waarom toch zo ruimdenkend?

[Katlheen]

Maar als alles al vaststaat vanwege uitverkiezing en meer van dat soort prachtige theorieën, waarom doen we als christen nog aan evangelisatie? Het staat toch al vast wat betreft de medemens. En omdat het vaststaat, gaat die persoon toch niet verloren als wij de kaken op elkaar houden wat betreft het Evangelie. Uitverkoren tenslotte. Of zie ik hier nu iets over het hoofd?

[maaarten]

Maar als alles al vaststaat vanwege uitverkiezing en meer van dat soort prachtige theorieën, waarom doen we als christen nog aan evangelisatie? Het staat toch al vast wat betreft de medemens. En omdat het vaststaat, gaat die persoon toch niet verloren als wij de kaken op elkaar houden wat betreft het Evangelie. Uitverkoren tenslotte. Of zie ik hier nu iets over het hoofd?

Omdat dat het middel is waardoor God gekozen heeft om de bekeren die Hij bekeren zal. Er staat geschreven 'het geloof is uit het horen'. Wij verkondigen op Gods gebod het evangelie, en Hij werkt door de Heilige Geest geloof in de harten van de toehoorders.

Weet je wat pas erg zou zijn? Als God het allemaal af liet hangen van hoe overtuigend wij het evangelie verkondigen, nee, dan vertrouw ik toch liever op God Die 'zowel het willen als het werken in ons werkt' (Fil 2:13); ook met betrekking tot gehoor geven aan die oproep tot bekering die met evangelieverkondiging gepaard gaat.

Ik snap niet waarom allerlei bijbellezende mensen de uitverkiezing die zo duidelijk in de Bijbel beschreven staat in twijfel trekken, en al helemaal niet waarom mensen die leer eng of ontmoedigend vinden. Uitverkiezing is juist meer genade, dan als alles van onze keuze afhing, niet minder.

Juist zonder uitverkiezing zou ik hopeloos worden, omdat ik niet in mijzelf en mijn eigen mooie goede keuzes geloof, maar in God, en op Zijn genade steun, in plaats van op mijn eigen keus. Ik heb hoop dat er mensen bekeerd worden als ik het evangelie verkondig, niet omdat ik het zo mooi uitleg, of omdat er wel mensen zullen zijn die zich willen bekeren, maar, omdat God belooft dat Hij door de verkondiging van het evangelie geloof en bekering zal werken in de harten van (sommigen van) de toehoorders.

Rom 9:16
"Zo hangt het dan niet af van hem die wil, ook niet van hem die hardloopt, maar van God Die Zich ontfermt."

[gravo]

maaarten zegt:

Omdat er niet velen geloven.

Mijn vraag blijft echter waarom dit gezegd wordt. Het is Bijbels om te zeggen dat we over het aantal gezaligden niets kunnen weten. Soms suggereert de Bijbel dat het er 'sommigen' zijn, soms ook is sprake van 'velen' of zelfs 'allen'.

Kortom, we moeten er over zwijgen of een aanname doen.

Op grond van het geheel van de Bijbel, waarin ik God getekend zie als een God die geduldig is, vasthoudend en die genade voor recht laat gelden, zelfs en juist voor zondaren heb ik ervoor gekozen om Gods handelen per definitie als goed en positief in te schatten. Hij is en blijft onafhankelijk, soeverein, almachtig en vrij. In theorie zou Hij alle mensen in het verderf kunnen laten waarin ze zichzelf storten. Maar dat is na lezing van de Bijbel mijns inziens toch erg onwaarschijnlijk. Uit alles blijkt Gods barmhartigheid en Zijn sterke wil om de mens terug te vinden en te bevrijden uit de ellende.
Vooralsnog ga ik dus uit van het meest positieve scenario en Gods meest genadige houding tegenover de wereld. God zal niet zo barmhartig zijn, omdat ik dat wil. Nee, ik denk dat ik dit positieve geloof mag volhouden, omdat God heeft getoond dat Hij echt zo overstelpend goed is. Nergens wordt dit duidelijker dan door de onvoorwaardelijke liefde die Hij ons in Jezus betoond heeft. Dat heeft voor mij alle twijfel weggenomen.
Op grond van Zijn liefde en trouw durf ik de aanname te doen, dat Gods Koninkrijk een vol Koninkrijk zal zijn: vol bloei, vol van de Geest. Een Koninkrijk dat klein begint, maar groot zal worden. Dat Gods plan geen miniem klein stukje van het universum of van de mensheid omvat, maar dat het eeuwigheidswaarde heeft: een nieuwe hemel en een nieuwe aarde.

