Heilig Avondmaal

[Fluitje]

ok, bedankt voor je uitleg.

Ik had nog niet gehoord dat mensen het zo ook nog vierden.

[kwebbel]

Sorry, begreep m niet helemaal. Ik vier het avondmaal dus ook met vrienden, als we bijvoorbeeld een goed gesprek hebben gehad en dat besluiten met gebed, vieren we ook weleens avondmaal. En op onze bijbelstudiegroep doen we dit ook weleens. Heel fijn!

Fijn! Ik kan mij daar geen voorstelling van maken ik heb dit ook nog nooit gedaan, vandaar.....

Een dominee zei eens: Er mag niets tussen jou en God zitten voordat je aan het Avondmaal mag. (Daarmee bedoelde hij: onenigheid tussen jou en een persoon moet of uitgepraat zijn, of je moet er aan jouw kant alles aan gedaan hebben om het eventueel uit te praten).

Mee eens ? Kom maar op met de argumenten

[Fluitje]

Een dominee zei eens: Er mag niets tussen jou en God zitten voordat je aan het Avondmaal mag. (Daarmee bedoelde hij: onenigheid tussen jou en een persoon moet of uitgepraat zijn, of je moet er aan jouw kant alles aan gedaan hebben om het eventueel uit te praten).

Mee eens ? Kom maar op met de argumenten

Ik ben het er in principe wel mee eens. Maar .......
Ik vraag het me af of het het aardse avondmaal is. Wij blijven toch zondaren en er is altijd wel wat.
anders gezegd: er staat altijd wel iets tussen God en mij.
Maar daarom mag je aan tafel Zijn verlossingswerk herdenken. omdat Hij de straf gedragen heeft.

Nee, ik ben het niet helemaal eens is dan nu mijn eindconclusie.

Overigens hebben wij volgende week weer voorbereiding.

[Layna]

Ik ben het gedeeltelijk eens met die stelling, maar merk in mijn eigen leven dat het besef van zonde juist vaak tijdens het avondmaal zelf komt. Aan het avondmaal sta je extra stil bij wat Jezus voor ons gedaan heeft, en juist dán krijg ik het verlangen om dingen anders te gaan doen. Dus niet persé van tevoren, maar ook, of zelfs júist aan het avondmaal besef ik dat.

[Riska]

Wat bedoeld wordt is niet dat er iets tussen jou en God staat - dat staat er altijd als het erop aankomt - maar tussen jou en een ander.
Matth.: 5: 23,24: 'wanneer gij dan uw gave brengt naar het altaar en u daar herinnert dat uw broeder iets tegen u heeft, laat uw gave daar vóór het altaar en ga eerst heen en verzoen u met uw broeder en kom en offer daarna uw gave". Daar heeft men van afgeleid dat dit ook geldt voor het Avondmaal: je vindt het terug (o.a.)in het censura morum.

[Pauline]

Sorry, begreep m niet helemaal. Ik vier het avondmaal dus ook met vrienden, als we bijvoorbeeld een goed gesprek hebben gehad en dat besluiten met gebed, vieren we ook weleens avondmaal. En op onze bijbelstudiegroep doen we dit ook weleens. Heel fijn!

Fijn! Ik kan mij daar geen voorstelling van maken ik heb dit ook nog nooit gedaan, vandaar.....

Een dominee zei eens: Er mag niets tussen jou en God zitten voordat je aan het Avondmaal mag. (Daarmee bedoelde hij: onenigheid tussen jou en een persoon moet of uitgepraat zijn, of je moet er aan jouw kant alles aan gedaan hebben om het eventueel uit te praten).

