Is de Bijbel zo verschrikkelijk ingewikkeld?

[Marnix]

Tja, ik ben het niet met je eens. Christus werd juist als vervulling van de wet gepreekt, Hij verlost ons van het slaaf zijn van de wet, onder het oordeel van de wet zijn.... tegelijkertijd wordt de wet daarmee niet afgeschaft maar krijgt een nieuwe dimensie, en blijft essentieel voor christenen.... niet om de verlossing te bewerkstelligen maar als leefregels voor mensen die niet meer op basis van de wet geoordeeld worden.

Verder haal je een paar dingen van Paulus aan maar Paulus schrijft hier veel meer over. Ik ga dat allemaal niet citeren (lees bijv. maar eens de Romeinenbrief hierover)

[Jantjes]

Ja, mee eens Manix,
Zoals jij het verklaar is de wet een tuchtmeester tot Christus. Ga 3:24 Zo dan, de wet is onze tuchtmeester geweest tot Christus, opdat wij uit het geloof zouden gerechtvaardigd worden. Maar ik schreef het omdat jij zei dat ik een ding vergat, dat Christus eerst als verlosser gepredikt zou worden? Waar ik steeds maar weer op wijzen wil is dat de Bijbel zoveel temeer eenvoudiger wordt als je hoegenaamd alles in het licht zie van ‘Het Verbond’. Dat is het grote doel van de Bijbel en daar zit een volgorde in.
Als je eerst de wet niet kunt, kan het ook nooit een nieuwe dimensie c.q leefregel voor je worden.

De Bijbel is ingewikkeld zeggen velen, vooral de grote hoeveelheid verklaringen, interpretatie, vertolkingen en exegese, je kan er geen touw aan vast knopen en alle kanten mee op. En dan nog van die wettische mensen, verschrikkelijk, vreeslijk gewoon.
Velen vinden het een grote misleiding als je het over de wet hebt, ook heel veel christenen moeten niets van de wet weten. De Bijbel leert absoluut niet zeggen zei, dat je de wet moet houden. Daar zijn we juist van verlost. De wet begint toch te zegggen dat de Israëlieten uit het diensthuis zijn uitgeleid en als dat niet zo was, komen ze van het een diensthuis in het andere diensthuis als die wet nog zou gelden nee, wij zijn bevrijd van de wet. Christus is onze Verlosser. De mensen worden niet behouden door het doen van de wet.

Marnix en anderen kunnen jullie u / jij je ook vinden in dit betoog?

Een mens wordt inderdaad niet behouden door het doen van de wet.
Desniettegenstaande leer de Bijbel ook niet dat de wet is afgeschaft: Meent niet, dat Ik (Christus) gekomen ben, om de wet of de profeten te ontbinden; Ik ben niet gekomen, om die te ontbinden, maar te vervullen. Want voorwaar zeg Ik u: Totdat de hemel en de aarde voorbijgaan, zal er niet een jota noch een tittel van de wet voorbijgaan, totdat het alles zal zijn geschied. Zo wie dan een van deze minste geboden zal ontbonden, en de mensen alzo zal geleerd hebben, die zal de minste genaamd worden in het Koninkrijk der hemelen; maar zo wie dezelve zal gedaan en geleerd hebben, die zal groot genaamd worden in het Koninkrijk der hemelen. (…..) Maar Ik zeg u: Hebt uw vijanden lief; zegent ze, die u vervloeken; doet wel dengenen, die u haten; en bidt voor degenen, die u geweld doen, en die u vervolgen; Opdat gij moogt kinderen zijn uws Vaders, Die in de hemelen is; want Hij doet Zijn zon opgaan over bozen en goeden, en regent over rechtvaardigen en onrechtvaardigen. Want indien gij liefhebt, die u liefhebben, wat loon hebt gij? Doen ook de tollenaars niet hetzelfde? En indien gij uw broeders alleen groet, wat doet gij boven anderen? Doen ook niet de tollenaars alzo? Weest dan gijlieden volmaakt, gelijk uw Vader, Die in de hemelen is, volmaakt is.

Wordt hier geleerd dat de wet is afgeschaft?
Ik meen hiermee ondubbelzinnig te zeggen van niet.
Tevens mee ik dat dit niet ingewikkeld is.
Jammer vind ik dat de reformatie hier niet meer op gewezen heeft.
God heeft juist geleerd dat Hij verborgen omgang kent met degenen die Zijn geboden bewaren (doen) in Zijn eeuwig Verbond (overeenkomst).
God leert ons dat wij geen problemen mogen hebben met de wet, maar met ons eigen vlees! Als ik door de geest mijn vlees dood, zullen wij leven, dat leert ontdekkende genade.

