Vergeving

[Madelief]

Er zijn bepaalde mensen in mijn leven die ik erg moeilijk kan vergeven. Ik bid iedere dag dat God me de liefde en de moed geeft om te vergeven, maar tot nu toe lukt het niet.
Ik merk ook dat ik, wanneer ik niet vergeef, mijzelf minder kwetsbaar voel. Misschien ben ik ergens bang dat vergeving mij (te) kwetsbaar maakt ten opzichte van die personen, en dat ze me dan weer opnieuw pijn kunnen doen.
Maar tegelijkertijd weet ik dat God wil dat ik vergeef. En dat ik juist in mijn kwetsbaarheid "sterk" ben.
Maar het is ZO moeilijk!
Wie herkent dit?

Madelief

[Steviniella]

Hey Madelief,

Ik denk wel dat ik een beetje begrijp waar jij mee zit.

Jij hebt het over het vergeven van mensen. Persoonlijk denk ik dat het een innerlijke strijd is die je aangaat. WIL je die mensen vergeven? Waarom wel/ waarom niet? Hoef ik geen antwoord op te hebben, maar overdenk dat eens voor jezelf.
Ik weet natuurlijk helemaal niet wat dit voor jou betekent. Ik heb op dit moment heel makkelijk praten.

Kan je niet met diegene in gesprek gaan en alles 'uitpraten'?!

Blijf in gebed en blijf vragen aan Hem of Hij je de wijsheid wilt geven!! Hij hoort je gebeden!! Ik weet het zeker!

Sterkte ermee!!

Groetjes, Stevi

[graankorrel]

Er zijn bepaalde mensen in mijn leven die ik erg moeilijk kan vergeven. Ik bid iedere dag dat God me de liefde en de moed geeft om te vergeven, maar tot nu toe lukt het niet.
Ik merk ook dat ik, wanneer ik niet vergeef, mijzelf minder kwetsbaar voel. Misschien ben ik ergens bang dat vergeving mij (te) kwetsbaar maakt ten opzichte van die personen, en dat ze me dan weer opnieuw pijn kunnen doen.
Maar tegelijkertijd weet ik dat God wil dat ik vergeef. En dat ik juist in mijn kwetsbaarheid "sterk" ben.
Maar het is ZO moeilijk!
Wie herkent dit?

Madelief

Ik herken het eigenlijk niet. Misschien heeft het meer met je karakter te maken, kan zijn dat ik wat vergeetachtiger ben. Of misschien ben ik nooit echt diep genoeg gekwetst, weet ik veel.

[mw]

Er zijn bepaalde mensen in mijn leven die ik erg moeilijk kan vergeven. Ik bid iedere dag dat God me de liefde en de moed geeft om te vergeven, maar tot nu toe lukt het niet.
Ik merk ook dat ik, wanneer ik niet vergeef, mijzelf minder kwetsbaar voel. Misschien ben ik ergens bang dat vergeving mij (te) kwetsbaar maakt ten opzichte van die personen, en dat ze me dan weer opnieuw pijn kunnen doen.
Maar tegelijkertijd weet ik dat God wil dat ik vergeef. En dat ik juist in mijn kwetsbaarheid "sterk" ben.
Maar het is ZO moeilijk!
Wie herkent dit?

Madelief

ik herken het niet, maar wil wel proberen je te helpen. Ik weet natuurlijk wat je die mensen moet vergeven. Het kan een klein dingetje zijn wat jij je hebt aangetrokken, maar het kan ook iets zijn wat je leven op de kop hebt gezet. Daarvan is het afhankelijk of jij die personen iets kunt vergeven of juist niet. Vraag daarin aan God om wijsheid. Als het heel iets ernstigs is wat jou leven kapot heeft gemaakt, dan geloof ik niet dat God van jou vraagt om dat gelijk te vergeven. Verwerk het eerst en wacht het moment van daadwerkelijk vergeven rustig af.
Ga anders met die mensen in gesprek en probeer hen uitteleggen wat je bezighoud en waarom je het niet kan vergeven.
Vergeet een ding niet: blijf altijd tot God gaan, ook als je niet kunt vergeven. Hij zal je altijd helpen.