Mee eens ? Kom maar op met de argumenten

Ik vier het ook zo met vrienden.
Heel goed, we lezen dan vaak johannes 6 :

Maar Jezus zei: ‘Waarachtig, ik verzeker u: niet Mozes heeft u het brood uit de hemel gegeven, maar mijn Vader; hij geeft u het ware brood uit de hemel. 33 Het brood van God is het brood dat neerdaalt uit de hemel en dat leven geeft aan de wereld.’ 34 ‘Geef ons altijd dat brood, Heer!’ zeiden ze toen. 35 ‘Ik ben het brood dat leven geeft,’ zei Jezus. ‘Wie bij mij komt zal geen honger meer hebben, en wie in mij gelooft zal nooit meer dorst hebben. 36 Maar ik heb u al gezegd dat u niet gelooft, ook al hebt u me gezien. 37 Iedereen die de Vader mij geeft zal bij mij komen, en wie bij mij komt zal ik niet wegsturen, 38 want ik ben niet uit de hemel neergedaald om te doen wat ik wil, maar om te doen wat hij wil die mij gezonden heeft. 39 Dit is de wil van hem die mij gezonden heeft: dat ik niemand van wie hij mij gegeven heeft verloren laat gaan, maar dat ik hen allen laat opstaan op de laatste dag. 40 Dit wil mijn Vader: dat iedereen die de Zoon ziet en in hem gelooft, eeuwig leven heeft, en dat ik hen op de laatste dag uit de dood zal opwekken.’
41 De Joden begonnen te protesteren omdat hij zei dat hij het brood was dat uit de hemel was neergedaald. 42 ‘Dat is toch Jezus, de zoon van Jozef? We weten toch wie zijn vader en moeder zijn? Hoe kan hij dan zeggen dat hij uit de hemel is neergedaald?’ 43 Jezus zei: ‘Ik hoor u bezwaren maken. 44 Toch kan niemand bij mij komen, tenzij de Vader die mij gezonden heeft hem bij me brengt, en ik zal hem op de laatste dag tot leven wekken. 45 Het staat geschreven in de Profeten: “Zij zullen allemaal door God onderricht worden.” Iedereen die naar de Vader luistert en van hem leert komt bij mij. 46 Niet dat iemand ooit de Vader gezien heeft – alleen hij die van God komt, heeft hem gezien. 47 Waarachtig, ik verzeker u: wie gelooft, (6:47) wie gelooft – Andere handschriften lezen: ‘wie gelooft in mij’.heeft eeuwig leven. 48 Ik ben het brood dat leven geeft. 49 Uw voorouders hebben in de woestijn manna gegeten en toch zijn zij gestorven. 50 Maar dit is het brood dat uit de hemel is neergedaald; wie dit eet sterft niet. 51 Ik ben het levende brood dat uit de hemel is neergedaald; wanneer iemand dit brood eet zal hij eeuwig leven. En het brood dat ik zal geven voor het leven van de wereld, is mijn lichaam.’ 52 Nu begonnen de Joden heftig met elkaar te discussiëren: ‘Hoe kan die man ons zijn lichaam te eten geven!’ 53 Daarop zei Jezus: ‘Waarachtig, ik verzeker u: als u het lichaam van de Mensenzoon niet eet en zijn bloed niet drinkt, hebt u geen leven in u. 54 Wie mijn lichaam eet en mijn bloed drinkt, heeft eeuwig leven en hem zal ik op de laatste dag uit de dood opwekken. 55 Mijn lichaam is het ware voedsel en mijn bloed is de ware drank. 56 Wie mijn lichaam eet en mijn bloed drinkt, blijft in mij en ik blijf in hem. 57 De levende Vader heeft mij gezonden, en ik leef door de Vader; zo zal wie mij eet, leven door mij. 58 Dit is het brood dat uit de hemel is neergedaald. Het is niet het brood dat uw voorouders aten; zij zijn gestorven, maar wie dit brood eet zal eeuwig leven.’ 59 Dit alles zei hij in de synagoge van Kafarnaüm toen hij daar onderricht gaf.

