Waar staan de Gereformeerde Gemeenten?

[Stefanus]

Mee eensch

[Boekenlezer]

Hehe.... dat zei ik ook En dan vind ik het zo GerGem dat toch die nuancering weer wordt aangebracht. Ik gaf namelijk aan dat ik het met de opmerking eens was, maar dat het een deel van het verhaal is.... wie je bent... een zondig mens. Maar dat God je wel wil veranderen en je door Hem ook goede dingen kan doen. Die twee dingen staan niet tegenover elkaar..... ze zijn beiden voor een christen realiteit. Ik vind het goed om het feit dat je zondig bent veel aandacht krijgt... maar het feit dat God je daarvan wil bevrijden verdient nog meer aandacht.... en daar zou het altijd mee moeten eindigen... Omdat Hij sterker is dan de zonde en deze overwint.

Zoals je weet heeft Jesaja 6:5 ook een vervolg. De vraag is, wat heeft uiteindelijk het laatste woord. Ik heb soms wel eens het idee dat iedere blijde boodschap op het laatst nog gerelativieerd moet worden besloten met: "je bent tot niets goeds in staat" terwijl het "je bent tot niets goeds in staat" uiteindelijk altijd moet stoppen bij die blijde boodschap van verlossing van die zonden.

En dat tegenwoordig de meeste christenen het besef van zonde zouden missen.... er zullen er best een hoop bij zijn... Maar ik heb ook wel eens het idee dat mensen denken dat sommigen dat niet inzien omdat ze van die blije christenen zijn.... alleen vraag ik me dan wel af: Kunnen het ook van die blije christenen zijn, juist omdat ze hun zondigheid wel inzien... en ze zo blij en dankbaar zijn omdat ze weten dat ze daar van verlost zijn?

En waarom mis ik die blijdschap (tenminste, de uiting daarvan) zo vaak in traditionele kerken? Is dat niet juist omdat de focus daar veel meer op ellende ligt dan op verlossing? Wat is daarin de goede houding? Ik denk: de ellende niet verzwijgen, maar wel altijd bij de verlossing uitkomen. Als je focust op de ellende gaan mensne vanzelf twijfelen aan hun verlossing... en is het ontbreken van die blijdschap een logisch gevolg.. Blijdschap en zekerheid gaan hand in hand. Als je iets niet zeker weet ben je er toch ook niet van tevoren al heel blij om

Hmm, dat herken ik nou niet direct, als je zegt dat de Ger. Gem. alleen maar over zonde praat, en niet over verlossing. Hoe komt het dan dat ik juist door de preek van ds. J.S. van der Net over 1 Koningen 7:25 Christus voor mij duidelijker ben gaan zien dan ooit tevoren? Bij geen enkele predikant herinner ik mij zoiets wat hier maar op lijkt of het zelfs maar benadert, maar uitgerekend een Ger.Gem.-predikant juist wel! Ik vind dat dus vrij ongenuanceerd geoordeeld als je zegt dat ze in de Ger. Gem. alleen maar in de ellende blijven hangen, en het niet over verlossing zouden hebben.
Daarmee zeg ik nog niet dat er dan geen dingen misgaan. Dat het er geen probleem zou zijn dat mensen er verkeerde denkbeelden op na houden, en denken dat de verlossing iets is wat vèr bij ze vandaan ligt en dat ze part noch deel aan Christus hebben en dat het toch vooral een kwestie van gevoel zou zijn om wel zover te komen (de éígen torah!), en op dat gevoel zou je dan maar moeten wachten om het te krijgen van de Geest en verder niks (even erg zwart-wit uitgedrukt).
Als je echter misstappen in de prediking binnen de Gereformeerde Gemeenten zou willen benoemen, denk ik dat het te simpel is om te zeggen: ze praten alleen maar over ellende, maar nooit over verlossing. Volgens mij moet je nauwkeuriger kijken.

Van dat vervolg op Jesaja 6:5 weet ik, ja. Het ging mij er niet om dat weg te redeneren. Maar de Paulus van Romeinen 7 die zo over zijn zonden klaagt was toch ook een verloste Paulus. Ik bedoel er maar mee te zeggen dat het niet iets is wat een gepasseerd station wordt.

