Jezus de Messias?

[Cicero]

De visies van dergelijke mensen komt voort uit hun visie dat de evangeliën achteraf verzonnen zijn. Maar daar is heel wat tegenin te brengen.

Slakken op zout noot: Christus (spreek uit Kriestoes) is Latijn. Christos (spreek uit Griestos) is Grieks. Messias is geen Hebreeuws maar een Griekse transliteratie naar de Hebreeuwse term Masjiach.

Als je op slakken zout legt, doe het dan goed. Christus is geen Latijn, maar een verlatijnst Grieks woord. Verder ben ik het eens met Jas over al die namen .

[Raido]

Ik niet.. ik vind het zeer intersant om te lezen over de geschiedenis van een naam..

[Divrei Shmuel]

Fraternoster,

Jas reageerde op mij en dit heb ik maar laten gaan. Nu jij het ook weer bovenbrngt wol ik je erop wijzen dat ik niet de enige, zoals we als laatste Raido ook hebben gehoord, geinteresseerd is in "details".
Laat me jullie eraan herinneren dat Sabra er over begon en ik vind terecht. Teveel is er gegocheld met mystificerende Latijnse of Griekse uitdrukkingen die oorspronkelijk in het Aramees/Hebreeuws gebezigd werden, maar ter wille van de begrijpelijkheid vertaald werden naar de toenmalige wereldtaal: het Grieks. Verlatijnisering van deze Grikse begrippen was de eerste move van Rome die geen verdienste was, daar de betekenis zo voor hen die sec het Latijn vertonden en niet het Grieks verloren ging. In de geest van hen die Aramees spraken en Grieks publiceerden zouden nu de vertalingen van begrippen uit het Grieks dus net zokosekwent moeten zijn als dat onze weldoeners toendertijd bedoelden. Opdat het vol begrepen wordt en niet in sluiers gaat hangen.

Sam

[jas]

Fraternoster,

Jas reageerde op mij en dit heb ik maar laten gaan. Nu jij het ook weer bovenbrngt wol ik je erop wijzen dat ik niet de enige, zoals we als laatste Raido ook hebben gehoord, geinteresseerd is in "details".
Laat me jullie eraan herinneren dat Sabra er over begon en ik vind terecht. Teveel is er gegocheld met mystificerende Latijnse of Griekse uitdrukkingen die oorspronkelijk in het Aramees/Hebreeuws gebezigd werden, maar ter wille van de begrijpelijkheid vertaald werden naar de toenmalige wereldtaal: het Grieks. Verlatijnisering van deze Grikse begrippen was de eerste move van Rome die geen verdienste was, daar de betekenis zo voor hen die sec het Latijn vertonden en niet het Grieks verloren ging. In de geest van hen die Aramees spraken en Grieks publiceerden zouden nu de vertalingen van begrippen uit het Grieks dus net zokosekwent moeten zijn als dat onze weldoeners toendertijd bedoelden. Opdat het vol begrepen wordt en niet in sluiers gaat hangen.

Sam

Onzin, de SV heeft totaal geen roomse wortels maar is direct uit de grondtaal vertaald en niet vanuit het latijn. Dat geldt ook de namen.

[Divrei Shmuel]

Geen onzin Jas,

Ik zeg niet overal zaken in het Latijn staan, maar zeg dat woorden, of ze nu verlatijnst Grieks of vernederlandst Grieks zijn niet vertaald zijn terwijl dat wel de bedoeling is.
Voorbeelden:
- Christus - de Latijnse versie van het Gr. Christos, wat vertaald had moeten woorden met "Gezalfde".
- discipel - vernederlandst van het Latijnse discipelus. In de Gr. grondtekst staat toch echt matheties, wat "leerling" betekent. Waarom dan in de NLse vert. dan en Lat. woord gebruiken?
- apostel, vernederlandst van het Griekse apostolos, wat vertaald zou moeten worden met "gezant".
- diaken, afgeleidt van het Gr. diakonos, "dienaar".
Men wilde met de Griekse duiding begrepen werdt. Het verduidelijkt de functie. Door ze in het Latijn te zijn, Grieks te laten of o.i.d. draagt bij aan onduidelijkheid.
Als dat de bedoeling was geweest had men het wel Hebreeuws/Aramees gelaten. Aangezien het toch over vaak gebruikte termen gaat, neemt zeker de relevantie daarmmee wat mij betreft toe.
Ik begrijp de weerstand niet zo; was de reformatie het er ook niet aangelegen datgene dat oorspronkelijk was naar boven te halen ondanks de eeuwen oude ingesleten Roomse traditie? Waarom mogen er op dit vlak dan geen punten op de i?

Sam

[jas]

Geen onzin Jas,

Ik zeg niet overal zaken in het Latijn staan, maar zeg dat woorden, of ze nu verlatijnst Grieks of vernederlandst Grieks zijn niet vertaald zijn terwijl dat wel de bedoeling is.
Voorbeelden:
- Christus - de Latijnse versie van het Gr. Christos, wat vertaald had moeten woorden met "Gezalfde".
- discipel - vernederlandst van het Latijnse discipelus. In de Gr. grondtekst staat toch echt matheties, wat "leerling" betekent. Waarom dan in de NLse vert. dan en Lat. woord gebruiken?
- apostel, vernederlandst van het Griekse apostolos, wat vertaald zou moeten worden met "gezant".
- diaken, afgeleidt van het Gr. diakonos, "dienaar".
Men wilde met de Griekse duiding begrepen werdt. Het verduidelijkt de functie. Door ze in het Latijn te zijn, Grieks te laten of o.i.d. draagt bij aan onduidelijkheid.
Als dat de bedoeling was geweest had men het wel Hebreeuws/Aramees gelaten. Aangezien het toch over vaak gebruikte termen gaat, neemt zeker de relevantie daarmmee wat mij betreft toe.
Ik begrijp de weerstand niet zo; was de reformatie het er ook niet aangelegen datgene dat oorspronkelijk was naar boven te halen ondanks de eeuwen oude ingesleten Roomse traditie? Waarom mogen er op dit vlak dan geen punten op de i?

Sam

Maar wij hebben ook allemaal geleerd dat Christus Gezalfde betekent hoor. En er zijn ook namenboekjes met alle betekenissen er naast, dus wat is je probleem nou?

[Divrei Shmuel]

Sabra begon in zijn repliek uitleg te geven omdat het de persoon aa wie hij dat deed niet duidelijk leek. Ik kan me voorstellen dat die niet de enige was. Mijn betoog is: schrijf wat er bedoeld wordt, zonder fancy traditionele verbloeming!

Sam