BJ schreef:Ik zie het nut er niet van in dat eerste jaars al dit soort dingen moeten doen. Ok, samen op kamp is tot daar aan toe. Dat kan nog om elkaar te leren kennen. Maar van die vreselijk flauwe opdrachten dus niet. Daar kies je niet voor. Je kiest voor een opleiding namelijk en dan wil je zo min mogelijk van dit soort onzin. En mensen die dat wel willen worden gewoon lid van een studentenvereniging. Dan weet je dat dat er bij hoort.
Volgens mij heb ik het hier al eerder -soort van- over gehad met je, BJ, en ik ben het nog steeds niet met je eens.
Een ontgroening, of noem het wat mij betreft 'kennismakingstijd', dient ertoe om de leden binnen relatief korte tijd veel kennis bij te brengen over de vereniging, hun creativiteit te stimuleren en hen mondig te maken, zodat ze optimaal kunnen functioneren binnen de vereniging; iets wat echt nodig is, zeker als je vereniging een omvang heeft van >100 man, en dus een ingewikkelder organisatiestructuur heeft.
Een lidmaatschap van een studentenvereniging is maar kort. Vier, vijf jaar gemiddeld, waarvan de leden maar zo'n twee jaar echt actief zijn. Wanneer je geen intensieve kennismakingstijd hebt voor je nieuwe leden, en dus een goede kennisoverdracht, hoe moet je een grote vereniging dan draaiende houden als een goed geoliede machine?
Alleen een echt kleine vereniging kan het zonder ontgroening. Er is weinig structuur, dus er hoeft ook weinig te worden bijgebracht. Laat je de kennis over de vereniging pas door de jaren heen tot de leden doordringen, en teer je als vereniging op de kwaliteiten die de leden hadden toen ze bij je vereniging kwamen, zonder te stimuleren dat ze nieuwe vaardigheden erbij krijgen, dan zul je je leden weinig verder op kunnen bouwen. Slechts de leden die van huis uit al mondig en creatief waren, zullen het voortouw nemen.
Ter vergelijking:
Stel je een kerk voor, waar zo'n 300 leden in zitten.
Ieder jaar komen er 40 leden bij (geboorte, verhuizing, huwelijk.)
Ieder jaar gaan er 40 anderen weg (sterfte, verhuizing, huwelijk etc.)
Gemiddeld blijft een lid zo'n 5 jaar bij deze gemeente.
De kindernevendienst loopt prima. De vrouwen uit de gemeente die nog niet zo lang lid zijn, nemen deze taak gemakkelijk op zich. De jeugdvereniging loopt ook aardig, hoewel ze soms wat moeite hebben om hun praise-band in stand te houden, omdat ze om de paar jaar een nieuwe bandleider moeten vinden.
Met de grote doorstroom zijn de ouderlingen echter wat lastiger te vinden. Je wilt wel een wat ouder iemand, die wat langer in de gemeente zit, maar moet daar ook snel weer vervanging voor hebben. Er moet nog iemand gevonden worden die wil tolken voor de doven die in de gemeente komen. En die twee vrouwtjes bij de ingang, die iedereen kennen en de nieuwkomers zo vriendelijk begeleiden, wie gaat die vervangen als ze weg zijn?
Goed, een kerk is wat lastig te vergelijken met een studentenvereniging, maar ik hoop dat je een beetje snapt welke kant ik op wil: Als het in een kerk al lastig is, terwijl nieuwkomers de taken vaak wel herkennen uit hun oude gemeente, hoeveel te meer is het lastiger om in te stromen in de taken van een studentenvereniging, als je volledig onbekend bent met dat wereldje?
TheEdge leest voor 't eerst de bijbel van kaft tot kaft.
Tussenstand: Ester 1 (19/08/05)
