Ik denk dat er maar weinig moeders zijn 'zoals ze vroeger waren', dus echt alleen voor de kinderen en het huishouden zorgen. Zo ongeveer elke moeder doet er van alles bij denk ik.
Ik zou het ook nooit kunnen, ik ben het na 2 dagen al totaal zat. En wij voeden ons kindje samen tot Zijn eer op gelukkig, ik niet alleen. Dat lijkt me echt zwaar, alleenstaande moeder zijn.
En de leidsters op het kdv voeden hem gelukkig ook op, maar niet tot Zijn eer, want ze zijn niet gelovig volgens mij, maar wel met veel liefde en toewijding. En voor ons kind is dat kdv ook echt nodig, hij bloeit er helemaal van op

Ik denk ook niet dat je je als moeder schuldig moet voelen als je wel werkt of er van alles naast doet. Je moet gewoon SAMEN kijken hoe jullie het willen en waar jullie alledrie (of allevier, vijf, zes, zeven, acht) het gelukkigst van worden. En nee, ik zet niet al mijn geluk aan de kant voor mijn kind. Ben ik nu ontaard?

Uw Woord is een Lamp voor mijn voet, en een Licht op mijn pad...