Toch wel een leuk topic, vind ik, om even op te reageren.
Voor mij is Refoweb een heerlijk vervolg op de protestantse discussie-cultuur die ik zo goed ken van huis uit. Opgegroeid in de Gereformeerde Gemeenten heb ik jong en oud in allerlei wisselende samenstellingen, over elk dogmatisch onderwerp uitgebreid en lang horen debatteren. Wie er een beetje bevattelijk voor is, kan zich helemaal onderdompelen in de theologische scherpslijperijen die zo horen bij de protestantse tak van het christendom. Het is een retorische traditie, een echte woord-cultuur, waarin leerstellingen, kennis en spitsvondigheden bijzonder belangrijk zijn. Ik vind dat wel fijn. Zo langzamerhand heb ik over alle theologische onderwerpen zo'n beetje alle argumenten gehoord en daarom kan ik mensen vrij goed van repliek dienen. Ik heb in de protestantse traditie leren "vechten met woorden". Ik vind het prettig om dat op z'n tijd op Refoweb nog te kunnen doen.
Maar...., ondertussen heb ik wel geleerd dat zo'n verstandelijke, leerstellige vorm van christendom niet het hele verhaal vertelt. De Reformatie heeft terecht de nadruk op het woord gelegd. De preek, de uitleg, het onderzoek naar de puurheid van de Bijbelse inhoud. Daarmee is het een moderne beweging, die emanciperend en democratiserend heeft gewerkt in de kerken die er uit voort komen. De Bijbel voor iedereen. Een persoonlijk geloof! Het gevolg is wel een onophoudelijk leerstellig discours, waaruit oneindig veel kerken en kerkjes zijn voortgekomen, allemaal stoelend op het grote eigen gelijk van een individuele Bijbelonderzoeker of een klein groepjen gelijkgestemden. Eindelijk konden de kleine luyden ook meedenken en inspreken in geestelijke zaken. Maar wat is er van geworden? Een felle bestrijding van kerken die inhoudelijk soms heel dicht bij elkaar liggen. Waar zijn de "grote kerken"? Waar is het gemeenschappelijke belijden en beleven in de protestantse kerken. En waar is die op Refoweb?
Het christendom is breder. Ik denk niet alleen aan de RKK (dat ook!), maar ik betrek bij mijn geloofsvoeding en geloofsleven ook veel andere vormen van christendom. Soms de mystieke, soms de ethische, soms de liturgische, soms de evangelicale of pentecostale vormen van christendom. Afrika en Zuid-Amerika worden er groot mee. De nieuwe paus, Franciscus, vind ik ook zeer inspirerend. Nu al gaan er stemmen op binnen de curie (de RK-regering, zeg maar) dat hij veel te volks is, niet intellectueel genoeg. Maar dat spreekt mij nu juist aan, als tegenwicht tegen de domineescultuur die ik soms ook echt zat ben.! Een goede tip om eens zijn optreden na te kijken op
http://www.vatican.va. Zijn eerste reis bijvoorbeeld, naar Lampedusa, de plek waar duizenden slachtoffers vallen op de breuklijn van een arm en een rijk continent. Een duidelijke handreiking naar arme mensen die letterlijk tussen wal en schip vallen.
Uiteindelijk heb ik besloten om mijn activiteit, ook op Refoweb, in het teken te stellen van wat naar mijn idee de kern is van het christelijk geloof, in al zijn vormen.
Dat is de genade, de barmhartigheid en goedheid van God.
Zo wil Hij het. Zo luidt ook de hoofdsom van de Wet: God lief te hebben boven alles en de naaste als onszelf. Er is geen alternatief voor de unieke christelijke omschrijving van God, de Bijbelse omschrijving: God is liefde. Ik stel me daarmee vaak veel ruimer op dan de gemiddelde Refoweb-bezoeker. Maar ik denk wel recht van spreken te hebben. Ik heb ook ruim om me heen gekeken, theologie gestudeerd en ik heb ondervonden dat interesse en doorzoeken je rijker maakt, dan de luiken dicht te gooien of je vingers in je oren te stoppen bij een nieuw, voor jou vreemd geluid.
Ik ken de kritiek op mijn postings: te modern, te schrift-kritisch, te intellectueel. Of ook: het is te zoet, te simpel en te eenzijdig om het altijd maar over Gods barmhartigheid en liefde te hebben. Toch houd ik dit strikt vol. Dat God liefde is en de mens tot het uiterste bemint, dat is de alles overwinnende kracht van God de Vader, Zoon en Geest, de Kerk en het geloof. Daar kan geen wereld, geen duivel en geen zondig hart tegenop.
Ik bestrijd daarom in woorden alles wat deze omschrijving afzwakt of teniet doet.
God is liefde! Het is een reëel programma. Wat zou je anders willen horen?
Het Evangelie is een goede boodschap. Zodra de boodschap bedreigend, angstaanjagend, onaantrekkelijk, onheilspellend of tegenstrijdig wordt, is het geen goede boodschap meer.
Gelukkig krijg ik op Refoweb, ook via persoonlijk berichten, veel instemming wanneer ik dit programma verwoord.
gravo