elbert schreef:Collateral schreef:elbert schreef:Het geloof is geen conclusie van een rationele overweging. Het is inderdaad vertrouwen dat wanneer wij later onze ogen sluiten, we in het eeuwige vaderland onze ogen weer zullen openen.
Geloven dat ik kan vliegen zou ook geen conclusie van een rationele overweging zijn. Het zou vertrouwen zijn, dat wanneer ik van een hoog gebouw af spring, ik niet te pletter val.
En nee, ik ga dat niet proberen. Ik vertrouw dan toch liever mijn ratio, die zegt dat het wel heel waarschijnlijk is dat een vliegpoging me fataal zou worden. Zo vertrouw ik ook mijn ratio als die zegt dat alle geïnstitutioneerde religies het zicht op een mogelijke God waarschijnlijk alleen maar vertroebelen.
Laten we wel zijn: er is geen keuzemogelijkheid; we kieperen uiteindelijk toch wel van dat flatgebouw van ons leven af, want we sterven eens allemaal. De vraag is dan of je daarbij ook nog enkel en alleen op je ratio vertrouwt om al dan niet veilig te landen (of concludeert dat het game over is), of dat je erop vertrouwt dat je door de eeuwige armen van God zult worden opgevangen en er een vervolg is.
Bij het kieperen zal mijn ratio me vertellen dat ik zo goed als zeker te pletter zal vallen, en dat zal dan ook gebeuren. Analoog gezien zal mijn ratio me bij mijn sterven waarschijnlijk vertellen dat het niet zeker is wat er gebeurt, maar dat ik wellicht op de een of andere manier wel door zal leven en dat ik daar waarschijnlijk vrede mee zal hebben. (Dit op basis van evaringen van mensen met uittredingen, die mijn gedachten over 'leven na de dood' redelijk beïnvloed hebben.) Dit denkbeeld laat ruimte voor alle mogelijkheden, dus zullen de zaken na mijn dood zich voltrekken op een manier die niet in strijd is met mijn ratio.
Wat het christelijke geloof mij echter over het hiernamaals vertelt acht ik haast net zo ongeloofwaardig als het denkbeeld dat ik kan vliegen als ik van een flatgebouw afspring. Wanneer ik kieper zal ik niet de illusie hebben dat ik het er levend afbreng, en zo zal ik bij mijn sterven waarschijnlijk ook niet de illusie hebben dat het me zal vergaan zoals het christendom leert.
De analogie klopt dus. Zo zou hij bij christenen ook moeten kloppen eigenlijk; christenen zouden bij het kieperen van een flatgebouw gered moeten worden door hun vertrouwen op hun God - zoals Petrus kon lopen over water omdat hij vertrouwen had, en zoals Jezus (in Matth. 17:20) zijn volgelingen opdraagt:
"Zo gij een geloof hadt als een mosterdzaad, gij zoudt tot dezen berg zeggen: Ga heen van hier derwaarts, en hij zal heengaan; en niets zal u onmogelijk zijn."Als er één christen is die ik iets dergelijks in de praktijk zie brengen ga ik mijn (on)geloof heroverwegen.
wessel schreef:Hoi Collateral.
Het is moedig van je om God meer dan een keer op te zoeken.
Je schrijft , Zekerheid heeft het me niet opgeleverd.
Ik ben bang dat het leven niet veel zekerheid te bieden heeft.
Ik maak weleens een grapje :
:Een ding is zeker,:niets is zeker, en dat is dan een ding wat zeker is.
Mee eens.
Verder dacht ik, je bent op zoek naar God. Dat is een goede zaak, want wie zoekt, die vindt !!
Ik geloof ook wel dat ik 'vind', alleen wat ik tot nu toe heb gevonden is iets anders dan het christelijke geloof.
Vraag ook eens aan God of je iets voor Hem kunt doen.
God leren kennen door Hem te dienen is een reele mogelijkheid.
Als je God wilt dienen zijn er genoeg mogelijkheden.
Ook buiten het christendom, denk ik...
Heb je wel christenen om je heen?
Andere christenen helpen je groeien
Ik ben streng christelijk opgevoed, en inderdaad heeft iedere christen me misschien wel helpen groeien, als is dat misschien een andere groei dan die waar jij op doelt.
