Berichtdoor Galateia » 26 sep 2010 18:38
Nee joh, de schutting is oud en versleten.
Het conflict speelt al jaren. Ooit, voordat wij hier woonden en ook voordat de buren er woonden, hebben er twee schuttingen tegen elkaar aan gestaan. Die is door de vorige bewoners van ons huis verwijderd en er is iets anders tegenaan gezet. De boel is scheef en gammel gaan staan en gewoon al meer dan 20 jaar oud.
Er moet een nieuwe schutting komen. Dat willen wij ook heel graag. Toen we dit huis kochten zijn we gaan vragen bij de buren, wat het conflict was. Nou, de buurvrouw schreeuwde meteen: "70 cm tot wel een meter". Toen hebben we dus bij het kadaster de tekeningen gevraagd en dat bleek echt onzin. Maar dat zit in haar hoofd. Vorig jaar hebben zij het kadaster laten komen om te meten. Daar waren ik en mijn moeder bij, en die man van het kadaster vroeg mij, waarom ze dit nou toch wilde laten meten, de tekeningen waren toch duidelijk. De schutting staat gewoon scheef, that's it.
Zij was niet bij die inmeting en gelooft nog steeds dat het om meer dan een halve meter gaat. Terwijl er keurige kadaster-spijkers in de grond zitten...
Wij hebben haar al zo vaak uitgenodigd om het eens te komen bekijken, zodat ze zelf ziet, dat het allemaal niks uit maakt en wel goed komt. Maar ze weigert echt steeds.
Nu moet er een nieuwe schutting komen en dat willen wij ook. Maar de erfgrens tussen onze tuinen is scheef (twee hoekhuizen haaks op elkaar, zeg maar). Zij wil perse een schutting met verticale planken. Wij niet, want omdat het scheef is en wij eigenlijk altijd in onze zijtuin zitten, kijk je zo tussen die planken door elkaars tuin in. Dat schiet niet op. Dus hebben wij voorgesteld om of een hele dichte schutting te nemen, of eentje waarbij we de planken horizontaal zetten. Mijn man wil hem dan met alle liefde plaatsen (de buurman kan echt helemaal niks, mijn man alles).
Maar nee, mevrouw heeft een schutting in een boekje zien staan en die moet het worden en omdat wij daar niet mee akkoord gaan, is ze pislink. Tja, het zij zo. Ze laten nu zelf een schutting plaatsen, zegt ze.
Nou ja, dat mag, ze doet haar best maar, wij geven het echt op. Niks is goed. Ze ergert zich echt aan alles. Een paar jaar geleden bijvoorbeeld was ik de tuin aan het vegen toen mijn man thuis kwam. Hij pakte een andere bezem en we hadden een dolletje, door elkaar met de bezem een beetje te prikken, enzo. Nou ja, we hadden gewoon lol, rond een uur of 5 in de middag. Ging ze meteen naar binnen, alle ramen en deuren keihard dicht doen, want o, o, o, we maakten herrie.
Haar kinderen rennen altijd rond in de tuin en lachen en gillen wat af, maar als die van ons rond rent, dat maakt hij teveel herrie...
Het zal nooit goed zijn, denken we.
Zolang de aarde kinderen geeft
die morgen moeten sterven
teveel zijn in hun eigen land
zullen zij hun namen kerven
in het hart van een vreemde