijk van God behoort toe aan wie is zoals zij. 15 Ik verzeker jullie: wie niet als een kind openstaat voor het koninkrijk van God, zal er zeker niet binnengaan.’ 16 Hij nam de kinderen in zijn armen en zegende hen door hun de handen op te leggen.
(Marcus 10)

Als ik je reacties hier zo lees krijg ik het idee dat je kinderen als 'onbeschaafde' mensen ziet die bijgesneden moeten worden.
Ik denk dat je hiermee kinderen onderschat. Kinderen zijn heel erg puur en eerlijk, ook in hun geloof.

Misschien is deze bewerking nog wat duidelijker:
"Heb je 't al gehoord? Jezus is in onze stad."
Het nieuws dat Hij er is verspreidt zich als een lopend vuurtje. Jezus, van Hem heeft iedereen in Israël wel gehoord. Vriend en vijand kennen Hem. Ze weten van Zijn wijze lessen, zijn verhalen die Hij steeds vertelt om de mensen te leren hoe ze gelukkig kunnen leven. Velen houden van Hem en volgen Hem op de voet. Of ze volgen uit nieuwsgierigheid, want als Hij in de buurt is, gebeurt er altijd wel iets.

Mensen die doof waren laat Hij weer horen. Verlamde mensen gingen weer lopend weg. Ja, zelfs doden heeft Hij opgewekt: een jongen uit Naïn en een 12-jarig meisje uit Kapernaüm. Nu begrijp je wel waarom die roep "Jezus is in de stad" veel mensen op de been brengt. Ook de moeders in het stadje horen het. Hun kinderen komen met het bericht thuis.

De moeders denken:"Dit is de kans, zo'n mogelijkheid krijgen we misschien nooit meer." Wat willen ze dan? De moeders weten van de liefde van Jezus voor alle mensen: oude, zieke, slechte, en arme mensen, maar vooral voor kinderen heeft Hij een grote plaats in Zijn hart. Als Jezus hun kinderen zou zegenen en aaraken... Dat zou het beste zijn wat hen zou kunnen overkomen. Dan zouden hun kinderen gelukkig zijn.

Binnen de kortste keren komt er een verzameling moeders naar Jezus toe en met hen een heleboel kinderen: kleuters, grote jongens en meisjes. Ook dragen ze baby's op de arm. "We gaan naar Jezus toe", hebben ze hun kinderen verteld. Hij zal jullie aanraken en zegenen, Kom!"

Te midden van een groepje mensen zien ze Hem al. De kinderen lopen al vooruit, huppelen Hem tegemoet. Maar dan opeens! Boze stemmen... "Wat zijn jullie van plan? Wat moet dat met al die kinderen hier?" En als de moeders willen uitleggen wat de reden is van hun bezoek, worden ze boos in de rede gevallen.

"Ga maar gerust terug, want voor kinderen heeft de Heer vast geen tijd. Je ziet toch dat Hij al in gesprek is!" Wie zijn dat, die mannen die zo onvriendelijk doen? Je zal het niet geloven. Het zijn leerlingen (discipelen) van Jezus. De 12 mannen die door Hem zijn uitgekozen om met Hem mee te gaan en als het ware bij Hem op school te komen. Je zou haast zeggen dat ze dan maar bitter weinig van Jezus geleerd hebben!

De moeders zijn teleurgesteld en de gezichten van de kinderen staan beteuterd. Maar, dan horen ze een stem zeggen:"Maar mannen, wat doen jullie nou toch? Laat de kinderen bij Mij komen, want juist voor hen is Mijn Koninkrijk, het Koninkrijk der Hemelen. Wie niet gelooft zo eenvoudig als een kind zal Mijn Rijk niet binnen kunnen gaan. Komen jullie maar hoor!"

Blij rennen de kinderen naar Jezus toe en Hij vangt ze op in Zijn armen. Eén voor één raakt Hij ze aan, neemt de kleintjes op schoot. Hij lacht en praat met ze. De moeders kijken met blijde ogen toe. De leerlingen van Jezus staan op een afstandje beschaamd toe te kijken. Wat moeten ze nog veel leren! En de kinderen weten en voelen het: Deze Heer Jezus houdt van ons!

