Wíl God mensen bekeren?

[Riska]

Er zijn twee teksten die maar in mijn hoofd zitten.
Galaten 5: "Want Gij zijt geroepen broeders(zusters) om vrij te zijn"...
en:

Romeinen 15: 7: "Daarom, aanvaardt elkander, zoals ook Christus ons aanvaard heeft tot heerlijkheid Gods"... Christus heeft ons aanvaard, niet als volmaakte mensen, maar met alle lek en gebrek.

Natuurlijk zondigen wij, wij zijn mensen.

Ik lees zoveel krampachtigheid. we moeten zoveel.
Hij heeft ons in de vrijheid gesteld.

[Wilsophie]

Waarom wissel je hier die woorden?

h.g. Learsi

@Learsi ik wissel niets, er is onderscheid tussen een God die Barmhartig is en een God Die Rechtvaardig is.
Dat is Hij wel, maar Hij openbaart dat op verschillende wijzen en tijden.

[elbert]

Er zijn hier een aantal posts verwijderd. Probeer inhoudelijk op elkaar te reageren.

[schaapje]

@Learsi ik wissel niets, er is onderscheid tussen een God die Barmhartig is en een God Die Rechtvaardig is.
Dat is Hij wel, maar Hij openbaart dat op verschillende wijzen en tijden.

God is rechtvaardig en barmhartig, Zijn rechtvaardigheid heeft Hij gegeven door Zijn Zoon Jezus Christus, en niemand tot God kan komen dan door de naam van Jezus, Zijn barmhartig is ook gegeven door Zijn Zoon, door onze zonden te vergeven en wij door Hem gerechtvaardigd worden.
Er zie geen onderscheid.

[Wilsophie]

Ik heb met de poster al rechtgezet dat ik me vergist heb en dat in de betr. tekst staat dat God getrouw en rechtvaardig is.

[schaapje]

quote="Wilsophie"Ik heb met de poster al rechtgezet dat ik me vergist heb en dat in de betr. tekst staat dat God getrouw en rechtvaardig is.

Dat is fijn wilsophie

[Wilsophie]

Natuurlijk zondigen wij, wij zijn mensen.

Toch ben ik van mening op grond van vele teksten dat het belijden geen voorwaarde is tot vergeving.
Dat wij mensen zijn is niet het argument, de Here Jezus was ook mens en Adam ook.
Maar lees 1 Johannes 1 maar goed en lees dat het gaat om het gebod dat wij de Naaste ( = Christus) zouden liefhebben en beschouw een gebod als een ding wat God je aanbiedt dan wel te bieden heeft.
En geen verbod.

[schaapje]

Toch ben ik van mening op grond van vele teksten dat het belijden geen voorwaarde is tot vergeving.

1 Joh.9 Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouwe en rechtvaardig, om onze zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheden, dat is tochniet alleen aan het begin van de wedergeboorte, dit gaat door, omdat wij mens zijn.

Dat wij mensen zijn is niet het argument, de Here Jezus was ook mens

De Here Jezus werd ook een mens, maar een mens die n i e t zondigde, Hij werd voor ons het offerlam, altoos durend.

[Wilsophie]

Ik bedoelde ook die tekst maar daar hebben we het al zo vaak over gehad.
Die tekst wordt altijd gebruikt om te zeggen dat God alleen beleden zonden vergeeft.
En op andere plaatsen in de Bijbel staat dat dat niet zo is.
Maar binnen het kader en de stijl van Johannes past deze uitdrukking heel goed t.a.v. "als je nou zo graag je zonden wilt belijden omdat dat je dwars zit, nou ga je gang want God was altijd al getrouw in die zaken."
Wij maken daar weer een wetje van. Snap je.
Maar dan spreekt God Zichzelf tegen en dat kan niet de bedoeling zijn.