Wat is er tegen om te verwachten dat Gods werk veel vrucht zal dragen?

En by the way: komt die alsmaar herhaalde nadruk op 'een klein aantal gezaligden' soms ook niet door het feit dat we in ons kleine Nederland met al die kleine 'ware kerken des Heeren' een veel te beperkte blik hebben op het wereldwijde christendom.
Wat te denken van de massale groei van christelijke kerken in Afrika en Azië? Wat te doen met de enorme opleveing van Pentecostals in Zuid-Amerika en Afrika?

Om je Nederlandse gezicht te redden is het inderdaad mogelijk om van al die christenen te beweren dat het geen ware christenen zijn. Maar dat is natuurlijk gemakkelijk door te prikken als een vrij opzichtige poging om aan de eigen voorstelling vast te houden. Bovendien: wat weten we eigenlijk van al die christenen?

Nee, op grond van de Bijbel (culminerend vooral in het NT), maar ook op grond van wat er in de wereldwijde christenheid aan positiefs gebeurt, blijf ik bij mijn aanname dat het Woord Gods in alle tijden en op alle plaatsen veel vrucht draagt. De uitverkiezing is met deze aanname helemaal geen probleem meer. Kennelijk mogen we op verschillende manieren merken dat Gods uitverkiezing dynamisch, vruchtbaar en vol kracht ten uitvoer wordt gebracht.

Tot slot, ook de orthodoxe (al of niet bevindelijke) gereformeerde theologie verbiedt op geen enkele manier om veel vrucht te verwachten van de prediking van het Evangelie.

De alsmaar gehoorde klacht dat er zo weinig geestelijk leven is en zo weinig bekering en geloof is waarschijnlijk een misverstand dat samenhangt met de geïsoleerde ontwikkeling van de kleine Nederlandse kerkgroeperingen (als je zoekcriterium zich beperkt tot je eigen kleine kerkverband vind je er inderdaad maar 'sommigen'). Maar dat is dan een treurig misverstand dat eenvoudig verholpen kan worden door wat ruimer om zich heen te kijken en andere christenen ook als christenen te erkennen. Voor je het weet gaat zo'n misverstand zich nestelen in de eigen locale theologie en wordt de aanname dat er maar weinig mensen genade zullen ontvangen tot een hard leerstuk.

Niet doen: lees de Bijbel, geloof het Evangelie. Het is een goede boodschap (kan niet beter).

gravo

[1a2b3c]

Jij maakt het aanbod toch meer dan een aanbod. Ik laat de uitverkiezing niet heersen over het aanbod, maar een aanbod moet worden aangenomen.

Hoezo maak ik er meer van? Wat doe ik erbij? Jij zegt: "Uitverkiezing is nog nodig bovenop het welgemeend aanbod". Dan laat je m.i. de uitverkiezing heersen over het aanbod.
De uitverkiezing gaat niet over het aanbod, maar over het gelijkvormig worden aan het beeld van Zijn Zoon Rom.8.

De Bijbel is er duidelijk over dat wij dat aanbod niet uit onszelf aannemen.

Klopt, en toch geeft Jezus de opdracht om aan alle volken zijn aanbod bekent te maken. Het aanbod mag niet vermengt worden met een leerstuk.

Je citeert zelf de tekst 'gij hebt niet gewild'! Zie je? was er alleen het aanbod, dan zou niemand behouden worden; het gaat erom dat de Heilige Geest de bekering in ons werkt.

Ik ontken niet dat het werk van de Heilige Geest nodig is, heb ik juist aangehaald. Maar het werk van de Heilige Geest is iets anders dan de uitverkiezing, waar jij van zegt dat die nodig is bovenop het aanbod.
Verder worden we keer op keer opgeroepen om ons te bekeren, dan staat er niet dat de Heilige Geest de bekering in ons werkt. Dan vermeng je weer de leer met het aanbod.

