Idd, Joris. Nu ik later de berichten van Nick weer lees, vallen mij wat dingen op. Dingen waar we als christen misschien toch serieus moeten nemen, ondanks dat het geen goede argumenten zijn om religie/christendom af te schrijven.
Nick, je geeft de volgende zaken waarop je je aversie voor religie/christendom baseert. Ik zet ze even op een rij.
- Christen zijn mede betrokken geweest bij oorlogen, kruistochten en andere bloederige conflicten (bv Ierland), Geloven dus hypoctiet
- Christen kunnen niet alleenhet leven aan, niet inzichzelf geloven. Ze hebben een God nodig om te steunen. Geloven is dus voor watjes (even in mijn woorden)
In eerste instantie reageerde ik geirriteerd, omdat ik dit zovaak hoor en ik dergelijke redenaties oneerlijk vind. Maar eigenlijk, het feit dat ik het zo vaak hoor, is dat misschien iets om over na te denken?
WAt Nick niet heeft gezegd, maar wat ik ook vaak hoor (oa mn klasgenoten):
- Christen zijn enorm suf, hebben geen plezier in het leven.
- Christenen hebben een mond vol krietiek op het leven van andere mensen, maar rijden zelf in de duurste auto's rond.

En soms kan ik me best voorstellen dat deze conclusies worden gemaakt
Hoewel ik eerst Nick om zijn stelling aanviel. Wil ik me nu eigenlijk af gaan vragen hoe het zo ver heeft kunnen komen dat Nick met heel veel mensen, en ik geloof dat het er heel veel zijn, zo'n beeld van het christendom heeft gevormd. Eigenlijk best beschamend toch?
Het verwrongen beeld is bijna altijd gevormd door het handelen van Kerkelijke instellingen en mensen die zichzelf christen achten.
DE kritiek slaat bijna nooit op Jezus, zijn handelen en dingen zie Hij zei, Zijn prachtige boodschap.
Ik begin steeds meer te beseffen waarom de bijbel, vooral het Nieuwe testament, zo enorm veel nadruk legt op ons spreken, gedrag en handelen t.a.v. de mensen om ons heen. En wat wordt er veel in gefaald, ook door mij.
''Duisternis verdwijnt niet door duisternis. Dat kan alleen licht. Haat verdwijnt niet door haat. Dat kan alleen liefde.'' Martin Luther King