Berichtdoor Serenity » 26 feb 2006 16:44
ja, maar ook een perfectionist, op zijn eigen creatieve manier. En in die setting kan je dat weer als een negatief punt opvatten als het gaat om de kerk, vooral op dit forum, en juist weer minder op bijvoorbeeld een evangelisch forum.
Want hoe was de eerste christengemeente? We lezen het in Handelingen 2 en verder. Een levende, close gemeente. Iedereen deed alles voor elkaar. Samen eten, samen werken, samen geld delen, samen dit, samen dat. En de Geest was aanwezig. Een levende gemeente.
Maar vanaf het moment dat de kerk een staatskerk werd, na een aantal concilies, vanaf de 4e eeuw, zie ik als grote lijn slechts een dode kerk, gebaseerd op doctrines, op inquisities. Het geloof werd iets van gewoonte, van opvoeding, bijna van erfelijkheid. Het leven verdween eruit. Het werd normaal, ja zelfs TE normaal.
En wat je er ook van kan zeggen, ik kan het niet als iets positiefs zien. Vandaar mijn vergelijking: "God gaf geloof, en Satan maakte er de kerk van". Die kerk bedoel ik: de staatskerk. Want je hoort en leest weinig meer van wat in Handelingen 2 beschreven is vanaf het moment dat de kerk een staatskerk werd, door de staat gesticht, gesteund en gestimuleerd.
Geloof moet iets levends zijn, iets wat als vuur van mensen afspat, iets wat onderdrukt wordt, iets wat leeft, iets wat trekt, iets wat tegenstand ervaart, iets wat buiten de boot valt, iets wat anders is.
En vanaf het moment dat het werkelijk "de kerk" werd, vanaf het moment dat het door de staat gestimuleerd werd (Constantijn? wie was het ook alweer) en in het hele Romeinse Rijk als "religie" werd ingevoerd (om het rijk bijeen te houden) ging het mis, en verdween het leven uit "de kerk". In die zin "maakte Satan er de kerk van".
what the soul hides, blood tells