Dat vers " En toch wilt u niet tot Mij komen opdat u leven hebt." (Joh 5:40) wordt zo vaak gebruikt in een poging te bewijzen dat het Bijbels gezien toch allemaal van onze keuze afhangt. Spurgeon maakt daar korte metten mee: http://www.spurgeon.org/sermons/0052.htm

Waar Spurgeon wel of geen korte metten mee maakt is niet doorslaggevend, dat is alleen de Bijbel! Verder heb ik (met veel instemming) alles van Spurgeon gelezen, en hij dringt vrijwel altijd aan op een keuze, behalve als hij het over de leer heeft. Deut.30:19 ... het leven en de dood heb ik u voorgehouden, de zegen en de vloek! Kies dan het leven, opdat u leeft, u en uw nageslacht. God houd ons beslist verantwoordelijk voor onze keuzes, reken daar maar op.

Stel je voor: elke dag zou ik weer de toorn van God en het oordeel mij op de hals kunnen halen met een verkeerde keuze! Hoe kan ik daar nou troost en geloofszekerheid uit putten, wanneer ik zo makkelijk weer door mijn eigen verkeerde keuze zou vallen? Nee, juist wanneer ik in mijn Bijbel lees dat God zowel het willen als het werken werkt, dat troost mij! Dat noem ik nou genade.

Er is geen verdoemenis voor hen die in Christus Jezus zijn Rom.8:1 dus als een gelovige een verkeerde keus maakt haalt hij niet wederom de toorn en het oordeel van God op zich. (absoluut niet bedoelt om lichtvaardig over verkeerde keuzes te denken!) Dat God het willen en werken werkt is helemaal waar, maar er staat nog wel iets voor nl. werkt uws zelfs zaligheid met vreze en beven, want het is God die in u werkt, beide het willen en werken ...
En dat wordt gezegd tegen gelovigen, dat is ook zeker heel bemoedigend. Alleen kunnen mensen die Jezus nog niet kennen daar niet zoveel mee. Als je dit dan bij het aanbod betrekt gaan zij zitten wachten of bidden om dat werk van God in hen, terwijl ze niets anders hebben te doen dan het aanbod aan te nemen.

Juist zonder uitverkiezing zou ik hopeloos worden, omdat ik niet in mijzelf en mijn eigen mooie goede keuzes geloof, maar in God, en op Zijn genade steun, in plaats van op mijn eigen keus.

Nogmaals, uitverkiezing houd niet in dat we niet zelf kiezen. We zijn uitverkoren om aan het beeld van Zijn Zoon gelijkvormig te worden, om heilig en onberispelijk te zijn.
God respecteert onze keuzes, ook de keuzes van Zijn kinderen. Als een gelovige goede keuzes maakt in zijn leven dan: 1 Kor.3: 14 Als iemands werk dat hij op het fundament gebouwd heeft, standhoudt, zal hij loon ontvangen. Maakt hij slechte keuzes dan: 15 Als iemands werk verbrandt, zal hij schade lijden. Hijzelf echter zal behouden worden, maar wel zo: als door vuur heen.

[Katlheen]

Toch krijg ik het gevoel, door allerlei leerstukken van de "uitverkiezing" dat evangelisatie niet nodig is. Overbodige energie. Wie onder de uitverkiezing valt, komt hoe dan ook tot geloof. Wie er niet onder valt, tja, onnodig om daar tijd en energie aan te besteden.

Daarnaast vind ik het een leerstuk wat absoluut geen hoop biedt. "Ik denk te geloven, maar heeft God mij wel uitverkozen? Zo niet, dan is het zelfbedrog. En als ik wel ben uitverkozen, hoe merk ik dat? En is dat waarlijk zo?" Kortom, twijfels en twijfels. Ik lees dan toch andere dingen in de Bijbel, geenszins dingen die oproepen tot passief op de bank zitten wachten en bidden of je alsjeblieft het lichtje mag zien, als teken van de uitverkiezing. En mocht je dat lichtje hebben gezien, dan mag je je gaan verantwoorden bij je broeders en zusters of dat ook echt wel zo is, want voor je het weet heb je een gestolen Jezus....Met dat soort leerstukken vraag ik me af waarom ik überhaupt nog geloof.

[1a2b3c]

Mijn vraag blijft echter waarom dit gezegd wordt. Het is Bijbels om te zeggen dat we over het aantal gezaligden niets kunnen weten. Soms suggereert de Bijbel dat het er 'sommigen' zijn, soms ook is sprake van 'velen' of zelfs 'allen'.

