schelpje3 schreef:@Kris: ik zou willen dat ik al deze ervaring NIET had gehad ! Het vormt je nl. Dat zul jij precies hetzelfde ervaren, eenmaal.
Ik zal voortaan proberen mezelf eruit te laten.
Nu voel ik mezelf niet zo snel aangevallen, dus ik trek me niet zoveel aan van de diverse insinuaties die ik in je berichten gelezen heb, maar ik vraag me af hoe jij iets van mijn leven weet. Je weet niet wat ik heb meegemaakt en wat ik op dit moment meemaak en toch beweer je dat die ervaring bij mij nog wel een keer komt, ooit. Dat vind ik tamelijk flauw. Een ongeldig autoriteitsargument op basis van je leeftijd.
Verder hoef je jezelf er niet per se uit te laten, maar iets beter doseren zou geen kwaad kunnen én het is belangrijk dat je dingen niet zo in het extreme trekt, me dunkt.
Jo'tje schreef:Iemand gisteren Knevel & van den Brink gezien? Daarin gaf een psychologe wat meer toelichting op het 'type' mensen als Joran. Ik vond het wel mooi hoe ze dat deden. Het gaf wat meer uitleg aan de persoon en zorgt behalve voor boosheid / geschoktheid ook voor wat begrip. Geen begrip voor zijn eventuele daden, maar voor het geheel.
Ik vind het zelf trouwens nog steeds erg maf van die datum.
Ik vind dat vooral gevaarlijk Jo'tje. Bovendien zeggen diverse verenigingen van psychologen en psychiaters dat het overstandig is om als psycholoog/psychiater uitspraken te doen over iemand op basis van televisiebeelden en geruchten. En dat is wat nu wel (weer!) gebeurt. Van Volkert van der G. werd ooit ook gezegd dat hij het Syndroom van Asperger had, hetgeen na onderzoek in het Pieter Baan Centrum helemaal niet zo bleek te zijn (als ik goed ben geïnformeerd). Dit is gewoon psychologie van de koude grond (hoe deskundig die mevrouw ook is) want volgens mij heeft ze hem niet onder behandeling gehad.
Boekenlezer schreef:Voor zo'n mannetje als Joran van der Sloot is de doodstraf niet overdreven, als hij inderdaad schuldig is aan de moorden.
Wat voor recht op leven heeft zo iemand zelf eigenlijk nog, als hij dat recht van anderen niet respecteert? Is het dan logisch om aan hem dat recht wel toe te kennen?
schelpje3 schreef:In de bijbel komt de doodstraf ook voor !
Inmiddels is er ook bekend dat hij de moeder van Natalee, Beth, heeft afgeperst.
Als zij hem 200.000 (?) dollar geeft, zegt hij waar haar dochter is.
Nog twijfels ? Of misschien toch bluf ?
Tsja, in de Bijbel komt de doodstraf voor inderdaad. Vergeet alleen niet dat dat een totaal andere cultuur en een totaal andere tijd was. Volgens mij is Jezus trouwens ook niet zo'n fan van de doodstraf, maar meer van de andere wang, vergeving en dat soort dingen, maar ik kan me vergissen natuurlijk.
LeChat schreef:De President van het Hooggerechtshof van Peru spreekt over 25 jaar (zie Nu.nl). Voor zover ik weet heeft Nederland geen uitleveringsverdrag met Peru, dus dat zou betekenen dat hij zijn straf (indien bewezen wordt geacht dat hij schuldig is en indien hij veroordeeld wordt) in Peru moet uitzitten. Voorwaar geen pretje.
Sowieso zou Van der Sloot die straf pas uit kunnen zitten in Nederland - als er al een uitleveringsverdrag is tussen beide landen (wat niet het geval is) - als hij veroordeeld wordt. En dat zou ook nog wel eens heel lang kunnen duren. Anderzijds, als hij zijn billen brandt in Peru, moet hij niet vreemd opkijken als hij ook daar op de blaren moet zitten. Dan had hij het maar in Nederland moeten doen, heel cru gezegd (aangezien de gevangenisstraffen en verblijven in een TBS-kliniek hier weliswaar ook niet echt prettig zijn, maar toch een stuk 'fijner' dan in Peru en soortgelijke landen).
toppie schreef:Aan de andere kant, als ik de ouder zou zijn van zo een dader, zou ik toch altijd de liefde voelen voor mijn kind.
Zeker als hij een stoornis zou blijken te hebben.
Verminderingsvatbaar, veel mensen schamperen hierover, maar zeg nu zelf, als dit waar is, dit is toch absoluut niet normaal?
Dan voel ik toch een diep meedelijden met zijn familie, maar ook met hem. Ik keur absoluut zijn daden niet goed!
Ik zie het eigenlijk zo, iemand die een zware lichamelijke handicap heeft en aangewezen is op een rolstoel zal nooit zelfstandig kunnen lopen.
Iemand die een zwaar psychische stoornis heeft, is psychisch aangewezen op een "rolstoel".
Als wij vinden dat hij een normaal leven moet leiden, vragen wij iets wat hij niet kan. Hij is zijn leven lang afhankelijk van sturing en begeleiding.
Als blijkt dat hij het inderdaad gedaan heeft, en er komt uit dat hij inderdaad een persoonlijkheidsstoornis heeft, dan zou hij dus levenslang begeleid moeten worden, anders zou hij opnieuw tot zo een daad kunnen komen.
Het zou best kunnen dat hij een stoornis heeft, sowieso is hij een pathologische leugenaar, maar hoe bedoel je dat hij levenslang begeleid moet worden en hoe zou je dat praktisch in willen richten? Dat kost de staat bakken met geld en bovendien ziet het ernaar uit dat hij daar gevangen wordt gezet en bij mijn weten kennen ze in Peru geen TBS en dwangverpleging, et cetera.