Bron: http://proto.thinkquest.nl/~klb083/kinderen.htm

[rosekapje]

Mijn reactie zal waarschijnlijk bij jou ongevoelig over komen, maar ik zeg absoluut niet dat het zonder gevoel zou moeten zijn. Ik geef aan dat daar orde in moet zijn en het gevoel niet boven het verstand moet komen, anders gaat het fout.

Tevens geeft ik aan waar de kerk of gemeente vandaag zo ontzettend mank aan gaan en dat begint veelal bij / over de kinderen dat zei het niet begrijpen. Maar ik ben van mening dat de ouders het niet begrijpen en daarom de schuld deponeren bij dominee, gemeente en leiding. Ik begrijp wel, dat je hierdoor zegt dat ik ongevoelig ben, maar dat is niet zo. Ik ben van mening dat ik juist een gevoelig punt aanraakt bij ouders en dat het omslaat in boosheid, daar licht de wordtel!

Jouw reactie komt op mij niet ongevoelig over, anders zou je niet zo hard proberen mij te overtuigen
ik denk dat orde, kinderen en gevoel prima samen kunnen gaan. Kinderen kunnen prima rustig zitten of staan voorin de kerk, Bij ons gaat dat altijd prima. Je hebt in een vorige posting al eens genoemd dat sommige kinderen niet stil kunnen zitten in de kerk. Kunnen alle volwassenen dat wel dan? Nou ik niet altijd hoor. Sommige kinderen zitten enorm te draaikonten, maar ik sta er dan nog versteld van wat ze meekrijgen uit de preek/dienst. Meer als sommige volwassenen. Ik snap het gedeelte uit je posting over de schuld deponeren bij de ds, gemeente en de leiding niet, maar dat heeft misschien ook geen betrekking op mij.
ik denk dat wij soms ook een gevoelig punt raken bij jou, jij ook bij mij, dat geef ik toe (alhoewel ik er wel een beetje aan gewend moet zijn, want ik krijg uit familiekring ook weleens dergelijke reacties).

[Jantjes]

@Jantjes:
Zou je hierop eens willen reageren?;

Nee ben ik inderdaad niet veel geweest, en toen ik er was, je begrijpt het al, een puinhoop. Waarschijnlijk onopgevoede kinderen? Die er thuis ook een potje van maken? Ja, zo komt dat bij mij dan over. Maar ja, misschien weet jij het, kinderen zijn onberekenbaar, vooral als zei met andere in een groepje samen komen, dan krijgen zei en stoere houding t.o.v. elkaar en zo. Maar dit natuurlijk verschijnsel wat kinderen en ook ouderen eigen is (ego gedrag) schijnt in deze topic vreemd te zijn en maak er uit op dat de ouders zichzelf niet kennen als ik dit zegt.

Jij spreekt over 400 jaar geleden, nu spreek over nog langer geleden 2000 jaar, en toen gebeurden er dit: En Jezus ging in den tempel Gods, en dreef uit allen, die verkochten en kochten in den tempel, en keerde om de tafelen der wisselaars, en de zitstoelen dergenen, die de duiven verkochten. En Hij zeide tot hen: Er is geschreven: Mijn huis zal een huis des gebeds genaamd worden; maar gij hebt dat tot een moordenaarskuil gemaakt.

Begrepen?

Volgens mij deed die zelfde Heer ooit dit:

13 De mensen probeerden kinderen bij hem te brengen om ze door hem te laten aanraken, maar de leerlingen berispten hen. 14 Toen Jezus dat zag, wond hij zich erover op en zei tegen hen: ‘Laat de kinderen bij me komen, houd ze niet tegen, want het koninkrijk van God behoort toe aan wie is zoals zij. 15 Ik verzeker jullie: wie niet als een kind openstaat voor het koninkrijk van God, zal er zeker niet binnengaan.’ 16 Hij nam de kinderen in zijn armen en zegende hen door hun de handen op te leggen.
(Marcus 10)

Als ik je reacties hier zo lees krijg ik het idee dat je kinderen als 'onbeschaafde' mensen ziet die bijgesneden moeten worden.
Ik denk dat je hiermee kinderen onderschat. Kinderen zijn heel erg puur en eerlijk, ook in hun geloof.

