Eerbied

[PeterD]

Wellicht niet tegen jouw opvatting maar wel tegen de teneur die ik ook wel proef dat God Heilig is en troont in de Hemel en dat wij nietige mensenkindertjes zijn etc..
Dat is allemaal wel waar maar met zulke woorden schep je toch een afstand en maak je God steeds meer onbereikbaar.

Dat is Hij ook voor ons mensen. Wij liggen voor eeuwig verloren. En als het niet Gods opzoekende liefde was die Zijn volk tot Zich brengt, zou God voor altijd onbereikbaar zijn!

[PeterD]

Waar komt die 2e voorstelling van jou ineens vandaan vallen? Bij mijn weten praat er hier niemand in een afstandelijke God. Toch?

Ik proef een zekere terughoudendheid om het over Jezus als Vriend te hebben. Dat kan voortkomen uit beduchtheid voor evangelische overmoedigheid, maar je kunt het ook op goede gronden doen. Want ook in bevindelijk-gereformeerde lectuur wordt Hij zo benoemd, en terecht!. Het gaat erom, om Hem op een juiste wijze en op goede gronden als Vriend te kennen, nl. als Degene die plaatsvervangend voor ons de dood is ingegaan en zo de vrede heeft bewerkstelligd. Als je bijv. Petrus Immens in z'n "Godvruchtige Avondmaalganger" leest, dan schrijft Hij over Christus (mede) als Vriend en over de avondmaalsgang als een vredes- en vriendschapsoefening met God. En ook andere Nadere Reformatoren hebben er een voorkeur voor, om Hem Vriend te noemen (om maar niet de minste te noemen: Thomas Boston, in zijn "Viervoudige staat", noemt Christus de beste Vriend van de Godzaligen).

Het wonder is nu juist dat de grote, verhoogde Christus wil verkeren met stof en as en zulke mensen Zijn vrienden wil noemen en zij noemen Hem hun Vriend. En dat doen ze in gemeenschap met de Kerk van alle tijden en plaatsen (dat moet er wel bij, want dat is de schriftuurlijke manier van spreken).

Die terughoudendheid om Jezus je vriend te noemen heeft zijn redenen. Inderdaad klopt het wat je aanhaalt bij Petrus Immens. Maar de teerheid waarmee hij schrijft over de relatie tussen God en de mens, is zo héél anders, zo'n heel andere vriend relatie dan ik proef in de "vriendrelatie" die men tegenwoordig heeft met Jezus. Ik weet niet precies hoe ik het onder woorden moet brengen, maar de houding tegenover God die ik bij de nadere reformatoren vind, is er één met ontzag, eerbied, teerheid. Dat zijn zaken die ik nu mis. Als ik hier lees van Omega hoe het er op de EO-jongerendag aan toegaat, dan plaats ik in diezelfde lijn de relatie van veel "christenen" met Jezus. Het is Jezus met klappende handjes in de lucht. Is dat die eerbied, die teerheid die ik terugvindt bij Petrus Immens?

[Marnix]

Men sprak de Heere aan met Heere of Rabbi wat "meester" betekent.
Zelfs in zijn menselijke natuur op aarde bemerk je dus eerbiedige afstand....

En dan nu Zijn Goddelijke natuur als "vriend" aanspreken/benoemen dat gaat me echt te ver.

Ik ben het niet helemaal met je eens. Je merkt in zijn menselijke natuur op aarde volgens mij geen eerbiedige afstand van zijn discipelen. Je merkt eerbied.... maar geen afstand... Ik heb er juist moeite mee dat eerbied tot afstand zou leiden... want ik zie juist heel sterk eerbied die toch niet tot afstand leidt. Dat maakt het volgens mij zo bijzonder. Juist in het beeld van God als Vader en wij als kinderen komt dat volgens mij heel sterk naar voren... wel eerbied maar tegelijkertijd juist heel dichtbij Hem zijn... geen afstand dus.