Gods verborgen omgang vinden
Zielen, waar Zijn vrees(ontzag)in woont.
't Heilgeheim wordt aan Zijn vrinden,
Naar Zijn vreeverbond, getoond.
d' Ogen houdt mijn stil gemoed
Opwaarts, om op God te letten:
Hij, die trouw is, zal mijn voet,
Voeren uit der bozen netten.

[Marnix]

Ik kan me daar aardig in vinden... toch moeten we ook niet het oude verbond op het heden toepassen, een fout die sommigen ook maken Er is wel verschil tussen het oude en nieuwe verbond... Door de verlossing en door de Geest. Dit bijbelgedeelte geeft dat heel mooi weer:
31 Zie, de dagen komen, luidt het woord des HEREN, dat Ik met het huis van Israël en het huis van Juda een nieuw verbond sluiten zal. 32 Niet zoals het verbond, dat Ik met hun vaderen gesloten heb ten dage dat Ik hen bij de hand nam, om hen uit het land Egypte te leiden: mijn verbond, dat zij verbroken hebben, hoewel Ik heer over hen ben, luidt het woord des HEREN. 33 Maar dít is het verbond, dat Ik met het huis van Israël sluiten zal na deze dagen, luidt het woord des HEREN: Ik zal mijn wet in hun binnenste leggen en die in hun hart schrijven, Ik zal hun tot een God zijn en zij zullen Mij tot een volk zijn. 34 Dan zullen zij niet meer een ieder zijn naaste en een ieder zijn broeder leren: Kent de HERE: want zij allen zullen Mij kennen, van de kleinste tot de grootste onder hen, luidt het woord des HEREN, want Ik zal hun ongerechtigheid vergeven en hun zonde niet meer gedenken.


We moeten ook onderscheid maken tussen de 10 geboden en de wet zoals God die aan het volk Israel gaf, waar bijv. de offerdiensten ook bij horen. (zie Heb 7-10 over het oude en het nieuwe verbond)

7 Moeten we nu vaststellen dat de wet hetzelfde is als de zonde? Absoluut niet. Ik ben me echter pas door de wet bewust geworden van de zonde. Ik zou immers niet weten wat begeerte was als de wet niet zei: ‘Zet uw zinnen niet op wat van een ander is.’ 8 Maar de zonde heeft van het gebod gebruik gemaakt om begeerten in mij op te wekken, want zonder de wet is de zonde krachteloos. 9 Eens leefde ik zonder de wet, maar door de komst van het gebod kwam de zonde tot leven 10 en daardoor stierf ik. Het gebod, dat tot leven had moeten leiden, bleek juist tot mijn dood te leiden. 11 De zonde heeft gebruik gemaakt van het gebod: ze heeft mij misleid en mij door het gebod gedood. 12 Kortom, de wet zelf is heilig en de geboden zijn heilig, rechtvaardig en goed.
13 Is het dan het goede dat mij heeft gedood? Natuurlijk niet, het is de zonde. Maar om mij te doden heeft ze van het goede gebruik gemaakt; alleen zo kon duidelijk worden wat de zonde is. Door het gebod te gebruiken laat de zonde zien hoe verderfelijk ze is. 14 Wij weten dat de wet het werk van de Geest is, maar door mijn natuur ben ik uitgeleverd aan de zonde. 15 Wat ik doe, doorzie ik niet, want ik doe niet wat ik wil, ik doe juist wat ik haat. 16 Maar wanneer mijn daden in strijd zijn met mijn wil, dan erken ik dat de wet goed is. 17 Dan ben ik het niet die handelt, maar de zonde die in mij heerst. 18 Immers, ik besef dat in mij, in mijn eigen natuur, het goede niet aanwezig is. Ik wíl het goede wel, maar het goede doen kan ik niet. 19 Wat ik verlang te doen, het goede, laat ik na; wat ik wil vermijden, het kwade, dat doe ik. 20 Maar wanneer mijn daden in strijd zijn met mijn wil, ben ik daar niet zelf de oorzaak van, maar de zonde die in mij heerst. 21 Ik ontdek in mij de wetmatigheid dat het kwade zich aan mij opdringt, ook al wil ik het goede doen. 22 Innerlijk stem ik vol vreugde in met de wet van God, 23 maar in alles wat ik doe zie ik die andere wet. Hij voert strijd tegen de wet waarmee ik met mijn verstand instem en maakt van mij een gevangene van de wet van de zonde, die in mij leeft. 24 Wie zal mij, ongelukkig mens, redden uit dit bestaan dat beheerst wordt door de dood? 25 God zij gedankt, door Jezus Christus, onze Heer. Met mijn verstand onderwerp ik mij aan de wet van God, maar door mijn natuur onderwerp ik mij aan de wet van de zonde.

