Spijkerkleding

[PeterD]

Haha, maakt niet uit... beetje scherp zijn mag best Ik weet dat je het goed bedoelt Inderdaad, als het is zoals jij beschrijft is er niks mis mee.... maar zoals al aangekaart wordt zijn er ook andere redenen waarom mensen in het zwart gaan, en die vind ik wat vreemder. Watn dan heeft de kleur wel degelijk met stemming / sfeer te maken... terwijl je als bekeerd christen volgens mij eerder in het wit zou moeten gaan lopen dan in het zwart. Als je toch iets wil symboliseren en uitdragen...

En toch kan ik hierin ook niet met je meegaan. Jij stelt wit voor, dat is één kant van de medaille. Zwart is de andere kant. Dus ben jij nu net zo "vreemd" bezig als jij die mensen "vreemd" bezig vindt.
Ik denk dat de mensen die in het zwart gekleed naar de kerk gaan uit overtuiging, dit doen om maar zo eenvoudig mogelijk gekleed te gaan. En daarbij een kledingstijl kiezen die qua uiterlijk niet opvallend is, tijdloos is en een jarenlange traditie kent.
En eerlijk gezegd kan ik me wel eens wat bij die mensen voorstellen. Als je je onwaardig voelt tegenover God, als je voelt dat je een nietig klein stofje bent tegenover de grote God, als je voelt dat je een zondig hart hebt, dat ondanks ontvangen genade toch dat eigen "ik" nog steeds in zich omdraagt, nog steeds wil afwijken van het pad van Uw geboon, dan heb je er echt geen behoefte aan om je fleurig te kleden. Dan is er niets fleurigs meer in je over, dan is er voor je eiegen waarneming alleen maar zwartigheid te bespeuren, enkel zonden, enkel afdwalingen. Dan passen geen witte kleren hoor!
En dan mag zo'n bekommerde, die zijn verdoemelijkheid voor God weer inleeft, wel eens bemoedigd worden in de kerk onder het luisteren naar de preek. Dat de Heere wel eens persoonlijk iets wil zeggen tegen hem of haar. Dan kan het jubelen van binnen bij die persoon, dan kan de vreugde van zijn gezicht afstralen, dan kan die persoon na afloop zeggen "God is groot, Zijn naam is op het hoogst verheven!" Maar hij loopt nog steeds in zwarte kleren. Denk je nou echt dat hij daar dan nog op let? Denk je nou echt dat die persoon dan dat zwarte jasje van zich werpt om het witte overhemd dat er onder zit maar te kunnen tonen?
Het gaat om God, Hij is hoog verheven, Hij is groot, Hij draagt witte klederen, en wij, mensen die van het spoor der godsvrucht zijn afgegleen, zijn het niet waard om witte klederen te dragen. Wit is toch reinheid? Voel je je dan zo rein? Heb je het dan zo met jezelf getroffen? Ben jij dan anders dan andere mensen die wel dat eigen ik in zich meedragen en dat hen aftrekt van God?

[Lalage]

Peter, als je christen bent, dan ben je toch gereinigd door Jezus? En je mag je elke dag weer door Hem laten wassen, zodat je steeds in het licht/wit kunt lopen.

[PeterD]

Peter, als je christen bent, dan ben je toch gereinigd door Jezus? En je mag je elke dag weer door Hem laten wassen, zodat je steeds in het licht/wit kunt lopen.

Sorry, ik begrijp je niet. Als jij iedere dag weer je vriend verdriet doet door vreemd te gaan, en hij het elke dag opnieuw vergeeft, voel je je er prettig bij dan? Lijkt me niet.
Waarom bij God wel dan?

[pol]

Ben het gedeeltelijk met PeterD eens, maar ik vind dat zwart geen norm mag zijn. Er zullen mensen zijn in het zwart die bekeerd zijn, maar er zullen ook meelopers daar in zijn. En er zullen ook mensen zijn die in het wit of gekleurd lopen die ook een kind van God zijn.

[Lalage]

Peter, als je christen bent, dan ben je toch gereinigd door Jezus? En je mag je elke dag weer door Hem laten wassen, zodat je steeds in het licht/wit kunt lopen.

Sorry, ik begrijp je niet. Als jij iedere dag weer je vriend verdriet doet door vreemd te gaan, en hij het elke dag opnieuw vergeeft, voel je je er prettig bij dan? Lijkt me niet.
Waarom bij God wel dan?

Ik denk niet dat hij het elke dag opnieuw zou vergeven. Het maakt natuurlijk wel uit of je oprecht spijt ervan hebt of niet. Als je elke dag weer vreemd gaat, lijkt het er op dat dat niet het geval is.