PeterD, ik snap totaal niet wat je wil zeggen met je vergelijking met wat er over de Jongerendag wordt gezegd. Sinds wanneer heeft klappen niet meer met eerbied en respect te maken? Klappen, juichen, dansen... het zijn in de Bijbel juist tekenen van eerbied... maar tegenwoordig schjnen sommigen daar heel anders over te denken. Als ik hoor wat sommigen vinden over de jongerendag, over het "gebrek" aan eerbied in evangelische kerken etc. denk ik: Hallo, kennen we de Bijbel dan niet?!

4 Juich de HEER toe, heel de aarde,
juich en jubel, zing het uit.
5 Zing voor de HEER bij de lier,
laat bij de lier uw lied weerklinken.
6 Blaas op de ramshoorn en de trompetten,
juich als de HEER, uw koning, verschijnt.

7 Laat bruisen de zee en alles wat daar leeft,
laat juichen de wereld met haar bewoners.
8 Laten de rivieren in de handen klappen
en samen met de bergen jubelen

9 voor de HEER, want hij is in aantocht
als rechter van de aarde.
Rechtvaardig zal hij de wereld berechten,
de volken oordelen naar recht en wet.

2 Laat Israël verheugd zijn over zijn machtige maker,
het volk van Sion juichen om zijn koning.


3 Laten zij dansend zijn naam loven,
bij lier en tamboerijn voor hem zingen.
4 Ja, de HEER vindt vreugde in zijn volk,
hij kroont de vernederden met de zege.


5 Laten zijn getrouwen juichen in triomf,
nog jubelen als zij te ruste gaan,
6 met lofzang voor God uit hun kelen,
een tweesnijdend zwaard in hun hand.


U wil ik prijzen, mijn leven lang,
roepend uw naam, de handen geheven.
6 Dan wordt mijn ziel verzadigd met uw overvloed,
jubel ligt op mijn lippen, mijn mond zal u loven.


2 Klap in de handen, o volken,
juich God toe met jubelzang:
3 geducht is de HEER, de Allerhoogste,
machtige koning van heel de aarde.


Hoe durven we tegenwoordig mensen die in de handen klappen, juichen, dansen etc. te verwijten dat ze eerbied voor God missen... Als je zegt: Jezus, ik hou van U, U bent mijn vriend... ben je tegenwoordig voor heel wat christenen al verdacht.... puur omdat het niet in de ingetogen, gedragen, rustige cultuur van traditionele kerken past... waaraan velen tegenwoordig meten of iets eerbiedig is of niet

[The Weatherman]

Men sprak de Heere aan met Heere of Rabbi wat "meester" betekent.
Zelfs in zijn menselijke natuur op aarde bemerk je dus eerbiedige afstand....

En dan nu Zijn Goddelijke natuur als "vriend" aanspreken/benoemen dat gaat me echt te ver.

Ik ben het niet helemaal met je eens. Je merkt in zijn menselijke natuur op aarde volgens mij geen eerbiedige afstand van zijn discipelen. Je merkt eerbied.... maar geen afstand... Ik heb er juist moeite mee dat eerbied tot afstand zou leiden... want ik zie juist heel sterk eerbied die toch niet tot afstand leidt. Dat maakt het volgens mij zo bijzonder. Juist in het beeld van God als Vader en wij als kinderen komt dat volgens mij heel sterk naar voren... wel eerbied maar tegelijkertijd juist heel dichtbij Hem zijn... geen afstand dus.

PeterD, ik snap totaal niet wat je wil zeggen met je vergelijking met wat er over de Jongerendag wordt gezegd. Sinds wanneer heeft klappen niet meer met eerbied en respect te maken? Klappen, juichen, dansen... het zijn in de Bijbel juist tekenen van eerbied... maar tegenwoordig schjnen sommigen daar heel anders over te denken. Als ik hoor wat sommigen vinden over de jongerendag, over het "gebrek" aan eerbied in evangelische kerken etc. denk ik: Hallo, kennen we de Bijbel dan niet?!

4 Juich de HEER toe, heel de aarde,
juich en jubel, zing het uit.
5 Zing voor de HEER bij de lier,
laat bij de lier uw lied weerklinken.
6 Blaas op de ramshoorn en de trompetten,
juich als de HEER, uw koning, verschijnt.