1 Dus wie in Christus Jezus zijn, worden niet meer veroordeeld. (8:1) worden niet meer veroordeeld – Andere handschriften lezen: ‘worden niet meer veroordeeld en laten hun leven niet langer beheersen door hun eigen wil, maar door de Geest’.2 De wet van de Geest die in Christus Jezus leven brengt, heeft u bevrijd van de wet van de zonde en de dood. 3 Waartoe de wet niet in staat was, machteloos als hij was door de menselijke natuur, dat heeft God tot stand gebracht. Vanwege de zonde heeft hij zijn eigen Zoon als mens in dit zondige bestaan gestuurd; zo heeft hij in dit bestaan met de zonde afgerekend, 4 opdat in ons wordt volbracht wat de wet van ons eist. Ons leven wordt immers niet langer beheerst door onze eigen natuur, maar door de Geest. 5 Wie zich door zijn eigen natuur laat leiden is gericht op wat hij zelf wil, maar wie zich laat leiden door de Geest is gericht op wat de Geest wil. 6 Wat onze eigen natuur wil brengt de dood, maar wat de Geest wil brengt leven en vrede. 7 Onze eigen wil staat vijandig tegenover God, want hij onderwerpt zich niet aan zijn wet en is daar ook niet toe in staat. 8 Wie zich door zijn eigen wil laat leiden, kan God niet behagen. 9 Maar u leeft niet zo. U laat u leiden door de Geest, want de Geest van God woont in u. Iemand die zich niet laat leiden door de Geest van Christus behoort Christus ook niet toe. 10 Als Christus echter in u leeft, bent u door de zonde weliswaar sterfelijk, maar de Geest schenkt u leven, omdat u door God als rechtvaardigen bent aangenomen. 11 Want als de Geest van hem die Jezus uit de dood heeft opgewekt in u woont, zal hij die Christus heeft opgewekt ook u die sterfelijk bent, levend maken door zijn Geest, die in u leeft.

[Jantjes]

Nee, wij hoeven niet meer de wet der ceremoniën of plechtigheden van de tempeldiensten te doen. Maar vergis je niet Marnix. De wet der zeden is een eeuwigdurende wet, derhalve moeten wij het Oude Verbond heden toepassen, de wet der tien geboden is springlevend.

Zo ook de oude psalmen b.v. 119 die ik nu berijmd er één noem.

Welzalig zijn d' oprechten van gemoed,
Die, ongeveinsd, des HEEREN wet betrachten;
Die Hij op 't spoor der godsvrucht wan-d'len doet;
Welzalig die, bij dagen en bij nachten,
Gods wil be-peinst, en Hem als 't hoogste goed,
Van harte zoekt met ingespannen krachten.

Enz.

[Marnix]

de wet der zeden? heet dat zo?

Ik geef alleen aan dat je onderscheid moet maken tussen de 10 geboden en de Torah.

[LeChat]

Ja, ja. Waar die Gergem-catechisaties al niet goed voor zijn :

- de zedelijke wet = hetzelfde als de 10 geboden

daarnaast had je:

- de ceremoniële wetten (mbt de offerdiensten e.d.)
- de burgerlijke wetten (mbt hekjes langs platte daken, etc.)

Alleen de zedelijke wet geldt ook voor de nieuwtestamentische kerk.

[Raido]

+ de wetten van het noachistische verbond

[LeChat]

Da's waar ook.

[Jantjes]

Kijkaan, dat vulde LeChat en Raido goed aan en weetje Marnix waaraan je een echt Christus kunt herkennen? Hieraan ‘de droefheid naar God werkt een onberouwelijke bekering tot zaligheid; maar de droefheid der wereld werkt den dood’.

