opvoeding en beleefdheid

[pannenkoek]

Bij ons is het gewoon netjes 'u' tegen ons.
En ook 'ja mama'

We staan wel zo dicht mogelijk naast de kinderen. Wij zijn jonge ouders, we waren 21 en 22 toen de oudste geboren werd. Onze oudste hoort het wel eens op school. ze is 14 en ik inm. 36 'wat een jonge moeder....'

[MissF]

Hier noemen alle nichtjes en neefjes van mijn mans kant 'oom' en 'tante' en u. Ik ga daar echt niet tegenin. Ik hoef geen bijzonder positie ofzo. Dan zeggen ze maar tante. Al vind ik het zo ouwelijk klinken
Mijn zoontje zal mijn zussen en broertje/zwagers misschien wel oom en tante noemen, maar geen u. Net als dat hij de opa en oma van mijn mans kant opa en oma 'achternaam' zal noemen, omdat alle nichtjes en neefjes dat doen. maar dat vind ik eigenlijk niet zo van deze tijd meer. Dus mijn ouders zijn opa en oma 'voornamen'.

[marjo]

Is dat niet wat inconsequent? Wel u tegen de ouders maar niet tegen ooms en tantes? Of is het leeftijdsverschil erg klein?
Ik vind tante ook altijd erg oud klinken, maar een echt alternatief is er niet he?

[esli]

Nou ja gewoon het tante weglaten, dat vind ik wel een aardig alternatief.
Ik zal de volgende keer als ik mijn nichtje en neefje zie eens opletten hoe die ons noemen en hoe de ouders dat aanleren.

[Evelien]

Van mij hoeven ze geen oom en tante te zeggen. Maar als ze het over mij hebben tegen over hun vriendjes dan hebben ze het wel over tante.

[MissF]

Het leeftijdsverschil is niet zo groot. Mijn zusje is net 16, mijn broertje 19. Eigenlijk vind ik dat hij volwassenen wel met u aan moet spreken, maarja, dan zou hij mijn zus en zwager wel met u moeten aanspreken, en mijn zusje en broertje niet, dat vind ik ook weer zo krom. En tegen een 16 jarige hoeft hij van mij geen u te zeggen.
Ach, waarschijnlijk loopt het gewoon vanzelf, als hij echt dat soort dingen leert zeggen

[jamillah]

@ Marnix: Okay okay, maar het wordt dan wel oom Marnix

[Marnix]

Als ik hun oom niet ben, noemen ze me ook niet Oom Marnix

Toch vind ik dat een ander verhaal. Een kind moet je nu eenmaal bepaalde gewoontes/beleefdheden leren....ook al zijn die niet in alle situaties toepasbaar. Je kan een kind nu eenmaal niet leren dat ze wisselend u/jij zeggen. Voor kleine kinderen is het vaak alles of niets anders raken ze in de war. Ik wil Hugo straks leren dat alle grote mensen 'u'zijn en ook dat hij ouderen niet bij de voornaam mag noemen. Het is aan hem als klein jongetje nu eenmaal niet uit te leggen dat grote mensen u zijn, behalve die oma en die oom. Voor vreemden is het helemaal duidelijk->iedereen u noemen. Dat hij daar als hij ouder wordt enkele nuances in zal aanbrengen, vind ik prima, maar eerst moeten kinderen wel bepaalde gewoontes/beleefdheden aanleren.

Ach ja, je moet ze gewoon de volgende dingen leren:

1. Sommige mensen vinden "u" een teken van beleefdheid en dus belangrijk, zeg dus u
2. Beleefdheid zit hem uiteindelijk niet in de aanspraakvorm maar in de beleefdheid
3. Sommige mensen willen juist niet met "u" aangesproken worden.

Conclusie: Zeg altijd u, tenzij mensen zeggen dat ze dat niet willen, zeg het dan niet. Zeg dan gewoon "jij".