Vind je dat, dat zo veel christenen blije christenen zijn? Ik weet het nog niet. Weet je wat ik meer zie? Dat wanneer mensen ook maar even de kerk uit zijn, dat ze gelijk over koetjes en kalfjes praten, maar dat je verhoudingsgewijs bijzonder weinig over het geloof en eventueel de kerkdienst hoort. Bij sommige mensen lijkt het geloof soms wel eens op een stoffig kamertje, ergens achterin huis, waar ze niet zo vaak komen en waar ze ook niet al te veel behoefte toe voelen om daar te zijn. Het hoort er wel bij, en het moet ook niet zonder natuurlijk, maar voor de rest is het dan niet zo bar interessant. Dat staat toch wel erg in schril contrast met de schat in de akker van Mattheüs 13:44. Dat soort dingen vind ik ingewikkeld. Wat moet je daar nou precies mee? Je kunt toch niet zo maar even het hart doorzien, dus ga ik dan maar niet oordelen. Maar je kunt je dan toch niet aan de indruk onttrekken dat er van de wegen des HEEREN zo weinig gekend wordt, laat staan dat men er veel zinnigs over zou kunnen zeggen. (Maar dan heb ik het allang niet meer over de Gereformeerde Gemeenten, want dit merk je in kerken van diverse pluimage.)

[Stefanus]

Is dat niet juist omdat de focus daar veel meer op ellende ligt dan op verlossing?

Hmm, dat herken ik nou niet direct, als je zegt dat de Ger. Gem. alleen maar over zonde praat, en niet over verlossing.

'focus' op ellende, niet 'alleen maar'...

Ik denk dat door de onderbelichting van de dankbaarheid, de levensheiliging ook niet echt vorm krijgt. Zo krijg je dat gesprekken alleen over koetjes en kalfjes gaan en het geloof een stoffig achterkamertje wordt. Op dezelfde manier wordt er soms over het persoonlijk geloof gepraat, alsof het puur privé is.

[Boekenlezer]

Is dat niet juist omdat de focus daar veel meer op ellende ligt dan op verlossing?

Hmm, dat herken ik nou niet direct, als je zegt dat de Ger. Gem. alleen maar over zonde praat, en niet over verlossing.

'focus' op ellende, niet 'alleen maar'...

Ik denk dat door de onderbelichting van de dankbaarheid, de levensheiliging ook niet echt vorm krijgt. Zo krijg je dat gesprekken alleen over koetjes en kalfjes gaan en het geloof een stoffig achterkamertje wordt. Op dezelfde manier wordt er soms over het persoonlijk geloof gepraat, alsof het puur privé is.

Hmm, ik ben er nog niet zo zeker van dat de focus op ellende ligt. Misschien is het wel wat anders. Namelijk dat de prediking om het moment van wedergeboorte heencirkelt, zoals J. Blaauwendraad aangaf in Het is ingewikkeld geworden.

Maar wat me nou opvalt, is dat we het nu steeds hebben over de prediking die het gedaan heeft, haast als een soort mechanisch principe. Mij bekruipt een gevoel van twijfel of dat juist is. In Israël en Juda was er ook van alles aan de hand, en was er zo veel dood geloof, en de profeten hadden hun handen meer dan vol aan dat volk. En er kwam maar geen bekering... Was daar ook een dergelijk probleem met de prediking?
Ik geloof niet zo, dat wanneer de prediking maar juist is, alle problemen als sneeuw voor de zon verdwijnen. Ik moet ook ineens denken aan iemand die het had over verkeerd omgaan met seksualiteit in verkeringstijd en dat hij dat volop aantrof in gemeenten waar nou juist een bijbels evenwichtige prediking is.
Zuivere prediking of niet, de ernstige waarschuwing van Paulus, zoals die te lezen is in I Korinthiërs 10:1-5, zal ons op het hart gebonden moeten worden, want die heeft aan actualiteit nog totaal niks ingeboet. We zullen ook bij onszelf moeten kijken wat ons het meest na aan het hart ligt.

[Stefanus]

Stefanus schreef:

Is dat niet juist omdat de focus daar veel meer op ellende ligt dan op verlossing?

