Christenen en Kendo (Oosterse vechtsporten)

[-Stefan-]

Zelf zit ik sinds april vorig jaar op Kendo. Ik zag er niets verkeerds in en vond het (en vind het nog steeds) een leuke sport om te doen. De laatste weken begon ik hier anders tegen aan te kijken (voor wie het niet weet, 10 weken geleden begon ik pas te geloven) en sindsdien twijfel ik voortdurend of ik wel verder moet gaan met deze sport. Een knoop doorhakken lukt mij maar niet, dus vandaar deze topic.

Nu ben ik wel benieuwd naar de meningen van andere christenen hierover. Wat vinden jullie van deze sport en wat zouden jullie in mijn geval doen?

Voor wie niet weet wat kendo is, staat hieronder een beschrijving van de sport en ook waarom ik eraan twijfel. Ook staan er enkele links naar andere websites over kendo, mocht mijn uitleg niet voldoende zijn.

-------------------------------------------------

Kendo is Japans zwaardvechten. Ik weet niet of je het ruig kan noemen, maar intensief is het zeker. Agressief kan ik het ook niet noemen, want het is vaak zo dat juist iemand die agressief vecht, vol met openingen zit.

Bij Kendo gaat het dus vooral om gebruik te maken van die openingen. Dit kan je doen door gebruik te maken van de fouten van de tegenstander (zijn houding, bewegingen, enz..), schijnbewegingen (kan snel fout gaan) of door puur snelheid te gebruiken om aan te vallen. Concentratie en beheersing is hierbij belangrijk. Het doel is om met je shinai (een zwaard gemaakt van samengebonden bamboe latten) je tegenstander te raken op de polsen, de buik of bovenop het hoofd. Deze lichaamsdelen zijn ook beschermd door de bogu, een speciaal pak.
Vergeleken met andere vechtsporten komen er bij kendo dan ook zelden echte blessures voor. Alles gaat beheerst en doelen die geraakt mogen worden zijn goed beschermd. Ook de shinai's worden goed onderhouden. Een bamboesplinter kan er namelijk zo voor zorgen dat je blind wordt. Hier wordt dus ook streng op gelet.

Nou zie ik in het voorgaande niets verkeerd en bevat het ook niets waar ik twijfels over zou kunnen krijgen. Kendo heeft echter nog een belangrijke eigenschap: traditie en etiquete. Je hebt natuurlijk zoals bij vele oosterse vechtsporten het groeten. Ook zie ik hier niets verkeerds in, het is niet meer dan respect tonen.

Mijn struikelblok zijn de korte momenten in het begin (bij mijn sportschool vaak halverwege) en bij het einde van de les: 'mokuso' (spreek uit als 'mok-so'). Dit Japanse woord betekent eigenlijk 'meditatie', meditatie volgens het Zen-Boeddhisme. Dit is de voornaamste reden waarom ik twijfel of deze sport. Zelf ben ik niet zo gek om ook echt te gaan mediteren op die momenten. Soms bid ik op die momenten, andere keer wacht ik alleen tot de anderen klaar zijn (duurt meestal niet langer dan 30 seconden). Maar ook al mediteer ik niet op die momenten, ik blijf twijfelen. Nou is voor mij twijfelen meestal 'nee', maar het blijft moeilijk om die knoop door te hakken om je sport op te zeggen . Wat als je twijfels nergens op gebaseerd zijn? Wat als je er later spijt van gaat krijgen? Dat zijn dan vragen die door mij heen gaan.

Nou is het toch zo, dat ik nu bijna niet meer mijn oorspronkelijke doelen in deze sport kan behalen, sinds ik ben gaan geloven. Ik wilde eerst ooit minstens de eerste dan-graad halen. Dit is echter bijna onmogelijk. Om deel te mogen nemen aan het examen, moet je in het jaar voor dat examen minstens 3 keer aan een centrale training meedoen. En laten deze trainingen (en examens) nou net altijd op zondag zijn. Dat is voor mij en keuze tussen een (mogelijke foute) sport en God. Die keuze is dan voor mij snel gemaakt.

-------------------------------------------------

Hier zijn enkele sites over kendo:

Nederlandse Kendo Renmei
Kendo (Wikipedia)
Site met enkele filmpjes van kendo gevechten van een japans kampioenschap

[Technico]

Ik zit zelf een paar weken op Jiu-Jitsu en ook daar kennen ze een mokuso. In dat moment wat inderdaad bij ons ook niet meer dan een minuut in beslag neemt kom ik even tot rust. Ik leg alle dingen van alle dag weg en ik focus me vaak op God en op mensen of problemen waar ik voor wil bidden. Dan laat ik die ook varen (ik leg ze in Gods handen zodat ze mij (even) niet bezig hoeven te houden) om me vervolgens een uurtje helemaal uit te sloven.

