Henkie:
Het gaat hier om een film over onze God, daar vind ik een houding van ‘Nee, tenzij…’ beter bij passen dan Ja, want…’
Volgens mij gaat het erom dat je 'in je eigen geweten ten volle verzekerd bent'. Als er iets duidelijk wordt uit deze discussie is het wel dat de zaken blijkbaar niet zo eenduidig zijn. In dat geval geldt het bovenstaande citaat van Paulus. Natuurlijk moet je mogelijke bezwaren niet op voorhand opzij schuiven, maar de houding die Paulus aanbeveelt is niet zodanig dat je eerst alle mogelijke bezwaren uitputtend onderzocht moet hebben voordat je iets mag doen.
Henkie:
Moeten niet alle vragen weggenomen worden voordat je zoiets gevoeligs accepteert?
Als jezelf niet ten volle verzekerd bent moet dat uiteraard wel. Je moet echter niet van anderen eisen dat ze jouw bedenkingen delen en daarom de film niet bezoeken.
Henkie:
Er zijn nogal wat zaken die uiterst dubieus zijn.
Zaken die jij dubieus
vindt bedoel je waarschijnlijk

Henkie:
Gibson noemt de film „precies zoals God het heeft bedoeld.” Ik zet dan vraagtekens bij de 2 verschillende kanten van hem die in zijn films te zien zijn. Een van de 2 klopt er niet want samen gaan ze niet.
Jij hebt hier meer problemen mee dan ik. Jij stelt andere eisen aan filmmakers dan ik. Jij vindt bepaalde zaken in films niet kunnen die ik wel vind kunnen. Wat dat betreft blijft het dus een lastige verhaal. Wat jij echter doet is Gibsons integriteit in twijfel trekken. Om dat te rechtvaardigen moet je m.i. met meer komen dan enkele suggestieve zaken. Natuurlijk kun je je afvragen wat je als christen wel en niet kunt doen en of je je wellicht publiekelijk uit zou moeten laten over eventuele fouten, maar dat op zich is volgens mij geen argument tegen de film als zodanig. Ik vraag me zelfs af of een film over het leven van Jezus, gemaakt met de verkeerde motieven per definitie op voorhand fout te noemen is.
Henkie:
Stél dat je Jezus in deze film mag afbeelden. Dan lijkt het mij dat je een onvolledig beeld van Christus geeft aangezien Hij zowel mens als God was.
Ik denk dat hier reeds zinnige dingen over gezegd zijn. Zie ook het artikel van Paas en Drayer.
Henkie:
Wat is er (met alle respect, want het is natuurlijk een vreselijke doodstraf) bijzonder aan de kruisiging?
Het bijzondere is de context en deze context is, als ik de mensen mag geloven die de film al gezien hebben, wel degelijk duidelijk. Gibson doet hiervoor in ieder geval z'n best.
Henkie:
Overigens vind Gibson zelf (i.t.t.tot een aantal forummers) wel dat hij de goddelijkheid van Jezus laat zien: “Ik wil zowel de menselijkheid als de goddelijkheid van Christus weergeven. Dit is voor mij zeer realistisch, persoonlijk en zo dicht mogelijk bij de waarheid zoals ik die geloof,” vertelt de Hollywood acteur/producer/regisseur” Wat vinden de voorstanders van het afbeelden van Jezus hier van?
Ik heb hier geen moeite mee en ben het wel van JMvVliet eens. Het gaat niet om het maken van een afbeelding van God waarmee je zegt: zus en zo is God, maar om het weergeven van het feit dat Jezus meer was dan alleen een mens.
Henkie:
Is het moreel juist dat je van het lijden entertainment maakt?
Ik geloof niet dat entertainment de doelstelling van deze film is. Als dit hier trouwens een argument is dan geldt dit ook voor b.v. de Mattheus Passion.
Henkie:
Is het moreel juist dat je veel geld verdient aan het lijden van Jezus? De merchandise is indrukwekkend.
Het gaat om de doelstelling. Is het je doel zoveel mogelijk geld te verdienen met zo'n film of maak je zo'n film omdat je er iets mee wilt laten zien, omdat je hem 'moet' maken? Een gergem dominee preekt als het goed is ook niet om zodoende in een Mercedes te kunnen rijden....
Ook hier komt de parallel met de MP weer boven

Henkie:
Er zitten elementen in die niet in de bijbel voorkomen. Maar volgens Openbaringen 22:18-19 mogen we niets toe of afdoen aan de bijbel: “Want ik betuig aan een iegelijk, die de woorden der profetie dezes boeks (de Bijbel) hoort: Indien iemand tot deze dingen toedoet, God zal hem toedoen de plagen, die in dit boek geschreven zijn. En indien iemand afdoet van de woorden des boeks dezer profetie, God zal zijn deel afdoen uit het boek des levens, en uit de heilige stad, en uit hetgeen in dit boek geschreven is.”
Gibson doet m.i. niets toe aan de bijbel. Hij claimt toch niet dat de film Gods woord is en op gelijke hoogte staat als de bijbel? Hij gebruikt buitenbijbelse zaken om daarmee de bijbelse boodschap kracht bij te zetten. In de film deppen de Maria's (dacht ik) het bloed van Jezus, dat op de grond valt, op. Dit is geen bijbels gegeven maar wel een uitdrukking van de bijbelse gedachte dat Jezus' bloed ontzettend kostbaar is. Daarnaast zien we in de film de Satan een aantal keren. Ook dit komt niet letterlijk in de bijbel voor maar geeft wel aan dat er een diepere, een geestelijk strijd gaande is, wat volgens mij ook weer ronduit bijbels is.
Henkie:
Het argument dat het voor een aantal mensen erg aangrijpend was, ben ik niet erg van onder de indruk. Iedere willekeurige film waarop iemand 2 uur wordt gemarteld, levert deze gevoelens op.
Dat de film aangrijpend is vind ik op zich geen argument. Wordt dit als zodanig gebruikt? 'Het is aangrijpend dus het is goed?'
Henkie:
De kans is wat groter dat niet-gelovigen alleen het uiterlijke lijden zien en dat neemt de aandacht weg van het geestelijk lijden. En daar ging het nou juist m.n. om.
Waarom gaat het met name om het geestelijke lijden? Is het geestelijke lijden van groter belang voor de vergeving voor onze zonden dan het lichamelijke lijden? Bij mijn weten wordt er in de bijbel aan het geestelijke lijden helemaal geen bijzondere betekenis gehecht. Als er iets is dat in bijbels opzicht bijzondere betekenis heeft dan is het wel het bloed: bloed brengt vergeving. En bloed schijnt er genoeg te zien te zijn