Hmm, dat herken ik nou niet direct, als je zegt dat de Ger. Gem. alleen maar over zonde praat, en niet over verlossing.

'focus' op ellende, niet 'alleen maar'...

Ik denk dat door de onderbelichting van de dankbaarheid, de levensheiliging ook niet echt vorm krijgt. Zo krijg je dat gesprekken alleen over koetjes en kalfjes gaan en het geloof een stoffig achterkamertje wordt. Op dezelfde manier wordt er soms over het persoonlijk geloof gepraat, alsof het puur privé is.

Hmm, ik ben er nog niet zo zeker van dat de focus op ellende ligt. Misschien is het wel wat anders. Namelijk dat de prediking om het moment van wedergeboorte heencirkelt, zoals J. Blaauwendraad aangaf in Het is ingewikkeld geworden.

Maar wat me nou opvalt, is dat we het nu steeds hebben over de prediking die het gedaan heeft, haast als een soort mechanisch principe. Mij bekruipt een gevoel van twijfel of dat juist is. In Israël en Juda was er ook van alles aan de hand, en was er zo veel dood geloof, en de profeten hadden hun handen meer dan vol aan dat volk. En er kwam maar geen bekering... Was daar ook een dergelijk probleem met de prediking?
Ik geloof niet zo, dat wanneer de prediking maar juist is, alle problemen als sneeuw voor de zon verdwijnen. Ik moet ook ineens denken aan iemand die het had over verkeerd omgaan met seksualiteit in verkeringstijd en dat hij dat volop aantrof in gemeenten waar nou juist een bijbels evenwichtige prediking is.
Zuivere prediking of niet, de ernstige waarschuwing van Paulus, zoals die te lezen is in I Korinthiërs 10:1-5, zal ons op het hart gebonden moeten worden, want die heeft aan actualiteit nog totaal niks ingeboet. We zullen ook bij onszelf moeten kijken wat ons het meest na aan het hart ligt.

ja, oke, daar heb je gelijk in. Ik stel het bij: De prediking cirkelt dan om de wedergeboorte, maar daarin is er wel een nadruk op de ellende. Ze hebben het zeker wel over verlossing/wedergeboorte, maar sommige predikanten leggen de verlossing ver bij de mensen vandaan. Zo ver dat ze het meer over de mens gaan hebben en een analytisch beeld geven van hoe God een mens wel of niet bekeerd, dan over het offer van Christus. De boodschap is in die zin niet meer Christo-centrisch. Persoonlijk kom ik dat nog wel eens tegen in preken. Een heel verhaal over hoe zondig de mens is en hoe verloren. En dan op het laatst nog even een vorm van het och-mocht-het-nog-eens-komen-staan-te-gebeuren. Zeker, dit komt heus niet overal voor! en ik wil dus ook niet generaliseren! De balans is uit evenwicht. Maar dat is niet het geval in elke gemeente. De preek van ds. J.S. van der Net is inderdaad duidelijk (erg nodigend ) maar niet representatief/toonaangevend voor de gehele breedte van de gergem.

Geloofsuiting is natuurlijk ook wel enigszins gevormd door de tradities. In de traditionele kerken is de geloofsuiting niet zo extravert, dus dat relativeert wel enigszins.

[Klaas]

Ik moet ook ineens denken aan iemand die het had over verkeerd omgaan met seksualiteit in verkeringstijd en dat hij dat volop aantrof in gemeenten waar nou juist een bijbels evenwichtige prediking is.

Je kunt het ook omkeren. Ik heb nl het vermoeden dat in de kerken waar jij op doelt (die met die bijbelse evenwichtige prediking) niet erg open over sexualiteit gesproken wordt door ambtsdragers en al helemaal niet vanaf de preekstoel... Dus als sexualiteit een belangrijk item is kun je prediking waarin dit niet aan de orde komt dan wel evenwichtig noemen?

[Boekenlezer]

Stefanus schreef:

Is dat niet juist omdat de focus daar veel meer op ellende ligt dan op verlossing?

Hmm, dat herken ik nou niet direct, als je zegt dat de Ger. Gem. alleen maar over zonde praat, en niet over verlossing.

