Jezus of Heere Jezus of Christus of Jezus Christus of...

[Raido]

Zou het vrezen en beven ook niet slaan op het kennen van het eigen hart, en daardoor het onwaardig achten voor God? Als een mens zichzelf leert kennen, en zijn plaats leer kennen tov God, is beven en vrezen op zijn plaats!

Gelukkig is er de Heilige Geest die jou hand pakt en jou door Jezus tot de Vader brengt, en de Vader jou aan wil nemen als jou kind... juist omdat jij zo zondig bent.. want is onze God toch intenst groot.

Maar dat zegt nog niets over onze houding tot God. Denk jij echt dat als het door jouw beschrevene plaatsvindt, dat je niet met vrezen en beven tot God gaat?

Vreze en beven niet nee... omdat ik niet ging maar de Geest mij droeg. Als God jou roept, mag ik dan nog bang zijn dat ik afgewezen wordt? nee toch..

Ik was doodsbang voor God, angst omdat ik bleef liggen waar ik was, tot de Geest mijn hand wilde vatten en mij naar de Vader bracht, die mij wilde vergeven.. En ik heb nog dagelijks dat dit eigenlijk herhaald moet worden, voor elke zonde die ik bega, waarmee ik God vermoord.

Als je dood ligt ben je bang, als de Geest je opraapt ben je bang, stribbel je tegen, Hij draagt je over de Weg, je hoeft niet zelf te lopen. Hij hielp mij uit.. Vrezen doe ik omdat Hij de Eeuwige is, de Heilige.

[Marnix]

Als je je eigen zwakheid leert kennen ga je inderdaad met vrees en beven naar God. Maar als je Jezus Christus leert kennen als Verlosser, dan ga je met vrijmoedigheid tot Hem, omdat je niet meer uit eigen kracht het wil doen... dan heb je reden om te vrezen en te beven... maar omdat Christus je Verlosser heb je dat niet.

Want je weet toch PeterD, dat Hij je zonden droeg, en dat als je je daarop beroept bij God, Hij naar jou kijkt alsof je nooit enige zonde had gedaan, omdat Hij op Christus ziet? Dát is vergeving van zonden. Niet dat God zegt: Goed... dit zijn al je zonden... maar ik zal ze door de vingers zien.... De zonden zijn weg, verdwenen, bestaan niet meer. Ze zijn immers betaald. Ze staan niet meer tussen jou en de Vader in. Staan ze dat wel, dan heb je alle reden om te vrezen en te beven.

Toch he, als je je zwakheid kent, en je zondige bestaan op aarde kent, en je weet opnieuw zonde gedaan te hebben, zou je dan soms niet met wat vrezen en beven weer tot God gaan?

Overigens op al het andere reageer ik niet, omdat ik puur en alleen reageerde op de vraag die naar boven kwam waar dat "vrezen en beven" op zou slaan. Uiteraard weet ik dat zonden vergeven worden etc. etc. maar dat is nu het punt toch niet?

Als je weer zonde doet en je hebt oprecht berouw, mag je je opnieuw op Christus beroepen en doet God de zonden weer weg. Je bent, ook als je zonde hebt gedaan, nog steeds Gods kind.... niet alleen als je weer om vergeving gevraagd hebt. Als de Geest in je woont, je door Hem geleidt wordt, hoef je toch niet bang te zijn voor je Vader?!

Ik denk dat het antwoord op je vraag hier te vinden is.:

1 Zo is er dan nu geen veroordeling voor hen, die in Christus Jezus zijn. 2 Want de wet van de Geest des levens heeft u in Christus Jezus vrijgemaakt, van de wet der zonde en des doods. 3 Want wat de wet niet vermocht, omdat zij zwak was door het vlees – God heeft, door zijn eigen Zoon te zenden in een vlees, aan dat der zonde gelijk, en wel om de zonde, de zonde veroordeeld in het vlees, 4 opdat de eis der wet vervuld zou worden in ons, die niet naar het vlees wandelen, doch naar de Geest. 5 Want zij, die naar het vlees zijn, hebben de gezindheid van het vlees, en zij, die naar de Geest zijn, hebben de gezindheid van de Geest. 6 Want de gezindheid van het vlees is de dood, maar de gezindheid van de Geest is leven en vrede. 7 Daarom dat de gezindheid van het vlees vijandschap is tegen God; want het onderwerpt zich niet aan de wet Gods; trouwens, het kan dat ook niet: 8 zij, die in het vlees zijn, kunnen Gode niet behagen. 9 Gij daarentegen zijt niet in het vlees, maar in de Geest, althans, indien de Geest Gods in u woont. Indien iemand echter de Geest van Christus niet heeft, die behoort Hem niet toe. 10 Indien Christus in u is, dan is wel het lichaam dood vanwege de zonde, maar de geest is leven vanwege de gerechtigheid. 11 En indien de Geest van Hem, die Jezus uit de doden heeft opgewekt, in u woont, dan zal Hij, die Christus Jezus uit de doden opgewekt heeft, ook uw sterfelijke lichamen levend maken door zijn Geest, die in u woont.
12 Derhalve, broeders, zijn wij schuldenaars, maar niet van het vlees, om naar het vlees te leven. 13 Want indien gij naar het vlees leeft, zult gij sterven; maar indien gij door de Geest de werkingen des lichaams doodt, zult gij leven. 14 Want allen, die door de Geest Gods geleid worden, zijn zonen Gods.

15 Want gij hebt niet ontvangen een geest van slavernij om opnieuw te vrezen, maar gij hebt ontvangen de Geest van het zoonschap, door welke wij roepen: Abba, Vader. 16 Die Geest getuigt met onze geest, dat wij kinderen Gods zijn.

[Heis]

ik denk dat je bij het gebruik van de namen van Jezus ook moet kijken naar de functies van de namen.
Jezus is zijn persoonsnaam: Net als wij ook allemaal een eigen naam hebben, die ons onderscheid van anderen.
Christus is zijn ambtsnaam.

Vergelijking met koningin Beatrix: Beatrix is persoonsnaam, koningin is ambtsnaam.
Dit zal ook wel veel verklaren.

Verder, ik kerk ook in de ger. gem. en de naam Jezus/Christus/Heere/Middellaar/ Verlosser worden kriskras door elkaar gebruikt!!!!!!!!!

[PeterD]

Ik denk dat het antwoord op je vraag hier te vinden is.:

Welke vraag en van wie?

[Heis]

[quote="Gerdien B."]Het valt mij op de de meer behoudende kerken zo weinig de naam Jezus gebruiken.

Nu rondom pasen, wordt er ook steeds maar verteld over Christus die voor ons aan het kruis gestorven is.
Beetje vaag vind ik dit wel, want in mijn Bijbel staat in de hele geschiedenis steeds Jezus.

Binnen de behoudende reformatorische kerken wordt de naam Jezus zelden gebruikt.

Weet iemand waar dit vandaan komt? hoe dit ontstaan is/ gekomen is?
Kan iemand mij ook uitleggen wanneer je het nu over Jezus of over Heere of over Heere Jezus of over Christus of over Christus moet hebben?
[/quote]

Deze vraag...

[Marnix]

Ik denk dat het antwoord op je vraag hier te vinden is.:

Welke vraag en van wie?

Deze vraag van jou:

Toch he, als je je zwakheid kent, en je zondige bestaan op aarde kent, en je weet opnieuw zonde gedaan te hebben, zou je dan soms niet met wat vrezen en beven weer tot God gaan?

[hamlap]

De Heere is waarlijk opgestaan, en of je Hem dan Jezus, Jezus Christus of Christus noemt is niet zo belangrijk meer.... Hij heeft met kracht laten zien dat Hij Gods Zoon is!

[Marnix]

Inderdaad. Hij verandert niet... ongeacht of je Hem Jezus of Christus of Here Jezus of hoe dan ook noemt... Ik denk dat het Hem daar ook totaal niet om gaat.

[waarnemer]

