rotterdam schreef:Als ik je dit idee gegeven hebt dan spijt me dat, in de hitte van de discussie formuleer je weleens “te hard”.
Oké!
rotterdam schreef:Ja klopt daar gaat het over (het soort prediking waardoor mensen niet tot geloof(zekerheid) komen), er zijn ook heel veel mensen die juist tegenovergesteld reageren.
Ik citeer uit de toespraak van Prof. v.d. Brink (hoogleraar theologie van het gereformeerd protestantisme) ;
Juist van protestantse zijde is een duidelijke hang naar dit type eredienst (Dat zijn die groepen uit allerlei protestantse gemeenschappen die de voortgaande evangelicalisering niet kunnen meemaken. Geregeld zitten ze met kromme tenen in de kerk en storen ze zich aan wat ze ervaren als platte teksten, goedkope emoties, drammerige gebeden en slechte muzikale smaak. Ook het aantal decibellen kan hen niet bekoren. Zij komen immers juist naar de kerk om tot rust en stilte te komen) waarneembaar. Nu al zien we in de VS heel wat christenen met een evangelicale achtergrond overgaan naar de Oosters-Orthodoxe Kerk. De evangelicalisering roept deze tegenbeweging als het ware op: de uitbundigheid van een evangelische dienst en de grote nadruk op het woord (in preek en muziek) drijft velen –misschien met name hoger opgeleiden, en/of mensen met een sterker ontwikkeld esthetisch besef– in tegenovergestelde richting. Het is ook hier, in deze sfeer, dat de werelden van kerk en kunst elkaar ontmoeten.
Ik ontken niet dat er mensen zijn die tegenovergesteld reageren, maar daar is die groep waar ik het over had niet mee geholpen.
Het soort prediking waar ik het over had gaat over heel andere dingen dan wat jij hierboven noemt.
Dat is kort samengevat: Je komt doemwaardig ter wereld. Het evangelie is er, maar dat is alleen voor de uitverkorenen bestemd.
Je mag niet zelf geloven, want het geloof moet je gegeven worden. Als je toch gelooft, zonder de bewuste ervaring dat je dat geloof op een bovennatuurlijke manier van de Heilige Geest hebt ontvangen, dan ben je een dief en kom je met een gestolen Jezus in de hel.
Je bent geestelijk dood en daarom kun je je niet bekeren en moet je bekeerd worden, dus ga maar bidden om bekering.
Je weet niet of je uitverkoren bent, en daarom wordt de oproep tot geloof en bekering omgezet in de wens dat God het zal doen.
En de mensen die wel durven zeggen dat ze geloven krijgen de ernstige waarschuwing mee dat Jezus op de oordeelsdag, tegen vele mensen die menen te geloven, zal zeggen: Ik heb u nooit gekend.
Omdat veel mensen niet zo'n bovennatuurlijke ervaring hebben, denken ze van zichzelf dat ze niet 'echt' geloven. Vandaar mijn opmerking over vergissen.
rotterdam schreef:Kom op, dat is niet reëel, dat zeggen (of denken) we allemaal.
Sinds ik zelf de Bijbel ben gaan onderzoeken heb ik m'n mening op redelijk wat punten gewijzigd. Dus ik blijf erbij dat ik geen teksten bij m'n eigen mening heb gezocht, maar dat het andersom gegaan is. Of je dat wel of niet gelooft laat ik helemaal bij jou.
rotterdam schreef:Als die ander, je zuster of broeder is, dan wil je toch niets liever dan samenzijn ?
Als dit zinnetje uitspreekt zonder consequenties wat is dan het nut ?
Ik ben ook verbonden met ieder lid van het lichaam van Christus, en ik bezoek ook interkerkelijke conferenties en diensten.
Maar om alle denominaties onder één 'dictatuur' te brengen, daar zijn we te verschillend voor.
Je krijgt de baby-besprenkeling en geloofsdoop niet op één lijn, hoe je Israël ziet, de verbondenleer, plaats van de wet, uitverkiezing, het aanroepen van Maria enz. enz.
In belangrijke bijzaken waarin we lijnrecht tegenover elkaar staan lijkt het me goed te bedenken dat we samen één Koning hebben en dat Zijn wijsheid veelkleurig is Ef.3:10.
We kennen allemaal maar ten dele, en m.i. is elke denominatie ergens eenzijdig, en heeft ieder z'n eigen fouten. Christus is het Hoofd van
de Gemeente, en niet een synode. En wat de leiding betreft, ik lees over opzieners en diakenen in gemeentes en niet over een top-leiding over alle gemeentes.