'focus' op ellende, niet 'alleen maar'...

Ik denk dat door de onderbelichting van de dankbaarheid, de levensheiliging ook niet echt vorm krijgt. Zo krijg je dat gesprekken alleen over koetjes en kalfjes gaan en het geloof een stoffig achterkamertje wordt. Op dezelfde manier wordt er soms over het persoonlijk geloof gepraat, alsof het puur privé is.

Hmm, ik ben er nog niet zo zeker van dat de focus op ellende ligt. Misschien is het wel wat anders. Namelijk dat de prediking om het moment van wedergeboorte heencirkelt, zoals J. Blaauwendraad aangaf in Het is ingewikkeld geworden.

Maar wat me nou opvalt, is dat we het nu steeds hebben over de prediking die het gedaan heeft, haast als een soort mechanisch principe. Mij bekruipt een gevoel van twijfel of dat juist is. In Israël en Juda was er ook van alles aan de hand, en was er zo veel dood geloof, en de profeten hadden hun handen meer dan vol aan dat volk. En er kwam maar geen bekering... Was daar ook een dergelijk probleem met de prediking?
Ik geloof niet zo, dat wanneer de prediking maar juist is, alle problemen als sneeuw voor de zon verdwijnen. Ik moet ook ineens denken aan iemand die het had over verkeerd omgaan met seksualiteit in verkeringstijd en dat hij dat volop aantrof in gemeenten waar nou juist een bijbels evenwichtige prediking is.
Zuivere prediking of niet, de ernstige waarschuwing van Paulus, zoals die te lezen is in I Korinthiërs 10:1-5, zal ons op het hart gebonden moeten worden, want die heeft aan actualiteit nog totaal niks ingeboet. We zullen ook bij onszelf moeten kijken wat ons het meest na aan het hart ligt.

ja, oke, daar heb je gelijk in. Ik stel het bij: De prediking cirkelt dan om de wedergeboorte, maar daarin is er wel een nadruk op de ellende. Ze hebben het zeker wel over verlossing/wedergeboorte, maar sommige predikanten leggen de verlossing ver bij de mensen vandaan. Zo ver dat ze het meer over de mens gaan hebben en een analytisch beeld geven van hoe God een mens wel of niet bekeerd, dan over het offer van Christus. De boodschap is in die zin niet meer Christo-centrisch. Persoonlijk kom ik dat nog wel eens tegen in preken. Een heel verhaal over hoe zondig de mens is en hoe verloren. En dan op het laatst nog even een vorm van het och-mocht-het-nog-eens-komen-staan-te-gebeuren. Zeker, dit komt heus niet overal voor! en ik wil dus ook niet generaliseren! De balans is uit evenwicht. Maar dat is niet het geval in elke gemeente. De preek van ds. J.S. van der Net is inderdaad duidelijk (erg nodigend ) maar niet representatief/toonaangevend voor de gehele breedte van de gergem.

