Gerdien B. schreef: Ook al zzou je tegenzijn , mag je dat dan een ander ook op leggen?
Het moeilijke op dit punt is: de scheiding van werk en prive.
In hoeverre mag je als werkgever (want het gaat om werken bij de CU), je bemoeien met het priveleven van je werknemers?
Ik probeer even heel objectief te blijven: Ja, in sommige functies denk ik dat je als werkgever je mag bemoeien met het privéleven van de werknemers.
Dan denk ik aan (publieke) functies die de identiteit uitstralen van de werkgever. Het gaat er niet om dat Yvette Lont niet mag zeggen dat zij homo's van publieke functies wil uitsluiten. Dat is haar goed recht. Alleen gaat het er nu om: wat is hierin het standpunt van de ChristenUnie?
En daarom is het ook goed dat er een commissie wordt ingesteld die hier zorgvuldig over gaat nadenken.
Natuurlijk moet een reformatorische school het recht hebben om iemand met een homoseksuele relatie te voor de klas te weigeren. Dat is de visie van die organisatie. Dat wil niet zeggen dat ik het met die visie eens ben, maar ik ontzeg hun het recht niet...
Volgen jullie me nog?
Ik respecteer de twee meningen/visies die hiertoe leiden:
1. Op grond van God's Woord geloof ik dat God elke homoseksuele handeling, ook als dat binnen een monogame relatie van liefde en trouw plaats vindt.
2. Op grond van datzelfde Woord van God geloof ik binnen een monogame relatie van liefde en trouw ook ruimte is voor de lichamelijke beleving daarvan.
Ik ga nu niet op wellus/nietus in, dat gebeurt wel in het
Homofilie-topic Maar ik ben er vast van overtuigd dat voor beide visies een bijbelse grond is. Ik denk ook dat daar het knelpunt bij de CU ligt omdat beide visies ruim zijn vertegenwoordigd. Bij de SGP is dit gewoon geen issue omdat de overgrote meerderheid het houdt bij (de oude) visie 1.