Dan zijn we er toch? Ik heb zo'n hekel aan een "het moet zus of het moe zo". Een beetje flexibiliteit is dan denk ik beter

[ajl]

Daar heb je helemaal gelijk in, maar dat is te ingewikkeld voor een kind van 3/4 jaar oud die je een aantal beleefdheidsvormen moet leren zoals bv. u zeggen tegen volwassenen, hand geven bij het ontmoeten van mensen en bedanken voor iets dat ze krijgen. Als kinderen een jaar of 10 zijn, kan je dat beter uitleggen.

[tulp]

Ik laat het van de ouders afhangen. Ik heb neefjes/nichtjes die 'u' en tante' zeggen en neefjes/nichtjes die 'je' en mijn voornaam zeggen.
De ouders voeden op en willen hun kinderen bepaald gedrag aanleren. Ik vind het niet nodig daar doorheen te fietsen.

Wat respect betreft hoeft het voor mij niet, maar als ze 'tante' zeggen duidt dat een speciale relatie aan en dat vind ik wel mooi.

[pannenkoek]

onze neven en nichten zeggen allemaal netjes oom, tante en u.
De oudste scheelt bijna 8 jr met mijn man maar het is altijd netjes 'u'

Onze kinderen zeggen tegen ons ook altijd u. Ik scheel 21 jr met onze dochter, tuurlijk mag het wel gezellig zijn en is er misschien wat minder afstand, maar het is altijd netjes u. Ook tegen leerkrachten, en opa en oma en zo.

Even iets anders
Wij hadden het weekend een logé. Wij dachten dat ze daar netjes zouden eten, maar ze smeerde haar brood en klapte het dubbel. Wij leren onze kinders om met mes en vork brood te eten. dat doen wij altijd. Hoe doen jullie dat? Ik heb het idee dat het steeds minder vaak voorkomt. Als onze kinders bij vriendjes zijn moeten ze altijd om een vork vragen..... Zijn wij een uitzondering of zo?

[Jo'tje]

Ik klap mijn brood meestal ook dubbel. Dat gehannes met stukjes snijden enz... Ik vind het wel zo handig.
Thuis deden we dat ook altijd. Onhandig is als je een (zakelijke) chique lunch hebt, dat je van die broodjes krijgt waar je de inhoud nooit goed van door kunt bijten, dan zit je zo heerlijk te klungelen enz Nee, geef mij maar een boterham met pindakaas! En een kauwgompje toe
Mensen die smakken, onsmakelijke geluiden maken of met de mond open eten, dat vind ik wel erg onbeleefd, maar dat is dan ook gewoon niet fris voor een ander.

[paprikameisje2]

hier ook gewoon brood dubbel en dan in reepjes voor julia, ik doe gewoon aan afhapbrood. Ik kan denk ik zelfs nie goed met mes en vork brood kan eten.

[Nina87]

Ik heb nooit geleerd om u te zeggen tegen ouders, grootouders en ooms & tantes maar dat komt omdat wij thuis dialect praten waarin er daartussen geen onderscheid is. Wij moesten alsnog wel altijd beleefd zijn, asjeblieft en dankjewel zeggen, iemand uit laten praten, interesse tonen als er tegen je wordt gepraat, etc. Maar dat zit volgens mij niet in het u zeggen.

Nadeel is wel dat ik het nu nog steeds lastig in vind te schatten wanneer ik wel of niet u moet zeggen, en ik vind het nog steeds een beetje raar om u te zeggen tegen mijn schoonouders. In het Engels heb je dat probleem gelukkig niet!

En ja, wat Jo'tje zegt, ik geloof niet dat het per se netter is om je brood met mes en vork te eten - het is veel belangrijker dat je netjes eet.

[LeChat]

En ja, wat Jo'tje zegt, ik geloof niet dat het per se netter is om je brood met mes en vork te eten - het is veel belangrijker dat je netjes eet.

Met de broodjes waar Jo'tje over schrijft, is het volgens mij zelfs netter om zónder vork en mes te eten, dat voorkomt dat je na veel zagen opeens doorschiet met je mes en de helft van je harde broodje en ingewikkelde beleg over de tafel schiet