Dat laatste is dan wel weer jammer. Maar ik heb een beetje de indruk dat er in de Gereformeerde Gemeenten heel wat dominees zijn die het niet op internet hebben, en die je daar dan ook niet zult aantreffen.
Een beetje typerend dat je geen officiële website vindt van de Gereformeerde Gemeenten zelf, maar weer wel van de JBGG, en van sommige gemeenten zelf. Wil je dus een indruk krijgen van de 'rechtsere' predikanten, dan zul je bij boeken te rade moeten gaan, of geluidsopnamen in de vorm van CD's of zo.
Van ds. A. Moerkerken heb ik wel een rijtje boeken staan, en ook wel gelezen. Hij kan er nog wel eens de vinger bij leggen, dat het er toch vooral diep onderdoor gegaan moet zijn. Dat je de angsten van de hel van Psalm 116 gekend moet hebben, omdat het anders een verstandsgeloof is met een klein beetje gevoel waar het wonder uit is. Zo kwam ik dat eens tegen in Diepten der zee, op blz. 54. En bij het lezen van Bethel en Pniël bekroop mij het gevoel dat je eerst toch eens goed in jezelf moet kijken of je dat heilsprogramma bij jezelf kan ontdekken. En ja, dat zie je niet altijd direct zo helder allemaal, want hoe helder is de kijk op jezelf eigenlijk...? En dan zit je al snel met het gevoel alsof je dan als opdracht krijgt: 'U dacht al aardig ver te zijn, maar maak uzelf nou maar niks wijs. Schakel nou eerst maar eens een paar versnellingen terug.'
Inderdaad, dan gaat het er wel erg analytisch aan toe, op een manier zoals ik die in de bijbel niet kan teruglezen.
Al vind ik ds. A. Moerkerken altijd nog meevallen als je het vergelijkt met hoe ds. F. Mallan schrijft. Toen ik het beeld gepresenteerd kreeg dat ds. A. Moerkerken van de radicale flank is in de Gereformeerde Gemeenten, stelde ik mij hem voor als een soort van ds. F. Mallan, zo zwaar. Maar hij is toch wel anders. Moerkerken doet mij vooral denken aan een godsdienstleraar die ik gehad heb. Die was ook van de Gereformeerde Gemeenten, en ook best van de zware tak. Maar die kon toch ook best positieve dingen zeggen. Het was niet altijd zwaarheid troef tot in elke vezel, ook al vond ik dan wel dat hij te veel op zijn eigen innerlijk en gevoel steunde.

[Boekenlezer]

Zoals we hebben kunnen vernemen uit de kranten, is ds. A. Moerkerken 25 jaar docent aan de Theologische School van de Gereformeerde Gemeenten in Rotterdam. In die artikelen komt ook de problematiek ter sprake, zoals die in de Gereformeerde Gemeente speelde en speelt.

Dit is het artikel van het Reformatorisch Dagblad. En dit is het artikel van het Nederlands Dagblad.
Vooral dat ND-artikel vond ik wel waardevol om te lezen. Het belicht het kerkelijke leven van de Gereformeerde Gemeenten eens van een heel andere kant. Nu niet de zakelijke kant, maar nu eens vanuit ds. Moerkerken zelf. Heel interessant om je eens in die kant in te kunnen leven.
Die problematiek die speelt in de Gereformeerde Gemeenten is enorm complex. Niet iets waar wel even een simpele oplossing voor te vinden valt. Als dat zo was, was die ongetwijfeld allang toegepast. Het is een problematiek waar heel wat grote gevoeligheden in spelen. (Niet dat ik dat nu pas constateer, hoor! Maar ik wilde het eens verwoorden.)
De zg. 'critici' constateren een theologische praxis die naar hun analyses verschillen vertoont met de bijbel en de Reformatie. Zij willen weer graag terug naar de zuivere bronnen.
De behoudende flank in de Gereformeerde Gemeenten ziet echter het gevaar van oppervlakkigheid, van de uitholling van de geloofsbeleving. Zij hebben hun wortels héél diep zitten in de bodem van het bevindelijke denken en beleven. Met die 'critici' voelen zij zich daarop aangevallen. Dat is geen kleinigheid! En wees eens eerlijk, zit er ook niet wat in? Zie je niet vaak dat er nogal eens mensen verkeerd terecht komen met al hun kritiek? Dat ze kanten opgaan waar je ze niet heen wilt hebben. Bijvoorbeeld doordat zij blind zijn voor de enorme rijkdom en diepgang van de gereformeerde belijdenis, en dan maar voor een oppervlakkiger geloof kiezen bijvoorbeeld in de vorm van de evangelische beweging. Of dat ze schriftkritisch worden.
Zo denk ik dat er aan beide zijden oprechte intenties spelen, maar dat men elkaar daarin niet begrijpt door al die emotionele gevoeligheden die er spelen. Dan krijg je een langs elkaar heenpraten, waarbij men elkaars taal niet meer verstaat, omdat bepaalde woorden een verschillende betekenis hebben gekregen bij beide partijen. Het stelt enorm hoge eisen om met zoiets goed om te kunnen gaan!

