Zwarte pakken voor ambtsdragers

[MissF]

of zou diegene dan teveel op zn eigen strepen staan om perse dat blauw pak te willen dragen.. en daarom maar halstarrig niet willen doen wat de kerk vraagt?

__
Onze ds zei altijd: aan gewaad, gelaat en gepraat kun je zien wat je bent... (vul zelf maar verder in)

Ow brrrrr, wat heb ik een ontzettende hekel aan die zin!
Ten eerste staat het nergens in de bijbel, wat veel reformatorische kerken wel denken te kunnen zeggen.
Ten tweede: wat wil je ermee bereiken?

Ik vind nog steeds de mensen die zondags bij ons een kerk verder het gebouw uitkomen absoluut NIKS uitstralen. Sombere gezichten, van top tot teen in het zwart, machtige hoeden, niks zeggen tegen mij, PKN-er, want het is zondag en dan praat je niet tegen mensen van het verkeerde gloof...
En idd, zij horen elke zondag 'laat zien wat je bent in gewaad, gepraat en gelaat....BRRRRR...

Sorry, is een afweermechanisme wat zich dan bij mij in werking zet.
Laat gewoon zien dat je geen drol anders bent dan deze hele rotwereld! Je bent even rot vanbinnen, alleen heb je een gruwelijk grote meerwaarde, en dat is Jezus, die tussen jouw rotte leventje en binnenkant en de machtige God in komt staan, waardoor ik niet meer rot om te zien ben maar prachtig en mooi!

[marina87]

is het met MissF eensch.

[spacy]

De meeste mensen gingen die middag wel even springen, maar er was één knaap, Richard, die eenvoudig niet genoeg uit de plooi leek te kunnen komen om zich eraan te wagen. Hij was een van die gezette, wat ongecoördineerde mannen die eruit zien alsof ze in een kostuum geboren zijn. Nu hij volwassen was, droeg hij het als een doodskist. Heel netjes, heel stijlvol, heel gedistingeerd. In eerste instantie verwierp hij het idee om het springkussen te beklimmen als volkomen idioot. Je zag hoe hij in gedachten zichzelf trachtte voor te stellen, hoe hij zijn zware, glimmend gepoetste zwarte schoenen zou uittrekken en dwaas zou rondspringen als een opgewonden kind.

(uit de Springkussenmethode, Adrian Plass, 1991)

hehe ik vond dit wel een grappige toevoeging aan dit al erg serieuze topic

[Marnix]

Of zou diegene dan teveel op zn eigen strepen staan om perse dat blauw pak te willen dragen.. en daarom maar halstarrig niet willen doen wat de kerk vraagt?

__
Onze ds zei altijd: aan gewaad, gelaat en gepraat kun je zien wat je bent... (vul zelf maar verder in)

Dat je er aan kan zien wie je bent klopt... Als iemand een blauw pak heeft en geen zwart pak... en die persoon vindt het wat rigoreus om een duur nieuw pak te kopen omdat dat nou eenmaal traditie is, maar anderen hameren er op dat die persoon een zwart pak moet hebben, anders komt ie de ouderlingenbank niet in, dan zegt visie op gewaad een hoop over die mensen. Je kan natuurlijk ook kijken naar de motivatie van die ouderling... die kan goed of slecht zijn... maar wat die ook is, als iemand bijvoorbeeld door het niet houden aan een traditie wordt veroordeeld of niet de ouderlingenbank in komt om maar wat te noemen, is dat sowieso verkeerd.

Het gepraat over de kleur van een gewaad zegt dan al wel genoeg, als dat pak perse zwart moet zijn omdat dat de traditie is lijkt het me duidelijk dat die mensen essentiele zaken uit het oog zijn verloren.

[André]

lijkt het me duidelijk dat die mensen essentiele zaken uit het oog zijn verloren.

Waar blijkt dat zo duidelijk uit dan?
Zou het ook zo kunnen zijn dat je en traditie volgt en essentiele zaken?