In ieder geval lees ik in de bijbel niet dat mensen de hele tijd verdrietig zijn om hun zonden, maar wel dat ze blij zijn omdat ze bij Jezus horen. In 1 Petrus 1 staat:
4-5 Er wacht u, die door Gods kracht wordt beschermd omdat u gelooft, in de hemel een onvergankelijke, ongerepte erfenis die nooit verwelkt. U ziet de redding tegemoet, die aan het einde van de tijd zeker geopenbaard zal worden. 6 Verheug u hierover, ook al moet u nu tot uw verdriet nog een korte tijd allerlei beproevingen verduren. 7 Zo kan de echtheid blijken van uw geloof – zoveel kostbaarder dan vergankelijk goud, dat toch ook in het vuur wordt getoetst – en zo verwerft u lof, eer en roem wanneer Jezus Christus zich zal openbaren. 8 U hebt hem lief zonder hem ooit gezien te hebben; en zonder hem nu te zien gelooft u in hem en ervaart u een onuitsprekelijke, hemelse vreugde, 9 omdat u het einddoel van uw geloof bereikt: uw redding.

[Raido]

Peter, als je christen bent, dan ben je toch gereinigd door Jezus? En je mag je elke dag weer door Hem laten wassen, zodat je steeds in het licht/wit kunt lopen.

Sorry, ik begrijp je niet. Als jij iedere dag weer je vriend verdriet doet door vreemd te gaan, en hij het elke dag opnieuw vergeeft, voel je je er prettig bij dan? Lijkt me niet.
Waarom bij God wel dan?

Maar weetje Peter, Paulus wijst daar een paar keer op dat je daarom niet op moet geven maar ook alle goede dingen die je wel doet, gegeven uit genade door Geest die in je woont, dat je die ook moet zien, en mag zien. Maar niet om jezelf zo goed te vinden maar om God daarmee aan te wijzen.

En ja, sommige mensen willen dat uiten in een zwart pak laat hen; persoonlijk kan ik er wel in komen. Mensen buiten de kerk of uit andere kerken lopen daar wat tegen aan, wat logisch is. Je bent verlost door Christus en tóch altijd in het zwart.. Alleen daarom al zou ik het liefst zien dat we ons gewoon kleden zoals anderen.

Het is natuurlijk een 'mooie' traditie, maar is hij nog functioneel, trekt het nog mensen tot God? want daar zijn tradities voor bedoeld. Overigens vind ik het net zo bezopen om te zeggen dat je in witte kleding/jurken moet lopen; of gaan we nu een christelijke Hare Krishna (Hare Christus) oprichten waarin wij dansend en trommelend door de stad trekken?

In ieder geval lees ik in de bijbel niet dat mensen de hele tijd verdrietig zijn om hun zonden, maar wel dat ze blij zijn omdat ze bij Jezus horen.

Kijk dat is dus het gevaar van het zwarte pak en de zwarte kous. Reformatorische christenen (of hoe je het ook noemt) zijn echt niet altijd ganschelijk zeer bedroeft tot den dood toe hoor, maar zonde is gewoon een onderdeel van je zijn, en daar kun je op verschillende manieren mee omgaan.

Wetende dat ik God vermoord met elke zonde ben ik bang, wetende dat Jezus mijn zonden vergeeft ben ik blij. Ben ik dan eeuwig blij? Nee hoor, want ik vermoord God toch elke keer.

[Lalage]

Overigens vind ik het net zo bezopen om te zeggen dat je in witte kleding/jurken moet lopen; of gaan we nu een christelijke Hare Krishna (Hare Christus) oprichten waarin wij dansend en trommelend door de stad trekken?

Lijkt me wel koel
Iemand merkte ooit eens op: Stel je nou voor dat elke christen een blauwe jurk aan zou moeten. Dat zou je geloof misschien wel veranderen, want iedereen kan zien wat je gelooft.

[Raido]

Nah ik heb daar wel eens over nagedacht

[Marnix]

Haha, maakt niet uit... beetje scherp zijn mag best Ik weet dat je het goed bedoelt Inderdaad, als het is zoals jij beschrijft is er niks mis mee.... maar zoals al aangekaart wordt zijn er ook andere redenen waarom mensen in het zwart gaan, en die vind ik wat vreemder. Watn dan heeft de kleur wel degelijk met stemming / sfeer te maken... terwijl je als bekeerd christen volgens mij eerder in het wit zou moeten gaan lopen dan in het zwart. Als je toch iets wil symboliseren en uitdragen...