ik vind de dikgedrukte teksten vooral erg mooi.
het maakt het avondmaal een echte praktische uiting van je geloof die dus ook nog echt iets met je doet zeg maar.|het is niet alleen een symbolisch iets, maar dus ook letterlijk. en dat vind ik heel cool, maakt God net een stukje tastbaarder vind ik.
Jezus zegt wie mijn lichaam eet en mijn bloed drinkt blijft in mij en ik in hem. Vind ik echt super. niet dat hij er anders niet is, maar het maakt hem wel een stuk tastbaarder in mijn ogen.
Ik vind het avondmaal dus echt cool. iets echt goeds.
Hou er van, wat mij betreft elke dag hoor.

Maar inderdaad, goed over nadenken, het is niet iets wat je zomaar kan doen zeg maar. eerst bidden doen we daarom ook altijd. alles opruimen wat er tussen God en ons instaat.

[kwebbel]

Wat bedoeld wordt is niet dat er iets tussen jou en God staat - dat staat er altijd als het erop aankomt - maar tussen jou en een ander.
Matth.: 5: 23,24: 'wanneer gij dan uw gave brengt naar het altaar en u daar herinnert dat uw broeder iets tegen u heeft, laat uw gave daar vóór het altaar en ga eerst heen en verzoen u met uw broeder en kom en offer daarna uw gave". Daar heeft men van afgeleid dat dit ook geldt voor het Avondmaal: je vindt het terug (o.a.)in het censura morum.

zo iets zocht ik Riska, bedankt!!! Ongemerkt toch iets toegevoegd dat bedoelde ik ook te zeggen met mijn stelling.

[Evelien]

In de gemeente waar ik ben opgegroeid ben ik niet aan het Avondmaal gegaan omdat ik geen belijdenis heb gedaan. In de gemeente waar ik nu zit ga ik wel aan.

1. Hoe leef jij toe naar het Avondmaal?Bij ons wordt het Heilig Avondmaal niet aangekondigd van te voren. Dus is het een soort van verrassing (niet echt het goede woord er voor) als je in de kerk komt.
2. Wat doe je door de weeks voor "extra" naar de Avondmaalszondag? niks. Want elke dag zie ik op Hem.
3. Ga je ook wel eens niet, en waarom dan niet? Ik ben vanaf het 1e moment dat ik aangegaan ben altijd aan gegaan.

Bij ons mag iedereen aan, ongeacht of je lid bent. Dus gasten zijn ook van Harte Welkom.

En het Heilig Avondmaal is niet voor mensen die 100% goed zijn. Het is juist voor de zondaren die Hem willen volgen. Jezus nodigt je uit om samen met Hem aan de Tafel te zitten.

[Marnix]

Sorry, begreep m niet helemaal. Ik vier het avondmaal dus ook met vrienden, als we bijvoorbeeld een goed gesprek hebben gehad en dat besluiten met gebed, vieren we ook weleens avondmaal. En op onze bijbelstudiegroep doen we dit ook weleens. Heel fijn!

Fijn! Ik kan mij daar geen voorstelling van maken ik heb dit ook nog nooit gedaan, vandaar.....

Een dominee zei eens: Er mag niets tussen jou en God zitten voordat je aan het Avondmaal mag. (Daarmee bedoelde hij: onenigheid tussen jou en een persoon moet of uitgepraat zijn, of je moet er aan jouw kant alles aan gedaan hebben om het eventueel uit te praten).

Mee eens ? Kom maar op met de argumenten

Het ligt er aan wat de uitwerking is van "uitpraten". Het gaat om Christus, je moet die zonden, gebreken, problemen en vragen die tussen jou en God instaan naar het kruis brengen. Je op Hem beroepen. Dat is de enige manier om weer met God verzoend te worden. En dat is zoals het Avondmaal bedoeld is.

