Gerdien B. schreef:volgens mij heb ik al duidelijk aangegeven waar ik tegen aan loop binnen de gergem.
o.a. tegen het feit dat er vaak geredeneerd wordt vanuit de HC ipv uit de Bijbel. Iets wat jij hier nu ook weer doet.
De Bijbel is Gods Woord en niet de H.C.!! Probeer nu is vanuit de Bijbel je punt te onderbouwen, maar daar hebben vele ger.gemmers moeite mee. Dat komt omdat er heel veel nadruk op de 3 formulieren wordt gelegd. De helft van de preken gaan over deze formulieren. Elke zondagavvond wordt er gepreekt vanuit de dordtse leerregels of H.C. bij ons in de gemeente.
De Bijbel Gods Woord, en niet de H.C. Maar de H.C. is wel een belijdenis, die gebaseerd is op de Bijbel, die (een deel van) de bijbelse leer samenvat. Dan moet dat ook gebruikt mogen worden als bron voor conclusies. Je maakt mij niet wijs, dat wanneer je de Bijbel gebruikt, dat op een dag de H.C (of de D.L., of de N.G.B) glashard blijkt te liegen. Dan zou het niet afgeleid zijn uit de Bijbel.
Wat er in die belijdenis staat, moeten we maar rustig laten staan, en laten we niet schromen dat te gebruiken. Dat moet kunnen in een kerk van gereformeerde signatuur. Of wou je een anti-confessionalist worden, zoals evangelischen veelal zijn (omdat ze niks willen weten van bepaalde leerstukken, zoals uitverkiezing, of kinderdoop)?
De vraag is niet òf je gebruik mag maken van de belijdenis. De vraag is of dat op een juiste manier gedaan wordt. Wat bedoelden de opstellers er precies mee te zeggen? Recht doen aan hun bedoelingen, en ze niet laten buikspreken. Wie de DL misbruikt voor een passiviteitsleer, zal vroeg of laat moeten ontdekken dat hij de DL tegenspreekt, want de opstellers van de DL hadden toch duidelijk wat anders in hun hoofd.
Maar ik wil je uiteraard best verwijzen naar bijbelteksten.
in
Jesaja 57:
15 lezen we dat God woont bij de verbrijzelde en nederige van geest (om die te doen opleven). Dat is iets wat ik niet los kan zien van zondebesef.
Johannes 16:
8 leert ons ook duidelijk, dat het het werk van de Heilige Geest is om te overtuigen van zonde en oordeel. (Wat mis ik dat in veel hedendaags gepraat over de Heilige Geest! Dan lijkt men er wel uitsluitend in 'Halleluja, handen omhoog!'-termen over te kunnen denken en spreken.)
En in
Mattheüs 5:
3-4 zien we dat gegeven uit Jesaja 57:15 weer terug. Als we dat in de Bergrede terugvinden, is dat niet zomaar even een toevallig plaatsje in de Bijbel zoals zo vele anderen. Nee, dan hebben we het over de Thora van het Nieuwe Testament! Zoals de Thora van de Sinaï (de 10 geboden), en de Thora van Moab (zie Deuteronomium) een belangrijk fundament vormde, zo vormt de Bergrede dat voor het Nieuwe Testament.
In
1 Korinthiërs 7:
10 heeft Paulus het over de droefheid naar God. 'Naar' betekent hier: volgens, overeenkomstig. Dat wil zeggen: het hoort er onlosmakelijk bij.
Gerdien B. schreef:Waar ik verder tegen aanloop is:
- dat mensen de zaligheid ophangen aan tradities ipv aan Gods beloftes
De zaligheid ophangen aan tradities? Dat roept even wat vragen bij mij op. Ik had meer het beeld van: dat mensen de zaligheid ophangen aan een bepaald mystiek gevoel, introvert naar binnen starend in de eigen ziel, zodat de directe oproep tot gehoorzaamheid aan Gods geboden buiten beeld blijft.
Gerdien B. schreef:- dat je nooit genoeg ellende kennis gehad kan hebben om ooit is bekeerd te worden
Lastig punt. In feite heeft een mens ook nooit voldoende ellendekennis, want die ellendekennis is altijd maar ten dele. Maar een sfeer van: 'dat er nog iemand bekeerd wordt, dat kan eigenlijk niet' is evenmin juist als een sfeer waarin men geen kritische vragen meer stelt bij het eigen geloof. Beide uitersten komen voor.
Ds. C. Harinck schreef wel eens, dat wie over voldoende ellendekennis meent te beschikken om op grond daarvan Gods beloften aan te mogen nemen, dat bij zo iemand sprake is van huichelachtige arrogantie. De echte ellendekennis zal naar eigen waarneming altijd te weinig en te ondiep zijn.
Het kan dus geen grond zijn voor het je mogen toeëigenen van de beloften van het evangelie, want dan blijf je maar in jezelf graven en kom je er niet uit.
Gerdien B. schreef:- dat je maar moet wachten tot je is bekeerd wordt en dat je nooit is opgeroepen wordt om God te gaan volgen in alle opzichten. En niet alleen maar bidden.
Bekering is geen kwestie van afwachten of het nog eens gebeurt. De Bijbel roept er direct en zonder omwegen toe op. Als Israël de Thora voor zijn neus gepresenteerd krijgt, gaat dat ook met de vermaning "houd deze geboden!" En niet zo van: "Och, mocht er nog eens een wonder gebeuren, want jullie kunnen zo niks met die Thora". In Deuteronomium 30:6 wordt beloofd dat JHWH het hart zal besnijden, maar in Deuteronomium 10:16 wordt er toe opgeroepen om het eigen hart te besnijden! Neemt overigens niet weg dat er wel de notie is dat er wat ontbreekt bij het volk, zie Deuteronomium 29:4: Gods heilswerk wordt niet verstaan. (Of
Deuteronomium 9:
13,
31:
27)
Je hebt hier dus zeer zeker een punt van kritiek m.b.t. de prediking in de Gereformeerde Gemeenten.
Gerdien B. schreef:- dat ze denken dat hun manier van geloven de enige ware is, terwijl iemand die voor opwekking, in handen wil klappen of nog striktere regels na leeft ook een kind van God kan wezen. Ze zeggen dat ze dat wel weten, maar in hun daden en houding laten de mensen heel wat anders zien.
Over die mensen spreek ik maar niet een oordeel uit. Ik ervaar dit best wel als een heet hangijzer. Als je je kerkgenoten citeert klinkt het alsof zij aardig op de hoogte zijn van hoe die anderen hun leven inrichten. Dat ben ik niet, dus ik kan hun uitspraken daarin niet beoordelen.
Gerdien B. schreef:ps. maak de quotes niet te lang want dat wordt onoverzichtelijk

Hmm, dan discussieer je misschien toch met de verkeerde, want ik ben vaak nogal lang van stof.