Henkie:
Om het wat zwart-wit te zeggen: gelovigen krijgen een betere indruk van het lijden maar niet-gelovigen krijgen een verkeerde indruk. Per saldo lijkt me dat slecht.
Wie zegt dat niet-gelovigen een verkeerde indruk krijgen? De indruk is wellicht onvolledig, maar dat is wat anders. Ik begrijp dit soort aantijgingen niet zo goed. In het RD lees je ook dat de Christus die Gibson laat zien niet de Christus van de schriften is. Waarom dat zo is en waar dit beeld afwijkt blijft echter steeds erg vaag.
Henkie:
Is het grote verschil niet dat God hier een vergelijking geeft en het dus automatisch geoorloofd is? God noemt Abraham ook Zijn vriend. Ik hoor Abraham dat nooit tegen God zeggen.
Zoals iemand reeds opmerkte gaat het om wat anders. Het gaat erom of we menselijk beelden (metaforen) mogen gebruiken om iets van God weer te geven of dat dit verboden is omdat deze beelden per definitie te beperkt zijn. Voor God is deze beperktheid echter geen reden om geen metaforen te gebruiken dus ik zie niet in waarom wij dat niet zouden mogen. Sterker, hoe zouden we Gods liefde moeten uitdrukken als we geen beperkte (en dus menselijke) middelen mogen gebruiken?
NB Abraham noemde God wellicht niet zijn vriend, maar wij mogen God wel pappa noemen.
Henkie:
Caviezel vond dat hij Jezus perfect naspeelde. (ik ben het citaat even kwijt) Ik kan die houding niet rijmen met die van een bekeerd christen. Bij zo’n reactie vraag ik me af of iemand dan wel enige zelfkennis heeft gekregen.
Het gaat er volgens mij niet om dat Caviezel meent dat Hij Jezus in alle aspecten precies natuurgetrouw weergeeft. Het gaat erom dat datgene wat er gebeurd zo natuurgetrouw mogelijk wordt weergegeven:
zo werden mensen gegeseld en
zo zag een kruisiging eruit. Vergelijk het met een film als Saving Private Ryan. Er is waarschijnlijk geen mens die meent dat datgene wat we tijdens de landingsscenes te zien krijgen een beeld voor beeld weergave is van wat er gebeurde in 1944. De woorden en daden van de hoofdpersonen zijn geen letterlijke weergave van werkelijke gebeurtenissen. Toch zeggen veteranen bij het zien van deze scenes: Zo was het in het het echt ook...
Henkie:
Volgens mij pas je nu niet-religieuze criteria toe op een religieus vraagstuk. Daar kunnen we dus weinig mee.
Kun je iets preciezer aangeven wat het probleem is want dit commentaat begrijp ik niet helemaal.
Henkie:
Omdat het een film is, zou er dus een loopje met de waarheid genomen kunnen worden. Ik snap daar niet zo veel van.
Hoezo een loopje nemen met de waarheid? Gebeurt dat in deze film?
Waar het me om ging is dat je niet uit het oog moet verliezen dat een film geen theologie is. Bij het opstellen van een geloofsbelijdenis (ik neem maar even een zijstraat) gaat het erom dat je e.e.a. zo juist mogelijk verwoordt. Tijdens een bijbelstudie wordt dat alweer anders. Ik heb er geen moeite mee om met iemand in gesprek te gaan die een andere visie op Jezus heeft dan ik. Als het gata om het participeren in de hedendaagse cultuur ligt dat nog weer ruimer. Ik vind verwijzingen naar het christendom in de hedendaagse cultuur erg interessant en heb er dan ook geen moeite mee om zaken te lezen of te zien die een andere visie op God of Jezus weergeven dan de mijne. Ik kan zonder problemen een boek van Vestdijk over de wederkomst lezen en vervolgens beoordelen wat ik er wel of niet goed aan vind. Ik ga het bestaansrecht van zo'n boek niet betwisten laat staan dat ik van de daken ga roepen dat je zo'n boek niet moet lezen.
De kritiek die ik veel lees lijkt deze film te behandelen als een geloofsbelijdenis die door een ieder ondertekend zou moeten worden. Dat een film wezenlijk anders is dan een geloofsbelijdenis wordt blijbaar niet onderkend. Ik vind het prima dat men een cultuuruiting beschouwt en van commentaar voorziet. Conclusie kan dan zijn dat de Christus die Gibson presenteert een andere is dan de Christus die men in de reformatorische gezindte belijdt. Als dit zeer subtiel is en gevaarlijk zou kunnen zijn dan kan ik bij een duidelijke waarschuwing nog wel wat voorstellen. De gedachte dat je een cultuuruiting alleen tot je mag nemen als je het er 100% mee eens bent is echter dermate bizar dat een meer algemene bezinning op dit soort zaken in RD-kringen me erg zinvol lijkt.
Klaas