Als je bijv. Luk.17 leest dan voorzegt Jezus dat, op de dag dat Hij zal geopenbaard worden, het zal zijn als in de dagen van Noach en Lot. Er waren toen maar weinig rechtvaardigen, en er werden er weinig behouden. In een andere context staat dat het een schare zal zijn die niemand tellen kan. Van alle mensen die leven en geleefd hebben zijn het er veel, heel veel.
Uit de Bijbel maak ik op dat wij ons niet druk hoeven maken over aantallen Luk.13: 23 En iemand zei tegen Hem: Heere, zijn het weinigen, die zalig worden? En Hij zei tegen hen: 24 Strijd om binnen te gaan door de nauwe poort, want velen, zeg Ik u, zullen proberen binnen te gaan en het niet kunnen.

[maaarten]

Wat is er tegen om te verwachten dat Gods werk veel vrucht zal dragen?

Niets. Maar we moeten wel bedenken dat we dit niet alleen maar in de breedte moeten trekken, maar ook in de diepte. Door te doen alsof alle kerkgangertjes bekeerd zijn en het ware geloof hebben, wordt bekering heel oppervlakkig en geloof ook. Maar je hebt gelijk: we moeten niet te wijs willen worden of wie er allemaal wel en niet bekeerd is, en hoe je dat u precies kunt weten.

Maar even terug naar die twee versjes: "Ga binnen door de nauwe poort, want wijd is de poort en breed is de weg die naar het verderf leidt, en velen zijn er die daardoor naar binnen gaan; maar de poort is nauw en de weg is smal die naar het leven leidt, en weinigen zijn er die hem vinden." Even verderop zegt de Heere Jezus: "Velen zullen op die dag tegen Mij zeggen: Heere, Heere, hebben wij niet in Uw Naam geprofeteerd, en in Uw Naam demonen uitgedreven, en in Uw Naam veel krachten gedaan? Dan zal Ik hun openlijk zeggen: Ik heb u nooit gekend; ga weg van Mij, u die de wetteloosheid werkt!" (vers 22-23). Het "weinigen zijn er die hem vinden", staat in de context van de velen die Jezus aanroepen met "Heere Heere". Dus van alle kerkgangertjes die elke zondag weer de Heere Jezus aanroepen en aanbidden e.d., daarvan zijn er maar weinig die de nauwe poort vinden. Dat is niet een raar idee van Nederlandse reformatorische kerken, zoals jij impliceert, maar het komt regelrecht uit de Schrift; en was het niet Augustinus die zei dat hij al blij was als er (bij wijze van spreken) 1 op de 1000 mensen in zijn kerk behouden zou worden?

Maar ik moet wel zeggen: we moeten in dit verband niet plots weer alles in het kader van de uitverkiezing plaatsen, want doet dat Jezus ook niet. Jezus zegt, weinigen zullen hem vinden, dus ga binnen door de nauwe poort! Er zit een onmiskenbare en zeer duidelijke oproep tot bekering in deze tekst. Het aanbod van genade voor iedereen, en de plicht tot bekering zit ook heel duidelijk in deze tekst.

Ik ben het met je eens dat we ons niet aan al de veel speculaties moeten wagen hoe veel er nu precies wel of niet gered zullen worden, en dat we vrucht mogen verwachten als we het evangelie verkondigen; met het welgemeend aanbod en de plicht tot bekering. Nee, de Bijbel zegt: weinigen zullen ingaan, dus zorg ervoor dat je daarbij hoort!

[maaarten]

Toch krijg ik het gevoel, door allerlei leerstukken van de "uitverkiezing" dat evangelisatie niet nodig is. Overbodige energie. Wie onder de uitverkiezing valt, komt hoe dan ook tot geloof. Wie er niet onder valt, tja, onnodig om daar tijd en energie aan te besteden.

Daarnaast vind ik het een leerstuk wat absoluut geen hoop biedt. "Ik denk te geloven, maar heeft God mij wel uitverkozen? Zo niet, dan is het zelfbedrog. En als ik wel ben uitverkozen, hoe merk ik dat? En is dat waarlijk zo?" Kortom, twijfels en twijfels. Ik lees dan toch andere dingen in de Bijbel, geenszins dingen die oproepen tot passief op de bank zitten wachten en bidden of je alsjeblieft het lichtje mag zien, als teken van de uitverkiezing. En mocht je dat lichtje hebben gezien, dan mag je je gaan verantwoorden bij je broeders en zusters of dat ook echt wel zo is, want voor je het weet heb je een gestolen Jezus....Met dat soort leerstukken vraag ik me af waarom ik überhaupt nog geloof.

