Hoi Vin,
Vooraf even wat duidelijkheid. Ik ben zelf niet overtuigd van de correcte uitleg van het begrip 'tong' of 'taal'.
Ik voel op zich het meest voor de uitleg van een bestaande taal, maar ik stuit bij die uitleg op een paar problemen. Deze wilde ik met je bespreken. Het leek me handig dit even te melden omdat je onderhand de indruk zou kunnen hebben dat mijn motieven anders zijn
Vin:
Niet veel, dat probeerde ik te zeggen. Paulus geeft niet zozeer het nut voor het individu maar het niet van node zijn voor de gemeente! Het heeft 'geen' nut. Niet meer dan als je dat in het nederlands doet. God verstaat het. Snap je wat ik bedoel? Het draait niet om het individuele nut, dat is alleen om aan te geven waar het nut zeker niet ligt.
Snap ik wel, maar Paulus zegt toch ook heel duidelijk:
Die een [vreemde] taal spreekt, die sticht zichzelven; Blijkbaar is er wel sprake van nut voor het individu.
Vin:
Dat lijkt mij ook. Daarom zegt Paulus ook 'doe ff normaal mensen, het gaat niet goed hier'
.
Dat het niet goed gaat ligt denk ik eerder in lijn van het 1e artikel dat je gaf (het is trouwens mijn taak om naar die site te verwijzen

). Maar goed, de rvaag is natuurlijk wat die gave dan precies inhoudt. Zoals gezegd kan ik me een dergelijke gave voorstelling in de context van het zendingsveld. Het lijkt me dan logisch dat Paulus iets zou zeggen als: 'Mensen, het is mooi dat jullie die gave hebben, maar gebruik hem waarvoor hij bedoeld is nl op het zendigsveld en niet in de gemeente'. Dat doet hij echter niet.
Vin:
Wat is jouw argument? Paulus gaat niet op die context in omdat Paulus behandeld wat binnen die gemeente nuttig is. Omdat het niet een brief over 'tongen' is, maar gewoon over wat ze goed en fout doen enz enz. Wat wil je dan dat er staat in je bijbel?
Als je zegt dat iets verkeerd gebruikt wordt dan ligt het voor de hand het goede gebruik aan te geven. ALS de gave van tongen bedoeld is voor het zendingsveld dan zou je verwachten dat Paulus daarnaar verwijst. Wij hebben van die openslaande tuindeuren waardoor m'n kinderen wel eens de neiging hebben om naar binnen te fietsen. vaak zeggen we dan iets in de geest van: "Jongens, fietsen doen we buiten en niet binnen!" Snappie?
Voor mij is het dus absoluut niet duidelijk wat die gave inhoudt als het om bestaande talen gaat. Wat is het nut ervan en hoe dienen we het te gebruiken?
De uitleg die in het eerste artikel dat je aangaf gegeven wordt klinkt in eerste instantie erg aannemelijk. De gemeente bestond uit diverse nationaliteiten en dus moest niet een ieder in z'n eigen taal een bijdrage leveren. De grote vraag is dan echter hoe je die gedachte kunt combineren met een gave van de Geest. het feit dat ik Nederlands spreek en een Duitser Duits noem ik geen gave van de Geest...
Tenslotten een onduidelijkheid die ik tegenkwam in 1 Kor.14:
21 In de wet is geschreven: Ik zal door lieden van andere talen, en door andere lippen tot dit volk spreken, en ook alzo zullen zij Mij niet horen, zegt de Heere.
22 Zo dan, de [vreemde] talen zijn tot een teken niet dengenen, die geloven, maar den ongelovigen; en de profetie niet den ongelovigen, maar dengenen, die geloven.
23 Indien dan de gehele Gemeente bijeenvergaderd ware, en zij allen in [vreemde] talen spraken, en [enige] ongeleerden of ongelovigen inkwamen, zouden zij niet zeggen, dat gij uitzinnig waart?
24 Maar indien zij allen profeteerden, en een ongelovige of ongeleerde inkwame, die wordt van allen overtuigd, [en] hij wordt van allen geoordeeld.
In vers 22 lijkt Paulus precies het tegenovergestelde te beweren als in vs.23&24. Of ligt dat aan mij?
Klaas