Want wij komen niet tot dit Avondmaal, om daarmede te betuigen, dat wij in onszelf volkomen en rechtvaardig zijn; maar integendeel, aangezien wij ons leven buiten ons zelf in Jezus Christus zoeken, zo bekennen wij daarmede, dat wij midden in den dood liggen. Daarom, al is het, dat wij nog vele gebreken en ellendigheid in ons bevinden, als namelijk: dat wij geen volkomen geloof hebben, dat wij ons ook met zulken ijver om God te dienen niet begeven, als wij schuldig zijn; maar dagelijks met de zwakheid van ons geloof, en de boze lusten van ons vlees te strijden hebben; nochtans, desniettegenstaande, overmits ons (door de genade des Heiligen Geestes) zulke gebreken van harte leed zijn, en wij begeren tegen ons ongeloof te strijden, en naar alle geboden Gods te leven; zo zullen wij gewis en zeker zijn, dat geen zonde, noch zwakheid die nog (tegen onzen wil) in ons overgebleven is, ons kan hinderen, dat ons God niet in genade zou aannemen, en alzo dezer hemelse spijze en drank waardig en deelachtig maken.

[kirsten]

Ik lees altijd (nou ja, ik heb begin dit jaar belijdenis gedaan, dus sindsdien) een boekje of wat uitleg over het avondmaal de week, of twee weken voor de avondmaalsdienst. Wij hebben over twee weken avondmaal, dus ik ben net weer begonnen daarmee. Ik vind het altijd wel fijn om me daarop voor te bereiden. Tot nu toe ben ik nog alle keren aan het avondmaal gegaan, misschien kan het in de toekomst zijn dat ik een keer niet gaat. Ik vind het altijd zo opbouwend voor mijn geloof en mijn relatie met Hem dat ik eigenlijk altijd wil gaan. Niet dat ik het altijd makkelijk vind om aan te gaan, maar ik kan eigenlijk niet anders dan aangaan.

[kwebbel]

Het ligt er aan wat de uitwerking is van "uitpraten". Het gaat om Christus, je moet die zonden, gebreken, problemen en vragen die tussen jou en God instaan naar het kruis brengen. Je op Hem beroepen. Dat is de enige manier om weer met God verzoend te worden. En dat is zoals het Avondmaal bedoeld is.

Want wij komen niet tot dit Avondmaal, om daarmede te betuigen, dat wij in onszelf volkomen en rechtvaardig zijn; maar integendeel, aangezien wij ons leven buiten ons zelf in Jezus Christus zoeken, zo bekennen wij daarmede, dat wij midden in den dood liggen. Daarom, al is het, dat wij nog vele gebreken en ellendigheid in ons bevinden, als namelijk: dat wij geen volkomen geloof hebben, dat wij ons ook met zulken ijver om God te dienen niet begeven, als wij schuldig zijn; maar dagelijks met de zwakheid van ons geloof, en de boze lusten van ons vlees te strijden hebben; nochtans, desniettegenstaande, overmits ons (door de genade des Heiligen Geestes) zulke gebreken van harte leed zijn, en wij begeren tegen ons ongeloof te strijden, en naar alle geboden Gods te leven; zo zullen wij gewis en zeker zijn, dat geen zonde, noch zwakheid die nog (tegen onzen wil) in ons overgebleven is, ons kan hinderen, dat ons God niet in genade zou aannemen, en alzo dezer hemelse spijze en drank waardig en deelachtig maken.

kijk dat vind ik dan weer een mooie tekst. Geen zonde, noch zwakheid die nog (tegen onze wil) in ons overgebleven is, ons kan hinderen dat ons God niet in genade zou aannemen. Dat vind ik echt prachtige tekst! Dus je mag altijd aangaan, om een opbouwend geloof te krijgen.
Maar als je nou eens ruzie met iemand heb, en je hebt het niet uitgepraat, of stel: je hebt momenteel een buitenechtelijke relatie en je hebt dit nog niet be-eindigd en/of beleden voor God, dan zou je in principe niet aan mogen gaan. Want dan zit er nog iets tussen jou en God wat je aan God niet hebt beleden, dan zou je niet aan mogen gaan ?!

