Berichtdoor Dippie » 25 apr 2006 12:03
Hier nog een stukje over orgaandonatie....
Kheb er een keer mn presentatie over gehouden, misschien heb je er wat aan...
Orgaan donatie
Er zijn veel vragen rondom het donor zijn, enkele hiervan wil ik kort behandelen en proberen te beantwoorden.
Deze vragen:
* Donor worden, wel of niet?
* Wat zegt de Bijbel hierover?
* Is het afstaan van organen geoorloofd?
* Wel of niet laten registreren, dit met het oog op het vroegtijdig verklaren ban hersendood
Onder orgaan transplantatie verstaan we het overplaatsen van weefsels en organen, meestal van de ene mens in de andere. Denk aan hoornvlies, nier, beenmerg, lever, long, alvleesklier en hart. Vandaag wordt sterk de nadruk gelegd op orgaan donatie na overlijden. Een of meerdere organen worden dan direct na het overlijden weggenomen uit het lichaam van iemand die zich tijdens zijn of haar leven bereid had verklaard tot orgaandonatie. Nieren kunnen alleen worden gebruikt van donoren die jonger zijn dan 50 jaar.
Er wordt van overheidswege erg op aangedrongen om een donorcodicil te tekenen: dat is een verklaring waarin je aangeeft bereid te zijn bepaalde weefsel of organen na je dood af te staan. In Nederland hebben we tot nu toe het ‘toestemmingssysteem’: alleen wanneer iemand nadrukkelijk via een codicil aangeeft donor te willen zijn, kan daarvan gebruik worden gemaakt. Andere landen kennen het ‘geen-bezwaren-systeem’: men gaat er dan vanuit dat iedereen in principe donor is, tenzij men nadrukkelijk aangeeft daar bezwaar tegen te hebben. Dit systeem willen ze nu overigens ook in Nederland in gaan stellen.
Maar wanneer kan nu worden vastgesteld dat iemand overleden is, zodat eventueel een orgaan getransplanteerd kan worden? Het is mogelijk om het lichaam nog te beademen wanneer de hersens reeds zijn afgestorven. Maar we moeten stellen dat het persoon-zijn van de mens zetelt in de hersenen. Daarom is te zeggen dat wanneer de hersenen dood zijn (de hersenfunctie is dan over de hele linie uitgevallen) de persoon is overleden. Dit kan via een zogenaamd hersenangiogram worden vastgesteld, waardoor duidelijk wordt of er nog bloedstroom in de hersenen is.
Mag een christen nu meewerken aan orgaan donatie? Wat zegt de Bijbel hierover? Uiteraard kende men dit verschijnsel in de Bijbelse tijd nog niet. Maar dat wil niet zeggen dat het Woord geen algemene aanwijzingen geeft! Een algemene lijn is deze: de Bijbel geeft ons het dubbelgebod van de liefde. Ook ons lichaam is daarin betrokken. Wanneer aan allerlei medische randvoorwaarden is voldaan, mag je het afstaan van organen in het licht van het liefdegebod zien als een vorm van dienstbetoon. Uiteraard moet dan het leven van de donor geen gevaar lopen (in geval het gaat om organen van gezonde personen).
Zijn er geen grenzen? Zeker wel. Die vorm van transplantatie waarbij de persoonlijkheid van de ontvanger wordt aangetast moeten we afwijzen: eventuele hersentransplantatie alsmede van organen waarin zich geslachtscellen bevinden (eileiders bv). Ook zal goed gelet moeten worden op de maatstaf van hersendood en een zuivere vaststelling daarvan. Geef je begrenzingen ook duidelijk op het codicil aan. Wanneer je kiest voor het dragen van een codicil, is het goed je familie daarvan in kennis te stellen.
Als Jezus terug komt dan krijgt iedereen toch zijn oude lichaam terug als je dan dood bent? Maar kun je je dan wel donor stellen en je laten cremeren?
Ja, de doden, klein en groot, zullen staan voor God lezen we bijvoorbeeld in Openbaring 20. De lichamen van de gestorvenen zullen worden opgewekt. Wat er met de lichamen is gebeurd, zal voor de Heere geen belemmering zijn. Ook de lichamen van mensen die verdronken of verbrand zijn zullen weer worden opgewekt. In wezen is er geen verschil met lichamen die begraven zijn. Ook die zijn immers weer tot stof geworden.
Je begrijpt wel dat het toch wel van belang is hoe je met je lichaam omgaat. Het lichaam is niet zomaar iets van jezelf, maar het is een tempel van de Heilige Geest. Jezus heeft door zijn lijden en sterven niet alleen de ziel van Zijn kinderen gekocht, maar ook het lichaam. De Heidelberger Catechismus beschrijft dat heel mooi in vraag en antwoord 1: “Dat ik met lichaam en ziel, beide in het leven en sterven, niet mijn, maar mijns getrouwen Zaligmakers Jezus Christus eigen ben”.
Samenvattend: Bijbels gezien is het binnen bepaalde randvoorwaarden niet ongeoorloofd. Sterker nog: er is zeker het een en ander voor te zeggen. Wat niet zeggen wil, dat we het als een bijbels verplichting moeten zien. Een ieder zij in zijn eigen gemoed ten volle verzekerd!