Misschien is deze bewerking nog wat duidelijker:
"Heb je 't al gehoord? Jezus is in onze stad."
Het nieuws dat Hij er is verspreidt zich als een lopend vuurtje. Jezus, van Hem heeft iedereen in Israël wel gehoord. Vriend en vijand kennen Hem. Ze weten van Zijn wijze lessen, zijn verhalen die Hij steeds vertelt om de mensen te leren hoe ze gelukkig kunnen leven. Velen houden van Hem en volgen Hem op de voet. Of ze volgen uit nieuwsgierigheid, want als Hij in de buurt is, gebeurt er altijd wel iets.

Mensen die doof waren laat Hij weer horen. Verlamde mensen gingen weer lopend weg. Ja, zelfs doden heeft Hij opgewekt: een jongen uit Naïn en een 12-jarig meisje uit Kapernaüm. Nu begrijp je wel waarom die roep "Jezus is in de stad" veel mensen op de been brengt. Ook de moeders in het stadje horen het. Hun kinderen komen met het bericht thuis.

De moeders denken:"Dit is de kans, zo'n mogelijkheid krijgen we misschien nooit meer." Wat willen ze dan? De moeders weten van de liefde van Jezus voor alle mensen: oude, zieke, slechte, en arme mensen, maar vooral voor kinderen heeft Hij een grote plaats in Zijn hart. Als Jezus hun kinderen zou zegenen en aaraken... Dat zou het beste zijn wat hen zou kunnen overkomen. Dan zouden hun kinderen gelukkig zijn.

Binnen de kortste keren komt er een verzameling moeders naar Jezus toe en met hen een heleboel kinderen: kleuters, grote jongens en meisjes. Ook dragen ze baby's op de arm. "We gaan naar Jezus toe", hebben ze hun kinderen verteld. Hij zal jullie aanraken en zegenen, Kom!"

Te midden van een groepje mensen zien ze Hem al. De kinderen lopen al vooruit, huppelen Hem tegemoet. Maar dan opeens! Boze stemmen... "Wat zijn jullie van plan? Wat moet dat met al die kinderen hier?" En als de moeders willen uitleggen wat de reden is van hun bezoek, worden ze boos in de rede gevallen.

"Ga maar gerust terug, want voor kinderen heeft de Heer vast geen tijd. Je ziet toch dat Hij al in gesprek is!" Wie zijn dat, die mannen die zo onvriendelijk doen? Je zal het niet geloven. Het zijn leerlingen (discipelen) van Jezus. De 12 mannen die door Hem zijn uitgekozen om met Hem mee te gaan en als het ware bij Hem op school te komen. Je zou haast zeggen dat ze dan maar bitter weinig van Jezus geleerd hebben!

De moeders zijn teleurgesteld en de gezichten van de kinderen staan beteuterd. Maar, dan horen ze een stem zeggen:"Maar mannen, wat doen jullie nou toch? Laat de kinderen bij Mij komen, want juist voor hen is Mijn Koninkrijk, het Koninkrijk der Hemelen. Wie niet gelooft zo eenvoudig als een kind zal Mijn Rijk niet binnen kunnen gaan. Komen jullie maar hoor!"

Blij rennen de kinderen naar Jezus toe en Hij vangt ze op in Zijn armen. Eén voor één raakt Hij ze aan, neemt de kleintjes op schoot. Hij lacht en praat met ze. De moeders kijken met blijde ogen toe. De leerlingen van Jezus staan op een afstandje beschaamd toe te kijken. Wat moeten ze nog veel leren! En de kinderen weten en voelen het: Deze Heer Jezus houdt van ons!