7 Laat bruisen de zee en alles wat daar leeft,
laat juichen de wereld met haar bewoners.
8 Laten de rivieren in de handen klappen
en samen met de bergen jubelen

9 voor de HEER, want hij is in aantocht
als rechter van de aarde.
Rechtvaardig zal hij de wereld berechten,
de volken oordelen naar recht en wet.

2 Laat Israël verheugd zijn over zijn machtige maker,
het volk van Sion juichen om zijn koning.


3 Laten zij dansend zijn naam loven,
bij lier en tamboerijn voor hem zingen.
4 Ja, de HEER vindt vreugde in zijn volk,
hij kroont de vernederden met de zege.


5 Laten zijn getrouwen juichen in triomf,
nog jubelen als zij te ruste gaan,
6 met lofzang voor God uit hun kelen,
een tweesnijdend zwaard in hun hand.


U wil ik prijzen, mijn leven lang,
roepend uw naam, de handen geheven.
6 Dan wordt mijn ziel verzadigd met uw overvloed,
jubel ligt op mijn lippen, mijn mond zal u loven.


2 Klap in de handen, o volken,
juich God toe met jubelzang:
3 geducht is de HEER, de Allerhoogste,
machtige koning van heel de aarde.


Hoe durven we tegenwoordig mensen die in de handen klappen, juichen, dansen etc. te verwijten dat ze eerbied voor God missen... Als je zegt: Jezus, ik hou van U, U bent mijn vriend... ben je tegenwoordig voor heel wat christenen al verdacht.... puur omdat het niet in de ingetogen, gedragen, rustige cultuur van traditionele kerken past... waaraan velen tegenwoordig meten of iets eerbiedig is of niet

Volgens mij is dat inderdaad per cultuur bepaald. Loop jij normaliter ook met een tamboerijn te zingen en te dansen? Dat deden de joden vroeger veel meer. En daar zit zeker wel verschil in. Bovendien kom je de manier waarop tegenwoordig maar gezegd wordt: Jezus, ik hou van U, U bent mijn vriend, nergens in de Bijbel tegen. Ik heb wel eens een voorganger gehoord van een EO-jongerendag via een video en ik behoor zelf tot één van de meest 'zware' kerken die er zijn en heb enkele jaren onder een dominee daarvan mogen kerken, maar nadat ik beiden beluisterd had, geloofde ik al helemaal niet meer in wat die voorganger vertelde op de EO-jongerendag. Die man riep constant dat je Jezus maar aan moest grijpen, en zeggen dat je van Jezus hield, maar Bijbelse onderbouwing had hij daar niet bij. Volgens mij moeten we allemaal maar eens de Romeinenbrief lezen, en ik kan dat echt niet rijmen met een EO-jongerendag of met wat tegenwoordig maar gezegd wordt: Jezus, ik hou van U. En als ik naar anderen en naar mijzelf kijk, geloof ik er ook niet zoveel meer van.

[Marnix]

Volgens mij is dat inderdaad per cultuur bepaald. Loop jij normaliter ook met een tamboerijn te zingen en te dansen? Dat deden de joden vroeger veel meer. En daar zit zeker wel verschil in.

Normaliter gebruik ik geen tamboerijn, maar dat doe ik op de jongerendag ook niet. Dansen doe ik wel vaker, dus waarom zou ik niet voor God dansen op de jongerendag?

Je doet nu opeens alsof kerkcultuur en hedendaagse cultuur totaal niet van elkaar verschillen... als we dan toch vergelijkingen gaan trekken: als een echtpaar hun eerste kindje krijgen, denk je dat dat de vader met een onbewogen gezicht (je kan toch ook blij zijn in je hart) het grote nieuws vertelt, en de moeder onbewogen voor zich uitkijkend het kind oppakt? Als je iets ontzettend moois meemaakt, als mensen enorm blij zijn, dan zie je dat aan mensen. Maar in de kerk is het opeens eng om gevoelens van blijdschap te uiten. Dan kan je niet aankomen met "ach nederlanders zijn gewoon nuchter". Het gaat namelijk recht tegen het gedrag van de normale nederlanders in. De bijbel leert dat je als je blij bent, dat gewoon mag laten zien.