Als voorbeeld: Luc 22: 19

En hij nam een brood, sprak het dankgebed uit, brak het brood, deelde het uit en zei: ‘Dit is mijn lichaam dat voor jullie gegeven wordt. Doe dit, telkens opnieuw, om mij te gedenken.’

[Marnix]

Dan gaat het om regels die Jezus geeft.... prima... maar als door mensen gemaakte tradities belangrijker worden dan Zijn regels is er iets mis... dat bedoel ik.

[PeterD]

Stel nu dat een gemeentelid ambtsdrager wordt. Als gemeentelid is hij gewend om in een blauw pak te lopen. De kerkenraadsleden zijn gewend om een zwart pak te dragen. Zou het de bewuste man sieren om dat de kont tegen de krib te gooien en domweg zijn blauwe pak te blijven dragen? Als nieuw kerkenraadslid? Het lijkt me geen al te beste binnenkomer...
Het lijkt me beter dat de bewuste man het na verloop van tijd in een vergadering inbrengt, daarin zijn standpunt verwoordt en de discussie er over aangaat. Dat is altijd nog beter dan domweg de eerste de beste keer, of zelfs in een later stadium, zomaar ineens een ander kleurig pak aan te trekken.

Dan nog dit. In de Saambinder van 19 januari schrijft ds Moerkerken onder andere het volgende. Ik haal er een aantal zaken uit.

... velen zijn van mening dat er in de kerk - althans in kerken van wat behoudende signatuur - veel te veel aandacht aan uiterlijke dingen wordt besteed. Dingen die zo belachelijk bekrompen zijn in het licht van de geweldige vragen waarvoor de mens van deze tijd zich gesteld ziet. De kerk wordt naar de rand van de samenleving gedrongen, de islam maakt zich sterk, het bijzonder onderwijs staat onder druk, waarden en normen die ontleend waren aan Gods Woord spoelen weg. Voeg daarbij de verschrikkelijke nood in deze wereld: aids, honger, natuurrampen, oorlogsgeweld, onderdrukking van vrouwen en minderheden... en sommige kerken in Nederland maken zich druk om hoedjes en rokjes, om uiterlijkheden en de eigen groepscultuur! Om bagatellen, zogezegd. Om regeltjes, die in het licht van het grote gebeuren in kerk en wereld opvallen door hun onbeduidendheid... Belachelijk, zo vindt men. Of, beter nog: om te huilen. Zijn deze verwijten terecht? Laten we dat eens bezien.

Het zal duidelijk zijn dat het hier gaat over wat wij wel onze levensstijl noemen. In de levensstijl van een mens komt zijn levensovertuiging openbaar. Ook dát is duidelijk. In ons uiterlijk weerspiegelt zich iets van ons innerlijk. Iemand die zich in alles wat in hem is verzet tegen de gevestigde orde, loopt doorgaans niet in een driedelig maatkostuum. En iemand die eerbied heeft in zijn hart voor Gods inzettingen, trekt voor de kerkgang niet de broek aan waarin hij gewend is in zijn tuin te werken.
Wie nu begeert te leven naar Gods wil en Woord - want in dat Woord is ons de wil van God toch geopenbaard! - zal dat ook in zijn levensstijl willen doen blijken. Met alle gebrek, maar toch! Waar zich iets van de oprechte vreze des Heeren in het leven van een mens gaat vertonen, komt er een buigen voor de Heere. Misschien is dat wel het eerste kenmerk van genade: buigen. Heere, wat wilt Gij dat ik doen zal? Ik geloof er niet zoveel van dat zo'n mens zélf zal willen gaan uitmaken wat belangrijk en wat minder belangrijk is. En heel zeker weet ik dat hij er niet over zal peinzen iets wat de Heere duidelijk als Zijn wil heeft geopenbaard, een bagatel of bijkomstigheid te noemen. Wie dat wel gaat doen, kan zich bovendien heel erg vergissen, zelfs tot zijn eeuwige schade.