Bron: http://proto.thinkquest.nl/~klb083/kinderen.htm

De inhoud van Markus 10-13:16 en Mattheus 19-13:15 waar Christus spreek ‘laat de kinderkens tot Mij komen en verhinder ze niet; want der zulken is het Koninkrijk Gods’, hebben naar mijn inziens meer betrekking op de dominee / predikant of voorganger dan op de kinderen zelf, waar het in deze topic over gaat. Waarom? omdat Christus daar in gesprek was met Farizeen, over moeilijke passages uit de boeken van Mozes, die over echtscheidingen en overspel gingen. Met andere woorden, zei maakte de Thora moetwillig zeer ingewikkeld en toen die moeders met hun kinderen kwamen, wilde de Farizeen die kinderen maar weg sturen, veel te ingewikkeld, volgen hun en dat verhinderden Jezus. Daarmee laat Jezus aan de Farizeen zien dat het niet ingewikkeld moet zijn, ja, zo eenvoudig zelfs dat die kinderen het ook kunnen begrijpen. Dus naar mijn inzien staat dit Bijbel gedeelte meer voor de predikanten ter waarschuwing om eenvoudig te zijn en niet voor de kinderen zelf, hoe wij die bij de eredienst moeten betrekken. Ik denk niet dat je de vergelijking kunt maken en zeggen dat wij nu onze kinderen dicht bij een dominee of met al de kinderen rond de kansel moeten gaan staan/zitten of iets dergelijks. Nee het gaat om de eenvoudigheid van het woord en dat zegt in het grondbeginsel van ‘oud naar Nieuw’, de oude mens verlaten en de nieuwe mens aandoen, het kwaad verlaten en het nieuwe/goede doen en dat kunnen kinderen ook begrijpen. En uuh, o ja, gewoon naast hun ouders in de gemeente.

[columbus]

heb je wel eens een Joodse eredienst meegemaakt?
ik heb wel eens gezien dat ze daar dansen, meer heen en weer wiegen maar alla, je mag het dansen noemen. deden ze ook in de tempel trouwens

nu pleit ik er niet voor om tijdens de eredienst te gaan dansen (ik heb helemaal niets met dansen, kan er niets mee) maar er zijn vele dingen mogelijk om God te eren. en kinderen zijn er mijn inziens net wat puurder mee als de meeste volwassenen. kinderen hebben geen bagage en zijn veel meer naturel.

[Javaca]

De inhoud van Markus 10-13:16 en Mattheus 19-13:15 waar Christus spreek ‘laat de kinderkens tot Mij komen en verhinder ze niet; want der zulken is het Koninkrijk Gods’, hebben naar mijn inziens meer betrekking op de dominee / predikant of voorganger dan op de kinderen zelf, waar het in deze topic over gaat. Waarom? omdat Christus daar in gesprek was met Farizeen, over moeilijke passages uit de boeken van Mozes, die over echtscheidingen en overspel gingen. Met andere woorden, zei maakte de Thora moetwillig zeer ingewikkeld en toen die moeders met hun kinderen kwamen, wilde de Farizeen die kinderen maar weg sturen, veel te ingewikkeld, volgen hun en dat verhinderden Jezus. Daarmee laat Jezus aan de Farizeen zien dat het niet ingewikkeld moet zijn, ja, zo eenvoudig zelfs dat die kinderen het ook kunnen begrijpen. Dus naar mijn inzien staat dit Bijbel gedeelte meer voor de predikanten ter waarschuwing om eenvoudig te zijn en niet voor de kinderen zelf, hoe wij die bij de eredienst moeten betrekken. Ik denk niet dat je de vergelijking kunt maken en zeggen dat wij nu onze kinderen dicht bij een dominee of met al de kinderen rond de kansel moeten gaan staan/zitten of iets dergelijks. Nee het gaat om de eenvoudigheid van het woord en dat zegt in het grondbeginsel van ‘oud naar Nieuw’, de oude mens verlaten en de nieuwe mens aandoen, het kwaad verlaten en het nieuwe/goede doen en dat kunnen kinderen ook begrijpen. En uuh, o ja, gewoon naast hun ouders in de gemeente.

Deze teksten zijn volgens mij juist heel nadrukkelijk bedoeld.

Ik weet niet hoe veel kinderen jij kent, hebt, of je weleens met ze omgaat, maar uit je reacties maak ik op dat je weinig kaas van ze hebt gegeten.

Het waren niet de farizeën die de kinderen wegstuurden maar de leerlingen.

13 Daarop brachten de mensen kinderen bij hem, ze wilden dat hij hun de handen zou opleggen en zou bidden. Toen de leerlingen hen berispten, 14 zei Jezus: ‘Laat de kinderen ongemoeid, belet ze niet bij mij te komen, want het koninkrijk van de hemel behoort toe aan wie is zoals zij.’ 15 En nadat hij hun de handen had opgelegd, trok hij weer verder.

