Getuigen zonder kennis

[Pieter]

N.a.v. een opmerking in een andere topic wil ik graag een nieuwe discussie starten over de volgende vraag:

Kun je getuigen en/of evangeliseren als je wel christen bent maar geen kind van God?

Ik heb hier zelf erg mee geworsteld tijdens mijn studententijd (en nog!). Met mijn studentenvereniging organiseerden we ieder jaar een evangelisatieactie op alle universiteiten/hogescholen in de stad. Ik deed daar wel aan mee, maar mijn hart was vol van twijfel. Hoe zou ik van Hem kunnen getuigen en anderen wijzen op Iemand die ik zelf niet kende? Wat als iemand mij moeilijke vragen zou stellen, of een persoonlijke belijdenis wilde horen? Toch heb ik meegedaan, en ook goede gesprekken mogen hebben, die mijzelf tot zelfonderzoek hebben gedwongen en een echte eye-opener waren. Moeilijk vond ik het wel.
Hoe denken jullie hierover?

[@tlantis]

Het is altijd goed aan een ander te denken... als je kan getuigen moet je dat doen. Daardoor kom je zelf ook alleen maar dichter bij God. Als je het niet kan omdat je zelf niet volledig achter je eigen woorden kan staan moet je het niet doen en eerst om kracht bidden. Maar ik denk niet dat dit voor veel christenen opgaat...

[Cor]

Ik herken dit wel, je gaat evangelieseren, dus je foldert of je voert gesprekken met mensen, maar daar is ook alles mee gezegt.

Ik voel me altijd schijnheilig, als ik mee doe met een evangelisatie actie.
Je foldert dus dan verspreid je eigenlijk het evangelie, terwijl je nog niet weet wat je er zelf mee aan moet, ik vind het lastig.

Ik voel me ook altijd opgelaten ofzo iets, je verspreid het evangelie, maar zelf ben je dus niet beter dan die mensen die het voor het eerst lezen, eigenlijk moet er bij je zelf ook geevangelieseerd worden.

[parsifal]

Ook John Wesley was al jaren een prediker voordat hij tot bekering kwam. Op een gegeven moment wist hij niet meer wat hij moest zeggen.

"Onmiddelijk schoot me te binnen: "Laat dat prediken maar zitten, wat kun je tot anderen zeggen, als je zelf geen geloof hebt?" Ik vroeg aan Bohler (een Hernhutter) of ik moest stoppen met mijn dienst of niet. Hij antwoorde: "Zeker niet." Ik vroeg "Wat kan ik prediken?" Hij zei: "Predik geloof totdat je het zelf hebt; en dan omdat je het hebt zul je geloof prediken""

Vaya con Dios,

parsifal

[hijwel]

Lijkt me heel moeilijk om te evageliseren zonder dat je het zelf persoonlijk ervaart. Wat kan je dan naar buiten brengen.
De liefde van Christus? Nee, want die ervaar je zelf niet.
Wat als je nou een gesprek krijgt met iemand die vraagt of jij gelukkig bent. Ik denk dat iedereen die bij een evangelisatie "kraam" komt er van uit gaan dat de mensen achter de "kraam" een persoonlijke band hebben met God.

Ik denk dat het beter is voor je zelf het eerst duidelijk te krijgen. Tuurlijk kan je je bezig houden met evangelisatie, maar doe het dan niet door gesprekken te voeren. Want dan maak je het voor mensen alleen nog maar ingewikkelder.

Ik snap ook niet dat je wel wil evangeliseren, maar niet wil geloven in Jezus als jou zalig maker. Je wil je wel inzetten voor Gods koninkrijk maar je wil er zelf geen deel van uitmaken.

[@tlantis]

Ik voel me ook altijd opgelaten ofzo iets, je verspreid het evangelie, maar zelf ben je dus niet beter dan die mensen die het voor het eerst lezen, eigenlijk moet er bij je zelf ook geevangelieseerd worden.

Als alleen maar mensen gingen evangeliseren die beter zijn als andere wordt er helemaal geen evangelie meer verkondigd. Het gevoel dat je hypocriet bezig bent staat volgens mij inherent aan christen zijn... omdat je gewoon een zondaar blijft, bekeerd of niet. Dus zet je er over heen.

Verder ben ik het helemaal met Parsifal eens!

[joris]

ik vind het zo''n rare stelling! ik kan er echt met mijn kop niet bij.

Ik kan als vertegenwoordiger waarschijnlijk wel chocoladeijs verkopen als ik er niet van houdt.

maar als ik niet van God houdt, zou ik niet weten hoe ik iemand anders van God kan laten houden!

Bovendien, als ik geen kind van God ben, heb ik zijn Geest niet en zal ik dus nooit van God kunnen getuigen.

[wina]

ik vind het zo''n rare stelling! ik kan er echt met mijn kop niet bij.

