De vrije wil bestaat niet. Wij denken, maar is het vrij? Nee, het is tenslotte geen anarchie in je hoofd. Je bent beperkt aan de regels van de grammatica en je bent beperkt in je woordkeuze. Om onze relatie met God gezond te houden moeten wij ons matigen en ons beheersen.
Zonde is de oorzaak van alle ziekte. In de vrijheid die wij krijgen kunnen wij gaan zondigen. Daar waar het matigen en beheersen is mislukt en wij in de mist de duisternis in zijn gedwaald, daar is de zonde. Wij willen zijn als God, maar er is maar één God. Door onze hoogmoed nodigen wij de aanklager uit en hij maakt ons ziek. God heeft ons bedoelt als gezonde mensen. Hij weeft ons lichaam op een manier zodat wij gelukkig kunnen zijn. En wie weet dat beter dan God? Hij wenst ons in vrede. Maar onze eigen geest wordt de mist ingetrokken en wil de verveling doorbreken, diep van binnen vaak zonder dat we het zelf doorhebben ligt het zaad van het kwade. De zonde groeit en groeit totdat het onacceptabele vormen aan neemt voor je omgeving en voor Gods plan. Hoogmoed is het stellen van jouw plan boven Gods plan. In zonde dienen anderen voor jouw zaak in beweging te komen in plaats van dat je samen het Koninkrijk bouwt.
Minderwaardigheid is ook een zonde. God wil je niet zien als zijn slaaf of de slaaf van anderen. Hij wil dat jij uit eigen beweging in zijn plan gaat lopen. Dat je vervult bent van de Geest en daarom zijn wil wilt uitvoeren. Minderwaardigheid is eigenlijk weer een andere vorm van hoogmoed. Het zegt tegen God dat je ergens diep van binnen niet jezelf, maar Gods plan niet goed genoeg vind.
Vaak gaat minderwaardigheid gepaard met schaamte. Schaamte is het niet goed kennen van jezelf, want je stelt de ideeën van anderen en God over jouw boven de eigen ideeën van jezelf, terwijl je helemaal niet weet wat zij en God denken. Schaamte is het weten dat er schaduwrijken in je geest zijn, maar het niet durven schijnen met het Licht op die rijken. Eigenlijk weer een vorm van hoogmoed, alsof je je kunt verbergen voor God en zijn plan in je eigen onbekendheid. Er spreekt veel onverschilligheid uit. Je moet naar Jezus gaan en vragen of hij door vergeving zijn licht wil laten schijnen op jouw duisternis. Alleen zijn genade zet je vrij.
Zonde is alsof je op knappen staat en God moet plaats voor je maken. Terwijl het de bedoeling is dat je in vrede leeft in Zijn Plan. Dat 'op knappen staan' is de ziekte. Elke ziekte heeft zijn zonde als grond, als voedingsbodem. Zonder zonde zou een ziekte geen bestaansrecht hebben. In vrede is geen ziekte. Meestal is de ziekte toepasselijk voor de zonde die begaan is. Een reactie van lichaam, ziel en geest op God zijn waarheid en je eigen afgeslotenheid. Met hulp van Jezus kun je de brug weer terug slaan naar God, maar dan moet je wel weten wat er tussen die twee werelden fout is gegaan. De zonde. Zonder begrip van de zonde kan Jezus je niet helpen.
Als je ziek bent dan is het belangrijk dat je met je gedachten zo goed mogelijk onder woorden brengt wat je zonde zijn. Hoe uitgebreider van abstract naar concreet je het onder woorden brengt hoe dieper de genezing zal zijn. Anderen kunnen je hierbij helpen, maar uiteindelijk ben jij het die het beste weet wat je zonden zijn.
Vervolgens moet je berouw tonen van je zonde. Heb geen spijt, maar berouw. Spijt zit vast, maar berouw ontwikkeld zich zodat je een beter mens kan worden.
Vraag om vergeving bij Jezus Christus. Dan zal al je duisternis sterven en zal je opnieuw geboren worden in Jezus Christus. In zijn Licht in zijn Woord. Lees dan ook de bijbel om het Licht te ontvangen en wellicht nog meer duisternis bloot te leggen om zo tot een diepere genezing te komen en tot een sterker persoon in Jezus naam te zijn en in Zijn Plan te wandelen. Bid ook tot de heilige Geest om je gedachten te leiden en je zo dichter tot Jezus te brengen en meer op hem te gaan lijken.
Wat ik nu ook vaak doe is een strandwandeling maken ofzo. En dan zeg ik tegen mijzelf (en soms tegen anderen die dan denken dat ik een grap maak) dat ik mijn zonden ga overdenken. Dit voorkomt ziekte en moeilijkheden.