Hij werd een mens echter zonder de zonde.
Hij werd als een Lam ter slachting geleid, niet voor altoos gelukkig maar éénmalig maar altoos geldend.
Het bloed van het Lam verliest nooit Zijn kracht.
Maar het Lam zullen wij zien "STAANDE" als geslacht. En dan is het niet dood, maar Hij Leeft.

[schaapje]

Ik bedoelde ook die tekst maar daar hebben we het al zo vaak over gehad.
Die tekst wordt altijd gebruikt om te zeggen dat God alleen beleden zonden vergeeft.
En op andere plaatsen in de Bijbel staat dat dat niet zo is.
Maar binnen het kader en de stijl van Johannes past deze uitdrukking heel goed t.a.v. "als je nou zo graag je zonden wilt belijden omdat dat je dwars zit, nou ga je gang want God was altijd al getrouw in die zaken."

Dat klinkt zo nonchalant, wilsophie

Wij maken daar weer een wetje van. Snap je.
Maar dan spreekt God Zichzelf tegen en dat kan niet de bedoeling zijn.

Hoe kan je zeggen dat wij er een wetje van maken? Het is Zijn Wet die in onze harten is geschreven!

Fil.2:5-15
Vers 12 Daarom geliefden gelijk gij ten alle tijde gehoorzaam zijt geweest, blijft, niet alleen zoals in mijn tegenwoordigheid, maar nu des te meer bij mijn afwezigheid, uw behoudenis bewerken met vreze en beven.

Want God is het, die om zijn welbehagen, zowel het willen als het werken in u werkt.

[Riska]

Mattheüs 22:
Toen de Farizeeën gehoord hadden dat Hij de Sadduceeën tot zwijgen hadden gebracht, kwamen zij bijeen, 35. en één van hen, een wetgeleerde, vroeg, om Hem te verzoeken: 36 Meester, wat is het grote gebod in de wet? 37. Hij zeide tot hen: Gij zult de Heren uw God liefhebben met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw verstand. 38. Dit is het eerste en grote gebod. 39. Het tweede, daaraan gelijk, is: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelf. 40. Aan deze twee geboden hangt de ganse wet en de profeten.

Daarin is ons hele leven en alles wat wij doen besloten. Niks moeten van dit, niks moeten van dat...
Gewoon, alleen maar Hem liefhebben.

Als je daar Exodus 20 naast legt vind je hetzelfde.
Het "gij zult..." betekent niet: wee je gebeente dat als je het niet doet (of juist wel, afhankelijk van het gebod), maar: "als je van Mij houdt, dan doe je dit toch niet??
De Tien Geboden is gewoon een oproep God lief te hebben, zoals Jezus dat in Mattheüs 22 samenvat.

[schaapje]

Mattheüs 22:
Toen de Farizeeën gehoord hadden dat Hij de Sadduceeën tot zwijgen hadden gebracht, kwamen zij bijeen, 35. en één van hen, een wetgeleerde, vroeg, om Hem te verzoeken: 36 Meester, wat is het grote gebod in de wet? 37. Hij zeide tot hen: Gij zult de Heren uw God liefhebben met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw verstand. 38. Dit is het eerste en grote gebod. 39. Het tweede, daaraan gelijk, is: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelf. 40. Aan deze twee geboden hangt de ganse wet en de profeten.

Daarin is ons hele leven en alles wat wij doen besloten. Niks moeten van dit, niks moeten van dat...
Gewoon, alleen maar Hem liefhebben.

Dat is wat ik bedoel, en dan kan jij wel zeggen ....niks moeten van dit of van dat....maar Jezus zei wel ....gij zult....
Waar het mij omgaat is dat wij daar nou juist bij bepaald moeten blijven en daarin ook tekort schieten, dus ook zondigen, maar als er zijn die zeggen na je wedergeboorte zondig je niet meer,
want die mens is in de Heilige Geest geboren en kan niet meer zondigen, dan ben ik het daar niet mee eens.

