learsi schreef:Ondergetekende is niet opgegroeid in ""bevindelijk" millieu.
Je geeft hier een voorbeeld.
Ik kan me er wel iets bij voorstellen.
Toch lijkt het me goed om even uit te leggen wat de dominee daar volgens jou precies mee wilde zeggen.
bvd
h.g Learsi
Dit was een voorbeeld van een gastpredikant. Hij preekte voor een selekt gezelschap, de rouwdragenden dus. Dominee kende mijn vader wel, hij had hem tijdens zijn ziekte een aantal keren bezocht.
Het was een dominee die toen nog geen briefje bij zich had! Alles uit het hoofd. En tijdens zijn preek voelde hij wat hij moest gaan zeggen en merkte hij dat het Woord overgenomen werd door de mensen in de kerk. En later zei een zwager tegen me dat hij het zo bijzonder had gevonden, vantevoren nogal sceptisch tegenover deze dominee stond (van horen zeggen he

Dominee kan preken tot hij een ons weegt, maar zijn de mensen horende doof, of begrijpen ze het totaal niet, zal hij dat zeker merken.
Kort gezegd: dominee voelt dat hij dingen moet zeggen voor één of meerdere mensen onder zijn gehoor. Die mensen nemen dat over, letterlijk. Heb ik het zo goed uitgelegd?