Maar houd er ook wel rekening mee dat de wereldse mensen en het nabijkomend of juichend christendom ook droefheid hebben hoor! om het verlies van wereldse zaken, of die uit vrees van Gods straf alleen wordt veroorzaakt, waarop verharding in de zonde, wanhoop en eindelijk de verdoemenis zelve volgt, gelijk in Kain, Achitofel, Achab, Judas en dergelijken te zien is.

Maar de droefheid naar God, die van Gods wet komt, Gode aangenaam is en den zondaar tot God brengt; wanneer het hart des zondaars daarover recht bedroefd is, dat hij God zijn Vader door zijn zonde vertoornd heeft omdat hij ziet zich niet aan de wet der zeden of tien geboden te kunnen houden, met een vertrouwen of geloof van de vergeving door Christus Jezus, als Navolger en Verlosser (niet andersom) met een vast voornemen van de zonde te vlieden, gelijk de voorbeelden van David, (die ik al noemde in Psalm 119) van den verloren zoon, der zondares, Petrus en anderen uitwijzen.

Het nabijkomend christendom roept het harst dat de wet niet nodig is. We moeten het daarvan niet verwachten natuurlijk, maar het zijn de eerste beginselen der bekering die de oprechte droefheid bewerkstellen. Er wordt door hun wel veel de Galaten brief van Paulus aangehaald die zegt: wetende, dat de mens niet gerechtvaardigd wordt uit de werken der wet, maar door het geloof van Jezus Christus, zo hebben wij ook in Christus Jezus geloofd, opdat wij zouden gerechtvaardigd worden uit het geloof van Christus, en niet uit de werken der wet; daarom dat uit de werken der wet geen vlees zal gerechtvaardigd worden. Maar houd er wel rekening mee tegen wie Paulus dit zegt, namelijk tegen Thora getrouwe mensen! die dachten daardoor gerechtvaardigd te worden! en dat is fout. want een klein eindje verder zegt hij ‘Want ik ben door de wet der wet gestorven, opdat ik Gode leven zou’ kijk en dat vergeten die mensen (ook een klein eindje terug in deze topic) er bij te vermelden.

[Marnix]

Waar, maar het is een half verhaal. De wet brengt droefheid omdat hij op onze ellende en zonde wijst, maar Christus brengt vreugde omdat Hij vervulde waar wij in gebreke blijven.

En christen herken je wel aan hoe hij leeft, naar de wet... maar niet aan droefheid vanwege zijn zonden alleen, maar juist omdat je die droefheid kent, is de blijdschap over de verlossing daarvan ook groot.

Wat dat betreft kunnen wij, nuchtere traditionele christenen, nog een hoop van het "juichend christendom" leren.... want die juichen wel voor de Heer maar wij monotoon onritmisch psalmen zingen Juichen voor God is echter heel Bijbels

[Jantjes]

Akkoord, ik was wellicht niet helemaal volledig.
Maar van het nabijkomende of juichend christendom wat leren? is mogelijk, want ik zie dat zij verkeerd juichen. Een waar Christen hoopt op de goedheid Gods en ziet in de wereld slechts het boze. Hij gelooft dat hij heilig is en vindt in zichzelf slechts zonde. Hij weet, dat hij het eeuwige leven heeft en voelt in zichzelf slechts de dood. Maar Christus spreekt juist diegenen zalig, die dit in zich kunnen constateren en zingen in hun hart: Juich, aarde, juicht alom den HEER; Dient God met blijdschap, geeft Hem eer; Komt, nadert voor Zijn aangezicht; Zingt Hem een vrolijk lofgedicht. De HEER is God; erkent, dat Hij Ons heeft gemaakt (en geenszins wij) Tot schapen, die Hij voedt en weidt, Een volk, tot Zijnen dienst bereid.Gaat tot Zijn poorten in met lof, Met lofzang in Zijn heilig hof; Looft Hem aldaar met hart en stem; Prijst Zijnen naam; verheerlijkt Hem.Want goedertieren is de HEER; Zijn goedheid eindigt nimmermeer; Zijn trouw en waarheid houdt haar kracht Tot in het laatste nageslacht.

Door de droefheid heen klink die blijdschap over God! niet over henzelf! ze vallen er zelf helemaal tussen uit. Maar uh monotone psalmen? Ach kom nou Marinx dit is toch niet monotoon wat ik hier zeg. Maar misschien wordt de Bijbel toch ingewikkeld voor degenen die dit een labyrint vinden.