Verder sluit ik me ook bij Columbus aan.
De Here meet niet met een lineaaltje of iets wel helemaal recht is. Maar of de bedoelingen zuiver zijn.

En ik zeg niet dat hierbij nooit fouten gemaakt worden. Maar neem van een ambachtsman aan: wie geen fouten maakt maakt gewoonlijk niets.

[Zareb]

De inhoud van Markus 10-13:16 en Mattheus 19-13:15 waar Christus spreek ‘laat de kinderkens tot Mij komen en verhinder ze niet; want der zulken is het Koninkrijk Gods’, hebben naar mijn inziens meer betrekking op de dominee / predikant of voorganger dan op de kinderen zelf

Ik heb m'n Bijbelverklaring van Matthey Henry er eens op na geslagen en daar vind ik niets van wat jij hier steld. In z'n verklaring van Markus staat o.a. "Zij geloofden dat de zegen van Christus hun ziel goed zou doen. Daarom brachten zij hen tot Hem, opdat Hij hen zou aanraken, wetende dat Hun hun hart zou aanraken, waar hun ouders dat niet zouden kunnen door wat zij ook tegen hen zouden zeggen of wat zij ook voor hen zouden doen.

Het vervolg is nog veel mooier.

De hele uitleg word, in beide Bijbel gedeelten betrokken op de kinderen.

En dat heeft dan niets te maken met "netjes naast pa of ma zitten" Maar alles met actief deelnemen. Hetzij in een kindernevendienst, hetzij in een jongerendienst.
In onze gemeente hadden we maar één dienst op zondag, juist door de jongeren is er tweede viering ontstaan.
Voor morgen hebben ze een mooi thema: "de veelkleurigheid van de regenboog."

[Jantjes]

De inhoud van Markus 10-13:16 en Mattheus 19-13:15 waar Christus spreek ‘laat de kinderkens tot Mij komen en verhinder ze niet; want der zulken is het Koninkrijk Gods’, hebben naar mijn inziens meer betrekking op de dominee / predikant of voorganger dan op de kinderen zelf, waar het in deze topic over gaat. Waarom? omdat Christus daar in gesprek was met Farizeen, over moeilijke passages uit de boeken van Mozes, die over echtscheidingen en overspel gingen. Met andere woorden, zei maakte de Thora moetwillig zeer ingewikkeld en toen die moeders met hun kinderen kwamen, wilde de Farizeen die kinderen maar weg sturen, veel te ingewikkeld, volgen hun en dat verhinderden Jezus. Daarmee laat Jezus aan de Farizeen zien dat het niet ingewikkeld moet zijn, ja, zo eenvoudig zelfs dat die kinderen het ook kunnen begrijpen. Dus naar mijn inzien staat dit Bijbel gedeelte meer voor de predikanten ter waarschuwing om eenvoudig te zijn en niet voor de kinderen zelf, hoe wij die bij de eredienst moeten betrekken. Ik denk niet dat je de vergelijking kunt maken en zeggen dat wij nu onze kinderen dicht bij een dominee of met al de kinderen rond de kansel moeten gaan staan/zitten of iets dergelijks. Nee het gaat om de eenvoudigheid van het woord en dat zegt in het grondbeginsel van ‘oud naar Nieuw’, de oude mens verlaten en de nieuwe mens aandoen, het kwaad verlaten en het nieuwe/goede doen en dat kunnen kinderen ook begrijpen. En uuh, o ja, gewoon naast hun ouders in de gemeente.

Deze teksten zijn volgens mij juist heel nadrukkelijk bedoeld.

Ik weet niet hoe veel kinderen jij kent, hebt, of je weleens met ze omgaat, maar uit je reacties maak ik op dat je weinig kaas van ze hebt gegeten.

Het waren niet de farizeën die de kinderen wegstuurden maar de leerlingen.

13 Daarop brachten de mensen kinderen bij hem, ze wilden dat hij hun de handen zou opleggen en zou bidden. Toen de leerlingen hen berispten, 14 zei Jezus: ‘Laat de kinderen ongemoeid, belet ze niet bij mij te komen, want het koninkrijk van de hemel behoort toe aan wie is zoals zij.’ 15 En nadat hij hun de handen had opgelegd, trok hij weer verder.

