Berichtdoor lucas hartong » 11 jan 2006 13:23
Realpolitik
6 januari 2006
Oud-theocraat Bart Jan Spruyt en oud-liberaal Geert Wilders hebben zich verloofd. Na een voorzichtige vrijage is het er dan toch van gekomen en dat is opmerkelijk. Gereformeerd en katholiek hebben elkaar gevonden, maar met name de ultraconfessionelen, betrokken bij ‘klein rechts’ gruwen ervan. Spruyt zou ‘van zijn geloof zijn afgevallen’, een ‘doodlopende weg zijn ingeslagen’ en meer van dat soort fraais. “Spruyt is meer een intellectueel dan een praktisch politicus”, zo orakelde Dr. Janse, hoofdredacteur van het Reformatorisch Dagblad gisteren. Alsof dat een probleem is voor ons land! De vaderlandse politiek schreeuwt juist om intellectuele inhoud… Janse lijkt warempel in de voetsporen te treden van die hoofdredacteuren, die Pim Fortuyn reeds bij voorbaat afbrandden, nog voor hij iets neer had gezet in politiek opzicht.
Het is allemaal begrijpelijk, want de ‘klein rechtsen’ zijn gewoonweg jaloers. De rol van deze confessionele partijen is namelijk uitgespeeld. De SGP is, na de zoveelste vrouwenkwestie, in wel heel smal vaarwater gekomen en staat op scheuren. De ChristenUnie is met Eerste Kamerlid Eimert van Middelkoop de ‘zaak Spruyt’ stevig aan het opkloppen door Groep Wilders af te schilderen als een splintergroepering: “Spruyt loopt een doodlopende straat in, omdat ik de kans niet groot acht dat Wilders meer dan één zetel haalt. Hij kiest nu voor een splinterpartij zonder uitgesproken conservatief profiel.” De partij van Van Middelkoop heeft de afgelopen jaren een stevige zwaai naar links gemaakt en ook daarom is deze uitspraak te verklaren. Bovendien raakt de ChristenUnie steeds meer achterban kwijt, die al die jaren trouw op deze partij heeft gestemd. Die achterban was te zoeken onder met name het evangelische smaldeel van Nederland (zeg maar: EO-leden) en kerkelijk-conservatief ingestelden. Deze groep zag met de komst van freule Tineke Huizinga wel erg veel linkse actiepunten de partij binnenkomen en daarvan houdt dit kiezersdeel niet zo. Zowel SGP als ChristenUnie hebben om diverse redenen dus nogal wat te vrezen van Het Alternatief Geert Wilders.
Ondertussen ziet de VVD met lede ogen aan hoe Wilders aan kracht wint. Zijn Groep wil maar niet uit de peilingen verdwijnen zoals gebeurde met voorgangers LPF, PRDV en Partij voor de Dieren. Integendeel: Wilders staat al maandenlang op minimaal zes zetels in die peilingen, terwijl de VVD toch flink aan de weg timmert met bijvoorbeeld Rita Verdonk. Op één of andere manier weet de VVD maar geen electoraal gewin te slaan uit het optreden van deze ‘enige echte man in het kabinet’. Dat is een veeg teken, want de VVD zal het bij de komende verkiezingen toch echt moeten hebben van stevige taal, anders staat een groot verlies te wachten.
Meest opvallend in de hele discussie rondom de verloving van Spruyt met Wilders is wel dat de confessionelen Spruyt beschuldigen van ‘geloofsafval’. Alsof Spruyt al zijn principes en privé geloofsovertuiging bij het grof vuil heeft gezet door zich over te leveren aan ‘de duivel’. Ultraconservatief Nederland weet dus nog steeds geen scheiding aan te brengen tussen Kerk en Staat en het blijkt een gelovige evenmin toegestaan zijn of haar werk te doen op het Marktplein van het Dagelijks Leven. Dat is een wel heel smalle uitleg van de boodschap van Christus, die volop in het dagelijkse leven stond en opmerkelijk tekeer ging tegen de hypocrisie van de destijds gevestigde geestelijke orde. Een pact met die roomse Wilders is natuurlijk ook wel heel ernstig te noemen! Joie de vivre gekoppeld aan inhoudelijke ernst moet wel leiden tot brokken in de dagelijkse Haagse politiek.
Dat is maar helemaal de vraag. Zelf schat ik deze verloving in als een zeer opmerkelijke, met grote kans op slagen. Sterker nog: een langdurig huwelijk lijkt me geen slechte zaak. Het is verheugend te zien dat deze interconfessionele samenwerking een sterke verbreding biedt aan conservatief Nederland en dat niet alleen. De partij wordt zo aantrekkelijk voor allerlei potentiële stemmers, die al jaren wachten op een levensvatbaar, krachtig alternatief naast de reeds bestaande partijen. Een partij die opkomt voor de belangen van ons land, die het opneemt voor het joods-christelijke erfgoed en daarmee nadrukkelijk ook de belangen van het conservatiefchristelijke deel van Nederland wil behartigen. Dat hebben de kiezers allang door en daarom ook zijn zij geneigd hun stem te geven aan de tandem Wilders-Spruyt. Klein Rechts ziet de bui al hangen. Wat hen resteert is hooguit getuigenispolitiek, maar dat zal nooit verandering teweeg brengen in ons land. Wil je daadwerkelijk invloed uitoefenen dan zul je naar andere wegen moeten zoeken die wél zoden aan de dijk zetten. Respectvolle samenwerking met overtuigende inhoud om ons land weer op de rails te krijgen is dan wel zo zinvol. En misschien dat er dan weer enig vooruitzicht op Realpolitiek is.
(Eerder gepubliceerd op o.a. Open Orthodoxie.)
Dat is wel zo'n kansloze partij. Verkwanselt haar gedachtegoed omwille van wat anti-islam sentimenten.