En toch kan ik hierin ook niet met je meegaan. Jij stelt wit voor, dat is één kant van de medaille. Zwart is de andere kant. Dus ben jij nu net zo "vreemd" bezig als jij die mensen "vreemd" bezig vindt.
Ik denk dat de mensen die in het zwart gekleed naar de kerk gaan uit overtuiging, dit doen om maar zo eenvoudig mogelijk gekleed te gaan. En daarbij een kledingstijl kiezen die qua uiterlijk niet opvallend is, tijdloos is en een jarenlange traditie kent.
En eerlijk gezegd kan ik me wel eens wat bij die mensen voorstellen. Als je je onwaardig voelt tegenover God, als je voelt dat je een nietig klein stofje bent tegenover de grote God, als je voelt dat je een zondig hart hebt, dat ondanks ontvangen genade toch dat eigen "ik" nog steeds in zich omdraagt, nog steeds wil afwijken van het pad van Uw geboon, dan heb je er echt geen behoefte aan om je fleurig te kleden. Dan is er niets fleurigs meer in je over, dan is er voor je eiegen waarneming alleen maar zwartigheid te bespeuren, enkel zonden, enkel afdwalingen. Dan passen geen witte kleren hoor!
En dan mag zo'n bekommerde, die zijn verdoemelijkheid voor God weer inleeft, wel eens bemoedigd worden in de kerk onder het luisteren naar de preek. Dat de Heere wel eens persoonlijk iets wil zeggen tegen hem of haar. Dan kan het jubelen van binnen bij die persoon, dan kan de vreugde van zijn gezicht afstralen, dan kan die persoon na afloop zeggen "God is groot, Zijn naam is op het hoogst verheven!" Maar hij loopt nog steeds in zwarte kleren. Denk je nou echt dat hij daar dan nog op let? Denk je nou echt dat die persoon dan dat zwarte jasje van zich werpt om het witte overhemd dat er onder zit maar te kunnen tonen?
Het gaat om God, Hij is hoog verheven, Hij is groot, Hij draagt witte klederen, en wij, mensen die van het spoor der godsvrucht zijn afgegleen, zijn het niet waard om witte klederen te dragen. Wit is toch reinheid? Voel je je dan zo rein? Heb je het dan zo met jezelf getroffen? Ben jij dan anders dan andere mensen die wel dat eigen ik in zich meedragen en dat hen aftrekt van God?

Beste PeterD, verlossing van zonden houdt in dat ONDANKS dat je uit jezelf alles doet wat God je verboden heeft, je tóch gered bent in Christus, en Hij je ook verandert. Je wordt niet zalig door je aan de wet te houden, je leert er alleen je ellende erdoor kennen... maar van daaruit ook je verlossing van die ellende. Blijf je maar focussen op je ellende dan vergeet je dat Christus je er door zijn bloed van vrijmaakt. Christus' verlossende werk wordt volgens mij zelfs tekort gedaan, want waar Hij de zonden wegneemt, doen wij alsof die zonden er nog gewoon zijn, en gaan vroom in zwarte kleren lopen, waar we witte kleren, die van schoongewassen mensen, zouden moeten dragen. Het gaat er niet om hoe je van nature bent, of jij je rein voelt. Het gaat er om wat je in Christus mag zijn, hoe Hij je maakt. Hij opent voor ons de weg naar God zodat we rein bij Hem kunnen komen... en dan moeten we niet vervolgens zelf allemaal obstakels gaan maken waar die er niet zijn.

Ik zeg niet dat zondebesef niet goed is... zeker wel... maar het moet altijd samengaan met verlossingsbesef. En dat lijkt dan wel te ontbreken... want als je je verlossing beseft die toch na zondebesef komt, waarom dan zwarte kleren? Is je oude mens dan niet met Christus gekruisigd? Het lijkt wel; alsof ellendekennis overheerst in plaats van verlossingskennis... waarom nog roemen en prijzen... laten we dan ook klaagliederen gaan zingen in de kerk.... liederen die passen bij dergelijke kleding.

Overigens lees ik over rouwkleding niet veel in de Bijbel... helemaal nergens dat we vroom met donkere kleren moeten gaan aangeven hoe slecht we wel zijn. Ik lees wel dit in Psalm 30:

12 Mijn rouwklacht hebt Gij veranderd in een reidans,
mijn rouwkleed hebt Gij losgemaakt, met vreugde mij omgord,
13 opdat mijn ziel U zou psalmzingen, en nimmer verstommen.
HERE, mijn God, voor altoos zal ik U loven.