Verder sluit ik me ook bij Columbus aan.
De Here meet niet met een lineaaltje of iets wel helemaal recht is. Maar of de bedoelingen zuiver zijn.

En ik zeg niet dat hierbij nooit fouten gemaakt worden. Maar neem van een ambachtsman aan: wie geen fouten maakt maakt gewoonlijk niets.

Je hebt gelijk, het waren de discipelen die de kinderkens wilde wegsturen, maar dat maakt de interpretatie van mijn exegese niet anders.

Ik zal maar niet zeggen hoeveel kinderen ik heb, want ik weet bijna zeker, dan schrik je.

Zou de lezing van jou echt zo zijn denk je? Je zei: ‘De Here meet niet met een lineaaltje of iets wel helemaal recht is. Maar of de bedoelingen zuiver zijn’.
Ik denk dat het tegenstrijdig is wat je zegt, want: Je bedoelingen kunnen alleen zuiver zijn als het recht is. Anders komt er van jou muziekinstrumenten ook niets terecht

[Jantjes]

De inhoud van Markus 10-13:16 en Mattheus 19-13:15 waar Christus spreek ‘laat de kinderkens tot Mij komen en verhinder ze niet; want der zulken is het Koninkrijk Gods’, hebben naar mijn inziens meer betrekking op de dominee / predikant of voorganger dan op de kinderen zelf

Ik heb m'n Bijbelverklaring van Matthey Henry er eens op na geslagen en daar vind ik niets van wat jij hier steld. In z'n verklaring van Markus staat o.a. "Zij geloofden dat de zegen van Christus hun ziel goed zou doen. Daarom brachten zij hen tot Hem, opdat Hij hen zou aanraken, wetende dat Hun hun hart zou aanraken, waar hun ouders dat niet zouden kunnen door wat zij ook tegen hen zouden zeggen of wat zij ook voor hen zouden doen.

Het vervolg is nog veel mooier.

De hele uitleg word, in beide Bijbel gedeelten betrokken op de kinderen.

En dat heeft dan niets te maken met "netjes naast pa of ma zitten" Maar alles met actief deelnemen. Hetzij in een kindernevendienst, hetzij in een jongerendienst.
In onze gemeente hadden we maar één dienst op zondag, juist door de jongeren is er tweede viering ontstaan.
Voor morgen hebben ze een mooi thema: "de veelkleurigheid van de regenboog."

Jou verklaring van Matthey Henry is wel erg kort door de bocht. Ik begrijp natuurlijk wel dat je niet alles kan citeren wat hij er van zegt, want dat is veel. Maar wat hij voornamelijk zegt is naar mijn mening ‘eerbied voor Hem’ en daarom brachten zei hun kinderkens. De moeders begeerden alleen al uit ‘eerbied voor Jezus’ een zegen van Hem op hun kleintjes.
Heel de zinsnede van Matthey Henry wijst op eerbied, achting, ontzag, respect en bewondering voor Hem.

[Zareb]

Jou verklaring van Matthey Henry is wel erg kort door de bocht.

Nee hoor, gewoon een letterlijk citaat uit z'n vertaling.

Ik begrijp natuurlijk wel dat je niet alles kan citeren wat hij er van zegt, want dat is veel. Maar wat hij voornamelijk zegt is naar mijn mening ‘eerbied voor Hem’ en daarom brachten zei hun kinderkens. De moeders begeerden alleen al uit ‘eerbied voor Jezus’ een zegen van Hem op hun kleintjes.
Heel de zinsnede van Matthey Henry wijst op eerbied, achting, ontzag, respect en bewondering voor Hem.

Waarmee jouw uitleg dus behoorlijk discutabel is.

Trouwens, wie ontkent dat? Ik zie in kinderen rond het doopvont meer eerbied en bewondering dan in die kinderen die "pepermunt snoepend"
naast hun pa zitten.

[pol]

Jantjes, het is binnenkort bij ons dopen waarin de kinderen naar voren komen. Is het misschien iets om deze doopdienst bij te wonen? Dan kan je zien dat het mogelijk is dat er een heleboel kinderen rond het doopvont staan die rustig zijn en niet aan het uitleven zijn?