Ik vind dat op die manier heerlijk werken. Hoe het ook bedoeld is, of wat de leraar ook van je verwacht, ik gebruik dat meditatieve moment op mijn eigen manier, en ik vind het fijn om er zo mee om te gaan.

Ik wil echter wel benadrukken dat iedereen zijn eigen grenzen trekt. Dat jij er moeite mee hebt kan ik me heel goed indenken. Te meer omdat je de mokuso waarschijnlijk voor je tot het geloof kwam voor een soort Boedhistische meditatie gebruikte.
Het is dan beter om het plezier die de sport je geeft ergens anders in te zoeken. Er zijn zoveel alternatieve manieren. (Een verzachte vorm van je hand afhakken als hij je ergert en het Koninkrijk Gods te beërven, in plaats van met twee handen de verdoemenis ingaan)

Succes, denk er goed over na, en maak je keuze overdacht.

[Aragorn]

Wat is er mis met meditatie en je geest leegmaken eigenlijk? Ik denk dat Technico een mooi voorbeeld geeft over hoe je dat ook als christen in kunt vullen.

Het feit dat het uit het Boeddhisme komt zegt niet dat het daarom ook gelijk fout en onbruikbaar is als je geen boeddhist bent.

[Serenity]

kendo vind ik prachtig. Ik zie geen reden om te stoppen als je christen bent.
Het is een prachtige kunst, en ja het is intensief, maar alsnog iets prachtigs. Meditatie is goed, je bewust worden van je lichaam. Zolang je je geest niet open zet voor het onbekende maar je alleen richt op je eigen lichaam om dat te controleren is er volgens mij niets aan de hand.

[-Stefan-]

De sport zelf vind ik ook prachtig, dat is ook niet het probleem. Het is daarbij ook nog goed voor je conditie, concentratie en ook voor je lichaamsbeheersing. Dit zie ik dan ook niet al het probleem .

Zelf gebruik ik die meditatieve momenten nu ook al een tijdje om me op God te richten. Ik doe nu ook niets waarvan ik denk dat het verkeerd is en ook al probeer ik mijn gedachte hiermee gerust te stellen, ik blijf twijfelen dat er iets verkeerd is .

Zoals Technico ook al ongeveer zei, is dit niet iets waarbij ik zomaar wat moet kiezen. Ik denk hier ook regelmatig over. Ik heb ook al vaak gebeden of God me wilde helpen met deze keuze. Toch blijf ik met die twijfels zitten.

Dan zit ik soms te denken: zorgt God voor die twijfels zodat ik anders tegen deze sport aan ga kijken dan dat ik eerst deed of maak ik mezelf gek met onnodig getwijfel en is er niets aan de hand?

Het blijft een moeilijke keuze...

[hendrikos]

Kendo, ik weet wat je meemaakt. Ik heb zelf op Ki gezeten en moest ook mediteren en groeten. Nu ging dit over energie krijgen etc. Ik ben ook tot geloof gekomen en ben daar radicaal mee gestopt. Nu (1 jaar later) hoorde ik via mijn vrouw die een voorlichting had voor haar werk over occultisme etc. Oosterse sporten vallen daar ook onder en je hebt de duivel een plaats gegeven in je leven. Ik heb begrepen dat je dit kunt doorbreken in de Naam van de Heere Jezus Christus. Ik heb dit ook gedaan.

Dus mijn advies, stop er mee en verbreek de macht van de duivel! En leef door het geloof! Er is door Dr. Paul in de vragenrubriek ook al eens antwoord op gegeven geloof ik. Hij heeft daar ook een boek over geschreven.

[Omega]

Mooie vraag Stefan. Zwartebander Wim van Doorn uit Rhenen heeft met hetzelfde probleem geworsteld en een besluit genomen: hij weigert de mat te groeten. Met als gevolg dat hij wellicht zijn school moet sluiten. Een radicale keuze voor Jezus is niet zonder gevolgen. Maar wat is daar mis mee? Hij hing voor jou aan het kruis. Hij gaf Zijn bloed om jou het eeuwige leven te schenken. Dan lijkt me het opgeven van een "meditief moment voor boedha" niet zo'n groot probleem. Toch?

Waarom bel je Wim van Doorn niet voor advies?