Ik vind het juist mooi om te evangeliseren, als ik weet dat God door de verkondiging van het evangelie mensen wil bekeren! Als wij het zelf allemaal moesten doen, daar zou ik nu hopeloos van worden!

Daarnaast is het niet alsof alle geloofstwijfels ophouden wanneer je niet meer in uitverkiezing gelooft. Kijk, lang voordat ik naar een gereformeerde kerk ging, voordat ik ook maar iets van uitverkiezing wist, toen twijfelde ik veel meer aan mijn geloof! Want ik las in de Bijbel teksten als 1 Joh 3:9 "Ieder die uit God geboren is, doet de zonde niet, want Zijn zaad blijft in hem; en hij kan niet zondigen, omdat hij uit God geboren is." of "Want als wij willens en wetens zondigen, nadat wij de kennis van de waarheid ontvangen hebben, blijft er geen slachtoffer voor de zonden meer over, maar slechts een verschrikkelijke verwachting van oordeel en verzengend vuur, dat de tegenstanders zal verslinden." (Hebr 10:26-27). Vervolgens keek ik naar mijn eigen leven en ik zag alle zonde die ik deed. Ik dacht: hoe kan ik nu een Christen zijn wanneer er nog zoveel zonde is in mijn leven? Maar gelukkig is er nog wel genade voor mij; God wil me nog wel vergeven als ik me bekeer. Maar keer op keer bleef ik terug vallen in dezelfde zondes. En dan spookte zo'n tekst als Hebreeën 10 weer door mijn hoofd. Daar werd ik nou hopeloos van! Want ik merkte dat ik me helemaal niet kon bekeren van mijn zonde!

Maar nu vertrouw ik niet op mijn eigen geloof en bekering, maar zie dat veeleer als een geschenk van Hem. Vetrouwen op Hem en Zijn genade. Ik vertrouw op Hem 'die niet alleen het willen werkt maar ook het werken'. Juist, omdat ik weet dat Hij bekering en geloof en genade rijkelijk geeft, daarom heb ik moed om mij te bekeren, om in Hem te geloven en op Zijn genade te steunen! Als ik dat zelf allemaal voort moest brengen, dan was ik verloren gegaan; ik heb dat immers in het verleden geprobeerd, en als je de Bijbel ernstig neemt, dan kan ik je vertellen, het werkt niet. Maar veel mensen vinden dat eng, op God vertrouwen in plaats van op jezelf. Ze willen het van zichzelf laten afhangen of ze wel of niet gered worden, want ze hebben meer geloof in hun eigen vrije keus om zich te bekeren, dan in Gods genade. Juist vertrouwen op Gods uitverkiezing is hoopvol, want zonder die uitverkiezing is er geen enkele hoop dat er ook maar iemand gered wordt! "Gij hebt niet gewild" weet je nog? Onze wil is slecht en kwaad en gebonden aan de zonde, maar toch vertrouwen wij koppige mensen daar vaak liever op, dan op Gods volkomen genade. En dat is nu precies waarom er maar zo weinigen zijn die die nauwe poort vinden. Omdat ze hun eigen vrije wil en keus verafgoden in plaats van te steunen op Gods genade.

[hubert]

Maarten:Maar veel mensen vinden dat eng, op God vertrouwen in plaats van op jezelf.

Ik proef een zekere wanhoop in je reacties, omdat wij (de lezers) maar niet begrijpen wat je bedoeld. Ik merk ook een worsteling met je innerlijk tussen goed en kwaad. Ben ik op de goede weg..... Ik vind in het algemeen dat je bepaalde teksten te letterlijk neemt en ook een beetje eenzijdig leest, maar ik ben het met je eens dat 'op God vertrouwen' een goede zaak is. Volgens mij wordt dat ook bedoeld met 'geloven'.
Als je als mens zoekt dan zul je ook zeker vinden. Dat betekent niet dat je overal een antwoord op krijgt of weet.
Verder denk ik echter beslist dat de mens een vrije wil heeft. Er valt iets te kiezen. Wat heeft God aan iemand die hem gedwongen dient? Door aangeprate angst voor de hel bijvoorbeeld!
Over die teksten die je aanhaalt (bv over de nauwe poort) heb ik hele andere preken en uitleg gehoord dan wat jij schrijft. En 'bekeren' is een werkwoord. Dat gaat dus over doen (actief) en niet over afwachten........

