Harm-J schreef:Vertalen en leren verstaan is iets wat je met iemand anders moet delen, anders loopt iemand het riscio dat hij/zij een eigen invulling aan teksten gaat geven.!
Het is niet voor niets:
Ik lees
Hij leest
Jij Leest
Wij lezen.!
Een ander punt is nog als iemand zou getrouw is aan een tekst, dan moet die persoon feitelijk genoegen nemen met de grondtaal. Niet met een SV vertaling Het word zegt het al, het is een vertaling van.! Wil iemand toch een punt maken, dan zou ik bijna zeggen, doe de Staten Vertaling de deur uit, en haal (kopieën van de ) oude teksten in huis.! Dit is voor veel mensen net zo moeilijk leesbaar of helemaal niet leesbaar als een SV.
Nou is het er mij niet om te doen, om de SV als de enige ware vertaling te promoten.
Overigens ben ik het wat betreft de SV eens met wat Raido zojuist gesteld heeft.
Harm-J, naar mijn idee overdrijf jij echt, als het over de SV gaat.
Wat het delen met anderen betreft: ik deel hier mijn uitkomsten best wel met anderen, want ik maak e.e.a. publiek van wat ik ontdek in/bij teksten. En als ik bijbelcommentaren bestudeer, maak ik gebruik van het werk van anderen. Dus nee, ik ben geen eilandje.
Wel trek ik mijn conclusies. Dat mag toch?
Harm-J schreef:De bijbel is imho nog steeds het blije evangelie. Niet een evangelie waar mensen moeten gaan zoeken naar wat in vroeger tijd woorden ten heden dagen voor betekenis zouden kunnen hebben.
Staat dat dan tegenover elkaar? Ik zie dat niet als een tegenstelling. 'Vroeger' is toch geen synoniem van 'treurig'?
In zekere zin is het natuurlijk wel zo, dat we met teksten van doen hebben die lang geleden geschreven zijn, en dat daaruit daarom e.e.a. vertaald moet worden naar vandaag. Het is niet onze Bijbel, waarmee wij maar naar hartelust kunnen doen en laten wat we willen. Nee, die Bijbel komt uit andere tijden en culturen naar ons toe. Niet onbelangrijk om dat te beseffen bij het lezen. (Misschien is het hierbij relevant om naar dit artikel te verwijzen.)
Harm-J schreef:Taal en spelling staat niet stil. Mensen die 'alleen' de Staten-Vertaling willen erkennen wel een beetje.
Ik ben nog er steeds niet van overtuigd, om tegen een vertaling van de bijbel in een wat meer hedendaagse tijd en schrijfstijl te zijn. Het lijkt mij meer een kwestie van, vast willen houden aan het oude.
Tegen een Bijbel in de taal van ons van vandaag hoef je ook niet te zijn. Dat ben ik evenmin.
Als je dan alleen Nederlandse bijbelvertalingen leest, kan het goed zijn meerdere vertalingen te vergelijken. Dan zul je ongetwijfeld verschillen ontdekken. Dat maakt het lezen tot een wat opmerkzamere bezigheid. Als jij de NBV leest, dan zou ik zeggen: gooi die voor jou vertrouwde NBG'51 niet weg, maar blijf hem erbij gebruiken.
Mij wil het maar niet lukken om warm te worden voor de NBV. Hij komt op mij over als een te onnauwkeurige vertaling, waar je feitelijk weinig aan hebt. Het lijkt wel of ik geen tekst kan bespreken, of het komt weer naar voren. Zoals ook in het meest recente voorbeeld, bij de bespreking van 1 Koningen 17:24 (Zie 1, 2, 3). Daar kwam de Willibrordvertaling van 1995 (WV'95) beter uit de bus dan de NBV van de hedendaagse vertalingen. Die vertaling moet ik daarom maar vaker betrekken bij de tekstbesprekingen. Met deze uitkomst heeft de WV'95 nu al meer goodwill bij mij opgebouwd dan de NBV. (Dat kan ik nu dus zeggen als momentopname, als antwoord op de vraag die mij een tijd geleden in deze discussie gesteld werd.)
Van de NBV heeft men een interconfessionele vertaling willen maken, en ik heb de indruk dat dat in de praktijk betekent, dat er flink is ingeboet op de realiteit van het spreken van God in de Schriften. In 1 Koningen 17:24 is in de NBV vooral Elia blijkbaar aan het woord, die op zijn eigen houtje voor God spreekt. Of vergelijk Jesaja 7:14 en Mattheüs 1:23 maar eens met elkaar! Zo zijn er zonder twijfel nog zeer vele voorbeelden te noemen.
Er is eens gesteld, dat er in de praktijk maar weinig teksten zijn die werkelijk anders vertaald worden door mensen met een andere geloofsvisie. Daarom zou het fenomeen interconfessionele vertaling niet zo'n probleem zijn. Ik heb er mijn twijfels bij. Helemaal bij een meer parafraserende vertaling als de NBV is.
Kort geleden kwam het idee in mijn hoofd om niet van een NBV - Nieuwe Bijbelvertaling - te spreken, maar van een NBP: Nieuwe Bijbelparafrase.