Als je daar Exodus 20 naast legt vind je hetzelfde.
Het "gij zult..." betekent niet: wee je gebeente dat als je het niet doet (of juist wel, afhankelijk van het gebod), maar: "als je van Mij houdt, dan doe je dit toch niet??
De Tien Geboden is gewoon een oproep God lief te hebben, zoals Jezus dat in Mattheüs 22 samenvat.

Geef ik de indruk dat ik zeg...wee je gebeente? dacht het niet!
Juist omdat wij Hem lief hebben willen wij Hem gehoorzamen en niet onze eigen IK!
Ook al zal dat wel eens gebeuren, dan is daar vergeving voor als wij het aan Hem belijden.

Trouwens deze Wet is door Jezus heel goed beschreven en uitgelegd in Mat. 5

[Riska]

Het "gij zult" van onze Heer is geen bevel. Het is een belofte.
Immers: God heeft ons intens lief en daardoor kunnen wij Hem liefhebben.

God heeft mij lief met al mijn lek en gebrek.
Al dagen - als het geen weken is - speelt Psalm 139 door mijn hoofd.
"Heer die mij ziet zoals ik ben
dieper dan ik mijzelf ooit ken
kent Gij mij, gij weet waar ik ga,
Gij volgt mij waar ik zit of sta.
Wat mij ten diepste houdt bewogen,
't ligt alles open voor uw ogen.

Gij zijt zo diep vertrouwd met mij:
wie weet mijn wegen, zoals Gij?
Gij kent mijn leven woord voor woord,
Gij hebt mij voor ik spreek gehoord.
Ja overal, op al mijn wegen
en altijd weer komt Gij mij tegen...

en het 14e vers:
Doorgrond, o God, mijn hart; het ligt
toch open voor uw aangezicht.
Toets mij of niet een weg in mij
mij schaadt en leidt aan U voorbij.
O God, houd mij geheel omgeven
en leid mij op de weg ten leven...

Als je zo als het ware 'wandelt met God', hoef je niks meer te belijden,
Hij weet het, Hij kent mij door en door en ik mag in vol vertrouwen met
Hem gaan... Dan is alle moeten weg, dan is er alleen nog mogen.

[schaapje]

en het 14e vers:
Doorgrond, o God, mijn hart; het ligt
toch open voor uw aangezicht.
Toets mij of niet een weg in mij
mij schaadt en leidt aan U voorbij.
O God, houd mij geheel omgeven
en leid mij op de weg ten leven...

Als je zo als het ware 'wandelt met God', hoef je niks meer te belijden,
Hij weet het, Hij kent mij door en door en ik mag in vol vertrouwen met
Hem gaan... Dan is alle moeten weg, dan is er alleen nog mogen.

Dat is wat ik vandaag met iemand per pb heb uitgewisseld, het is een wandelen met Hem,
en als Hij mij in alles kan doorzien, zal er hier en daar wel eens een weg zijn die niet de Zijne
is in woord en daad tot onze naaste, misschien bij jou niet, maar mij overkomt dat wel eens, en dan heb ik wel wat te belijden.
En als ik hier zo op het web lees dan zijn er wel meerdere, die denken dat ze alles maar mogen zeggen wat er in hun opkomt!

[Wilsophie]

Dat klinkt zo nonchalant, wilsophie

Ik noem dat laconiek en zo is het ook.

Verder ben ik het eens met de prachtige uitleg van het woordje "zult", wat Riska geeft.

De wet die in ons hart gelegd is, is de wet des geloofs zegt Paulus.

Als wij elkaar gaan opleggen dat we onze zonden moeten belijden dat vind ik dat een wetje opleggen.

En iedereen mag doen de zaken waarin hij ten volle verzekerd is dat hij of zij het doet als voor de Heere.
En alles is binnen dat kader geloorloofd.
Wij zijn bevrijd, wij zijn vrijgezet, niet tot verzadiging van het vlees, maar om God te dienen.