Ik kan als vertegenwoordiger waarschijnlijk wel chocoladeijs verkopen als ik er niet van houdt.

maar als ik niet van God houdt, zou ik niet weten hoe ik iemand anders van God kan laten houden!

Bovendien, als ik geen kind van God ben, heb ik zijn Geest niet en zal ik dus nooit van God kunnen getuigen.

Ben het volkomen met je eens, je kunt alleen van Gods daden getuigen als je ze zelf beleefd hebt,, en dat werkt ! Of je zou moeten zeggen : Ik geloof dat alles wat in de bijbel staat echt gebeurd is. Maar een persoonlijk getuigenis werkt sterker.
Ik denk wel eens : Zou het gebod : Gij zult geen vals getuigenis geven tegen uw naaste, daar op slaan ?

[Maartje]

N.a.v. een opmerking in een andere topic wil ik graag een nieuwe discussie starten over de volgende vraag:

Kun je getuigen en/of evangeliseren als je wel christen bent maar geen kind van God?

Ik heb hier zelf erg mee geworsteld tijdens mijn studententijd (en nog!). Met mijn studentenvereniging organiseerden we ieder jaar een evangelisatieactie op alle universiteiten/hogescholen in de stad. Ik deed daar wel aan mee, maar mijn hart was vol van twijfel. Hoe zou ik van Hem kunnen getuigen en anderen wijzen op Iemand die ik zelf niet kende? Wat als iemand mij moeilijke vragen zou stellen, of een persoonlijke belijdenis wilde horen? Toch heb ik meegedaan, en ook goede gesprekken mogen hebben, die mijzelf tot zelfonderzoek hebben gedwongen en een echte eye-opener waren. Moeilijk vond ik het wel.
Hoe denken jullie hierover?

Kun je uitleggen wat het verschil is tussen een christen en een kind van God?

[Markie]

N.a.v. een opmerking in een andere topic wil ik graag een nieuwe discussie starten over de volgende vraag:

Kun je getuigen en/of evangeliseren als je wel christen bent maar geen kind van God?

Ik heb hier zelf erg mee geworsteld tijdens mijn studententijd (en nog!). Met mijn studentenvereniging organiseerden we ieder jaar een evangelisatieactie op alle universiteiten/hogescholen in de stad. Ik deed daar wel aan mee, maar mijn hart was vol van twijfel. Hoe zou ik van Hem kunnen getuigen en anderen wijzen op Iemand die ik zelf niet kende? Wat als iemand mij moeilijke vragen zou stellen, of een persoonlijke belijdenis wilde horen? Toch heb ik meegedaan, en ook goede gesprekken mogen hebben, die mijzelf tot zelfonderzoek hebben gedwongen en een echte eye-opener waren. Moeilijk vond ik het wel.
Hoe denken jullie hierover?

Kun je uitleggen wat het verschil is tussen een christen en een kind van God?

Een kind van God is altijd Christen maar een Christen niet altijd een kind van God.

[joris]

heb je daar bijbelteksten bij Markie, dit is voor mij een groot raadsel.

[Markie]

heb je daar bijbelteksten bij Markie, dit is voor mij een groot raadsel.

Neej, die weet ik zo niet.Ik ben er ook niet zo erg goed in thuis eerlijk gezegd.Ben er alleen wel van overtuigd dat het echt zo is.

[joris]

heb je daar bijbelteksten bij Markie, dit is voor mij een groot raadsel.

Neej, die weet ik zo niet.Ik ben er ook niet zo erg goed in thuis eerlijk gezegd.Ben er alleen wel van overtuigd dat het echt zo is.

op grond waarvan?

[Markie]

heb je daar bijbelteksten bij Markie, dit is voor mij een groot raadsel.

Neej, die weet ik zo niet.Ik ben er ook niet zo erg goed in thuis eerlijk gezegd.Ben er alleen wel van overtuigd dat het echt zo is.

op grond waarvan?

Op grond van wat ik op school en thuis en op cathecesatie altijd geleerd heb.Ben wel vrij zwaar opgevoed, ger.gem.in ned, dus er zijn natuurlijk ook kerken waar het anders verteld zal worden.Tegenwoordig ga ik meestal naar de Hervormde kerk hier, ook een vrij zware, van de rechtse kant zeg maar, en daar denken ze er ook zo over.

[hijwel]

ik denk dat markie het volgende bedoelt:

Christenen zijn voor hem mensen die elke zondag in de kerk zitten en zich zelf christen noemen.
God kinderen zijn mensen waarbij het christelijk geloof iets persoonlijks is geworden.

In de meeste kerken spreken ze over Christenen en Naam-Christenen

Naam Christenen: mensen die zeggen dat ze christelijk zijn maar het is voor hen nog nx persoonlijks geworden