Moderator: Moderafo's
Wishori Wasesu schreef:Dat is wel een leuke vergelijking, maar bellen houdt nog niet in dat een mens een donor nodig heeft om te kunnen blijven leven na die aanval.
MrSokkie schreef:Nee, maar die mens heeft wel hulp nodig om te blijven leven; net als dat een nierpatiënt of hemofilie-patient hulp nodig heeft om te blijven leven. Ik vind het merkwaardig dat je onderscheid maakt tussen dit soort hulp. Of hoef je pas iemand te helpen als de nood accuut is? (slagaderlijke bloeding ofzo?)
Wishori Wasesu schreef:Hulp hoeft naar mijn idee niet perse accuut te zijn, maar het lichaam van een ander gebruiken ervaar ik als een grens.
Waar zou jij de grens leggen?
MrSokkie schreef:Waar zou jij de grens leggen?
Een grens aan hulp (en dus naastenliefde)?? serieus??
Wishori Wasesu schreef:Zeker serieus. Naastenliefde heeft een grens in die zin dat wat wij denken dat naastenliefde is, niet altijd naastenliefde hoeft te zijn. Niet bellen zoals jij aangaf met een voorbeeld zou mij niet ok lijken, maar mensen maar ongevraagd hulp toeschieten kan ook negatieve gevolgen hebben.
Zo is organen doneren een grens die ik ervaar. Waar ligt anders een grens m.b.t. ingrijpen in het lijden van mensen op gezondheidsgebied?
MrSokkie schreef:
Zeker, een actie kan negatief uitpakken ook al is de bedoeling positief. Maar als we vanuit heel ons hart onvoorwaardelijk en zonder andere motieven (zonder egoistische motieven) proberen te helpen, vind ik dat een goede daad ook al kan het verkeerd uitpakken. Als je hier rekening mee gaat houden kun je helemaal niets meer doen zonder bang te zijn dat het negatief uitpakt.
Waarom zou er uberhaupt een grens moeten zijn als je het over ingrijpen in het lijden van mensen hebt? Je moet wel heel erg goed kijken in wiens lijden je ingrijpt: de patient of zijn naasten. Een terminaal patient tegen beter weten in doorbehandelen enkel en alleen omdat de naasten dat willen... dat is een grens (ik denk hierbij aan langdurige coma-gevallen)
En natuurlijk moet je er ook voor waken dat je niet netto meer lijden veroorzaakt dan je oplost. (een soort klonen opkweken voor de "reserve-onderdelen" bijvoorbeeld).
Wishori Wasesu schreef:Ik ben het eens met wat je zegt.
De plaats van wetenschap in de maatschappij stoort me ook meer dan dat niet doneren enkel om reden van protest daartegen goed zou zijn.
Wishori Wasesu schreef:Ik ben geen voorstander van het doneren van lichaamsdelen.
Voor mij is een voornamelijke reden die ik niet gehoord heb, de waarde die ik hecht aan de aanwezigheid en acceptatie van de dood als onderdeel van mijn leven en daarmee in het leven van anderen. Ik wil de dood niet stoppen of uitstellen als het daar de tijd voor is.
Dat betekent niet dat ik lijdelijk mijn leven wil ondergaan zonder mijn verstand te gebruiken in deze keuze, maar ik ben idealiter wel voor een begrenzing aan onderzoek en het onuitputtelijk zoeken naar oplossingen om mensen 'op te knappen' of het dan gaat om levensbelang of beperkingen.
Ik zie het verloop van mijn leven als mijn kans om Gods bedoeling daarmee te accepteren en doneren is voor mij persoonlijk geen mogelijkheid daarin.
MrSokkie schreef:Niet doneren uit protest lijkt me niet wenselijk omdat je dan je eigen mening boven het lijden van je medemens stelt.
Wanneer is het tijd te sterven en wanneer is het tijd te vechten voor je leven? Naäman spaarde kosten noch moeite om genezing te vinden waar het maar kon. Kennelijk was dat niet zo zondig want zelfs na zijn ongeloof wordt hij nog genezen en, belangrijker, besluit hij voortaan de God van Israel te dienen. (2kon5) Zulke voorbeelden zijn er wel meer te vinden, waardoor ik denk dat een mens altijd mag proberen zijn leven te verbeteren of verlengen.
Ik krijg ook een beetje de indruk dat jij denkt dat orgaantransplantatie erop gericht is om het leven eindeloos te rekken. Dit is zeker niet het geval, als je oud en versleten bent krijg je echt geen nieuw setje organen om weer door te gaan. Als je op je 84e wordt opgenomen met een slecht hart oid kom je onder geen beding meer in aanmerking voor transplantatie.
Op zich ben ik het ermee eens dat we niet eindeloos moeten rekken en proberen het eeuwige leven zelf uit te vinden. Maar wat is het wezenlijke verschil tussen een pil of een operatie en een transplantatie waardoor dat laatste opeens zo slecht zo is. (ervan uitgaande dat je pillen en operaties niet afwijst)
Gebruikers op dit forum: Google [Bot] en 14 gasten