[Jo'tje]

Dat klopt wel zo'n beetje ja wat je daar zegt Kwebbel.
Kijk, een mens is nooit helemaal zonder zonden. Daarom is er juist het Avondmaal Maar op het moment dat je het heel bewust over bijv. vreemdgaan hebt of over een ruzie die je niet op wílt lossen, dan is het een ander verhaal.

[kwebbel]

Dat klopt wel zo'n beetje ja wat je daar zegt Kwebbel.
Kijk, een mens is nooit helemaal zonder zonden. Daarom is er juist het Avondmaal Maar op het moment dat je het heel bewust over bijv. vreemdgaan hebt of over een ruzie die je niet op wílt lossen, dan is het een ander verhaal.

oke dan begin het een beetje duidelijk te worden. Ik vind het ingewikkeld zo af en toe!

[gerritse]

Ik had ooit eens lang geleden een topic geopend over het Avondmaal maar daar werd zo erg van afgeweken dat ik het nog eens ga proberen.

1. Hoe leef jij toe naar het Avondmaal?
2. Wat doe je door de weeks voor "extra" naar de Avondmaalszondag?
3. Ga je ook wel eens niet, en waarom dan niet?

Dit zijn serieuze vragen. Ik heb erg geworsteld met het Avondmaal, zo erg zelfs dat mijn wijkouderling is gekomen om met ons te praten. Ik ben goed op weg en een tip gekregen van zijn vrouw (die kwam ook mee) om een boekje aan te schaffen.

Ik vind het Avondmaal een bijzonder gebeuren, en Jezus nodigt je dan ook persoonlijk uit om aan te gaan. Ik word dan altijd zo klein!
Soms weerhoud ik mij er van ? Waarom ?! Omdat ik voor mijn gevoel geen goede voorbereiding heb gehad (amper bij stil gestaan). Maar is dat ook een reden om niet te gaan ?

Dag Kwebbel,,

Zouden wij even beginnen met 1 Korinthe 10 v 16 en 17.
"Maakt de beker, waarvoor wij God loven en danken ons niet éen met het bloed van Christus ?
Maakt het brood dat wij eten ons niet éen met het lichaam van Christus ?
17: Omdat het éen brood is, zijn wij, hoewel met velen, éen lichaam, want wij hebben allen deel aan dat ene brood".

Paulus heeft het hier over de geestelijke betekenis van het avondmaal.

En dan komt er gelijk al iets opmerkelijks. Hij wijk van de gewone volgorde af, die hij in 11 v 24 en 25 heeft getekend:
- eerst het eten van het brood
- daarna het drinken van de wijn.

Maar Paulus zegt:
"De eigenlijke geestelijke volgorde is:
- eerst de verzoening van de schuld, dat door de beker wordt uitgebeeld
- daarna het vormen van de gemeente, die door het brood wordt voorgesteld.

Uit de beker drinken wij als het ware 'het bloed van Christus'.
Denk nu niet aan het bloed, het zichtbare bloed van de mens Jezus, maar denk aan het onzichtbare bloed van Christus, de Gezalfde. In hem zijn wij. In hem hebben wij het eeuwig leven, door zijn offer.
Dit vergoten bloed is de grond van het nieuwe verbond, zo veel heerlijker dan het oude verbond, (Matth 26 v 28).

Omdat het 'onzichtbaar' bloed is, getuigt de gebruiker hiermee, dat in de onzienlijke wereld zijn schuld is weggenomen en dat hij een levensgemeenschap met Christus heeft.
Het gaat hier dus over onze positie in het koninkrijk van God. Zodra wij de Heer Jezus van harte geloven en vertrouwen, ziet de Heer God ons als rechtvaardigen. Het is dan aan ons om die roeping en uitverkiezing ook WAAR TE MAKEN, ( 2 Petrus 1 v 10).