[Koffie]

Er zijn bepaalde mensen in mijn leven die ik erg moeilijk kan vergeven. Ik bid iedere dag dat God me de liefde en de moed geeft om te vergeven, maar tot nu toe lukt het niet.
Ik merk ook dat ik, wanneer ik niet vergeef, mijzelf minder kwetsbaar voel. Misschien ben ik ergens bang dat vergeving mij (te) kwetsbaar maakt ten opzichte van die personen, en dat ze me dan weer opnieuw pijn kunnen doen.
Maar tegelijkertijd weet ik dat God wil dat ik vergeef. En dat ik juist in mijn kwetsbaarheid "sterk" ben.
Maar het is ZO moeilijk!
Wie herkent dit?

Madelief

ik herken het wel. Ik kan zelf ook heel moeilijk de mensen vergeven die me echt diep gekwetst hebben. Ik hoop en bid of God me die kracht wilt geven om hen te vergeven en of Hij het in ieder geval Zelf wilt doen.
Het is en blijft een moeilijke strijd van mij. het liefst wil ik dat hun eerst hun excuses aanbieden, zodat ik ze daarna kan vergeven.......
maar dat zal niet snel gebeuren

[Spyg]

ik herken het ook en het is heel moeilijk maar ik ga dan altijd nar hun toe zeg hun dan recht in het gezicht dat ik het hun vergeef en snappen ze je niet meer maar kwetsen doen ze niet snel meer

[hijwel]

sommige dingen zij echt enorm moeilijk te vergeven. Maar kijk eens wat God jou heeft vergeven, wat Jezus voor jou heeft gedragen. Wat Jezus voor jou over heeft gehad. Hij is een vreselijke dood gestorven voor jou. Hij vraagt nu van ons: vergeef iedereen! Dit kan moeilijk zijn, heel moeilijk. Maar gelukkig hoeven wij dat zelf niet te doen, Jezus in ons geeft ons daarvoor de kracht. En hij heeft genoeg liefde om alles te vergeven wat een ander jou aangedaan heeft.
God eist van ons zelfs om te vergeven. En jij zegt het waarschijnlijk vaak zat dat je het ook doet: "vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren".

Lees mattheus 18 eens. Mischien een harde boodschap, maar het Zijn wel Gods woorden!

32 Toen heeft hem zijn heer tot zich geroepen, en zeide tot hem: Gij boze dienstknecht, al die schuld heb ik u kwijtgescholden, dewijl gij mij gebeden hebt;
33 Behoordet gij ook niet u over uw mededienstknecht te ontfermen, gelijk ik ook mij over u ontfermd heb?
34 En zijn heer, vertoornd zijnde, leverde hem den pijnigers over,30) totdat hij zou betaald hebben31) al wat hij hem schuldig was.
35 Alzo zal ook Mijn hemelse Vader u doen, indien gij niet van harte vergeeft 32)een iegelijk zijn broeder zijn misdaden.

God wil dat wij iedereen vergeven, en hun schuld kwijtschelden. God kan ons niet vergeven als wij onze naaste niet vergeven.

[Zareb]

Er zijn bepaalde mensen in mijn leven die ik erg moeilijk kan vergeven.

Ik herken je probleem. Eigenlijk is het iets waar ik zelf ook nog wel eens tegenaan loop.
Uit je vraagstelling denk ik op te maken dat het bij jou ook te maken heeft met je eigen kwetsbaarheid. Met populair gezegd "JEZELF" kunnen zijn. Daarom is de reactie van "hijwel", al hoe wel hij in principe gelijk heeft, erg kort door de bocht. Zo van je moet maar vergeven want anders ......

