schaapje schreef:Nou ik kan niet zomaar de conclusie trekken dat eva niet wist wat sterven was.
Ze had nog nooit iemand dood zien gaan en hoefde niet te sterven, zoals dat bij ons het geval is. Doodgaan speelde dus vanzelfsprekend geen rol bij haar. Ten eerste omdat ze het toch niet begreep, ten tweede omdat het niet op haar van toepassing was.
schaapje schreef:Jij zegt dat ze wel wist wat de eeuwigheid was?
Omdat ze in feite eeuwig zou leven. Voor haar was het leven geen aftikken naar de dood, maar een eindeloze voortzetting van het bestaan.
schaapje schreef:Waarom was het zo logisch voor jou dat ze satan geloofde en niet dacht aan wat God gezegd
had?
Omdat ze naïef was. Ze snapte niet wat goed en kwaad was en besefte dus totaal niet wat ze teweeg bracht. De Boom van Kennis van Goed en Kwaad was de boom die haar zou doen begrijpen wat goed en kwaad was. De boom verschaft dus kennis, zoals de naam zegt. Daarvoor bezat ze die kennis niet, en was ze dus vanzelfsprekend onwetend. Ze wíst wel dat 't niet mocht, maar begreep niet wat de gevolgen écht behelsden. Als zij wist dat ze na het eten van die boom de wereld in een eindeloos moeras van ziekte, dood en ellende zou storten, dan had ze natuurlijk nooit van die vrucht gegeten.
Of ze moet ongelooflijk saddistisch zijn geweest, maar ik weet eigenlijk betrekkelijk zeker dat Eva een hartstikke lief meisje was, wat echt geen slechte bedoelingen had.
schaapje schreef:En filosoof

op je onderschrift staat dat je het gevonden, ik ben zo nieuwsgierig wat dat is.
Ik heb mijn rust gevonden, schaapje. Innerlijke rust. Jarenlang heb ik gezocht naar het begrijpen van het geloof en de christelijke moraal, tot ik er moe van was. Ik kon geen God meer dienen die mensen ombrengt, Zijn eigen geboden niet onderhoudt en ongelovigen eeuwig in de hel werpt, terwijl Hij tegelijkertijd een Boek aflevert dat vol staat met gebrekkigheden en onduidelijkheden.
Ik stopte met zoeken en vond eindelijk wat ik zocht: rust.