[Riska]

Wat dat betreft kunnen wij, nuchtere traditionele christenen, nog een hoop van het "juichend christendom" leren.... want die juichen wel voor de Heer maar wij monotoon onritmisch psalmen zingen Juichen voor God is echter heel Bijbels

Maar uh monotone psalmen? Ach kom nou Marinx dit is toch niet monotoon wat ik hier zeg. Maar misschien wordt de Bijbel toch ingewikkeld voor degenen die dit een labyrint vinden.

Ik denk dat hier een cultuurverschil is Jantjes. De psalm die je aanhaalt wordt goed ritmisch gezongen en is een prachtige psalm. Ik vermoed dat Marnix met psalmenzingen de op hele noten gezongen psalmen en niet in de berijming die jij aanhaalt... Dan kán ik me de reactie/verzuchting van Marnix voorstellen.

[Jantjes]

Cultuurverschil zeg jij Riska,
Maar geestelijk is er nooit verschil geweest, dat is van alle eeuwen het zelfde.
Dat geestelijk is het wegcijferen van je zelf zodat niet wij maar God op de troon komt.
Dan moet ik toch constateren dat velen christenen de Bijbel hierin niet verstaan. Zij hebben het veel over juichen, liefde, accepteren, respect, elkaar in de waarde laten en gedogen want Christus was toch ook liefde, maar dit is een onjuist beredenering. Christus cijferde zichzelf helemaal weg en had Gods eer op het oog. Veel christenen hebben hun eigen eer op het oog om in de hemel te komen, maar wat moet je daar doen als het om je eigen gaat. Je zal daar nog onrustiger worden als ooit te voren, want je ontmoet daar een legen hemel.Je staat alleen met anderen die jou taal niet spreken en zingen zoals ik hier boven Psalm honderd noemde en kijk die Psalm maarna, daar wordt niet de mens maar God bezongen. Dat is het grote verschil.

Daarom is de Bijbel ook niet ingewikkeld! De Bijbel noemt constant op en wijst ‘twee’ aan, tweeërlei manier: oud en nieuw, oude mens en nieuwe mens, oude testament en nieuwe testament, oude verbond nieuwe verbond, oude natuur nieuwe natuur, oude paden nieuwe paden, enz.enz. Deze overgang van oud naar nieuwe, moet een mens ook meemaken in zijn leven in Navolging en Verlossing.

Dat is kinderlijk eenvoudig!
Een moeder zegt tegen haar kind: dat mag je niet doen. Het kind vraag: waarom niet? De moeder zegt: omdat dat niet mag van God. Het kind vraagt: wie is God? De moeder zegt: dat is degene die zegt dat het niet mag. Het kind zeg: O.
Het kind volgt haar oude natuur, de moeder wijst erop dat te verlaten, nieuw.
De Bijbel noemt bijvoorbeeld Israëls plusminus 600 maal ‘kinderen Israëls’ omdat wij net eender moeten worden zoals ik het kind en moeder hier als voorbeeld gaf.
Hij zei tegen volwassen mensen: Voorwaar zeg Ik u: Indien gij u niet verandert, en wordt gelijk de kinderkens, zo zult gij in het Koninkrijk der hemelen geenszins ingaan. En zo wie zodanig een kindeken ontvangt in Mijn Naam, die ontvangt Mij, oud / nieuw.
En David zei: HERE, ik stel mijzelf niet boven anderen en kijk niet trots om mij heen. Ik bemoei mij niet met zaken die te hoog gegrepen zijn of die ik niet kan begrijpen. Innerlijk ben ik tot rust gekomen en ik houd van de stilte. Zo rustig als een kind zit op zijn moeders schoot, zo rustig voel ik mij van binnen. Laat het volk Israël al zijn vertrouwen op de HERE stellen; nu en voor altijd, oud / nieuw.
Niet ons zelf op het oog maar God, oud / nieuw.