Het is niet zonder betekenis als Paulus het heeft over Jezus Christus of Christus Jezus.
De naam Jezus Christus wordt door Paulus en de andere schrijvers gebruikt. De naam Christus Jezus wordt alleen door Paulus gebruikt (de statenvertalers hebben in 1 Petrus 5:10 en 14 de naam Christus Jezus, de oude handschriften hebben de naam Christus).
Paulus gebruikt deze naam ongeveer 100 keer, de andere schrijvers nooit.
Vanwaar dit verschil?
Omdat de andere schrijvers de taak hebben Israël duidelijk te maken dat Jezus van Nazareth hun volksgenoot, hun broeder was, Gods Zoon was en de Messias van Israël, daarom beginnen zij met de naam van Zijn vernedering.
Paulus echter, die de Heere Jezus niet had gezien in Zijn vernedering, maar pas in Zijn verhoging, hij predikt aan de volken de verhoogde Heere, de Christus, die op aarde Jezus was en van Zijn geschiedenis noemt Paulus slechts 3 feiten: Zijn ontlediging (Fil. 2:7) Zijn sterven en Zijn opstanding. Men zou kunnen zeggen dat de gelovigen uit de bedienning der twaalven in Jezus Christus geloofden omdat Hij hun altijd onder die naam gepredikt werd, de gelovigen uit Paulus bediening zijn in Christus Jezus en geloven in de verhoogde Heere. Hier komt het verschil openbaar tussen het evangelie der voorhuid en dat der besnijdenis. Alles is van u schrijft Paulus aan de Korinthiërs (1 Kor. 3:22) hetzij Paulus, hetzijn Apollos, hetzij Kefas. De gelovigen uit de heidenen hadden deel aan Israëls geestelijke goederen, maar het omgekeerde is niet waar, de gelovigen uit de bediening van de andere Apostelen hebben geen deel aan de geestelijke goederen, die zijn alleen gegeven aan de gemeente van Paulus (de brieven na het uitgesteld zijn van het koninkrijk aan Israël), Efeze, Filippi en Kolosse.

[TheKeimpe]

Toch he, als je je zwakheid kent, en je zondige bestaan op aarde kent, en je weet opnieuw zonde gedaan te hebben, zou je dan soms niet met wat vrezen en beven weer tot God gaan?

Welk kind, wat weet dat hij de regels van zijn vader heeft overtreden, zal niet met een kloppend hart naar zijn vader gaan? Ik ben het helemaal met je eens Peter!

@waarnemer: volgens mij ben jij een goede gesprekspartner in de topic over handelingen (in Bijbel.) Zie ik het goed, of zit jij daar op een andere lijn dan P. Strootman, terwijl je wel onderscheid maakt tussen Jezus Christus en Christus Jezus (niet de discussie hier voortzetten graag!)

[elbert]

Als ik de post van waarnemer zo inschat, dan zit hij op de lijn van het Hand. 28:28 dispensationalisme (ook wel ultradispensationalisme genoemd). Volgens deze visie kwam Jezus mede om een aards koninkrijk op te richten voor Israel, maar aangezien Israel Hem verwierp, werd dit uitgesteld tot het duizendjarig rijk.
Mijns inziens bevat deze zienswijze een gevaarlijke fout, maar misschien is het handig om dat in dit topic te bespreken.

Het is niet zonder betekenis als Paulus het heeft over Jezus Christus of Christus Jezus.
De naam Jezus Christus wordt door Paulus en de andere schrijvers gebruikt. De naam Christus Jezus wordt alleen door Paulus gebruikt (de statenvertalers hebben in 1 Petrus 5:10 en 14 de naam Christus Jezus, de oude handschriften hebben de naam Christus).
Paulus gebruikt deze naam ongeveer 100 keer, de andere schrijvers nooit.

Ik zou ook nog Hand. 19:4 erbij willen noemen waar Christus Jezus staat, maar daarvoor geldt ook dat die in de oudere (maar ook meer omstreden) handschriften niet voorkomt.
De vraag is of je op basis van je dogmatische vooronderstellingen een keuze moet maken welke grondtekst de beste is. Mijns inziens is dit de zaken omdraaien. Op basis van de grondtekst leid je de dogmatiek af en nooit andersom.
Daarnaast zijn er goede argumenten om de oudste (Alexandrijnse) handschriften niet als de beste te beschouwen, al is dat een aparte discussie.

Verder zijn er nogal wat combinaties die je uit elkaar moet gaan houden als er verschillende betekenissen zouden zijn uitgaande van de volgorde van de namen die in de Bijbel worden gebruikt:

- Jezus
- Christus
- de Christus
- de Christus des Heeren (Luk. 2:26)
- (de) Heere
- Heere, ..., de Christus, de Zoon van God (Joh. 11:27)
- Heere Jezus (Luk. 24:3)
- een Heere en Christus, namelijk Jezus (Hand. 2:36)
- Christus, de Heere (Luk. 2:11)
- Jezus Christus (Matth. 1:1)
- Jezus Christus, onze Heere (Rom. 1:4)
- Christus Jezus (Rom. 3:24)
- Christus Jezus, onze Heere (1 Kor. 15:31)
- Heere Jezus Christus (Hand. 11:17)
enz.