In het avondmaal dankt een gelovige voor al het heerlijks, dat Christus hem geschonken heeft. Hij juicht het uit:
"O Heer God...ik dank u, dat u de wereld in Christus met uzelf verzoenende was, ( 2 Cor 5 v 19)".
Het is ook een beker van dánkzegging. Wij mogen God altijd hiervoor dankzeggen, dus speciaal naar deze dag toeleven met allerlei extra- inspanningen is niet nodig. Dat zou haast een beetje doen denken aan werkheiligheid en niet aan 'leven uit genade'. Ook 'bekommerd' toetreden is in tegenstelling tot de gevraagde 'dankzegging'.

En dan kijk je in die sam of in die kerk rond en je realiseert je, dat 12 v 12 zegt:
" Een lichaam is een eenheid die uit vele delen bestaat; ondanks hun veelheid vormen al die delen samen éen lichaam. Zo is het ook met het lichaam van Christus".

En je denkt verder:
"Ik vorm niet alleen een eenheid met mijn hoofd, de dierbare Heer, maar ook met die medegelovigen om mij heen. We vormen een geestelijke eenheid. Nu zal dat wel niet altijd éen gezegende broederschap zijn, maar God beschouwt ons vanuit een postief gezichtspunt:
`Wat niet is, kan komen`.
Laten wij ook zo elkander bezien en in die geest voor elkaar bidden.
Probeer je maar eens voor te stellen, dat zl die mensen in de geestelijke wereld ´vele tarwekorrels vormen, die- gebakken zijnde- samen éen brood vormen'

Een gelovige behoort niet bij Christus omdat hij avondmaal viert en hij vormt daardoor ook geen eenheid met de andere gelovigen. Maar het zichtbare ´drinken van de wijn´en ´breken van het brood met de ánderen' zal behoren te rusten op een belijdenis voor God, de mensen, de engelen en ja...ook tegenover de demonen....déze belijdenis:
`Wij zijn hier bijeen als gerechtvaardigden door het geloof, dat wij in Christus een eenheid vormen.

Nu eerst Kwebbe: een antwoord op je drie vragen:
1 Ik leef niet speciaal naar het avondmaal toe. Ik ben altijd- door Gods genade- gereed om het te vieren
2 ik doen niets extra's...ik heb altijd de gedachten als boven-omschreven paraat.
3 Ik doe altijd mee met de viering.

Ik hoop, dat je in het hierbovenstaande vreugde vindt, voldoende voor 'oneindig véel avondmalen' . want Jezus gaat het in zijn eeuwige koninkrijk telkens met ons vieren, (Lucas 22 v 18).

Daag
Ger

[mw]

1. Hoe leef jij toe naar het Avondmaal?

Vaak zie ik weken van te voren al in mijn agenda staan dat het HA er aan komt. Ik zorg er altijd voor dat ik die zondag vrij ben. Ik kan er vaak al weken van te voren naar uit zien. Weer de voorbereidingsweek, waarin ik meer contact heb met God, het vooruitzicht aan Zijn tafel te mogen zitten.

2. Wat doe je door de weeks voor "extra" naar de Avondmaalszondag?

Ik gebruik altijd het boekje 'de avondsmaalstafel' (Andrew Murray). Een fijn boekje met, voor in de week voor en na het HA, een overdenking en een gebed. En vaak veel intensief gebed waarin ik mijn schroom probeer te overwinnen, om echt alles voor Hem neer te leggen. Heel de week ben ik bezig met de vraag of Hij mij uitnodigd. De ene keer heb ik op dinsdag antwoord en de andere keer op zondagmorgen nog niet, en dan komt het antwoord in de kerk;)

3. Ga je ook wel eens niet, en waarom dan niet?

nog niet meegemaakt.

De voorbereidingsweek en de HA zijn voor mij elke keer weer hoogte punten.