Lijkt me echt saai, altijd alleen met je ouders aan tafel enzo, vreselijk. Alhoewel, al dat geschreeuw is soms ook niet allesmiss x schreef:Ik heb geen broers en zussen ook lekker rustig

Moderator: Moderafo's
Ansje schreef:Ik ben de oudste van vier kinderen.
Na mij komt nog een zus van 26, een broer van 23 en m'n jongste zus(je) (Dippie) van 20.
Om de oudste te zijn is niet altijd even leuk. Er wordt dan van je verwacht dat je altijd de 'wijste' bent en vergeleken met mn jongste zus nu, mocht ik echt heel veel niet, maar goed...ze zeggen altijd dat 'vroeger' de tijden anders waren, dus ja....![]()
Verder ben ik niet gefrustreerd ofzo hoor![]()
Met Dippie kan ik erg goed overweg, en doen we ook veel dingen samen. Maar dat is wel van de laatste paar jaar, omdat vroeger een leeftijdsverschil van 7 jaar best veel was. Nu je ouder wordt, merk je dat dat leeftijdsverschil steeds verder wegvalt.
Met mijn broer heb ik een hele andere band. We doen niet veel met elkaar maar woordenloos snappen we elkaar altijd. Heel bijzonder, en hij is natuurlijk mn enige broertje![]()
M'n andere zus (26) is gehandicapt, en dat geworden toen ze 9 was en ik 11 was. Daar heb ik dus nooit veel mee kunnen doen, wat ik toen, en nu nog wel, heel erg moeilijk vond.
Al met al ben ik gewoon heel blij met mn broer en zussen!
Jaël schreef:dat is herkenbaar, dat als je de oudste bent, het aanspreekpunt bent als je ouders er niet zijn. van zusje van 4 gaat daar zo ver in, dat ze tegen mij zegt, als mijn moeder er niet is, nu ben jij mijn mama.
en ze zegt dan ook regelmatig mama tegen mij. met haar heb ik echt een bijzondere band. met de rest is dat toch anders, kan wel met ze opschieten. maar mijn jongste zusje heeft toch een bijzonder plekje. ze is erg wijs en lief, en altijd vrolijk.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 37 gasten