Als tegenbeeld daarvan redt u thans de doop, die niet is een afleggen van lichamelijke onreinheid, maar een bede van een goed geweten tot God, door de opstanding van Jezus Christus, 22 die aan de rechterhand Gods is, naar de hemel gegaan, terwijl engelen en machten en krachten Hem onderworpen zijn.

1 Opdat wij waarlijk vrij zouden zijn, heeft Christus ons vrijgemaakt. Houdt dus stand en laat u niet weder een slavenjuk opleggen.

[Andréa B.]

Als je de hele week al een pak aanhebt, wil je dan niet juist in het weekend 's wat anders aan?

Mijn zwager is accountant en moet een pak aan met zn werk, zondag's doettie dat niet. Waarschijndelijk omdat hij anders bijna de hele week in pak loopt...

Nette kleding kan van alles zijn, net zo goed een spijkerbroek/rok of iets anders. Voor de winter heb ik 1 stelletje dat ik draag op zondag. En verder op bijz. gelegen heden. Zomers heb ik elke zondag wat anders aan. Ik draag over het algemeen vrij nette kleding. Dus zondag's ook...

[PeterD]

Op de één of andere manier heb ik het gevoel dat in het wit lopen wel geaccepteerd zou worden en in het zwart niet.
Heel vreemd.
Wat ik al eerder aangaf, zij die uit overtuiging in het zwart lopen, doen dat omdat zij zichzelf hebben leren kennen als doelmissers, zondige mensen. Dan kan het uiterlijk zwart zijn, maar als je die mensen hoort spreken over God, is het één grote lofprijzing! In evenwicht dus zou ik zeggen...

Als ik diezelfde mensen in witte kleren zou stoppen, zouden ze met de mond de hele dag over de verdorvenheid van zichzelf moeten praten om hetzelfde evenwicht te bereiken. Dát is pas deprimerend....

[Raido]

Op de één of andere manier heb ik het gevoel dat in het wit lopen wel geaccepteerd zou worden en in het zwart niet.

Dat is half waar ja, het is vooral de overtrokken reactie op de traditie binnen een kerk, als een kerk witte jurken verplicht zou stellen zouden we het daarmee oneens zijn. Niet om de witte jurk (of het zwarte pak) maar om de traditie, die dood aan het gaan is en door sommige mensen kunstmatig in leven wordt gehouden.

Wat ik al eerder aangaf, zij die uit overtuiging in het zwart lopen, doen dat omdat zij zichzelf hebben leren kennen als doelmissers, zondige mensen. Dan kan het uiterlijk zwart zijn, maar als je die mensen hoort spreken over God, is het één grote lofprijzing!

Jammer alleen is dat ik ze vaak niet begrijp, omdat ik op een ander taal/belevingsniveau zit. Het meeste wat ik hoor van zwartepakmensen is dat ik maar veel moet bidden en moet hopen op dat geen hun is aangedaan, dat zit niet in het pak, als ze in witte jurken zouden lopen zouden ze ook zo praten

In evenwicht dus zou ik zeggen...

Daarin ben ik het niet mee eens (kan het namelijk niet altijd met je eens zijn ) Als het goed is moet je getuigen van je verlossing en afwassing richting anderen, daar is kleding ook geschikt voor, mij lijkt het ongezond om je lofprijzing van de Heere in evenwicht te moeten houden door een zwart pak aan te hebben.

Als ik diezelfde mensen in witte kleren zou stoppen, zouden ze met de mond de hele dag over de verdorvenheid van zichzelf moeten praten om hetzelfde evenwicht te bereiken. Dát is pas deprimerend....

Beetje het zelfde idee als mijn reactie op het andere stukje. Kleding is in eerste plaats om te bedekken, daarnaast om te getuigen. Persoonlijk vind ik het raar om aftegaan op de kleur kleding en omdaar de heilstaat van een persoon uit af te lezen. Kleding is niet de thermometer van de ziel. Het beste is een discopak.

Eerst zwart (zonde) dan rood (bloed) dan wit (vergeving) en dat dit de hele dag veranderd, elke seconde.

[pol]

Op de één of andere manier heb ik het gevoel dat in het wit lopen wel geaccepteerd zou worden en in het zwart niet.
Heel vreemd.
Wat ik al eerder aangaf, zij die uit overtuiging in het zwart lopen, doen dat omdat zij zichzelf hebben leren kennen als doelmissers, zondige mensen. Dan kan het uiterlijk zwart zijn, maar als je die mensen hoort spreken over God, is het één grote lofprijzing! In evenwicht dus zou ik zeggen...