Zelf verschil ik ook best van inzicht met ds. A. Moerkerken. Toch neemt dat niet weg dat ik ook overeenkomsten met hem zie, en ook best dingen aan hem kan waarderen. Als hij over schriftgezag schrijft, schrijft hij daar op een heel mooie manier over, en schrijft hij met respect voor de Schrift. Zo mag ik dat graag lezen. Die liefde voor de Schrift deel ik ten volle met hem. Dat kom je bepaald niet overal zo tegen. Of wat ik kort geleden las over de kleding in de kerk. Daar heeft ds. Moerkerken ook iets over geschreven in de Saambinder. Over dat het uiterlijk - dus hoe wij erbij zitten in de kerk, hoe wij ons kleden - ons innerlijk weerspiegelt, en dat iemand met liefde voor de dienst van de HEERE niet in de kerk zal gaan zitten met zijn tuinkleren aan. Op zulke momenten heb ik met hem véél meer instemming, dan in wat ik in de kerk vaak om mij heen zie aan stijl en kleding. Want ik vind dat veel mensen veel te slordig gekleed naar de kerk komen.
Ik denk dat dat ook wel eens gezegd mag worden, ook al blijft het waar dat ik anders over bepaalde dingen denk dan ds. A. Moerkerken.

[Napoleon]

de Abba-discussie is eruit gesplitst en verhuisd naar algemeen, voor het geval iemand die kwijt is hier gaan we weer verder over de Ger. Gem.

[Jantjes]

Mag ik jullie wijzen op 2 lezenswaardige artikelen? Ik heb ze nog niet helemaal kunnen lezen, maar dit lijkt een interessante studie te worden. Een beetje de overkoepeling van eerder verschenen publicaties.

Waar staan de Gereformeerde Gemeenten? –wie zijn historie vergeet, is gedoemd haar over te doen– (1)
Waar staan de Gereformeerde Gemeenten? –wie zijn historie vergeet, is gedoemd haar over te doen– (2)

Wordt volgende week in boekvorm uitgegeven.
http://www.refdag.nl/artikel/1305054/%2 ... uo%3B.html

[Boekenlezer]

Mag ik jullie wijzen op 2 lezenswaardige artikelen? Ik heb ze nog niet helemaal kunnen lezen, maar dit lijkt een interessante studie te worden. Een beetje de overkoepeling van eerder verschenen publicaties.

Waar staan de Gereformeerde Gemeenten? –wie zijn historie vergeet, is gedoemd haar over te doen– (1)
Waar staan de Gereformeerde Gemeenten? –wie zijn historie vergeet, is gedoemd haar over te doen– (2)

Wordt volgende week in boekvorm uitgegeven.
http://www.refdag.nl/artikel/1305054/%2 ... uo%3B.html

Ik heb dat vanmorgen artikel gelezen. Het illustreert voor mij mooi waarom ik meer voel voor de HHK dan voor de GG. De koers die in de GG gevaren wordt, is me te 'rechts'. Wat niet betekent dat er daarom geen gereformeerde broeders in dat kerkverband zouden zijn, die wèl gezond gereformeerd denken. Dat zeer zeker wel, ik denk tot predikanten aan toe.

[Jantjes]

Zie daar een commentaar van Ds. W Visscher (GerGem):
http://www.refdag.nl/artikel/1306420/De ... istus.html
Ik kan daar van harte mee instemmen.
Ik heb het boek zelf niet gelezen, ga dat nog wel doen, maar alleen de verslagen en commentaren zeggen mij veel.

mr. A. A. Bart en K van der Zwaag die het boek schreef: ‘afwachten of verwachten’ twee handen op één buik. Het boek van Bart komt denk ik in essentie op het zelfde neer.

‘In de theorie kennen we ze wel, maar wij kennen ze niet meer in de ontzaglijke realiteit van het leven’.

Ik krijg door dergelijke boeken de GerGem meer en meer lief.

[Wullimpie]

Jammer dat de recentie is geschreven door een GerGem dominee, iemand die er wat verder van af staat had misschien beter geweest.

[leclerc]

Ik krijg door dergelijke boeken de GerGem meer en meer lief.

De Gergembeloverd
heeft Jantjes hartje veroverd.

[Jantjes]

Jammer dat de recentie is geschreven door een GerGem dominee, iemand die er wat verder van af staat had misschien beter geweest.

http://www.nd.nl/Document.aspx?document ... l&id=94116