Verval in de kerk

[marina87]

Ja, dat was even schrikken he.

Nah, die 4 waren de GGIN-ouderlingetjes van onze kerk
Die daaronder was ik stiekempjes.

*kijkt hoofdschuddend naar het grote zwarte dogmatische boek van Ds. Kersten*

[Zareb]

*kijkt hoofdschuddend naar het grote zwarte dogmatische boek van Ds. Kersten*

"Dogma’s zijn als lantaarnpalen
die je de weg laten vinden
in het duister,
maar alleen dronkelappen
klampen er zich aan vast."
(Karl Rahner, theoloog)

[marina87]

*kijkt hoofdschuddend naar het grote zwarte dogmatische boek van Ds. Kersten*

"Dogma’s zijn als lantaarnpalen
die je de weg laten vinden
in het duister,
maar alleen dronkelappen
klampen er zich aan vast."
(Karl Rahner, theoloog)

[Carl]

klopt Carl, Jezus is het LEVEN.
En dat distantieert ons van YHWH, want WIJ zijn dood

Daarvan was ik mij nog niet bewust, Serenity.
Ik was me al wel bewust van de adem van God, zie Gen 2:7

Liefde!
Carl

[Carl]

klopt Carl, Jezus is het LEVEN.
En dat distantieert ons van YHWH, want WIJ zijn dood

Misschien klopt dat in een bepaalde zin als je jezelf afgescheiden voelt van God... Maar voor zover ik Carl ken voelt hij zich niet afgescheiden.

Het is niet God die zich afscheidt van de mens; waarom zou Hij? Heeft of had Hij van ons iets nodig wat wij hem niet (hebben ge)geven?

M.i. is het de mens die zich afscheidt van God of (weer) naar God toe gaat, al naar gelang zijn beeld van God of het leven in het algemeen.

Nooit die ervaring gehad van in een trein op een station zitten met een andere trein naast je. Jouw trein beweegt, dendert steeds sneller het station uit.....TOTDAT de andere trein naastje PLOTSELING uit beeld floept, en blijkt dat niet jouw trein, maar die andere trein was gaan rijden.....
Dat noemen ze nou een illusie.
zo LIJKT het alsof zonden ons van God verwijderen, maar de verlossing is als plotseling blijkt dat -totaal onverwacht- wij nog steeds op het veilige station staan.

Liefde!
Carl

[Serenity]

dan zat je in een bijzondere trein, want ik voel altijd wanneer de motor aanstaat en wanneer ik beweeg. Het visuele is zeker wel een sterke factor, maar niet de enige.

"Dogma’s zijn als lantaarnpalen
die je de weg laten vinden
in het duister,
maar alleen dronkelappen
klampen er zich aan vast."
(Karl Rahner, theoloog)

geniaal!

[Collateral]

Nooit die ervaring gehad van in een trein op een station zitten met een andere trein naast je. Jouw trein beweegt, dendert steeds sneller het station uit.....TOTDAT de andere trein naastje PLOTSELING uit beeld floept, en blijkt dat niet jouw trein, maar die andere trein was gaan rijden.....
Dat noemen ze nou een illusie.

dan zat je in een bijzondere trein, want ik voel altijd wanneer de motor aanstaat en wanneer ik beweeg. Het visuele is zeker wel een sterke factor, maar niet de enige.

Ik ken de ervaring, ik heb het meermalen gehad. Hoe gevoelig je ervoor bent verschilt per persoon denk ik. Als je een beetje zit te dromen kan het je zo hebben. Overigens voel ik meestal ook wel of de motor aanstaat, maar die zetten ze vaak al even van tevoren aan (of ze zetten hem niet eens uit bij het stilstaan).

[Yael]

De uitverkiezing uitpluizen en er een dogma van maken had nooit mogen gebeuren. Wie zijn wij om Gods besluiten na te gaan rekenen?

Natuurlijk heeft dat wèl moeten gebeuren. Er moest duidelijkheid komen; een gedegen standpunt tegen o.a. de duivelse remonstrantse ketterijen!

Ja het is nu eenmaal gebeurd. De Dordtse Leerregels tegen de Remonstranten. En de Heidelberger Catechismus die de Roomse dwaling aanpakt.
Toch vind ik dat je voorzichtig moet zijn met uitverkiezingsleer.

[Collateral]

De uitverkiezingsleer verlamt, maar hij past goed binnen de reformatorische manier van denken... Aan de andere kant zou je kunnen zeggen: je leeft je uitverkiezing of verwerping, en je bent dus zelf verantwoordelijk voor je acties. Het is, denk ik, een paradox die beleefd moet worden.

Alleen is het reformatorische gegeven dat velen geroepen zijn en slechts weinigen uitverkoren natuurlijk niet echt hoopgevend. Ik ben dan ook blij dat ik niet reformatorisch ben.

[reform]

De uitverkiezingsleer verlamt, maar hij past goed binnen de reformatorische manier van denken... Aan de andere kant zou je kunnen zeggen: je leeft je uitverkiezing of verwerping, en je bent dus zelf verantwoordelijk voor je acties. Het is, denk ik, een paradox die beleefd moet worden.

Alleen is het reformatorische gegeven dat velen geroepen zijn en slechts weinigen uitverkoren natuurlijk niet echt hoopgevend. Ik ben dan ook blij dat ik niet reformatorisch ben.

Wat ben je dan ? Ik kan me ook niet zo vinden in de reformatorische uitverkiezingsleer. Er zal wel een soort van uitverkiezing zijn, maar ik geloof niet in een verwerping.

[Collateral]

Dat neigt naar alverzoening, wat ik een sympathieke vorm van het christendom vind.

Wat ik ben? Zoekende. Spiritueel agnost ofzoiets.

[Serenity]

Alleen is het reformatorische gegeven dat velen geroepen zijn en slechts weinigen uitverkoren natuurlijk niet echt hoopgevend. Ik ben dan ook blij dat ik niet reformatorisch ben.

ik denk dat dat dan ook niet realistisch is...
laten die "zwaardere" gemeenten met zulke leerstellingen de bijbel eens beter gaan lezen. Er komen genoeg mensen tot bekering. Het is een keus die je maakt, danwel geholpen door Gods Geest.

Maar je halve leven in de kerk zitten wachten tot God je duidelijk maakt dat je uitverkoren bent en daar een sterk teken van ontvangt vind ik zelfs een dwaalleer. Ik snap de terughoudendheid, maar ik vind het erg overdreven, en erg jammer want Jezus Christus (en Christus Jezus) is gestorven voor iedereen! In feite onderschat het het offer van Christus, zo niet verwerpt het het offer van Christus (deels).

[reform]

Dat neigt naar alverzoening, wat ik een sympathieke vorm van het christendom vind.

Wat ik ben? Zoekende. Spiritueel agnost ofzoiets.

Waarom zoek je?

[Serenity]

waarschijnlijk om te vinden?

[Carl]

Volgens mij zoekt hij omdat zoeken meer mogelijkheden biedt dan gevonden hebben

Liefde!
Carl