Ik heb wel eens een voorganger gehoord van een EO-jongerendag via een video en ik behoor zelf tot één van de meest 'zware' kerken die er zijn en heb enkele jaren onder een dominee daarvan mogen kerken, maar nadat ik beiden beluisterd had, geloofde ik al helemaal niet meer in wat die voorganger vertelde op de EO-jongerendag. Die man riep constant dat je Jezus maar aan moest grijpen, en zeggen dat je van Jezus hield, maar Bijbelse onderbouwing had hij daar niet bij. Volgens mij moeten we allemaal maar eens de Romeinenbrief lezen, en ik kan dat echt niet rijmen met een EO-jongerendag of met wat tegenwoordig maar gezegd wordt: Jezus, ik hou van U. En als ik naar anderen en naar mijzelf kijk, geloof ik er ook niet zoveel meer van.

Wat klopt er dan niet aan die boodschap? De bijbel is vol van de oproep tot bekering, tot geloof in Jezus Christus en in Hem als je zaligmaker geloven. Geloof jij dan niet in die boodschap?

[Jo'tje]

Loop jij normaliter ook met een tamboerijn te zingen en te dansen? Dat deden de joden vroeger veel meer.

Gelukkig zing en dans ik vaker dan alleen op bijvoorbeeld een eo jongerendag. (of in mijn geval eerder Flevo )

Maar ehm, ik hoor nooit op straat iemand een psalm uit de middeleeuwen zingen. En ik heb het ook nog nooit meegemaakt dat mensen 'lang zal ze leven' op hele noten zongen. Dat is toch ook een teken van blijdschap zou je denken.

[SDG]

En ik heb het ook nog nooit meegemaakt dat mensen 'lang zal ze leven' op hele noten zongen. Dat is toch ook een teken van blijdschap zou je denken.

Nou, we hebben er hier op 't forum wel eens een gehad die beweerde dat ze bij men in de kerk met kerst het "Ere zij God" niet-ritmisch zongen

[Jo'tje]

Tsja, ieder z'n ding.
Het lijkt mij heel apart.
Maar, lang zal ze leven is wel van iets andere orde denk ik

[Marnix]

In ieder geval is het nogal vreemd om te beweren dat zingen op hele noten eerbiedig is...

Maar ja, mensen zijn ook rare wezens

[JJM]

als ik aan eerbied denk, denk ik vooral aan waarderen, en eerbiedig als waarderend, (kan best zijn dat in het woordenboek dezelfde betekenis staat.) in waarderen zien wij het woord eren, het woord in een zin is dus "Iets of iemand om zijn waarde eren " Als het jou visie is dat je GOd op waarde eert als je op hele noten zingt, mag dat.

Dus als wij eerbiedig zijn tegen GOD waarderen we hem. maar we gaan even terug naar het begin. waarom waarderen we GOD, misschien waardeert iemand hem wel omdat het in de bijbel staat dat het moet, of omdat de predikant zegt dat het moet. Bij GOD gaat het erom dat je hem alle eer geeft die hem toekomt.

sommigen van jullie kunnen het misschien niet geloven, maar sommige (meestal oudere mensen) voelen zich als ze een psalm zingen op hele noten, hetzelfde als jonge mensen die met de armen omhoog GOD aanbidden. misschien moeten jullie hier eens bij stilstaan

[Marnix]

Ik geloof dat wel Maar net zo goed als wordt gevraagd van jongeren om dat te respecteren, mogen ook ouderen respecteren dat God jongeren eerbiedig kunnen loven door te bewegen, te handen misschien wel in de lucht te hebben... met een hele ander ritme en hele andere instrumenten. Ik vind het vervelend en kortzichtig als mensen die manier van God eren afkraken en bestempelen als oneerbiedig.

[The Weatherman]

zie volgende posting

[The Weatherman]

Volgens mij is dat inderdaad per cultuur bepaald. Loop jij normaliter ook met een tamboerijn te zingen en te dansen? Dat deden de joden vroeger veel meer. En daar zit zeker wel verschil in.