Vergeet ook niet dat de Bijbel ook hele hoopvolle teksten geeft. Daar baseer ik mij persoonlijk liever op. Bijvoorbeeld deze waarin Gods liefde ons aanmoedigt en ons vertrouwen geeft om een hechte relatie met Hem te hebben: “En wij hebben de liefde onderkend en geloofd, die God voor ons heeft. God is liefde, en wie in de liefde blijft, blijft in God en God blijft in hem. Hierin is de liefde bij ons volmaakt geworden, dat wij vrijmoedigheid hebben op de dag van het oordeel, want gelijk Hij is, zijn ook wij in deze wereld. Er is in de liefde geen vrees, maar de volmaakte liefde drijft de vrees uit; want de vrees houdt verband met straf en wie vreest, is niet volmaakt in de liefde. Wij hebben lief, omdat Hij ons eerst heeft liefgehad” (1 Johannes 4:16 t/m 19).

De apostel der liefde is niet voor niets mijn lievelingsapostel! Die geeft flink tegengas tegen al te veel droefheid en krampachtigheid.
En geloven heeft ook iets in zich van een groeiproces. Vertrouw er maar op dat het goed komt. Echter, we hebben de absolute waarheid niet in pacht (ook ik niet)! En iedereen moet het toch op zijn eigen manier doen.

[...]

Toch krijg ik het gevoel, door allerlei leerstukken van de "uitverkiezing" dat evangelisatie niet nodig is. Overbodige energie. Wie onder de uitverkiezing valt, komt hoe dan ook tot geloof. Wie er niet onder valt, tja, onnodig om daar tijd en energie aan te besteden.

Daarnaast vind ik het een leerstuk wat absoluut geen hoop biedt. "Ik denk te geloven, maar heeft God mij wel uitverkozen? Zo niet, dan is het zelfbedrog. En als ik wel ben uitverkozen, hoe merk ik dat? En is dat waarlijk zo?" Kortom, twijfels en twijfels. Ik lees dan toch andere dingen in de Bijbel, geenszins dingen die oproepen tot passief op de bank zitten wachten en bidden of je alsjeblieft het lichtje mag zien, als teken van de uitverkiezing. En mocht je dat lichtje hebben gezien, dan mag je je gaan verantwoorden bij je broeders en zusters of dat ook echt wel zo is, want voor je het weet heb je een gestolen Jezus....Met dat soort leerstukken vraag ik me af waarom ik überhaupt nog geloof.

Natuurlijk is evangelisatie nodig! De uitverkiezing moet je daar niet al te veel mee in verband brengen. De uitverkiezing is een ongrijpbaar iets. Als je zegt: er is geen uitverkiezing, strijdt dat weer met het feit dat God altijd heeft geweten dat bepaalde mensen zijn kinderen zullen Zijn. Maar als je de uitverkiezing als uitgangspunt van de ware bekering, zit je fout. Eigenlijk geef je God dan de schuld van de onbekeerdheid van mensen. En zo is God niet. Als het aan Hem lag, was iedereen bekeerd. Maar omdat nou eenmaal niet alle mensen God in hun leven willen hebben, zijn er veel niet-bekeerde.
En dan kom je weer bij het punt, dat God al wel van tevoren wist dat die en die zich niet zouden bekeren.. Dus: weer die uitverkiezing!

Het enige wat ik op dit gebied durf te zeggen, is het volgende:
Als je je omkeert naar God, als je bij Hem aanklopt om hulp, om genade, zal je nooit weggestuurd worden. Er zal dan bij wijze van spreke niet tegen je gezegt worden: 'Sorry, goed dat je bij me komt, maar je moet weer gaan. Je bent namelijk niet uitverkoren...' Dat zal NOOIT gebeuren! Dit geeft mij vrede, midden in de onduidelijkheid over de uitverkiezing!

[maaarten]

Hoezo maak ik er meer van? Wat doe ik erbij? Jij zegt: "Uitverkiezing is nog nodig bovenop het welgemeend aanbod". Dan laat je m.i. de uitverkiezing heersen over het aanbod.
De uitverkiezing gaat niet over het aanbod, maar over het gelijkvormig worden aan het beeld van Zijn Zoon Rom.8.