[Marnix]

Akkoord, ik was wellicht niet helemaal volledig.
Maar van het nabijkomende of juichend christendom wat leren? is mogelijk, want ik zie dat zij verkeerd juichen. Een waar Christen hoopt op de goedheid Gods en ziet in de wereld slechts het boze. Hij gelooft dat hij heilig is en vindt in zichzelf slechts zonde. Hij weet, dat hij het eeuwige leven heeft en voelt in zichzelf slechts de dood. Maar Christus spreekt juist diegenen zalig, die dit in zich kunnen constateren en zingen in hun hart: Juich, aarde, juicht alom den HEER; Dient God met blijdschap, geeft Hem eer; Komt, nadert voor Zijn aangezicht; Zingt Hem een vrolijk lofgedicht. De HEER is God; erkent, dat Hij Ons heeft gemaakt (en geenszins wij) Tot schapen, die Hij voedt en weidt, Een volk, tot Zijnen dienst bereid.Gaat tot Zijn poorten in met lof, Met lofzang in Zijn heilig hof; Looft Hem aldaar met hart en stem; Prijst Zijnen naam; verheerlijkt Hem.Want goedertieren is de HEER; Zijn goedheid eindigt nimmermeer; Zijn trouw en waarheid houdt haar kracht Tot in het laatste nageslacht.

Bah... een christen vindt in zichzelf niet alleen maar zonde.... Een waar christen weet dat God hem verandert en hij dankzij Hem ook goede dingen kan doen... Psalm 100 is een echte juichpsalm inderdaad.... mooi dat het juichend christendom daar ook wel berijmingen van zingt... En als jij stelt dat je van hen niets kan leren kan ik je in ieder geval al 1 ding leren: Je moet niet zo makkelijk mensen veroordelen. Daarnaast kan je er dit van leren: Daar houden ze zich meer aan Psalm 100, want men juicht voor God en zingt Hem vrolijk lofgedichten.

Door de droefheid heen klink die blijdschap over God! niet over henzelf! ze vallen er zelf helemaal tussen uit. Maar uh monotone psalmen? Ach kom nou Marinx dit is toch niet monotoon wat ik hier zeg. Maar misschien wordt de Bijbel toch ingewikkeld voor degenen die dit een labyrint vinden.

Ehm, blijdschap over God en zijn verlossend werk... Want God verandert mensen, hij wast mensen schoon en maakt ze tot zijn kinderen... dan mag je daar blij mee zijn... Over het geluk wat je van Hem hebt gekregen.

En wat jij zegt is niet monotoon nee Alleen de manier waarop de psalmen gezongen worden vaak wel... Als er op tergend trage wijze totaal zonder ritme wordt gezongen: Juicht voor de Heer..... kunnen we in ieder geval leren van het juichend christendom wat juichen is.

jui·chen (onov.ww.)
1 luid zijn vreugde uiten => jubelen

[Riska]

Cultuurverschil zeg jij Riska,
Maar geestelijk is er nooit verschil geweest, dat is van alle eeuwen het zelfde.
Dat geestelijk is het wegcijferen van je zelf zodat niet wij maar God op de troon komt.

Dat bedoelde ik helemaal niet te zeggen, maar ik heb sterk de indruk dat alles wat gezegd wordt door jou met een speciale bril wordt gelezen en je dus alles wat daarmee niet strookt, niet leest en/of van de tafel veegt.

Ik bedoelde te zeggen, dat er een cultuurverschil zit in de manier van zingen. Marnix heeft het over hele noten, volslagen onritmisch - en ik denk de psalmen van Datheen, maar als ik dat verkeerd heb moet hij het maar zeggen - ik doel op de berijming die jij hier zelf gebruikt en die ritmisch wordt gezongen. Het cultuurverschil dat ik bedoelde zit dus in de manier van zingen...
Ik heb nooit gesproken over de mens die bezongen wordt. Psalm 100 bezingt God en niemand anders...
Als je nauwkeuriger zou lezen, zou je ontdekken wat bedoeld wordt.

Ik denk ook dat wij sterk verschillen waar het gaat om het 'wegcijferen'. Als je bedoelt dat het betekent dat God op de eerste plaats moet komen, ben ik het met je eens. Als je bedoelt dat de mens zich zo moet wegcijferen dat hij niets meer is, volstrekt niet.
Te vaak en te lang is gepredikt in kerken dat we nullen zijn. Dat is in mijn ogen een ontkenning van Johannes 3: 16, dat God zo lief de wereld heeft gehad dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft opdat een ieder die in Hem gelooft niet verloren ga, maar eeuwig leven heeft. Als wij niks waren in Zijn ogen zou Hij ook niks gedaan hebben. Dát Hij Zijn Zoon gegeven heeft geeft al aan dat wij waardevol zijn in Zijn ogen, zó waardevol dat Hij alles doet om ons te redden.