Misschien is het goed om eerst eens aan jezelf te werken. Het allergrootste gebod in de Bijbel: "Heb je naaste lief als jezelf enz." kun je alleen maar volbrengen als je van jezelf kunt houden. Weet je, wat mij persoonlijk veel heeft geholpen is de passage uit Gods woord "als Gods voor mij is, wie zal dan tegen mij zijn"
Dat klinkt misschien arrogant, maar dat is het niet. Dat is een basis om op door te leven, jezelf te zijn.
Nog zo'n mooie zin, komt uit de 10 geboden. Weet je waar die mee beginnen? "Ik ben de Heere, JOUW God" Dus je mag er zijn omdat Ik er voor je ben. Dat geeft een geweldige steun voor je eigenwaarde.
Vanuit die onkwetsbaarheid durf je jezelf dan ook kwetsbaar op te stellen. Zelf ervaar ik dat het feit dat ik mij nu kwetsbaar durf op te stellen t.o.v. andere mensen juist veel meer waardevolle contacten opleverd.
"Als ik zwak ben ben ik machtig" Maar die zwakte komt voor uit de kracht die je met en door Hem mag ervaren.

En moet je dan iedereen vergeven? Ja, daar is God duidelijk in. Maar moet dat nu en direct. Nee, pas als jij daar klaar voor bent.
Trouwens, vergeven wil helemaal niet zeggen dat daarna dan weer alles koek en ei is. Er zijn mensen die ik oprecht vergeven heb wat ze mij en iemand die mij dierbaar was hebben aangedaan. Maar ik heb ook niet de minste behoefte om nog contact met hun te hebben. Goed, als ze in nood aan mijn deur kloppen zal ik ze echt niet buiten laten staan, maar als ze dan bij de buurman aankloppen is het mij ook best.

Joh, ik wens je veel sterke.

[Madelief]

Wat een fijne reacties, heel erg bedankt allemaal.
Ik ben jarenlang seksueel misbruikt door mijn opa en mijn ouders hebben hun ogen ervoor gesloten.
Ik kan dus mijn opa, en ook mijn ouders op dit punt, niet vergeven. Nog niet, maar hopelijk in de toekomst wel.
En Hijwel, ik snap je reactie wel, maar het is echt niet zo eenvoudig wanneer je echt traumatische dingen hebt meegemaakt.
Met mijn opa praten kan niet meer, want hij is overleden. En als hij nog zou leven zou ik het gesprek niet aankunnen, zoveel angst, pijn en verdriet voel ik wanneer ik aan deze man denk.
Met mijn ouders heb ik geprobeerd te praten, maar zij sluiten hun ogen ervoor. Als kind vertelde mijn moeder me vaak dat ze wilde dat ik dood was en ook dat ze zelf dood wilde. Ook sloot ze me wel eens op in het rommelhok. (Een mini-kamertje bij ons in huis)
Mijn vader kwam me wel eens achterna om me te slaan, en dan rende ik het hele huis door met hem achter mij aan.
En zo zijn er talloze voorbeelden.
Dus vertel me eens Hijwel, hoe gemakkelijk is vergeven?
Waar begin ik?
Ik weet wel dat het makkelijk oordelen is, en dat doe je hier. En God heeft ons ook gezegd niet te oordelen over een ander.

Ik was niet van plan zoveel te vertellen hier, maar voelde me toch genoodzaakt wat uitleg te geven.
Ik hoef geen advies in de trant van "ga in therapie" etc, want die weg heb ik al bewandeld. Ik kan prima functioneren in de maatschappij, en heb gelukkig Jezus in mijn leven. Maar vergeven is iets heel moeilijk en zwaar voor me, maar ik hoop dat het toch ooit mogelijk is.

Madelief

[Mariamagdalena]

Ik snap je wel. Ik heb ook 2 mensen in mijn leven die ik (tot mijn grote schaamte ten opzichte van God) niet kan vergeven.
Maar, je kunt er wel voor bidden. Je kunt het bij God neerleggen, en vragen of Hij je wil helpen hiermee.
Je kunt voor deze mensen bidden, dat ze tot inzicht mogen komen wat ze je aangedaan hebben. Verder kun je ook bidden, of God hen wil vergeven, want dat je het zelf zo moeilijk vindt. En om vergeving bij God vragen omdat je toch boos op deze mensen blijft en of Hij wil helpen. Dat heb ik maar gedaan, ik wil niet dat ik de personen die mij dingen hebben aangedaan maar blijf haten. Want haat is niet van God. Maar mijn vriendinnen zullen ze ook niet worden. Dat kan ik niet.