Volgens mij praten we een beetje langs elkaar heen. Mijn punt is dat ik zowel het aanbod wil laten staan, in al zijn breedte, en tegelijkertijd vasthoudt aan de Bijbel uitverkiezingsleer, die mijns inziens goed uitgelegd wordt in bijv. de Dordtse Leerregels. Ik zie niet hoe die twee dogma's met elkaar in strijd zijn, en wil geen van beiden nuanceren. De oproep en plicht tot bekering, met de beloftes die daar aan verbonden worden - 'zoekt en gij zult vinden' e.d. - is voor iedereen. God nodigt iedereen uit om Hem te zoeken, om zich te bekeren en het geloof in Jezus Christus als Heere en Heiland te omarmen. Tegelijkertijd zie ik dat van de kant van de mens die reactie, de bekering, het omarmen van het geloof in de Heere Jezus, uitblijft, omdat de mens uit zichzelf niet wil. Zo leert Spurgeon dat ook in die preek. Spurgeon leert daar dat er leven is bij Jezus voor iedereen die komt, maar tegelijkertijd dat er niemand is die wil. Omdat de menselijke wil door de zonde verdorven is, wil een mens pas geloven in de Heere Jezus wanneer de Heilige Geest dat in hem werkt. Dat staat in zekere zin inderdaad los van het aanbod: aan het aanbod moeten we niet komen, tegen iedereen zegt God: 'zoekt en gij zult vinden', dus tegelijkertijd het gebod tot bekering, maar ook de belofte die daarmee gepaard gaat. Daar wil ik absoluut niet aan zitten, ik reageerde hier vooral, omdat gravo leek te stellen dat met de uitverkiezingsleer het aanbod aangetast wordt, maar dat hoeft m.i. dus niet, en wanneer dat toch gebeurt is dat erg triest. Dus los van eventuele onenigheden over de uitverkiezingsleer zijn we het er toch in ieder geval denk ik wel over eens dat iedereen opgeroepen mag worden om zich te bekeren, en dat we ook tegen iedereen kunnen zeggen dat als hij ernstig God zoekt, hij ook zal vinden.

Verder denk ik echter beslist dat de mens een vrije wil heeft. Er valt iets te kiezen.

Mooi! Dat denk ik ook!

Mijns inziens zijn de gereformeerde kerken hierin ook een beetje van hun grondslag afgeweken. Calvijn maakt een verschil tussen 'noodzakelijk zondigen' en 'dwangmatig zondigen'. Hoewel Calvijn ervan overtuigd is dat iedere mens, na de zondeval, vanwege zijn gevallen natuur, noodzakelijk zondigt, meent hij toch dat ze niet dwangmatig zondigen. Niemand dwingt een mens om te zondigen. Mensen zondigen omdat ze dat willen en er voor kiezen; het is hun eigen keus. Calvijn laat zo dus weldegelijk ruimte over voor een vrije keus. Helaas doen veel calvinisten dat tegenwoordig niet meer.

Nog een voorbeeldje, omdat ik zo houd van die oude gereformeerde theologen ; Gomarus. Gomarus speelt een fundamentele rol bij het opstellen van de Dordtse Leerregels, waarin de gereformeerde uitverkiezingsleer uiteengezet wordt, wat alle gereformeerde kerken nog steeds als een geloofsbelijdenis hanteren. Maar naast fel verdediger van de predestinatieleer, blijkt Gomarus ook een verdediger van de vrije keus.

Oorspronkelijk was het dus voor Gereformeerden geen enkel probleem om zowel in uitverkiezing, als in vrije keus, als ook in een algemeen aanbod te geloven. Waarom dat vandaag de dag anders moet, is mij een raadsel.

[hubert]

Niemand dwingt een mens om te zondigen. Mensen zondigen omdat ze dat willen en er voor kiezen; het is hun eigen keus. Calvijn laat zo dus weldegelijk ruimte over voor een vrije keus. Helaas doen veel calvinisten dat tegenwoordig niet meer.

@Maarten
Denk je niet dat mensen ook goede dingen kunnen doen? Ik lees in je reactie alleen maar over zondigen.
Er zijn toch genoeg teksten in de Bijbel te vinden over mensen die besluiten (uit vrije wil) om de Heer te dienen. Hele volksstammen kwamen tot het geloof en dat zonder de Gereformeerde schrijvers.
Dat kan nu nog, maar de mens heeft het liever over predestinatie. "Wacht maar stil maar alles wordt nieuw!" Dat werkt verlammend.