De vreze des Heeren wekt eerbied voor het Woord des Heeren. En wel voor het gehele Woord. Dat Woord wordt de norm voor het gehele leven.

...

Nu is er natuurlijk wel een valkuil. We kunnen als ouders in de opvoeding van onze kinderen alle nadruk leggen op het dit moeten en dat niet mogen. We kunnen ook als ambtsdragers in de kerk sterk het uitwendige benadrukken. Dit is niet zo erg, als we maar iets ánders en iets méér te zeggen hebben.

---

Dan zijn er nog zaken waarover Gods Woord zich niet rechtstreeks uitlaat. Die zaken behoren tot de traditie. Daar is jniets mis mee. We moeten op zulke dingen maar zuinig zijn. Het opzij zetten er van zou heel veel schade doen. Dat men - om een voorbeeld te noemen - onder het Oude Testament niet in een stad mocht wonen en geen wijn mocht drinken, staat nergens in Gods Woord. Tóch hielden de zogenaamde Rachabieten (Jeremia 35) zich aan die traditie. Hun vader had het hun zo geleerd, en de Heere stelt die mensen ten voorbeeld aan geheel Israël.

[André]

Dan zijn er nog zaken waarover Gods Woord zich niet rechtstreeks uitlaat. Die zaken behoren tot de traditie. Daar is niets mis mee.

Mee eens.

We moeten op zulke dingen maar zuinig zijn. Het opzij zetten er van zou heel veel schade doen.

Ik weet echt niet waarom je daar zuinig op moet zijn, en nog minder hoe de evt. 'schade' er uit zal zien.
Voor zover mijn kennis der kerkgeschiedenis het toelaat weet ik b.v. geen kerkscheuring op te noemen die om deze zaken plaats vond.

[Javaca]

Het zal duidelijk zijn dat het hier gaat over wat wij wel onze levensstijl noemen. In de levensstijl van een mens komt zijn levensovertuiging openbaar. Ook dát is duidelijk. In ons uiterlijk weerspiegelt zich iets van ons innerlijk. Iemand die zich in alles wat in hem is verzet tegen de gevestigde orde, loopt doorgaans niet in een driedelig maatkostuum. En iemand die eerbied heeft in zijn hart voor Gods inzettingen, trekt voor de kerkgang niet de broek aan waarin hij gewend is in zijn tuin te werken.

hmmm...
als ik naar mezelf kijk...
Respect voor de gevestigde orde?
Tsja tot op zekere hoogte.

Respect voor God?
Ja

3-delig maatpak?
Nevernooit!!!

Naar de kerk ga ik in dezelfde kleding als waarin ik werk. Gewoon spijkerbroek, t-shirt en eventueel een trui.

Volgens mij kijkt God echt niet of je hier op aarde wel of niet in een maatpak naar de kerk gaat of niet. Ik geloof in een God die mensen wil hebben en gebruiken zoals ze zijn.

Een man wordt beroofd en ligt gewond langs de weg. Na een tijdje komt er iemand langs. Het is een ambtsdrager uit de tempel. Wat doet deze? Hij loopt om de man heen. In de stad is hij alom gerespecteerd en loopt hij er onberispelijk bij. Iedereen ziet hem als een man van God.
Later komt er een andere reiziger langs. Het is iemand die als het uitschot van de samenleving wordt behandeld. Hij helpt de man, brengt hem naar de stad en laat hem verzorgen. Even later loopt hij door de stad, en de mensen kijken op hem neer, gewoon omdat hij als uitschot gezien wordt.
Kleren zeggen weinig over een persoon zelf.

[Javaca]

of zou diegene dan teveel op zn eigen strepen staan om perse dat blauw pak te willen dragen.. en daarom maar halstarrig niet willen doen wat de kerk vraagt?