Zie ook onderstaande url:

http://yord.nl/article/8526?PHPSESSID=8 ... c63edb48c7

[Serenity]

het gaat om je liefde voor de natuur en voor je lichaam, als je daarvoor allerlei codes moet breken vanwege je geloof in de echte enige god, dan moet dat maar. Dat maakt je tot een vernieuwing in de "scene".
Meditatie is goed, maar het moet als enige doel hebben: controle over je lichaam, kennis van je lichaam, rust voor je lichaam. Dat kan en mag met God. Als je daarvoor je geest "leeg" moet maken maak je ruimte voor dingen die je er niet in wilt hebben.
Maar... volgens mij zijn die dingen niet specifiek nodig bij kendo en meer van zulk soort kunsten.

Ik vind oosterse vechtkunsten niet vallen onder occultisme. Maar dat zal vast komen vanwege het feit dat ik "ki" nu niet bepaald "occult" vindt. Ik vind het eerder realiteit...

[Aragorn]

Mooie vraag Stefan. Zwartebander Wim van Doorn uit Rhenen heeft met hetzelfde probleem geworsteld en een besluit genomen: hij weigert de mat te groeten. Met als gevolg dat hij wellicht zijn school moet sluiten. Een radicale keuze voor Jezus is niet zonder gevolgen. Maar wat is daar mis mee? Hij hing voor jou aan het kruis. Hij gaf Zijn bloed om jou het eeuwige leven te schenken. Dan lijkt me het opgeven van een "meditief moment voor boedha" niet zo'n groot probleem. Toch?

Waarom bel je Wim van Doorn niet voor advies?

Zie ook onderstaande url:

http://yord.nl/article/8526?PHPSESSID=8 ... c63edb48c7

Wat zou het groeten van de mat dan voor lading moeten hebben? Ik heb zelf ook jaren Judo gedaan, maar daar werd niets anders aan opgehangen dan het groeten van elkaar aan het begin en het eind van de training of een gevecht.

Overigens is het ook een beetje naïef om alleen het groeten eruit te pikken, aangezien het hele Judo voortkomt uit Oosterse filosofie. Ik citeer de site van de Judobond:

Hoewel judo een typische Zen-kunst is en tegelijkertijd een filosofie, een esthetiek, een theorie en een praktijk, gebaseerd op het menselijk instinct, wordt het door het merendeel der beoefenaren niet zo gezien. In de Kodokan (= het huis waar men de Tao of Do, de filosofie van het unieke principe, leert) spreekt men er niet veel over; judo is alleen sport geworden. Het filosofische beginsel leeft echter nog sterk in Japan. Men zou judo kunnen definiëren als een eclectisch stelsel van gevechtstechnieken, die door Jigoro Kano met een opvoedkundig doel zijn samengevoegd. Gunji Koizumi beschreef judo als een wetenschap van studie van de potentiële krachten van lichaam en geest en van de manier om ze in gevechtstechnieken zo doelmatig mogelijk toe te passen. Daarom heeft het judo te maken met het bestuderen van de wetten der zwaartekracht, dynamica en mechanica, voorzover betrekking hebbend op de functie van het menselijk lichaam en de interrelatie van fysieke, mentale, emotionele en gevoelsmatige acties en reacties en is gebaseerd op een voortdurende en vlijtige training. De gevolgen, die de judotraining heeft op de staat van lichaam en geest, vormen de werkelijke waarde ervan voor ons leven; aldus Koizumi. Doelmatigheid in judo is dus wel een essentieel aspect, maar is slechts middel en niet doel.

Verder begrijp ik ook niet wat er mis is met het leegmaken van je geest. Wat zou er dan opeens in moeten vliegen als die leeg is en waar zou dat vandaan moeten komen? Zijn er mensen die daar ervaring mee hebben?

Er heerst vooral onder evangelische christenen een nogal paranoide angst voor het occulte en iets wat ze 'occulte belasting' noemen en alhoewel niet alles onzin is wordt het eea zwaar overdreven.

[marcel081276]

goeiedag wat kunnen mensen moeilijk doen..

groeten marcel

[MissF]

Mooie vraag Stefan. Zwartebander Wim van Doorn uit Rhenen heeft met hetzelfde probleem geworsteld en een besluit genomen: hij weigert de mat te groeten. Met als gevolg dat hij wellicht zijn school moet sluiten. Een radicale keuze voor Jezus is niet zonder gevolgen. Maar wat is daar mis mee? Hij hing voor jou aan het kruis. Hij gaf Zijn bloed om jou het eeuwige leven te schenken. Dan lijkt me het opgeven van een "meditief moment voor boedha" niet zo'n groot probleem. Toch?

Waarom bel je Wim van Doorn niet voor advies?

