Berichtdoor André » 30 jan 2006 23:02
Verval
Het verval in de gereformeerde kerken zet nu
echt door. Gelukkig. Het is sluipend gegaan,
het schoot maar niet op. Maar nu is er geen
houden meer aan.
Het begin van het einde situeer ik in de late ja-
ren tachtig, toen de parelgrijze das het veld
begon te ruimen. Tot die tijd was de nergens
beschreven code oppermachtig: ambtsdragers
hullen zich in een witte blouse, een zwart pak
en een parelgrijze stropdas.
Wat zijn er een discussies gevoerd binnen ker-
kenraden over de vraag over het wel of niet
verplicht stellen van zo'n pak voor de h.h. ou-
derlingen en diakenen. Van welk snit het aan
te schaffen kloffie vervolgens was, dat was
niet van belang: black is black. Stiekem zat ik
te genotteren als ik het lijf van een pas beves-
tigde agrariër onwennig zag zijn in het zwarte
kamgaren. En wie kent niet het debat over de
vraag hoe hoog het kwik moet oplopen voor
het schriftuurlijk verantwoord is het colbert in
de consistorie te laten hangen. 0 kostelijke ge-
reformeerde kolder, dat u nog lang mag be-
staan!
Maar inmiddels draaien juist de predikanten
het systeem langzaam de nek om. Na de parel-
grijze das mét spikkeltjes, kwam het keutel-
bruin, en inmiddels heb ik de eerste roze
exemplaren waargenomen. Het hagelwitte
overhemd was het volgende slachtoffer. Kon je
aanvankelijk je omrust nog sussen door je zelf
wijs te maken dat het crème overhemd van de
voorganger het gevolg moest zijn van een on-
zorgvuldig gedraaid wasje door 'mevrouw' -
niet het meest huishoudelijke type - toen de
eerste mosterdkleurige exemplaren de kansel
bestegen, was dit niet meer vol te houden. In-
middels prijken de meest losgeslagen over-
hemden boven de houten broek. Ik heb een
collega in mintgroen het woord zien bedienen
en ook ontdek ik links en rechts het krijt-
streepje dat tot voor kort alleen in Den Haag
werd waargenomen. Heerlijk, wat een afval,
wat een bederft
Het stond toch ook al in het psalmboek: waar-
om ga ik als man van smart, gehuld in 't akelig
somber zwart? Ondertussen ga ik zelf nog
steeds gebukt onder dat zwarte pak. Dat komt
omdat Gea een kwaliteit van voor de zondeval
heeft aangeschaft. Dat spul slijt niet en dan ga
ik als regel ook nog slechts eenmaal per zon-
dag voor. Soms ren ik een stukje in mijn pak,
of zwaai extra hard met mijn armen om het
wat sneller te laten slijten. Als dit pak 'op' is,
mag ik ook een andere kleur en dan ga ik na-
tuurlijk meteen een stapje verder: dan schaf ik
een combinatie aan en dan zie ik er al bijna
normaal uit. Het zal nog wel even duren. Voor-
lopig moet ik tevreden zijn met een overhemd
met een paars streepje op een wit veld en een
vlinderstrik met Kerst.
Op straat zult u mij niet zo aantreffen: ik ga
lekker met de auto naar de kerk. Het is niet
dat ik niet voor mijn ambt wil uitkomen. Een
boordje zou... Nee, niet liegen: een boordje
vind ik ook niks. Maar een visje op mijn trui,
of een kruisje op mijn revers vind ik prima. In
een kerkgebouw hoort zo'n pak nu eenmaal
bij de toeters en bellen, maar zo gauw je je
erin op straat vertoont, wordt het grotesk. Het
is niet voor niets dat de camera's van het NOS-
Journaal bij een SGP-item pas beginnen te
snorren als de zwarte pakken het kerkplein
betreden.
Ik herinner me de zondagmorgen dat ik in Uit-
huizen had gepreekt. Het was nog vroeg en
over de verlaten N363 toerde. ik Ulrumwaarts.
De preek had mij waarschijnlijk naar hoger
sferen getild. Hoe dan ook, met een enorme
knal stuiterde mijn witte Opel de grintbak in
op de kruising naar Winsum en Obergum.ln-
eens was het heel stil en de preek ver weg. De
schade leek zich te beperken tot één band en
één velg. Gelukkig lag de weg verlaten. Of nee:
daar naderde een autol En geloof het of niet,
het was collega X uit Y (weetje nog?). Zodoen-
de stonden even later twee zwarte kraaien een
Opel de grintbak uit te duwen. We waren daar
juist in geslaagd toen auto nummer drie arri-
veerde. Een politieauto.
Wat mij van die morgen het meest is bijgeble-
ven, is niet het feit dat ik al dromend mijn
Opel had gelanceerd. maar de blik van die
agent toen hij constateerde dat hij met maar
liefst twéé doodgravers had te doen.
Bron: ND afgelopen zaterdag