Als ik diezelfde mensen in witte kleren zou stoppen, zouden ze met de mond de hele dag over de verdorvenheid van zichzelf moeten praten om hetzelfde evenwicht te bereiken. Dát is pas deprimerend....

PeterD, denk je nou niet erg zwart-wit.
Ik persoonlijk ken eigenlijk geen mensen die in het zwart lopen. Een paar omdat die in de rouw zijn om een geliefd persoon. Misschien is het ook per kerk gebonden. Bij mijn tante in de kerk (gergem) zijn wat oudere mensen die donkerder zijn gekleed, dit voornamelijk doordat hun man is overleden en ze een rouwperiode in acht hebben genomen, daarna waren ze zo gewend aan hun donkere kleding dat ze al het ander te fleurig vonden en niet meer bij hen vonden passen.

Jij bedoelt er toch niet mee dat als je bekeerd bent, je in het zwart moet gaan, Dat dit een voorwaarde is voor de bekering. Dan zou ik op het uiterlijk van iemand moeten afgaan om te kijken of hij/zij een kind van God is.

Voor mensen die uit overtuiging zwarte kleren aan doen, kan ik alleen maar respect hebben, maar ik vind het geen voorwaarde om bekeerd te zijn. Dan zou er bij ons in de kerk niemand een kind van God zijn????? en in mijn vorige woonplaatsen ook niet

[Marnix]

Op de één of andere manier heb ik het gevoel dat in het wit lopen wel geaccepteerd zou worden en in het zwart niet.
Heel vreemd.
Wat ik al eerder aangaf, zij die uit overtuiging in het zwart lopen, doen dat omdat zij zichzelf hebben leren kennen als doelmissers, zondige mensen. Dan kan het uiterlijk zwart zijn, maar als je die mensen hoort spreken over God, is het één grote lofprijzing! In evenwicht dus zou ik zeggen...

Als ik diezelfde mensen in witte kleren zou stoppen, zouden ze met de mond de hele dag over de verdorvenheid van zichzelf moeten praten om hetzelfde evenwicht te bereiken. Dát is pas deprimerend....

Ehm... dat laatste argument klopt natuurlijk totaal niet... Allereerst zijn zwarte kleren alleen maar symbolisch... het is niet zo dat wie zwarete kleren draagt een stuk praten over ellendekennis kan schrappen Daarom zie ik ook niet het evenwicht waar je zo over praat. En daarom pleit ik er allereerst voor om gewone kleren te dragen en niet witte kleren of zwarte, maar als iemand dat dan toch wil, laat hij witte kleren dragen.

De blijde boodschap van verlossing is niet dat jij zo'n slecht mens bent, maar dat je daar juist van verlost bent door het bloed van Christus. Daar passen geen zwarte kleren bij die lijken te symboliseren dat die zonden niet vergeven zijn... want waarom loop je dan in het zwart?

Ik lees ook niet in de Bijbel: Als waren je zonde als scharlaken, ik maak ze zwart als de nacht of zo. Volgens mij staat er "wit als sneeuw". Waarom durven zulke mensen wel hun zondigheid te symboliseren, maar niet hun verlossing, hun vergeving van zonden?

Ik oordeel niet over het geloof van die mensen, dat ongetwijfeld heel oprecht is... maar daarmee blijven die vragen wel staan.

Nog ff een mooi stukje uit Zacharia:

Vervolgens deed Hij mij de hogepriester Jozua zien, staande vóór de Engel des HEREN, terwijl de satan aan zijn rechterhand stond om hem aan te klagen. 2 De HERE echter zeide tot de satan: De HERE bestraffe u, satan, ja de HERE, die Jeruzalem verkiest, bestraffe u; is deze niet een brandhout uit het vuur gerukt? 3 Jozua nu was met vuile klederen bekleed, terwijl hij voor de Engel stond.
4 Toen nam deze het woord en zeide tot hen die vóór Hem stonden: Doet hem de vuile klederen uit. Hij zeide tot hem: Zie, Ik neem uw ongerechtigheid van u weg, Ik trek u feestklederen aan. 5 Ik nu zeide: Laat ze een reine tulband op zijn hoofd zetten. Toen zetten zij een reine tulband op zijn hoofd en trokken hem een staatsiegewaad aan, terwijl de Engel des HEREN erbij stond.

Zwart is de kleur van de dood, wit de kleur van Christus, van reinheid door Hem. Je bent vanuit je oude natuur zondig, maar door Christus rein... Dankzij Hem ziet God je als iemand in witte kleren, zonder enige smet er op.

[Lalage]

PeterD, denk je nou niet erg zwart-wit.