__
Onze ds zei altijd: aan gewaad, gelaat en gepraat kun je zien wat je bent... (vul zelf maar verder in)

Ow brrrrr, wat heb ik een ontzettende hekel aan die zin!
Ten eerste staat het nergens in de bijbel, wat veel reformatorische kerken wel denken te kunnen zeggen.
Ten tweede: wat wil je ermee bereiken?

Ik vind nog steeds de mensen die zondags bij ons een kerk verder het gebouw uitkomen absoluut NIKS uitstralen. Sombere gezichten, van top tot teen in het zwart, machtige hoeden, niks zeggen tegen mij, PKN-er, want het is zondag en dan praat je niet tegen mensen van het verkeerde gloof...
En idd, zij horen elke zondag 'laat zien wat je bent in gewaad, gepraat en gelaat....BRRRRR...

Sorry, is een afweermechanisme wat zich dan bij mij in werking zet.
Laat gewoon zien dat je geen drol anders bent dan deze hele rotwereld! Je bent even rot vanbinnen, alleen heb je een gruwelijk grote meerwaarde, en dat is Jezus, die tussen jouw rotte leventje en binnenkant en de machtige God in komt staan, waardoor ik niet meer rot om te zien ben maar prachtig en mooi!

AMEN!!!

[Optimatus]

Als ik gevraagd zou worden ambtsdrager te worden en ik verplicht zou worden een zwart pak te dragen - of een bepaald uniform of weet ik veel wat - dan zou ik weigeren. De mens herken je aan zijn daden, niet aan zijn textiele draden.

[Klaas]

Dan nog dit. In de Saambinder van 19 januari schrijft ds Moerkerken onder andere het volgende. Ik haal er een aantal zaken uit.

Het spijt me zeer, maar dit zegt me helemaal niets. De beste man veronderstelt dat, door te refereren aan 'onze levensstijl', we allemaal wel zullen inzien dat de genoemde uiterlijkheden Gods wil zijn. Jammer dat daarvoor dan geen argumenten gegeven worden.

[Javaca]

Als ik gevraagd zou worden ambtsdrager te worden en ik verplicht zou worden een zwart pak te dragen - of een bepaald uniform of weet ik veel wat - dan zou ik weigeren.

+1

De mens herken je aan zijn daden, niet aan zijn textiele draden.

Da's een mooie voor op een tegel

[PeterD]

Met al het geschop tegen tradities in dit ellenlange topic, valt het me op dat niemand hierop reageert:

Dat men - om een voorbeeld te noemen - onder het Oude Testament niet in een stad mocht wonen en geen wijn mocht drinken, staat nergens in Gods Woord. Tóch hielden de zogenaamde Rachabieten (Jeremia 35) zich aan die traditie. Hun vader had het hun zo geleerd, en de Heere stelt die mensen ten voorbeeld aan geheel Israël.

Veel meer zie ik dit:

Ik geloof er niet zoveel van dat zo'n mens zélf zal willen gaan uitmaken wat belangrijk en wat minder belangrijk is.

[Klaas]

Dat men - om een voorbeeld te noemen - onder het Oude Testament niet in een stad mocht wonen en geen wijn mocht drinken, staat nergens in Gods Woord. Tóch hielden de zogenaamde Rachabieten (Jeremia 35) zich aan die traditie. Hun vader had het hun zo geleerd, en de Heere stelt die mensen ten voorbeeld aan geheel Israël.

Ze worden ten voorbeeld gesteld omdat zij wel de geboden hielden die hen waren opgelegd. Dit in tegenstelling tot de Israëlieten. Daarin ligt geen aanleiding om tradities maar te blijven volgen.

Ik geloof er niet zoveel van dat zo'n mens zélf zal willen gaan uitmaken wat belangrijk en wat minder belangrijk is.

Als het om tradities gaat die niet (direct) te herleiden zijn op de bijbel dan gaat het om menselijke instellingen. Er zijn dus ooit mensen geweest die bepaald hebben wat belangrijk is... Het is werkelijk triest dat op een zo doorzichtige wijze geprobeerd wordt traditie een goddelijke status te geven.