Je kunt op een bepaald moment het wel vergeven, denk ik, maar je kunt die dingen nooit vergeten.
Dus je zult het een plaatsje in je leven moeten geven.
Misschien hoef je ze ook liever niet zo vaak te zien, als het enigszins niet hoeft.

Mensen kunnen wel tegen je zeggen: het zijn toch je ouders. Maar dat vind ik zo'n onzin.
Moordenaars, dieven, etc. hebben ook kinderen.
Als ik er een puinhoop van maak in mijn leven en ik doe heel verkeerd, moeten mijn kinderen mij dan koste wat het kost blijven eren? Ik dacht het niet, dan heb ik het zelluf verspeeld.
Moet je dan koste wat het kost maar ongelukkig blijven omdat ze familie van je zijn? jij kunt wel heel anders zijn. Gelukkig ben je Christen. Mensen die zo tegen hun kinderen doen hebben bekering nodig, maar dat moeten ze zelf willen, en dan moeten ze zelf inzien wat ze een ander aangedaan hebben.

[Madelief]

Dank je wel, lieve en ware woorden.

[André]

Nog niet, maar hopelijk in de toekomst wel.

Ik denk dat sommige gebeurtenissen veel tijd nodig hebben om van te "herstellen"
Soms is dat de "vervolg" therapie.

[Mariamagdalena]

Ja, maar weet je, soms is het zo ontzettend erg wat ze je aangedaan hebben, dat het een wond is, die voor altijd een lidteken blijft. En dan moet je gewoon afstand nemen, anders ga je er kapot aan.

[Koffie]

Ja, maar weet je, soms is het zo ontzettend erg wat ze je aangedaan hebben, dat het een wond is, die voor altijd een lidteken blijft. En dan moet je gewoon afstand nemen, anders ga je er kapot aan.

dan is het denk ik goed om het over te geven aan God, ik denk dat Hij ook weet hoeveel moeite het kost om mensen te vergeven. Dan kan je even die afstand bewaren. Het kan ook gewoon nog te pijnlijk wezen om te kunnnen vergeven. Vanuit eigen ervaring weet ik dat ik eerst mijn verleden moet gaan accepteren, en verwerken. Het stadium van vergeven komt later. Ik vind dat je ook gewoon boos mag zijn om de dingen die er zijn gebeurt. Het is ook tegennatuurlijk als er iets met je gebeurt dat je het gelijk kan vergeven zonder je gevoelens daarover toe te laten. Het is een lange weg, maar met Gods hulp zal het wel lukken.

[hijwel]

En Hijwel, ik snap je reactie wel, maar het is echt niet zo eenvoudig wanneer je echt traumatische dingen hebt meegemaakt.
Met mijn opa praten kan niet meer, want hij is overleden. En als hij nog zou leven zou ik het gesprek niet aankunnen, zoveel angst, pijn en verdriet voel ik wanneer ik aan deze man denk.
Met mijn ouders heb ik geprobeerd te praten, maar zij sluiten hun ogen ervoor. Als kind vertelde mijn moeder me vaak dat ze wilde dat ik dood was en ook dat ze zelf dood wilde. Ook sloot ze me wel eens op in het rommelhok. (Een mini-kamertje bij ons in huis)
Mijn vader kwam me wel eens achterna om me te slaan, en dan rende ik het hele huis door met hem achter mij aan.
En zo zijn er talloze voorbeelden.
Dus vertel me eens Hijwel, hoe gemakkelijk is vergeven?
Waar begin ik?
Ik weet wel dat het makkelijk oordelen is, en dat doe je hier. En God heeft ons ook gezegd niet te oordelen over een ander.

