Assus2 schreef:En wat seks betreft (daar ging het toch over...?): het lijkt me niet bijbels om wel seks te hebben, maar daarna weer ieder zijns weegs te gaan omdat je niet samen woont/geen intensieve omgang met elkaar hebben zoals man en vrouw die hebben;
Wat dat betreft, het niet samenwonen hoeft niet te betekenen dat je geen intensieve omgang met elkaar hebt natuurlijk. Ik kan me moeilijk voorstellen dat ik wel seks maar geen intensieve omgang met iemand zou hebben, ook daar seks sowieso natuurlijk al een intensieve manier van omgang is.
bijbels is om elkaar eerst trouw te beloven waar ouders, getuigen etc je aan kunnen houden en waar medegelovigen in de vorm van de gemeente waarin God je geplaatst heeft (!) ook getuige van zijn. En wat al eerder gezegd werd: we zien dat God in andere tijden ook andere middelen -kerkelijk huwelijk, inzegening van een dienaar van God, dat is anders dan het elkaar even beloven!- geeft voor een stel dat wil trouwen. En waarom -als we voor 95% zeker weten dat we bij elkaar blijven- dat risico nemen, terwijl we niet 100% zeker weten dat het goed is...?
Het maakt mij ook helemaal niet uit als je wel wacht tot je getrouwd bent, maar wat ik vooral duidelijk wil(de) maken is dat dat wat 'bijbels' genoemd wordt niet zo eenduidig als men het wil doen voorkomen (zie mijn
posteen paar pagina's terug waar ik dat uiteenzet - zelf zit ik dan ergens tussen optie 2 en 3 in).
Waarom dan niet even wachten? Het is ook nog eens een goede manier om geduld te oefenen (wat later van pas kan komen in je huwelijk!) en daarmee naar elkaar laten zien wat je voor elkaar overhebt.
Waarom niet? Dat heb ik ook al uitgelegd: omdat je anders in een landurige intensieve relatie geestelijk en lichamelijk niet meer gelijk opgaat. Het voelt nogal vreemd om elkaar geestelijk helemaal te kennen en je helemaal vertrouwd te voelen terwijl je dan lichamelijk opeens niet dat zou mogen uiten en er 'verboden gebieden' bestaan.
Er zijn genoeg stellen die het kunnen, je moet denk ik elkaar gewoon niet lichamelijk 'opfokken' en het lichamelijke niet teveel benadrukken, situaties waarin het moeilijker is vermijden en om Gods hulp vragen.
Zo

.
Je hoeft het niet te benadrukken, maar je moet het ook niet onderdrukken.