Normaliter gebruik ik geen tamboerijn, maar dat doe ik op de jongerendag ook niet. Dansen doe ik wel vaker, dus waarom zou ik niet voor God dansen op de jongerendag?

Wel een instrument gelijkend op een tamboerijn. Wat is jouw doel met dansen en wat is het doel van dansen algemeen? Wat voor achtergrond heeft het dansen in Nederland? Na het beantwoorden van die vragen, gaan we weer verder, anders is de discussie niet zuiver te houden

Je doet nu opeens alsof kerkcultuur en hedendaagse cultuur totaal niet van elkaar verschillen... als we dan toch vergelijkingen gaan trekken: als een echtpaar hun eerste kindje krijgen, denk je dat dat de vader met een onbewogen gezicht (je kan toch ook blij zijn in je hart) het grote nieuws vertelt, en de moeder onbewogen voor zich uitkijkend het kind oppakt? Als je iets ontzettend moois meemaakt, als mensen enorm blij zijn, dan zie je dat aan mensen. Maar in de kerk is het opeens eng om gevoelens van blijdschap te uiten. Dan kan je niet aankomen met "ach nederlanders zijn gewoon nuchter". Het gaat namelijk recht tegen het gedrag van de normale nederlanders in. De bijbel leert dat je als je blij bent, dat gewoon mag laten zien.

Over het eerste: Ik ging uit van een kerkcultuur, omdat ik vond dat het op die manier hoort.
Die tweede vergelijking gaat niet op, aangezien een kerk staat tot de geboorte van een kind als staat de koningin tot een tang. Volgens mij kun je het beeld van de gewone Nederlander niet vergelijken met het beeld van de kerkelijke Nederlander. Bovendien is er al een verschil in het zich in de kerk bevinden als het zich op straat bevinden. Er is namelijk een verschil in heiligheid en eerbied. Dus geen veralgemenisering.

Ik heb wel eens een voorganger gehoord van een EO-jongerendag via een video en ik behoor zelf tot één van de meest 'zware' kerken die er zijn en heb enkele jaren onder een dominee daarvan mogen kerken, maar nadat ik beiden beluisterd had, geloofde ik al helemaal niet meer in wat die voorganger vertelde op de EO-jongerendag. Die man riep constant dat je Jezus maar aan moest grijpen, en zeggen dat je van Jezus hield, maar Bijbelse onderbouwing had hij daar niet bij. Volgens mij moeten we allemaal maar eens de Romeinenbrief lezen, en ik kan dat echt niet rijmen met een EO-jongerendag of met wat tegenwoordig maar gezegd wordt: Jezus, ik hou van U. En als ik naar anderen en naar mijzelf kijk, geloof ik er ook niet zoveel meer van.

Wat klopt er dan niet aan die boodschap? De bijbel is vol van de oproep tot bekering, tot geloof in Jezus Christus en in Hem als je zaligmaker geloven. Geloof jij dan niet in die boodschap?

De Bijbel is er vol van dat wij dat uit onszelf niet willen en niet kunnen. Ik geloof niet dat het zo gemakkelijk gaat als sommigen wel denken of sommigen verkondigen. Er staat in Gods Woord dat je je moet bekeren, maar er staat ook in Gods Woord dat we dat niet willen.

PS. We raken wel iets off-topic, maar dit is wel de achterliggende grond van de eerbied.

[PeterD]

In ieder geval is het nogal vreemd om te beweren dat zingen op hele noten eerbiedig is...

Maar ja, mensen zijn ook rare wezens

Net zo vreemd als het is om te beweren dat met de handjes in de lucht luid scanderend "Jezus is mijn Vriend", eerbiedig is.

[Gerdien B.]

Als iedereen nu op zijn of haar eigen manier eerbiedt toont aan God en we elkaar daarin vrij laten, dan zou dat vele ruzies e.d. schelen.
Iedereen moet zijn eigen daden verantwoorden, laten we daarom dubbel zo goed naar onze eigen daden kijken als naar die van de buurman.