Ik was niet van plan zoveel te vertellen hier, maar voelde me toch genoodzaakt wat uitleg te geven.
Ik hoef geen advies in de trant van "ga in therapie" etc, want die weg heb ik al bewandeld. Ik kan prima functioneren in de maatschappij, en heb gelukkig Jezus in mijn leven. Maar vergeven is iets heel moeilijk en zwaar voor me, maar ik hoop dat het toch ooit mogelijk is.

Madelief

madelief,

ik weet natuurlijk niet wat je allemaal heb meegemaakt. Ik besef heel goed dat het ongelovelijk moeilijk is om zo iets te vergeven. Ik ken mensen die enorm moeilijke dingen mee hebben gemaakt, die van hun 12 sexueel misbruikt zijn. En toch zijn er een paar al zo ver dat ze haar vader al het leed wat hij haar had aangedaan vergeven kon. Dit valt niet zomaar uit de lucht of zo. Ik weet dat het enorm moeilijk is. Maar wat niet mogelijk is bij ons is mogelijk bij God. Nu kunnen ze zeggen: "ik hou van mijn moeder, vader die me dat alles heeft aangedaan". Soms gaat het zelfs zo ver dat je erge dingen die zijn gebeurt kan vergeten, (genezing die God belooft).

mischien ken je het verhaal van corrie ter boom. Die zelfs een SSer die haar zus had vermoord lief kon hebben. Niet omdat ze zelf de kracht daarvoor had, maar omdat Jezus de liefde uitstorte in haar. En ook wil uitstorten in jou. Jezus die ons lief heeft, terwijl wij hem zelf aan het kruis hebben gehangen.

Weet je ik onderschat je pijn/angst/gevoelens niet, ik weet niet precies wat er allemaal in je om moet gaan. Maar het lijkt me echt enorm erg allemaal wat jij mee heb gemaakt! Mischien is het een moeilijke weg die je even moet gaan, maar Jezus zelf geeft kracht en genezing. Ik heb de teksten zo scherp aangehaald, omdat God echt wil dat je vergeeft. Jezus laat ons niet voor niks bidden: "vergeef ons onze schulden (jezus vermoord), gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren (mijn vriendin vermoord).

Het zou vreeselijk zijn als de duivel de overhand krijgt in jou leven. Dat je angst/pijn omgaat zetten in wrok. Jezus zelf wil jou de kracht geven om jou wrok/angst/pijn om te zetten in liefde door alles heen. Dit kan best een proces zijn maar stap er maar in! (ook al is het enorm moeilijk)

je vraagt mij hoe makkelijk vergeven is, en hoe je dat moet doen.
Ik zeg niet dat vergeven makkelijk is. Maar ik weet zeker dat vergeven mogelijk is door Jezus kracht en dat er niks beters is dan de richting van God te volgen (vergeef!). Vergeven is dus niet makkelijk, maar niet onmogelijk. Hoe doe je dat?
Vraag God er om of jij je opa, vader lief mag hebben, dat je hem mag zien als een schepsel door God zelf gemaakt. Vraag God (jou Vader) of hij jou wil vervullen met liefde die jij niet hebt. Vraag hem om kracht om te vergeven waar je het zelf niet kunt. Probeer in alles gewoon Gods wil te doen hoe moeilijk het ook is.

Ik vindt het mooi om je reactie te lezen "ik hoop dat het toch ooit mogelijk is". Je wil wel, maar je kan nog niet. Ik hoop dat je de zelfde kracht mag ervaren als paulus: "ik vermag alle dingen door jezus Christus die mij kracht geeft"

Ik probeer je niet te oordelen, maar ik weet dat de weg van het vergeven de weg is die Jezus wil. En de weg van God is altijd goed! Ik kijk je niet gek aan als je het nog niet kan vergeven, ik heb ook veel zonde waar ik nog niet uit kom, maar Jezus gaat verder in mij en in jou.

madelief laat Jezus het werk in jou doen wat jij niet kan!

ik bid voor je