[maaarten]

@Maarten
Denk je niet dat mensen ook goede dingen kunnen doen? Ik lees in je reactie alleen maar over zondigen.
Er zijn toch genoeg teksten in de Bijbel te vinden over mensen die besluiten (uit vrije wil) om de Heer te dienen. Hele volksstammen kwamen tot het geloof en dat zonder de Gereformeerde schrijvers.
Dat kan nu nog, maar de mens heeft het liever over predestinatie. "Wacht maar stil maar alles wordt nieuw!" Dat werkt verlammend.

Ten eerste wil ik zeggen dat ik wel geloof dat mensen het goede kunnen doen; maar ik geloof dat ze het uit zichzelf niet willen.

Gen 6:5 "En de HEERE zag dat de slechtheid van de mens op de aarde groot was, en dat al de gedachtespinsels van zijn hart elke dag alleen maar slecht waren."

Ik geloof wel dat de algemene genade van God de slechtheid van de mensen nog enigszins in de toom houdt, waardoor mensen niet al het kwaad doen dat ze anders zouden doen. Het gaat me er ook niet zozeer om, om elk werkje wat de mens voortbrengt in de weegschaal te leggen om te zien hoe kwaad het wel niet is, maar de algemene gezindheid van de mens is ten diepste zondig. Alleen wanneer God ons een nieuw hart geeft kunnen we beginnen Hem lief te hebben en krijgen we ook onze naaste veel meer lief.

Daarnaast werkt de uitverkiezingsleer absoluut niet verlammend voor mij, maar juist hoopgevend. Zonder dat God alles zou doen en alles zou werken, zou ik moeten vertrouwen op wat ik zelf allemaal zou kiezen. Maar de Bijbel zegt over de mensen: "er is niemand die verstandig is, er is niemand die God zoekt." (Rom 3:11) Zullen zulke mensen zichzelf tot God bekeren? Zonder uitverkiezing was er dus geen enkele hoop geweest voor de mensen. De reden waarom mensen liever vertrouwen op hun eigen keus, dan op die van God, is omdat ze niet goed snappen hoe zondig ze zijn. Als ik kijk naar mezelf, en mijn leven bekijk in de spiegel van Gods wet, dan vertrouw ik mezelf helemaal niet. Als mijn behoud af zou hangen van mijzelf, van mijn keuze, van mijn zoeken van God, in plaats van op Gods uitverkiezende genade die alles werkt, zowel het willen als het werken, dan zou ik nou ontmoedigd raken en verlamd en hopeloos.

[hubert]

Ten eerste wil ik zeggen dat ik wel geloof dat mensen het goede kunnen doen; maar ik geloof dat ze het uit zichzelf niet willen.

Dat eerste is in ieder geval al fijn te vernemen. Er zijn genoeg mensen die ik ken, die heel goede dingen doen voor de samenleving of voor hun naaste. Denk ook aan Mandela, moeder Therea etc. Alle heiligen die ons zijn voorgegaan! Dat is ons ten voorbeeld.
Of ze dat uitzichzelf doen of geïnspireerd door het Woord weet ik niet. Maar de vruchten zie je wel!
Ik zie trouwens heel veel goede werken geschieden door ongelovigen. Hoe kan dat dan?

Verder nogmaals: het staat er allemaal wel in die teksten die je noemt, maar pas op dat je het niet te selectief doet en buiten de context. Het is vaak niet zo bedoeld, zoals het er op het eerste gezicht staat. Veelal moet je tussen de regel doorlezen en/of ervoor gestudeerd hebben. Zoveel weet ik er inmiddels wel vanaf. Zie je het allemaal niet een beetje te zwartgallig? De constructie van het leerstuk over de uitverkiezing is puur menselijk. Lees gewoon de hoopvolle teksten (zoals ik citeerde) en laat die prevaleren in je leven en laat de rest aan God over. Vertrouw erop dat het goed gaat en komt. Tel je zegeningen. Dat is ook voor je gezin (als je dat hebt) begrijpelijker. Ik heb al zoveel mensen af zien haken bij teveel geredeneer en getob.
PS En het doen van goede werken is zelfs een Bijbelse opdracht!