Als de volgorde echt wat uit zou maken, dan zou je voor elke combinatie een afzonderlijke betekenis toe moeten kennen. En aangezien Paulus de verschillende combinaties door elkaar heen gebruikt, wordt het dan niet gemakkelijk. De Bijbel wordt zo wel een puzzelboek.

[Raido]

Ik weet waarom men het in onze kerken zo doet, dat men vooral de naam Jezus weinig gebruikt. Net als in het Jodendom, God gaf een perfecte naam; JHWH maar de Joden gaven nog veel meer namen aan JHWH

Adonai, El, ELohim, Eloha, El Shaddai, Ehyeh-Asher-Ehyeh(JHWH), (El) Elyon, Yah, Pereḳ ha-Shalom, Shekhinah, YHWH Tzevaot, YHWH Sabaoth, Abir, Adon Olam, Boreh en nog veel meer.

De meeste namen werden gebruik in een bepaalde context, als God een oorlog voerde tegen een ander volk wordt heeft Hij een andere Naam dan als hij een oorlog tegen het volk Israel voert. De ene keer is Hij de verdelger, de andere keer de rechter. Als God de Schepper is heet hij Borah als hij de Koning van het universum is heet hij Adon Olam etcetra.

Zo ook met Jezus.. zo maar eens opgelet in de kerk de afgelopen twee/drie weken: Koning der Kerk (Jezus in de context van de heerschappij over de kerk), de Bruidegom (als in dat hij roept/kerk), de Koopman van Hemelse Genade (kom koopt zonder geld), Jezusendiengekruisigd (Jezus, vernederd door ons), de Zaligmaker (Hij maakt zalig van onze zonden), gaat het over Jezus zelf dan is dat vaak de persoon Jezus op de Aarde in omgang met zijn discipelen.

Ik denk dat het daardoor komt

[fem]

In de zwaardere reformatorische kerken zal God waarschijnlijk níét redden, dus misschien dat vandaar de naam Jezus er niet op zijn plaats is.

Wat een aanmatigende post! Hoezo vooroordeel????

Wat betreft de opmerking van topicstarter, ik kan het er niet mee eens zijn. Ik hoor ook bij ons in de Ger Gem (die ook wel als "zwaardere ref. kerk" wordt aangeduidt) dat alle namen door elkaar gebruikt worden. Jezus, Christus, God, Heere, alle namen worden gebruikt. Zij het dat in het éne verband soms beter de naam Christus past, en in een ander verband de naam Jezus.

hmm ik hoor wel van mijn vriendin die in een redelijk lichte gergem zit dat je bijna raar aangekeken word als je op catechisatie Jezus zegt zonder Here ervoor.

[Raido]

Wat een onzin... bij ons is dat dan totaal niet zo (op JV ook niet overigens) maar dat komt vast omdat ik vaak roep: Jezus heeft gezegt..

[hans_is_eigenwijs]

Ik ben van jongsaf aan met de gereformeerde kerk opgegroeid, en aldaar was het inderdaad altijd Jezus voor en Jezus na. Op mijn 33e werd ik weer bij Gods kudde gerekend en kwam ik in een Volle Evangelie-gemeente waar ook Jezus gebezigd werd, totdat ik na twee jaar de pijp aan de voorganger gaf, en naar een Evangelische gemeente ging en aldaar leerde ik Hem het respect te geven Die Hij waard is, namelijk Hij Die hemel en aarde geschapen heeft, mag je met titel uitspreken. Uiteraard wél met medeweten toen Hij hier op aard' was, de Here Jezus was, en nadat Hij opgestaan als de Gezalfde van toenaf aan de Here Jezus Christus werd. Ik vind dat wel op z'n plaats, immers wanneer ik Hem als alleen Jezus noemen, dat verlaag ik Hem als ware Hij een broer of vriend van me was, ondergeschikt onder andere vrienden, kennissen. En Hij staat voor mij heel hoog aangeschreven dat ik Hem Die eer ook bewijs, dus je zult maar zelden zien dat ik Hem zonder 'Here' schrijf.