Zie ook onderstaande url:

http://yord.nl/article/8526?PHPSESSID=8 ... c63edb48c7

Goed idee, Wim is echt een topvent! Ik heb er een tijdje gefitnesst, en hij kan erg goed uitleg geven over zijn standpunten hierin!
Jammer voor een leerling van hem, die verder wilde in de Judo, maar dat kon dus daar niet, omdat hij die groeten enzo niet deed daar. Wim zelf is erg goed in Judo, maar die jongen moest dus naar een andere sportschool daarom.
Mijn zus heeft een tijd op Kempo gezeten (vechtsport door middel van benen ofzo, dus zonder zwaard). Ziet er erg agressief uit. Zij moest ook altijd groeten en buigen enzo, maargoed, als je hierin niet iets occults ziet weet ik niet meteen of het fout is...het was gewoon meer groten naar je tegenstander zo van: dat de beste moge winnen

[Serenity]

yop, respect voor je tegenstander. High standards.

Maar sommige mensen zien overal Satan in

[-Stefan-]

Groeten uit respect is niet erg, dat is alleen maar netjes en beleefd. Van deze vorm van groeten ga ik me niet druk om maken. Groeten naar de 'Kamiza' zou je echter wel als verkeerd kunnen zien. Ik had daar nog niet eerder aan gedacht.

In principe is de kamiza een soort ereplaats achterin een dojo. Bij de dojo waar ik altijd naartoe ga hangt er een foto van uitvinder van een karate stijl (waar mijn leraar ook les in geeft) en een (bot) Japans zwaard. Een groet naar de kamiza is eigenlijk respect tonen voor de beoefenaars die je voorgingen in je sport. De vraag is alleen: tot hoeverre is dit gewoon respect tonen en niet verering?
Daar komt bij dat in sommige dojo's er ook wel eens een shinto altaar staat. Dit is echter niet zo bij de dojo waar ik altijd naar toe ga.



Vandaag was ik trouwens weer eens van plan om naar Kendo te gaan. Vorige twee weken kon ik niet komen omdat ik veel huiswerk had (en daarvoor kon ik ook niet vaak komen), maar nu was dat eens anders. Ik ging voor ik wegging nog bidden en ik vroeg nog of God mij duidelijkheid wilde geven bij de les of ik er verder mee moest gaan of niet of dat Hij dit op eens andere manier duidelijk wilde maken.

Ik stapte daarna op mijn fiets en ging weg. Mijn dynamo is al een paar weken kapot, dus ik reed in het donker met alleen straatlantaarns als verlichting. Meestal kom ik nooit onderweg politie tegen, dus het risico dat ik een boete kon lopen schatte ik zeer klein in.

Kom ik uiteindelijk bij een kruispunt aan en je raad het al, ik zag een politiebusje staan die achter een stoplicht wachtte. Ik stond bij een ander stoplicht en had meteen het gevoel dat die agenten mij gezien hadden zonder verlichting. Uiteindelijk stond het stoplicht bij de politie op groen en reed het busje de hoek om, waar ze meteen gingen parkeren. Net alsof ze gingen wachten tot ik op mijn fiets kon oversteken om mij te betrappen.

Dat risico durfde ik niet te nemen, dus ik stapte maar af en ging weer terug naar huis. Uiteindelijk dus weer niet naar Kendo gegaan.

[marcel081276]

dat vind ik wel lachen!!! maar ik denk niet dat je op deze manier tegengehouden ben om naar kendo te gaan hoor. ik was gisteren best moe en was vergeten om de wekker te zetten om naar de dienst te gaan ik heb dus flink uitgeslapen, was dat ook iets van God om me tegen te houden om naar de dienst te gaan..?
en respect hebben voor mensen is echt niet erg in mijn ogen, als je ze echt gaat vereren ben je niet goed bezig volgens mij, maar ik ken genoeg mensen die zo ongeveer hun of een dominee aanbidden, dat word weer niet als iets slechts gezien dan.
ik denk dat je gewoon lekker moet gaan sporten en niet overal om gaan lopen piekeren, voel je lekker vrij, alles is geoorloofd maar niet alles is nuttig, en wat er wel en niet nuttig is bepaald iedereen voor zich vind ik.

groeten marcel

[-Stefan-]

:lol: dat vind ik wel lachen!!! maar ik denk niet dat je op deze manier tegengehouden ben om naar kendo te gaan hoor.

Nee, dat denk ik ook niet. De verlichting was al een tijdje kapot en het zat er vast wel aan te komen dat ik een keer in het donker een politiebusje tegen zou komen. Met kapotte verlichting vraag je daar eenmaal om. Maar een grappig toeval is het in ieder geval wel.

Maar ik zie vanzelf wel hoe het zit met kendo, het zal vast wel goedkomen .